Bokt.nl

oomens schreef:

quera schreef:

Ik vind het erg lastig.
Het is ook mijn doelgroep. En een spuitje is zo makkelijk gedacht. En sommige willen echt wel veranderen en doen iets met de handsvaten die wij ze geven. En ja dan is het kwaad al geschied als ze bij ons komen.
Dus ik pleit voor eerder beginnen met behandelen zodat ze deze fouten niet maken. En de echt zware gevallen pik je er dan ook uit.

Vroeg goede en deskundige begeleiding geven, kan in veel gevallen misschien die eerste grote misstap voorkomen. Wat je echter in het in de OP aangehaalde voorbeeld leest, is dat ook die begeleiding machteloos staat zolang er geen heel fors misdrijf is gepleegd.
Ze kunnen niet iemand voor de rest van zijn leven gedwongen vastzetten wanneer er geen delict is gepleegd waarvoor levenslang of TBS met dwangverpleging kan worden opgelegd.

Wat moet je dan doen met degenen die geen (of een flink verstoorde) gewetensontwikkeling hebben maar nog niets ernstigs hebben gepleegd (maar wel interesse daarin hebben) of die handig genoeg zijn om uit handen van justitie te blijven? Wat kan een maatschappij daarmee?

En in het verlengde daarvan: wat moeten we met degenen die al wel veroordeeld zijn en die inmiddels een behandeling ondergaan, maar die onbehandelbaar/ongeneeslijk blijken? Het TBS-systeem en ook het strafsysteem is vooral gericht op terugkeer en behandeling. Is daarin überhaupt ruimte voor het predicaat 'niet te genezen'? Of wordt dat nooit hardop uitgesproken en wordt er gewoon steeds netjes geëvalueerd of iemand braaf naar zijn therapiesessies komt en voldoende gewenst gedrag laat zien, iedere twee jaar opnieuw, net zolang tot iedereen een ons weegt?

quera schreef:

Over tbs en onbehandelbaar zijn... je hebt longstay afdelingen waar je dan komt en zoals de naam al doet vermoeden is dit voor lange termijn. Normaal duurt tbs gemiddeld 7.5 jaar. Hier zit de longstay niet bij gerekend.

oomens schreef:

quera schreef:

Over tbs en onbehandelbaar zijn... je hebt longstay afdelingen waar je dan komt en zoals de naam al doet vermoeden is dit voor lange termijn. Normaal duurt tbs gemiddeld 7.5 jaar. Hier zit de longstay niet bij gerekend.

Maar ook daar wordt nog steeds (tegen beter weten in?) behandeld. Ook daar wordt steeds geëvalueerd.

Bij een lichamelijke ziekte kan op een gegeven moment besloten worden dat verdere behandeling geen zin heeft, en dat alleen palliatieve zorg nog gegeven wordt. Bij geestesziekten lijkt dat punt om de een of andere reden nooit aan de orde.

Ibbel schreef:

Het is niet alleen het systeem dat faalt, we hebben ook gewoon de medische kennis niet om geestesziekten te genezen. GENEZEN dus, niet alleen behandelen/symptoombestrijding. We kunnen heel veel ziekten niet genezen. Eigenlijk geen enkele, als je het goed beschouwd, alle medicatie is 'binnen de perken houden', voorkomen (vaccins) of de eigen afweer helpen (antibiotica), meer kunnen wen niet, maar iets aan geestesziekten doen staat helemaal nog in de kinderschoenen.
Maar 'het systeem' gaat ervan uit dat we wél kunnen behandelen. En daar gaat het dus mis.

En zoals euthanasie bij ongeneeslijke lichamelijke ziektes mogelijk is, zou dat mi ook bij geestesziekten moeten kunnen. Zoals die Belgische zedendelinquent dat wilde (en ik weet even niet of hij uiteindelijk z'n zin gekregen heeft).

Betekent wel dat iemand dat dus zelf ook moet beseffen, dat hij ongeneeslijk ziek is, en dat de keuze is levenslang opgesloten of euthanasie.

oomens schreef:

quera schreef:

Over tbs en onbehandelbaar zijn... je hebt longstay afdelingen waar je dan komt en zoals de naam al doet vermoeden is dit voor lange termijn. Normaal duurt tbs gemiddeld 7.5 jaar. Hier zit de longstay niet bij gerekend.

Maar ook daar wordt nog steeds (tegen beter weten in?) behandeld. Ook daar wordt steeds geëvalueerd.

Bij een lichamelijke ziekte kan op een gegeven moment besloten worden dat verdere behandeling geen zin heeft, en dat alleen palliatieve zorg nog gegeven wordt. Bij geestesziekten lijkt dat punt om de een of andere reden nooit aan de orde.

Indestal schreef:

Wat zijn we lief met zijn alleen....totdat we een gevaarlijk geboren psychopaat op ons pad krijgen.....

Over geboren spychopaten is genoeg wetenschappelijks te lezen...zoals bv verschil in hersenen....maar Nederland wil altijd iedereen weer liefjes en braafjes in de maatschappij terug zetten en dan nog het liefst anoniem en een tbser krijgt dezelfde behandeling als hij weer buurman mag spelen als de kruimeldief...

Dat er mensen zijn die met een defect in zijn hersenen worden geboren zijn nu eenmaal niet behandelbaar....

Dit soort topics blijven maar komen op bokt en bokt denkt meteen weer dat de behandelaars speciale gaven hebben om in gesprek iemand een normaal emotioneel functioneren aan te leren bij patienten waar gewoon een steekje aan los zit.....
Daarom gaat het steeds weer mis met deze ernstige gevallen...alsof liegen, veinzen en manipuleren vreemd is voor deze personen....

quera schreef:

Ja nadat ze hebben laten zien dat ze er weer klaar voor zijn.

Het is bewezen dat tbs wel daadwerkelijk aanslaat en er minder terugvallen zijn in vergelijking met alleen gevangenisstraffen.

En je zal nooit 100% kunnen scoren qua niet terugvallen.

bruintje123 schreef:

tbs zal best aan kunnen slaan, bij mensen zonder defect.
Maar daar waar het brein gewoon geen empathie kan tonen kun je behandelen tot je een ons weegt.
Die verbinding is er niet, gaat er ook niet komen. Stekkertje daar is kapot.

quera schreef:

bruintje123 schreef:

tbs zal best aan kunnen slaan, bij mensen zonder defect.
Maar daar waar het brein gewoon geen empathie kan tonen kun je behandelen tot je een ons weegt.
Die verbinding is er niet, gaat er ook niet komen. Stekkertje daar is kapot.

De mensen die daar zitten hebben allemaal een defect. Daarom hebben ze tbs gekregen.

dromertje2 schreef:

Maar wat ik hier niet snap, is dat iemand die al zo n gruwelijke dingen heeft gepleegd. Maar zelf kan bepalen of hij in behandeling gaat of niet.
Dat is toch helemaal van het ridicule?

dromertje2 schreef:

Maar wat ik hier niet snap, is dat iemand die al zo n gruwelijke dingen heeft gepleegd. Maar zelf kan bepalen of hij in behandeling gaat of niet.
Dat is toch helemaal van het ridicule?

bruintje123 schreef:

Maar een spuitje is natuurlijk ook niet iets wat gegeven zou worden zo huppakee.
Maar in het verhaal van de OP, een hele dikke file met aanwijzingen dat de jongen niet te redden is.
Misschien ben ik raar, maar zou ik uit gaan van mezelf zou ik liever dood zijn dan levenslang opgesloten zijn.

quera schreef:

C_alsemgeest: op de longstay niet hoor?

Sees schreef:

bruintje123 schreef:

Maar een spuitje is natuurlijk ook niet iets wat gegeven zou worden zo huppakee.
Maar in het verhaal van de OP, een hele dikke file met aanwijzingen dat de jongen niet te redden is.
Misschien ben ik raar, maar zou ik uit gaan van mezelf zou ik liever dood zijn dan levenslang opgesloten zijn.

De jongen zelf ziet niet in dat er iets mis met hem is. Wie beslist dan om het leven te nemen van deze persoon?

c_alsemgeest schreef:

quera schreef:

C_alsemgeest: op de longstay niet hoor?

ik heb er zelf 12 jaar gewerkt voordat ik het management in ging, een gesloten woon en crisisafdeling voor mensen die een gevaar voor zichzelf of anderen waren. Ook de doorloop na TBS (tbs-proefverlof) waren een deel van onze cliënten.
Op op het moment dat het gedrag goed is en aangepast krijgen mensen meer vrijheden. Bijvoorbeeld eerst onder begeleiding van 2 personen, dan 1 persoon, dan een kwartiertje zelfstandig etc etc aangepast op de persoon zelf. Cliënt staat centraal hierin.
Het probleem met deze extreme vormen van een antisociale persoonlijkheidstoornis is dat ze zich met een doel heel goed kunnen aanpassen en charmes kunnen inzetten. Tuurlijk prik je daar doorheen, maar de wet is dat wanneer er geen bewijs is voor een gevaar voor zichzelf of voor anderen vrijheden gewoon uitgebreid moeten worden. Anders heb je als instelling gewoon een probleem. Je moet dus bewijzen dat je mensen terecht binnen houdt, gedragen ze zich tijden lang goed, dan moet je wel meer vrijheid bieden. Je mag niet zo maar dwang en drang toepassen...
Met de stroming sinds 2014 van rehabilitatie gericht werken en ambulantisering is dit alleen maar sterker neergezet. En terecht, voor alle andere cliënten helemaal goed en werkt ook echt.
Voor deze types enkel een risico, geen meerwaarde.

Het zelf bepalen geen behandeling te krijgen werkt inderdaad niet zo... bij weigering onderzoek voor TBS wordt het traject wel wat anders maar het traject wordt gevolgd.
Het weigeren kan trouwens ook niet meer tegenwoordig, in de tijd van de veroordeling van Michael P nog wel.

quera schreef:

dromertje2 schreef:

Maar wat ik hier niet snap, is dat iemand die al zo n gruwelijke dingen heeft gepleegd. Maar zelf kan bepalen of hij in behandeling gaat of niet.
Dat is toch helemaal van het ridicule?

Een rechter had hem ook tbs mogen geven.
Alleen zonder andere eerdere delicten waaruit blijkt dat iemand gevaarlijk is durft een rechter hier zich niet aan te brand. M.p. Had voor de verkrachtingen namelijk nog geen strafblad. Dus qua onderzoek had de rechter niets

Citaat:

Verloftraject


Het verloftraject kent vier fases. Voor elke nieuwe fase moet toestemming verkregen worden van de Dienst Justitiële Instellingen van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Eén fase kan een aantal jaren duren. De vier fases zijn:

1. Begeleid verlof
Een patiënt start altijd met kortdurend begeleid verlof. In eerste instantie vindt er beveiligd verlof plaats. Dit betekent dat het verlof wordt begeleid door een beveiliger en een sociotherapeut. Als dat goed gaat, gaat de beveiliger niet meer mee op verlof. Het verlof vindt dan plaats onder begeleiding van twee sociotherapeuten. Gaat ook dat goed, dan wordt de begeleiding teruggebracht naar één sociotherapeut.

2. Onbegeleid verlof
Als het begeleid verlof goed is verlopen, kan onbegeleid verlof worden aangevraagd. Bij dit verlof vindt er geen begeleiding door personeel meer plaats. Het verlof kan één of meer dagen duren (inclusief één tot maximaal zes overnachtingen). De doelen van onbegeleid verlof zijn ruimer en gericht op het opdoen van werkervaring, het volgen van een opleiding en het opbouwen van een sociaal netwerk door familie en vrienden te bezoeken.

3. Transmuraal verlof
Bij een goed verloop van het onbegeleid verlof kan de volgende stap van de resocialisatie worden ingezet: transmuraal verlof. Dit houdt in dat de patiënt buiten de beveiligde zone van het forensisch psychiatrisch centrum (fpc) gaat wonen. Dit extramurale verblijf kan een zelfstandige woning zijn of bijvoorbeeld een verblijf in een regionale instelling voor beschermd wonen (RIBW), een forensisch psychiatrische afdeling van een psychiatrische instelling (fpa) of een dependance van het fpc. Het fpc blijft de patiënt op afstand begeleiden. Bij transmuraal verlof wordt een groot beroep gedaan op de zelfstandigheid en betrouwbaarheid van de patiënt.

4. Proefverlof
Als de patiënt de derde fase van het verloftraject goed heeft doorlopen, kan het fpc proefverlof aanvragen. Proefverlof kan uiteindelijk leiden tot beëindiging van de tbs-maatregel. Bij proefverlof valt de patiënt nog steeds onder de verantwoordelijkheid van het fpc. Het toezicht wordt echter door de reclassering overgenomen. Het fpc blijft wel betrokken en eindverantwoordelijk voor de patiënt.

Longstay en Verlof
Tbs-patiënten die in de longstay verblijven komen alleen in aanmerking voor begeleid verlof. Dit geldt echter alleen voor patiënten bij wie door onafhankelijke deskundigen is vastgesteld dat zij vooral zorg nodig hebben in combinatie met een lage behoefte aan structurele beveiliging. Dit verlof is niet gericht op resocialisatie.

Longstay-gestelden met een gemiddeld of hoog beveiligingsniveau komen niet in aanmerking voor verlof.