Bokt.nl

manubres schreef:

Na Charlotte Dujardin (Engeland), Cesar Parra (Columbia) en Carina Cassoe Krüth (Denemarken), allemaal Olympische dressuurruiters, is nu weer een Olympische dressuurruiter Heath Ryan (Australië) betrapt op (zware) paardenmishandeling

Je kan mij niet meer vertellen dat dit uitzonderingen zijn.

PAS OP>>Beelden zijn heartbreaking...

https://youtu.be/Z_d9rAUQx4g?si=4_H7JPm4fcnNDmIW

Elisa2 schreef:

Volgens mij is dit geen wedstrijd paard, ziet er niet eens uit als een dressuur paard.

Zoals ik het lees is het een hengst die zijn eigenaresse uit het zadel trok en ingeslapen zou worden waarop hij hem heeft 'proberen te trainen ' (zijn woorden).

Ik denk dat hij probeert te bewerkstelligen dat het paard zich overgeeft ofzo..paard lijkt alleen weinig onder de indruk en vecht terug. Doel is denk ik dat hij ophoudt met terug vechten..

(niet dat ik dit goedpraat of keur hè)

Suzanne F. schreef:

Mijn rijinstructeur vroeger zei altijd: je moet geen confrontaties aangaan die je niet kan winnen. Je moet je problemen kunnen oplossen. Trainen is de grens opzoeken elke keer weer en soms er iets over maar nooit zo dat je het probleem wat je gecreëerd hebt niet meer kan oplossen. En daar zit soms een spanningsveld. Die grens verschilt per dag, per paard, per oefening etc. Daarom is goed trainen ook zo moeilijk.
En echt verreden paarden zijn helemaal moeilijk door het rugzakje wat ze meebrengen. Dat is een soort hele ingewikkelde knoop die je touwtje voor touwtje uit elkaar moet krijgen.

Albert Voorn is wel echt een ervaren paardenman en hij weet waarschijnlijke vele confrontaties op te lossen. Eén keer doorpakken kan soms heel goed zijn maar structureel confrontaties op een harde manier aanpakken is geen rijden. Maar ik heb geen idee of dit incidenteel was of aan de orde van de dag. Daarvoor ken ik hem niet goed genoeg.

MissJG schreef:

Vreselijk.. hoop dat ze hem straffen al ben ik er bang voor.
Gebeurde waar ik ooit stage liep ook dagelijks met bloedsporen tot aan de wasplaats toe.
Dekens op in de zomer op stal om alles te verbergen. Dierenbescherming kwam er elke week gezellig op de koffie en iedereen die er verder kwam of werkte was het zo gewend die brachten zweepjes naar de bak voor t geval er weer een kapot was.
Er is nooit wat aan gedaan.
En inmiddels bezit hij zelf ook een manege en gaat lekker door.

denisesilver schreef:

Wat had ze eraan kunnen doen? Dierenbescherming kneep al beide ogen dicht.

Loretta schreef:

denisesilver schreef:

Wat had ze eraan kunnen doen? Dierenbescherming kneep al beide ogen dicht.

Als het op sociale media terecht was gekomen dan was het viral gegaan.

Waar wij ons allemaal als paardenliefhebbers heel erg tegen af moeten zetten is dat er nog steeds bij velen het idee bestaat dat je een paard moet breken. En helaas zie je dit in de top nog zorgelijk vaak voorkomen.

pol013 schreef:

Nee dit klinkt niet fris. En ik hoef het eigenlijk niet eens te zien om er al een knoop van in mijn maag te krijgen.

Zijn verhaal (als het klopt) betekend wel dat ik het minder koppel aan (top)sport. Dit zou dan een heropvoedings poging zijn geweest.
Ik sluit niet uit dat het effectief is geweest (ik mag het hopen eigenlijk, want als het paard nu een vreedzaam leven zou leiden zou dat voor het paard dan in ieder geval iets goed maken).

Maar wat voor mij heeeel veel uitmaakt dan: wat hebben ze éérst geprobeerd. Was er echt geen andere manier?
Heeft iemand geprobeerd de oorzaak van het gedrag te achterhalen en uit elkaar proberen te rafelen? Met stapjes terug? Of hebben ze gewoon de uiting nu de kop in gedrukt? Want dan ben je dus al aan het verkeerde uiteinde van het probleem gestart voor mij.

Ik kan me echt een heel unieke situatie voorstellen waarbij je ergens aan begint met een paard met een verhaal waarbij je het eerst netjes probeert op te lossen en waarbij je tegen de tijd dat je in de ruzie terecht bent gekomen denkt: oké dit moeten we nu oplossen. Dit moeten we NU doorbreken. Stel dat dat dier je echt probeert te slopen.
Maar eigenlijk ben je dan al te ver in het probleem ingestapt. En is en blijft het dus wel je eigen schuld dat je het zo ver hebt laten komen. En is het dus NIET de juiste manier geweest.
Een complete aframmeling is daarbij wel altijd een echt gebrek aan zelfbeheersing en dus ook fout. Als het nog doorgaat terwijl je het paard niet meer in de weerstand ziet gaan zoals het nu klinkt uit jullie omschrijving.

Ik ben er dus niet de persoon naar om de ruiter nu compleet af te schrijven (ik heb de beste man zelfs nog nooit zien rijden). Dan is het een ruiter die een heel verkeerde inschatting heeft gemaakt en daarmee een fout heeft gemaakt. Stel dat ik zijn verhaal mag geloven, vind hij dat zelf ook wel een beetje.
Maar het zou ook niet iemand zijn die ik graag zou betrekken bij de opleiding van mij of mijn paard.

SuzanneF omschrijft het ook wel goed eigenlijk. Dit was dus een confrontatie die je (nog) niet aan had moeten gaan. Want zo ver moet je het eigenlijk gewoon niet laten komen.

Electra63 schreef:

[
Dit gaat niet over Albert Voorn.
Verkeerde topic?

manubres schreef:

Ik snap het echt niet als iemand dit nog enigszins goed wil praten. Als je voor dit geen gevangenisstraf krijgt, waarvoor dan wel? Op dierenmishandeling staat 2-3 jaar.