Wanneer mag mijn kind sterven?

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
MissBmx
Berichten: 4401
Geregistreerd: 20-05-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 22:23

Sammy_xxs schreef:
Waarom zou dat niet na de geboorte mogen?

Dat kan op zekere hoogte wel. Je kan nl delen van de behandeling staken.
Bijv bij ernstige slikproblemen ervoor kiezen om bijv een longontsteking niet te behandelen en alleen pijnbestrijding te geven of een structurele sonde niet plaatsen bij weigeren van voeding en alleen pijnbestrijding.
En zo zijn er meer mogelijkheden

MissBmx
Berichten: 4401
Geregistreerd: 20-05-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 22:27

venivedivici schreef:
Dankjewel Hobbyhorse!

Is hetzelfde als de gehandicapten kinderen die in tehuizen verkracht ect worden. Je wilt er goed voorzorgen en wilt ze helpen. Komen ze daar blijkt dat ook niet waar te zijn. Helaas is mijn nicht daar slachtoffer van. Zoweel geestelijk als lichamelijke gehandicapt

Zo dat is een flinke uithaal naar alle verpleegkundige die zich elke dag met hart en ziel uit de naad werken om met met een glimlach en veel liefde het allerbeste voor deze mensen willen.
Heel erg wat er met jou nicht is gebeurd, had nooit mogen gebeuren, maar dit gebeurt ook in de thuissituaties of met mensen die niet in een instelling wonen, op straat, op scholen, in de kerk, enz
Rotte appels heb je overal, dat staat totaal niet in verband met een instelling

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 22:35

Sizzle schreef:
Xyz,Ik bedoel dat ik hoop dat ik sterk genoeg ben om nooit bewust of onbewust een oordeel te vormen over ouders die gekozen zouden hebben voor eurhanasie omdat ze het zelf (ook met hulp) niet meer aan konden.

Ik heb nog altijd enorm medelijden met de Duitse vrouw die haar gehandicapte dochter ombracht omdat ze zelf te oud werd om voor haar te zorgen en de instellingen het af lieten weten.
Die heeft 50 jaar met liefde voor dat kind gezorgt en nu is ze een misdadiger.


Ik snap je standpunt qua inbreng van de levenskwaliteit van de ouders wel, maar voor mij gaat dat echt een brug te ver.

Hetzelfde geldt voor de Duitse vrouw die haar gehandicapte dochter ombracht: natuurlijk is dat heel begrijpelijk omdat die vrouw (en de wereld?) vond dat zij de enige was die voor haar dochter kon zorgen en dat als zij stierf het vreselijk af zou lopen voor haar dochter. Los van de vraag of dat eigenlijk wel zo was - er zijn ontzettend veel instellingen voor gehandicapten en mensen met psychische problemen die wél goed werk verrichten - is voor mij de belangrijkste vraag; wilde die dochter eigenlijk wel dood?

nontie
Berichten: 1468
Geregistreerd: 10-12-13
Woonplaats: Drenthe

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 22:43

Heb niet alle reacties gelezen, maar waarom kiezen de ouders er niet voor om te emigreren naar zwitserland waar die kliniek zit waar het wel mag?
Tuurlijk dat brengt ook veel kosten en tijd met zich mee, maar dan bereiken de ouders wel wat ze willen. Om het maar even hard te zeggen.

Sammy_xxs

Berichten: 2640
Geregistreerd: 11-06-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 22:45

Gillbo schreef:
Sammy_xxs schreef:
Waarom zou dat niet na de geboorte mogen?

Dat kan op zekere hoogte wel. Je kan nl delen van de behandeling staken.
Bijv bij ernstige slikproblemen ervoor kiezen om bijv een longontsteking niet te behandelen en alleen pijnbestrijding te geven of een structurele sonde niet plaatsen bij weigeren van voeding en alleen pijnbestrijding.
En zo zijn er meer mogelijkheden


Ja maar is dat dan niet onnodig lijden? Ondanks de pijnbestrijding, denk ik toch dat dat onnodig is.
Waarom niet gelijk een punt erachter zetten ipv onnodig doktoren?

MissBmx
Berichten: 4401
Geregistreerd: 20-05-08

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 22:48

Omdat die lijn heel dun is

Mungbean

Berichten: 36334
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 22:49

Ik kan domweg niet oordelen of het wel acceptabel is als de ouders als 'martelaar' door het leven moeten omdat ze 24 uur zorg moeten leveren waar ze wellicht zelf mentaal en fysiek aan onderdoorgaan en geen dusdanig inkomen hebben om hulp in te kopen.
Je kind 'afgeven' is mentaal volgens mij ook niet echt te handelen.
Je wenst niemand zoiets toe en alle beslissingen zulke gevallen zijn doorgaans pure wanhoop.

Ik kan daar gewoon geen oordeel over geven omdat ik niet in zo'n onmogelijke situatie zit.
Dat zijn dezelfe rotbeslissingen als: redden we de moeder of redden we het kind.

Sammy_xxs

Berichten: 2640
Geregistreerd: 11-06-10

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 23:05

Ja dat vind ik ook een punt, hoe doe je het als de ouders er niet voor kunnen zorgen? En er zelf aan onderdoor gaan, of bij de bevalling erachter komen dat hun kind een kasplantje wordt, moet je ze dan verplichten ervoor te zorgen? Terwijl het kind geen besef van leven heeft, maar de ouders wel en de verantwoordelijkheid niet kunnen dragen?

Siesjuh
Berichten: 1690
Geregistreerd: 06-07-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 23:21

KoudbloedKim schreef:
Heel erg heftig.
Op de manege waar ik altijd gestaan heb, reed een kindje met vergelijkbare handicap.
Iemand erachter en dan stapten ze een rondje buiten, zodat de spiertjes konden ontspannen.
Ik verbaasde mij er altijd over hoe dit meisje lachte als ze terug kwam.
En ik vroeg mij altijd af hoe menswaardig het leven voor haar was.
Maar wat mij nog het meest verbaasde was de kracht van de ouders, want man, wat moet je ongelofelijk sterk zijn om ouders te zijn van zo'n prachtig, maar hulpbehoevend kindje.

Ik kan me geen goede mening vormen, omdat ieder mens uniek is en ik niet vind dat ik het recht heb om een oordeel te vellen. :o
Maar het lijkt me verd*md moeilijk voor met name de ouders en natuurlijk ook voor het kind, al is het maar de vraag in hoeverre deze er iets van mee krijgt.

Dat dus.

Ik vind het ook heel erg dubbel. Aan de ene kant denk ik: Niemand hoeft te lijden, maar aan de andere kant denk ik: Hoe weet een ander dat iemand lijdt? De een vindt dat iemand al lijdt als hij niet meer kan lopen, de ander als de persoon in kwestie alleen nog maar kan vegeteren. Waar trek je de grens? En wat is menswaardig? Ik denk dat de oplossing niet zo simpel is als het wel of niet toestaan van euthanasie met toestemming van derden.

Mijn moeder werkte bijvoorbeeld op een afdeling met mensen met een heel zware verstandelijke beperking. Deze mensen waren vaak ook meervoudig beperkt, konden veel dingen niet zelf, moesten gevoerd worden, gewassen en aangekleed, maar het meerendeel gaf niet de indruk dat ze zouden willen stoppen met leven. Anderen daarentegen lieten dan weer heel ander gedrag zien, door bijvoorbeeld zovaak eten op te halen uit de maag, dat de slomdarm het uiteindelijk begaf. Maar wie bepaald of die mensen gelukkig zijn en het leven wel of niet willen?

Ik zou eerlijk gezegd die taak niet eens op me willen nemen...beslissen over andermans leven en dood...

Mungbean

Berichten: 36334
Geregistreerd: 21-04-06

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 23:25

Daarom denk ik dat de ouders de beste bron zijn om dat te beoordelen.
Als het kind 'vreugde' laat zien is dat doorgaans precies dat sprankje waarop ze het volhouden volgens mij.
Mist dat 'sprankje' dan is het alleen nog zwaar.

MissBmx
Berichten: 4401
Geregistreerd: 20-05-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 23:26

Sammy_xxs schreef:
Ja dat vind ik ook een punt, hoe doe je het als de ouders er niet voor kunnen zorgen? En er zelf aan onderdoor gaan, of bij de bevalling erachter komen dat hun kind een kasplantje wordt, moet je ze dan verplichten ervoor te zorgen? Terwijl het kind geen besef van leven heeft, maar de ouders wel en de verantwoordelijkheid niet kunnen dragen?

Weer zo'n misverstand, als bij de geboorte blijkt de de beperking zo ernstig is kán je er voor kiezen om niet te behandelen. Dat wordt dagelijks gedaan

Siesjuh
Berichten: 1690
Geregistreerd: 06-07-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 23:36

Sizzle schreef:
Daarom denk ik dat de ouders de beste bron zijn om dat te beoordelen.
Als het kind 'vreugde' laat zien is dat doorgaans precies dat sprankje waarop ze het volhouden volgens mij.
Mist dat 'sprankje' dan is het alleen nog zwaar.

Maar ook ouders kunnen 'gekleurd' zijn. Bijvoorbeeld als de verzorging van het kind zowel geestelijk als lichamelijk heel zwaar is.
En dan kom ik toch weer uit op de verschillende beoordelingscategorien. Waar de ene iets heel erg vindt of geen hoop meer ziet, ziet een ander dit weer wel :)

Sammy_xxs

Berichten: 2640
Geregistreerd: 11-06-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 23:43

Ok dat wist ik niet, maar wat als het kind wel kan leven maar geen normaal leven kan leiden, dus geestelijk en lichamelijk gehandicapt, maar wel zodanig "gezond" dat ze het gewoon overleven met zorg? Maar niet het leven wat jij in gedachte had voor je kind...

MissBmx
Berichten: 4401
Geregistreerd: 20-05-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-06-16 23:46

Sammy_xxs schreef:
Ok dat wist ik niet, maar wat als het kind wel kan leven maar geen normaal leven kan leiden, dus geestelijk en lichamelijk gehandicapt, maar wel zodanig "gezond" dat ze het gewoon overleven met zorg? Maar niet het leven wat jij in gedachte had voor je kind...

Dan is de lijn heel dun, waar trek je de lijn.Als blijkt dat je kind vuilnisman wordt ipv advocaat? of dat het met een klein beetje hulp van begeleid wonen wel kan functioneren.
Of 24/7 afhankelijk is van zorg maar wel gelukkig is (omdat het niet weer hoe het is om te functioneren zonder begeleiding)
Of wanneer jij als ouder het niet ziet zitten of niet aan kan om je kind zo te zien?

Ik denk dat al dit soort gevallen individueel bekeken moet worden en dat er niet 1 standaard antwoord op is.
Dat die wet bekeken moet worden ben ik het wel mee eens

BE_GENTLE
Berichten: 2905
Geregistreerd: 10-09-06

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 00:15

Ik heb voor mezelf altijd besloten als blijkt dat mijn kind tijdens zwangerschap gehandicapt is en dan erger dan syndroom van down.. Breek ik de zwangerschap af..
Ouders die toch willen bevallen van een kindje met een beperking dan vind ik ook dat je deze moet verzorgen of in ieder geval de zorg gaat bieden tot hun overlijden.. Je maakt als ouder dan tenslotte zelf de keuze om daar voor te gaan..
Kinderen die ernstig gehandicapt raken door een ongeluk vind ik een ander verhaal, Dan lijkt het mij moeilijk om een keuze voor hen te moeten maken..
Kinderen die geboren worden en daarna door zuurstof gebrek e.d gehandicapt raken, Lijkt het mij ook een moeilijke keuze..
Je kunt tenslotte niet in de hoofdjes kijken van die kinderen, De meeste zijn misschien heel gelukkig maar door de weinige gezichtsuitdrukkingen moeilijk te herkennen..

Heb de docu niet gezien trouwens, kan daar niet zo goed tegen.. :-)

MissBmx
Berichten: 4401
Geregistreerd: 20-05-08

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 00:23

Be Gentle helaas zegt syndroom van down helemaal niks overde zwaarte van de beperking.Ook iemand met down kan functioneren onder het niveau van 24 maanden en dan zijn het niet de downers die je ziet bij Johnny de Mol.
Waarom zou je down dan geen probleem vinden maar andere beperkingen wel?

Mintgroen

Berichten: 3529
Geregistreerd: 28-08-09
Woonplaats: Westland

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 00:33

Precies... down heb je in vele vormen. Daarom heb ik er bewust voor gekozen om hier niet op te testen tijdens mijn zwangerschap. Je hebt inderdaad mensen met Down die een mbo opleiding afronden, maar je hebt ook mensen met Down die hun hele leven incontinent en rolstoelgebonden blijven.. En zo met nog veel meer syndromen/beperkingen..

Yvette81

Berichten: 465
Geregistreerd: 29-08-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 00:37

De rede dat het niet is toegestaan deze kinderen te laten sterven is dat dit niet in een regel te vangen is. De wet moet sluitend zijn en dat is niet te beschrijven.
Er wordt hier van alles genoemd. Maar dat kan allemaal weerlegd worden. En natuurlijk mag je als ouder niet beslissen of je je eigen kind dood wikt of niet. Tijdens de zwangerschap wel. En helaas worden er onnodig zwangerschappen afgebroken omdat het kindje mogelijk een aandoening heeft of niet perfect is zoals een hazenlip.
Draagkracht van ouders is ook voor ieder een anders.
En onge wenste kinderen zijn er heel veel.
Behandeling stoppen doe je ook niet zomaar. Je laat je kind toch niet verhongeren of uitdrogen?
Soms kan een regel niet voorzien.

Shadow0

Berichten: 44630
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 08:24

antje_vip schreef:
Maar hoe kun je zo'n kind als in het voorbeeld van TS vragen of ze het leven nog leuk vinden?


Niet. Daarom moet je heel goed observeren - op welke momenten geniet ze, op welke momenten heeft ze pijn of voelt ze zich onprettig? En welke dingen zijn er al gedaan om de leuke dingen groter te maken en de onprettige gevoelens of pijn te onderdrukken?
Dat kun je alleen maar zo specifiek beantwoorden als je iemand echt goed kent, haar kleine signalen kunt lezen... daarom is het nooit iets wat zomaar met een paar richtlijnen te beslissen is, maar alleen maar zou kunnen passen in overleg met hele naaste betrokkenen.

MissBmx
Berichten: 4401
Geregistreerd: 20-05-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 08:27

Shadow0 schreef:
antje_vip schreef:
Maar hoe kun je zo'n kind als in het voorbeeld van TS vragen of ze het leven nog leuk vinden?


Niet. Daarom moet je heel goed observeren - op welke momenten geniet ze, op welke momenten heeft ze pijn of voelt ze zich onprettig? En welke dingen zijn er al gedaan om de leuke dingen groter te maken en de onprettige gevoelens of pijn te onderdrukken?
Dat kun je alleen maar zo specifiek beantwoorden als je iemand echt goed kent, haar kleine signalen kunt lezen... daarom is het nooit iets wat zomaar met een paar richtlijnen te beslissen is, maar alleen maar zou kunnen passen in overleg met hele naaste betrokkenen.

Inderdaad, communicatie gaat zoveel verder dan gesproken taal

A3a1
Berichten: 2761
Geregistreerd: 07-04-16
Woonplaats: Sleewijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 09:15

Gillbo schreef:
venivedivici schreef:
Dankjewel Hobbyhorse!

Is hetzelfde als de gehandicapten kinderen die in tehuizen verkracht ect worden. Je wilt er goed voorzorgen en wilt ze helpen. Komen ze daar blijkt dat ook niet waar te zijn. Helaas is mijn nicht daar slachtoffer van. Zoweel geestelijk als lichamelijke gehandicapt

Zo dat is een flinke uithaal naar alle verpleegkundige die zich elke dag met hart en ziel uit de naad werken om met met een glimlach en veel liefde het allerbeste voor deze mensen willen.
Heel erg wat er met jou nicht is gebeurd, had nooit mogen gebeuren, maar dit gebeurt ook in de thuissituaties of met mensen die niet in een instelling wonen, op straat, op scholen, in de kerk, enz
Rotte appels heb je overal, dat staat totaal niet in verband met een instelling


Dank je Gilllbo, goed verwoord.

Ik snap wel de boosheid, en of het al dan niet terecht is, doet er als je zo boos bent, even totaal niet toe.
Godzijdank nog nooit gebeurd op plek waar ik werkzaam was.
Maar poehhhh, je zou de haren uit je hoofd trekken, als je een collega hebt vertrouwd, die zo misbruik maakt.

venivedivici

Berichten: 726
Geregistreerd: 19-04-13
Woonplaats: Goirle

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 09:47

Gillbo schreef:
venivedivici schreef:
Dankjewel Hobbyhorse!

Is hetzelfde als de gehandicapten kinderen die in tehuizen verkracht ect worden. Je wilt er goed voorzorgen en wilt ze helpen. Komen ze daar blijkt dat ook niet waar te zijn. Helaas is mijn nicht daar slachtoffer van. Zoweel geestelijk als lichamelijke gehandicapt

Zo dat is een flinke uithaal naar alle verpleegkundige die zich elke dag met hart en ziel uit de naad werken om met met een glimlach en veel liefde het allerbeste voor deze mensen willen.
Heel erg wat er met jou nicht is gebeurd, had nooit mogen gebeuren, maar dit gebeurt ook in de thuissituaties of met mensen die niet in een instelling wonen, op straat, op scholen, in de kerk, enz
Rotte appels heb je overal, dat staat totaal niet in verband met een instelling



Ho ho bedoel niet dat elke instantie zo is!
Mijn nicht heeft er bij 2 gezeten en bij alle 2 was het raak..
Zitten ook supet goede mensen tussen en daar alleen maar lof voor! Petje af.

A3a1
Berichten: 2761
Geregistreerd: 07-04-16
Woonplaats: Sleewijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 09:53

-O-

Jeemig, daar ben je dan mooi klaar mee.
Ik stuur je even PB

karijn

Berichten: 5694
Geregistreerd: 05-09-05
Woonplaats: Made, zo'n dorp dat in elk land wel bestaat!

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 10:01

KoudbloedKim schreef:
Heel erg heftig.
Op de manege waar ik altijd gestaan heb, reed een kindje met vergelijkbare handicap.
Iemand erachter en dan stapten ze een rondje buiten, zodat de spiertjes konden ontspannen.
Ik verbaasde mij er altijd over hoe dit meisje lachte als ze terug kwam.
En ik vroeg mij altijd af hoe menswaardig het leven voor haar was.
Maar wat mij nog het meest verbaasde was de kracht van de ouders, want man, wat moet je ongelofelijk sterk zijn om ouders te zijn van zo'n prachtig, maar hulpbehoevend kindje.

Ik kan me geen goede mening vormen, omdat ieder mens uniek is en ik niet vind dat ik het recht heb om een oordeel te vellen. :o
Maar het lijkt me verd*md moeilijk voor met name de ouders en natuurlijk ook voor het kind, al is het maar de vraag in hoeverre deze er iets van mee krijgt.


Je zegt het precies zoals ik erover denk. Ik heb voor zulke sterke ouders niets meer dan een enorm respect.

Lalidan
Hoofd Wiki
Zeg maar Lila-Dan!
Of toch Heidepaars?

Berichten: 19637
Geregistreerd: 17-05-06
Woonplaats: TellentotdatPOEF-topic

Re: Wanneer mag mijn kind sterven?

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-06-16 11:31

Ik heb zonet zowel de documentaire gezien waarmee dit topic gestart is, als het verhaal van Sam. Wat het verhaal van Sam heel erg duidelijk maakt, is dat fysieke beperkingen 1 ding zijn. Wat Sam altijd behouden heeft, met dank aan heel veel mensen om hem heen, is de mogelijkheid tot communicatie. Daarnaast heeft Sam voldoende mentale vermogens om met zijn beperkingen om te gaan.

In de documentaire wat de aanleiding was voor het starten van dit topic, is er geen sprake van communicatie. En dát maakt het zo ontzettend moeilijk. Want als je niet kan communiceren, zowel verbaal als non-verbaal, hoe moet de wereld dan weten wat te doen? Hoe moet je een beslissing nemen voor iemand met wie geen enkele vorm van communicatie mogelijk is?
Het lijkt mij persoonlijk afschuwelijk om te moeten leven zonder mogelijkheid tot communicatie. Maar lijkt is hier het sleutelwoord, want er is niemand die het weet.

Beide documentaires geven voor mij heel duidelijk aan dat het stellen van richtlijnen volslagen nutteloos is. Volgens alle richtlijnen zou Sam geen kwaliteit van leven hebben. De praktijk bleek anders, al was het met heel veel hulp en noodgrepen. Volgens diezelfde richtlijnen (kunnen horen, zien, zelf bewegen) zouden de twee kinderen wél kwaliteit van leven hebben. En daar valt in de praktijk ernstig aan te twijfelen....

Het lijkt me verschrikkelijk in deze situaties te zitten, als ouder, als arts, als welke betrokkene dan ook. En geen idee wat de oplossing zou moeten zijn.