Incroyable schreef:Dat er kritischer gereageerd wordt op de paardensport vind ik eigenlijk juist een positieve ontwikkeling. Dat het als 'zielig' wordt bestempeld, geeft wat mij betreft aan dat de paarden op de olympische spelen door steeds meer mensen ook daadwerkelijk gezien worden als dieren en niet als 'objecten' die gebruikt worden voor de sport. Dat vind ik heel positief, ook als dat leidt tot meer kritische of afkeurende reacties. Hoe het er daadwerkelijk aan toegaat wat betreft dierenwelzijn op bijvoorbeeld de Olympische Spelen weet ik niet. Feit is hoe dan ook dat -hoe goed een paard het daar mogelijk ook heeft- een mens er zelf voor kiest of 'ie topsporter wordt. Een paard heeft die keuze niet. Dat geldt ook voor alle kermis-, circus- en manegepony's, maar uiteindelijk ook voor de paarden die gehouden worden door jij en ik.
Het welzijn van paarden is altijd afhankelijk van de mensen eromheen, dus strengere regels rondom het houden van paarden (en dieren in het algemeen) is niet iets waar ik me zorgen om maak. Ik vind het eerder zorgelijk dat die regels er nog niet zijn. Dan heb ik het niet over het helemaal verbieden van het rijden van je paard, maar wel bijvoorbeeld over regels rondom huisvesting en dat soort basiszaken. Als zelfs het rijden verboden zou worden, dan zou dat niets voor niets zijn. Als dat het geval is, zou ik dus ook helemaal achter dat verbod staan.
Ik vind dit een hele mooie reactie.
Ik sta er ook eigenlijk versteld van, dat we met de huidige technologie nog niet een meer objectief beeld kunnen schetsen van de dressuurproeven die we zien. Ik heb mij tijdens de dressuur onderdelen zitten opvreten om de jury scores omdat die in mijn ogen niet terecht waren (een niet-getoonde pirouette geven we nog een 7, maar een kleine storing in een andere proef krijgt gelijk een 4?).
Ik denk dat we eens goed moeten kijken naar hoe we naar buiten kunnen communiceren waarom we doen wat we doen, en waarom dit wel of niet zielig is. Er zijn een heleboel mensen die je daardoor mee kan nemen in de werkwijzes en op die manier kan leren wat de bedoeling ergens van is.
Tegelijkertijd vind ik dat de reglementen op de schop moeten. Als het belangrijkste punt van een dressuurproef de harmonie is, waarom
moet er dan met stang & trens en sporen gereden worden? En waarom mag je dan in het springen zo'n beetje alle optomingen die er zijn gebruiken, maar wordt dat in de dressuur zo aan banden gelegd?
Is het niet veel mooier/ harmonieuzer als er een combinatie in de ring komt, die zonder sporen en zonder bit een Grand Prix foutloos neer kan zetten? Dit soort dingen begrijp ik niet, en als ik ze als paardensporter al niet begrijp; hoe kunnen we de leken dit dan uitleggen?
Onze sport ligt (terecht) onder een vergrootglas. Zelfs een amazone die geroemd werd om haar harmonie en diervriendelijkheid ligt nu onder vuur.
Tegelijkertijd rijdt er een andere ruiter, waarvan meer dan eens beelden naar buiten zijn gekomen dat zijn paard een paarse tong heeft, nog vrolijk mee op het hoogste niveau. Waarom wordt híj niet publiekelijk aan de schandpaal genageld?
Waarom moet het Olympisch spring parcours op 1m65 staan, is een 1m50 rondje minder spannend? Ik denk het niet.
Enige waar ik positief over verrast was, was het cross parcours dat er minder heftig uit leek te zien dan bijvoorbeeld een Badminton. Hier was 'slechts' één paard gevallen als ik het mij goed herinner.
Goed, aan mijn kant dus veel twijfels en vraagtekens over de sport en hoe we die momenteel bedrijven. Ik denk dat het, zeker in de topsport, moeilijk is om het paard voorop te zetten. Zodra er geld en andere belangen bij komen kijken, komt er iets in de verdrukking. En dierenwelzijn is dan vaak het eerste.
Geplaatst: 10-08-24 09:06 
.
