Bokt.nl

Marije_1997 schreef:

Ik heb zelf geen ervaring met uithuisplaatsing. Maar wel met jeugdzorg. En het is daar echt een zooitje ongeregeld. Er word zomaar een label op je geplakt, je word tijdens je begeleiding gewoon de grond in getrapt (ik was 16 a 17).en de ambulante hulp is 2 keer geweest, toen ging hij met vakantie en zou er iemand anders komen die nooit is geweest en de beste man is zelf ook nooit terug gekomen.

Ik werd nou niet echt gelukkiger van hun "hulp" net als mijn ouders overigens.

superpony schreef:

Marije_1997 schreef:

Ik heb zelf geen ervaring met uithuisplaatsing. Maar wel met jeugdzorg. En het is daar echt een zooitje ongeregeld. Er word zomaar een label op je geplakt, je word tijdens je begeleiding gewoon de grond in getrapt (ik was 16 a 17).en de ambulante hulp is 2 keer geweest, toen ging hij met vakantie en zou er iemand anders komen die nooit is geweest en de beste man is zelf ook nooit terug gekomen.

Ik werd nou niet echt gelukkiger van hun "hulp" net als mijn ouders overigens.

Maar omdat een aantal zo werken is het wel steeds moeilijker geworden. Er gaat veel mis, dus meer regelsn, nog meer papierwerk etc.

Er zijn echt die meer willen doen dan dat en er gewoon enorm tegenop lopen dat ze dat niet kunnen.

Toen ik zelf nog kind was lag mijn broertje vaak in het ziekenhuis. Ik weet het nog zo goed en mijn moeder en oma hebben het er jaren over gehad. Er was een jongetje uit huis geplaatst, maar kon nergens heen, dus lag al even in het ziekenhuis.
Hij kwam vaak bij ons zitten als mijn broer werd voorgelezen en er was een broeder die hem af en toe in zijn eigen tijd mee naar buiten nam.
Ik weet dat mijn ouders toen hebben geinformeerd of ze wat konden betekenen, omdat het duidelijk was dat hij nooit meer terug kon naar huis. Maar ook toen al waren de regels stevig. Wij hadden een aangepast huis met maar 3 slaapkamers en dat was te weinig en mijn ouders al 40+. Terwijl wij daar ook woonden en alles beter was dan wat hij nu had. Je gaat verder, maar het heeft lang indruk gemaakt en er is veel over gesproken.

Shadow0 schreef:

Overigens is dit een situatie die mij al met regelmaat pijn in mijn buik bezorgt:
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... E:2019:166
en het vervolg:
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... :2019:4726

Want wat ik eruit op kan maken: een tiener die een dramatische scheiding heeft meegemaakt en daarvoor huiselijk geweld, woont bij zijn/haar vader en wil op zeker moment niets met zijn/haar moeder te maken hebben. Het gaat op dat moment niet slecht op school of in de omgeving.

Vervolgens wordt er een heel traject ingezet om die jongere te dwingen contact aan te gaan met zjin/haar moeder, tot het punt van een uithuisplaatsing, met daarbij een contactverbod naar zijn/haar vader en familie. (En nadat de nieuwe jeugdzorginstelling een totaal contactverbod te ver ging, was het compromis dat er alleen over 'leuke onderwerpen' gesproken mocht worden.)
Dat is een hoeveelheid dwang die ik echt bizar onrechtmatig vind, ook al is het door een rechter uitgesproken!

Er wordt een familieband met grof geweld kapot gemaakt om een jongere in een jeugdzorginstelling te plaatsen en in allerlei vrijheden te beperken om tegen diens zin een contact af te dwingen. (Er staat 'de jongere is gehoord' maar ik heb niet het idee dat er veel waarde is toegekend aan wat de jongere er zelf over te zeggen heeft...)

De uitkomst is overigens, wie verwacht het, dat de jongere aan het eind nog steeds geen contact met zijn/haar moeder heeft.

Maar bedenk dat diegene dus wel is blootgesteld aan alle risico's van een jeugdzorgsetting, wat in de hele zaak en de hele rapportage geen rol speelt. Ik heb niet het idee dat er, door Veilig Thuis of de Rechtbank, een afweging is gemaakt of die jongere wel echt beter af is in een jeugdzorgsetting, en of OTS nou wel zoveel meer een omgeving is waar die jongere goed kan ontwikkelen en veilig kan wonen.

Citaat:

Er is sprake van psychische en emotionele mishandeling door de vader, zoals ook blijkt uit het rapport van het NIFP van 17 juli 2018.
KNIP
De vader en zijn familie zijn niet bereid om mee te werken aan de geboden hulpverlening.
KNIP
Een uithuisplaatsing is het laatste redmiddel dat ingezet kan worden om [minderjarige] niet langer bloot te stellen aan de psychische mishandeling door de vader.

juval schreef:

https://www.facebook.com/watch/?v=283752482892938

gaat het om dit filmpje?

Marije_1997 schreef:

Ohh bah boekjes, daar kwamen ze bij mij ook steeds mee. Hebben ze geweten ook. Heb ook een tijdje bij fier ingeschreven gestaan 2 afspraken. 2de kwam ie met het boekje over autisme spectrum nou echt vriend ga weg met je boekjes en kijk naar een persoon. Het ene autisme is het andere niet en iedere persoon is anders. (ik heb overigens alleen add, wat nou niet zozeer autisme is)

Marie_Anne schreef:

De vader is autistisch lees ik, en heeft de moeder lang mishandeld, en moeder heeft zich uiteindelijk met de kinderen bij veilig thuis moeten melden. Ze is na de scheiding nog ernstig bedreigd door de vader.

Majabeestje schreef:

Wat ik vaak zie is dat mensen ontzettend snel in de slachtofferrol schieten. Jij bent een slechte hulpverlener want je doet 'dit en dat' niet goed. Dus helpt hulpverlening niet.

Shadow0 schreef:

Majabeestje schreef:

Wat ik vaak zie is dat mensen ontzettend snel in de slachtofferrol schieten. Jij bent een slechte hulpverlener want je doet 'dit en dat' niet goed. Dus helpt hulpverlening niet.

Heel opvallend dit, omdat het volgens mij wel een houding van veel hulpverlening tekent: dat de client geschikt moet zijn voor de hulpverlening, ipv de hulpverlening aansluit bij de client.
Dit is heel nadrukkelijk het punt waar de communicatie vaak staakt. Terwijl het echt anders kan: door te beginnen vanuit het pund dat iemand goede redenen zal hebben om te vinden dat je 'dit en dat' niet goed doet, en dat daarin allerlei ervaringen en behoeften liggen die nou juist precies zijn waar je als hulpverlener wat mee zou kunnen. (Wat niet betekent dat je het dan allemaal precies en exact zo doet als iemand zegt dat het zou moeten, maar wel dat je het gebruikt als indicaties van onderliggende zaken.)

En meestal is wat er onderliggend is trouwens ook wel goed te duiden: meestal gaat dat om vertrouwen. En om een vrij lange historie van beschadigd vertrouwen (ongeacht wat daar de oorzaak van is.) Als dat meer aandacht zou krijgen (en het "als jij niet mee wilt werken dan kunnen wij als hulpverlening ook niks (en heb je het aan jezelf te wijten)" flink terug zou worden gebracht) zouden dingen volgens mij stukken minder frustrerend worden.

Majabeestje schreef:

Marije_1997 schreef:

Ohh bah boekjes, daar kwamen ze bij mij ook steeds mee. Hebben ze geweten ook. Heb ook een tijdje bij fier ingeschreven gestaan 2 afspraken. 2de kwam ie met het boekje over autisme spectrum nou echt vriend ga weg met je boekjes en kijk naar een persoon. Het ene autisme is het andere niet en iedere persoon is anders. (ik heb overigens alleen add, wat nou niet zozeer autisme is)

En toch zijn er genoeg mensen die wél baat hebben bij zo'n boekje.
Heb je ook aangegeven dat je het op prijs stelt dat hij meedenkt maar dat je meer behoefte hebt aan ander soort begeleiding?


Wat ik vaak zie is dat mensen ontzettend snel in de slachtofferrol schieten. Jij bent een slechte hulpverlener want je doet 'dit en dat' niet goed. Dus helpt hulpverlening niet.

Boompje1985 schreef:

juval schreef:

https://www.facebook.com/watch/?v=283752482892938

gaat het om dit filmpje?

Dit breekt mijn moederhart

Shadow0 schreef:

Marie_Anne schreef:

De vader is autistisch lees ik, en heeft de moeder lang mishandeld, en moeder heeft zich uiteindelijk met de kinderen bij veilig thuis moeten melden. Ze is na de scheiding nog ernstig bedreigd door de vader.

Ja, en als dat de reden geweest was dat de jongere niet thuis zou kunnen wonen, dan zou je mij niet horen. Maar dat is NIET de reden dat de uithuisplaatsing wordt aangevraagd. Dit vind ik 1 van die onaanvaarbare dingen: als er is daadwerkelijk geweld / gevaar vanuit de vader naar de jongere, onderbouw dat, dan kan vader verweer voeren en dan is het klaar. Maar nu wordt het vooral als sfeertekening gebruikt te worden, om de drempel voor het weghalen lager te maken, terwijl dat toch meer lijkt te gaan om allerlei dingen die tussen de vader en de moeder spelen dan om hoe het nou met de jongere gaat.

Overigens: ja, het is ontzettend moeilijk als de ene ouder een kind opzet tegen de andere, en daar doe je maar heel beperkt wat aan. Dan is het misschien ook goed om die onmacht ook maar te erkennen. Bied zo'n jongere een veilige contactpersoon die zonder oordeel luistert en *alleen* iets doet als die jongere zelf het initiatief neemt, en ik denk dat dat het meest helpend is voor diens ontwikkeling. Is echt heel zuur voor de ouder die buiten spel komt te staan, maar sommige dingen heb je niet in de hand en een kind of jongere de trauma van uithuisplaatsing aandoen alleen maar om contact te forceren kan niet werken.

Citaat:

Er is sprake van psychische en emotionele mishandeling door de vader, zoals ook blijkt uit het rapport van het NIFP van 17 juli 2018.
KNIP
De vader en zijn familie zijn niet bereid om mee te werken aan de geboden hulpverlening.
KNIP
Een uithuisplaatsing is het laatste redmiddel dat ingezet kan worden om [minderjarige] niet langer bloot te stellen aan de psychische mishandeling door de vader.