Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
8nnemiek schreef:Heel interessant om ook de kant van de akkerbouwer te horen!
Het klinkt alsof de supermarkten ook een aardig deel van het probleem zijn. En wat lastig dat je overproductie niet altijd kwijt kan.
Wat ik mij afvraag: hier in de omgeving is redelijk veel boerderij-verkoop. De een verkoopt pompoenen, de ander asperges, de volgende bosbessen, en weer een ander aardappelen. Maar dan wel meestal aan vergelijkbare prijzen als in de supermarkt, en in het seizoen wat goedkoper.
Stel, je deelt je land op in kleinere akkers, en je verbouwt van alles wat, en verkoopt alles via je eigen winkeltje en op de versmarkt, of aan locale boerderijwinkels. Zou dat in Nederland niet vol te houden zijn? Je krijgt dan immers wel een stuk meer voor je groente dan wanneer je het aan de supermarkt verkoopt.
bettyvn schreef:nog een kleine toevoeging op 8nnemiek.we hebben in zuid west nederland een tijdje de Agrimarkt gehad. was ook een supermarkt keten vanuit cooperatie boeren, met veel locale groentes (mits in het seizoen). de nadruk op gehad, ze hebben het volgens mij een jaar of 8 volgehouden... en die hadden toch echt wel flink wat grote supermarkten.
Maanon_ schreef:Ik denk namelijk dat veel boeren best zouden willen, een uitzondering daar gelaten. Maar het hele systeem zou dan volledig op zijn kop moeten. Van boer, supermarkt én consument. Maar ook sommige consumenten hebben weinig keus door een zeer laag besteedbaar inkomen, ook die mogen we niet vergeten.
tamary schreef:Als ik bio wil zal ik het zelf moeten verbouwen, in de winkel is dat voor mij onbetaalbaar.
Boerderijwinkel kan ook een verzamelwinkel in een dorp zijn natuurlijk, je hoeft niet meteen tig boerderijen af moeten lopen/fietsen.
Kinke schreef:Als je vlees wilt verkopen moet je ook een koelcel of grote vriezers hebben. En dan blijf je ook zitten met bepaalde delen. Bijna iedereen wil biefstuk, gehakt lukt ook wel maar genoeg 'niet populaire' delen. En de consument wil gemak, dus je moet dan ook ruime openingstijden hebben
Kinke schreef:ik heb die eerste link even bekeken ....10.000 euro om expertise in te kopen en een bedrijfsplan op te stellen.
Dit is ook een bijzondere voorwaarde:
Als via het businessplan wordt aangetoond dat er voor een rendabele omschakeling meer grond nodig is om extensivering te bewerkstelligen, kan een beroep worden gedaan op de grondregeling voor natuurinclusieve landbouw. Hierbij verkoopt de veehouder eigen grond aan de provincie om die vervolgens terug in erfpacht te nemen.
Kortom, dan moet je eigen grond verkopen en daarna de grond gaan pachten. Tuuuuuurlijk
Citaat:Als via het businessplan wordt aangetoond dat er voor een rendabele omschakeling meer grond nodig is om extensivering te bewerkstelligen, kan een beroep worden gedaan op de grondregeling voor natuurinclusieve landbouw. Hierbij verkoopt de veehouder eigen grond aan de provincie om die vervolgens terug in erfpacht te nemen. De provincie heeft hiervoor een budget van € 30 miljoen beschikbaar. Omdat op deze gepachte grond sprake is van beperkende gebruiksvoorwaarden, geldt een aangepaste pachtprijs. De agrariër koopt met de opbrengst van de verkochte grond zelf de aanvullende benodigde hectaren. De erfpacht duurt minimaal 26 jaar en geeft de gelegenheid om de investeringen terug te verdienen en geld te reserveren om de gronden terug te kopen, indien wenselijk.
Kinke schreef:zonnebloem18 schreef:Beetje overtrokken, het was een misverstand en is allemaal netjes opgelost. Er zijn op dit moment 13 actieve herenboerderijen en nog velen in oprichting. Het is echt een heel goed initiatief.
Misverstand? hoezo dan?
SARINO schreef:Kinke schreef:Misverstand? hoezo dan?
Bij een gewone boer is een ''misverstand'' gelijk duizenden euris aan boetes......
Maanon_ schreef:Ik heb 3 keer moeten lezen (in de link) voordat ik er iets van kon maken. Ik begreep de constructie niet helemaal
Citaat:Als via het businessplan wordt aangetoond dat er voor een rendabele omschakeling meer grond nodig is om extensivering te bewerkstelligen, kan een beroep worden gedaan op de grondregeling voor natuurinclusieve landbouw. Hierbij verkoopt de veehouder eigen grond aan de provincie om die vervolgens terug in erfpacht te nemen. De provincie heeft hiervoor een budget van € 30 miljoen beschikbaar. Omdat op deze gepachte grond sprake is van beperkende gebruiksvoorwaarden, geldt een aangepaste pachtprijs. De agrariër koopt met de opbrengst van de verkochte grond zelf de aanvullende benodigde hectaren. De erfpacht duurt minimaal 26 jaar en geeft de gelegenheid om de investeringen terug te verdienen en geld te reserveren om de gronden terug te kopen, indien wenselijk.
Dus; je verkoopt je grond aan de provincie, gaat het weer pachten, en van de opbrengst van die grond kun je uitbreiden. De grondprijs hier ligt tussen de €8 en €10 per vierkante meter, dat is toch niet te doen? Buiten dat, onze grond ligt aan de boerderij, dus die gaat sowieso nooit verkocht worden![]()
Waarom koopt de provincie die grond die je nodig hebt niet en dat je die grond gaat pachten? Dat is toch logischer
Eelmo schreef:Ik denk om het waardeverlies voor de boer te compenseren? Je verkoopt immer agrarische grond, maar pacht natuurgrond terug. Natuurgrond is minder waard dan wanneer het een agrarisch bestemmingsplan heeft (toch?). Maar ik snap heel goed dat als je eigen grond hebt, dat je die liever zelf anders gaat beheren dan via zo'n rare constructie weer terug krijgt. Staat er iets bij over de pachtcontracten? Als dat korte termijn contracten zijn is het helemaal een beetje raar