Hannanas schreef:Nou werken geeft ook een doel, levensvreugde en sociale contacten
Is dat zo? Het kan, zeker. Maar er is ook veel werk waar dat niet echt het geval is.
(Qua doel denk ik dat we werk ook wat overschatten. Er is genoeg werk dat volgens mij redelijk zinloos is - mijn standaardvoorbeelden hiervan zijn telefonische verkopers / mensen die aan de deur komen om onzinnige dingen te slijten, bv een ander energiecontract. Is dat een doel? Geeft dat je levensvreugde? Ik kan me daar eigenlijk maar weinig bij voorstellen. Het meeste vrijwilligerswerk is vele malen zinvoller - dat gaat ergens om.)
En ook zie ik dat werk heel veel sociale contacten juist onder druk zet - mensen hebben het zo druk met werk en het kost zoveel energie dat ze daarna niet meer aan zoveel toekomen. Voorbeeldje: hier in de wijk was vroeger een enorm uitgebreid verenigingsleven met allerhande sporten, muziekverenigingen en wat niet al. De meeste daarvan zijn verdwenen - de ouders moeten werken en kunnen daar niet meer aan bijdragen. In plaats daarvan gaan kinderen nu wel vaak naar de kinderopvang. En ik vraag me af of dat nou echt een verbetering is en werkelijk meer sociale contacten, doel of levensvreugde geeft.
(Ik adviseer ook zeker het 'waarom vuilnismannen meer verdienen dan bankiers' van Rutger Bregman hierover.)
Ik heb het idee dat we werk als doel op zich zijn gaan zien, en nauwelijks meer denken over hoe we (voor iedereen!) een goede balans vinden, en hoe we het inrichten van het leven weer voorop kunnen zetten, ipv het werken.