Elin
[quote="LadyMadonna schreef:Stephanie_M schreef:Ik maak me persoonlijk niet zo druk om die mensen die een keer een kadobon hebben liggen van de vd... Eerder om de leveranciers van de winkels die voor een kapitaal geleverd hebben en nu wss hun goederen en geld kwijt zijn omdat vd alleen besteld met achteraf betalen. Dat zijn iets grotere bedragen dan een kadobon van 20 of 50 euro...
Ook als ze een doorstart maken zijn de leveranciers hun geld kwijt, waar een groot deel van het personeel gewoon hun baan behoud en de klanten in te toekomst hun bonnetje wel weer in kunnen leveren.
Een kadobon van 20 euro kan voor mensen het verschil betekenen tussen een nieuwe winterjas of een versleten winterjas....
Precies! Bijna mijn situatie. Wist ik veel dat dat de V&D ging sluiten, nee.. Dus voor Sinterklaas en alvast voor Kerst heb ik haar een cadeaubon gedaan, voor iemand als ik, eerst student, nu revaliderende van een ongeluk en bijstand, toch behoorlijk wat geld. Maar ik heb die bon gekocht zodat ze daar een winterjas kon kopen, die ze al heel graag wilde hebben maar te duur voor haar was. Ik baal nu zo, had ik het haar maar contant gegeven, waarom moest ik perse zo'n stomme cadeaubon doen... Ik kan het echt niet veroorloven om nog een x zo'n bedrag kwijt te zijn en mijn moeder heeft geen nieuwe winterjas en zelf ook geld voor één.. Dus nu loopt ze nog altijd in haar oude jas van 4 jaar oud, die altijd wel goed was, maar nu toch wel worn-out eruit begint te zien, en ook een scheur heeft bij haar oksel... Lekker dan, dat die kaarten nu niet worden geaccepteerd.
Ik heb gewoon geld betaald voor zo'n kaart en daar hoort dan ook een product voor tegenover te staan. V&D heeft nu lekker veel geld gekregen, denk maar aan al die werknemers met 50,- cadeaubonnen. Hoeveel werkgevers heeft zo'n werknemer? Misschien wel 50 of 100 of meer... Dat is dan 5000,- wat ze zo binnen hebben gekregen en wat ze nu achterhouden. Dat is gewoon verduistering van geld. Niet diefstal trouwens, want dan moeten ze het van je gestolen hebben.. Maar men, en ik, hebben zelf het geld gegeven, en nu word wat daar voor terug hoort te komen achtergehouden.
V&D houd onrechtmatig producten achter voor consumenten. Er worden bonnen gekocht, die een ruilwaarde te horen hebben gelijk aan het bedrag wat voor ze is betaald. Een bon van 50,- is 50,- aan producten waard in de V&D. De bon is een rechtmatig betaalmiddel. De consument met de bon heeft recht op producten. dus een goed, van de winkel. De V&D is de consument een product schuldig of het geld schuldig. De V&D houd deze zaken achter. Ze staan in schuld bij de consument.
Uit het wetboek van Strafrecht
Citaat:
321 - Hij die opzettelijk enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort en dat hij anders dan door misdrijf onder zich heeft, wederrechtelijk zich toeëigent, wordt, als schuldig aan verduistering, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste 3 jaren of geldboete van vijfde categorie.
322 - Verduistering gepleegd door hem die het goed uit hoofde van zijn persoonlijke dienstbetrekking of van zijn beroep, of tegen geldelijke vergoeding onder zich heeft, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste 4 jaren of geldboete van vijfde categorie.
Dat is simpelweg verduistering en ik ga daar zeker aangifte van doen.
Ik vind het verdacht veel lijken op verduistering... En ik ga voor mijn bon dan ook zeker aangifte doen, mocht het niet worden opgelost. Ik wacht echter eerst nog even een paar weken af. Sowieso de feestdagen.
Naast de consument is het ook klote voor de leveranciers. Alleen gingen zij gaan moedwillig het risico aan om te leveren met achteraf een betaling, terwijl ze weten dat de V&D niet zo stabiel was. Het lijkt me niet zo dat het bedrijf/de klant waaraan geleverd word, niet in de gaten word gehouden, met hoe het bedrijf er financieel voorstaat. Ik zou het raar vinden als een leverancier dat niet doet. Maar goed, ik ga er vanuit dat leveranciers dat wel in de gaten houden en dus wisten van enige onstabiliteit. Ze hadden misschien niet gedacht dat er een faillissement zou (kunnen) komen, maar dat V&D in een lastige situatie zat moest de leveranciers ze wel bekend zijn. Met die informatie zijn ze toch gewoon een contract aangegaan om te leveren, met een betaling achteraf. Dat risico hebben ze willen lopen, en dat risico, met gevolg, geen betaling, zouden ze toch enigszins ingecalculeerd moeten hebben.
Milty schreef:Het ging er om dat mensen die nog zo'n bon aanschaften lomp zijn, want ze hadden het kunnen zien aankomen... Het gaat er dan dus juist om dat er intern dingen speelden die men vanaf buiten niet konden weten..
Ik vind niet dat consumenten hetzelfde hadden moeten weten als de leveranciers. Als je een jurkje koop bij de Zara, ga je niet eerst allemaal (oude) kranten inkijken, (oude) artikelen door spitsen op het internet en het nieuws in de gaten houden of Zara nog wel zijn hoofd boven water kan houden. Je koopt gewoon dat jurkje... En de cadeaubon voor je vriendin haar verjaardag, want die is zo dol op Zara.
Het blijft wel heel klote voor de leveranciers natuurlijk, die missen duizenden zo niet miljoenen euro's in totaal, mis... Maar ik denk dat de grotere leveranciers het wel redden. Ze hebben nog andere klanten waar ze aan leveren... En als V&D niet netaald, dan zou ik als leverancier het product wat geleverd is, terugeisen. Alles wat nog niet verkocht is, terug naar de leverancier. Want er is niet voor betaald, maar het word wel verkocht, en dat geld steekt V&D ook weer in eigen zak en wat ze ermee doen, waar het heengaat, geen flauw idee... Maar de leveranciers krijgen er vast geen briefje van te zien.
Ik lees ook net dit artikel, die trouwens heel veel van de dingen die ik zeg, beaamd.
http://www.nu.nl/ondernemen/4187469/fai ... aling.html
"Leveranciers hebben dit jaar al het nodige gedaan om V&D draaiende te houden, zegt Bekke. Bijvoorbeeld door het accepteren van uitgestelde betalingen en het geven van betalingskortingen, soms al jarenlang. Toch bleven de bedrijven leveren aan V&D, een grote belangrijke klant in een sector die het zwaar heeft. "Dan is het heel moeilijk om afscheid te nemen van een afnemer waar je jaren aan hebt geleverd."
Als leveranciers dat al jaren hebben gedaan, uitgestelde betalingen accepteren, kortingen etc.. Dan weet je toch dat het op den duur mis gaat en je vaarwel moet zeggen aan het bedrijf en zelf verder te gaan met andere bedrijven. Ze hebben in ieder geval al jarenlang soort van geweten dat het schip zinkend was, maar toch hebben ze gekozen om het risico te nemen, van een betaling achteraf, van een bedrijf dat haar rekeningen al niet goed kon betalen. Dan is het toch echt iets wat de leveranciers zelf hebben gekozen, dat risico.
Dat maakt het niet minder vervelend voor ze. De schade loopt dus in de miljoenen. Dat is gewoon een grote klap voor de leveranciers. Misschien moeten in die sector ook wel leveranciers sluiten of bezuinigen en dus banen schrappen etc. Wie weet.
V&D houd onrechtmatig geld achter voor ze. De leveranciers hebben een product geleverd, maar V&B heeft niet en betaald niet voor dat product. Ze staan dus in schuld bij de leveranciers. Ze betalen niet, ze leveren de producten niet terug, maar blijven de producten wel verkopen. Producten die onrechtmatig worden gehouden, wanneer er niet door V&D betaald word. Ook dat vind ik in het straatje verduistering passen.
Dus de leveranciers zijn de l*l en ook de werknemers van V&D zitten zwaar in de problemen en weten nu, rondom de feestdagen, wat een mooie tijd moet zijn, niet zeker of ze straks nog een baan zullen hebben, of dat ze wel uitbetaald worden voor de uren die ze deze maand werken. Dat is verschrikkelijk. Ik kan me voorstellen dat de stemming er niet in zit, in de winkels, en dat er nu niet met plezier word gewerkt. Je weet als werknemer ook niets meer dan de klant op dit moment. Je toekomst is onbekend. Ik weet er geen woorden voor, om uit te drukken hoe erg het is voor de werknemers en wil ze toch heel veel sterkte wensen.
Maar, dat gezegd, ik vind niet dat we klanten met cadeaubonnen zomaar aan de kant kunnen schuiven, want dat van de werknemers en leveranciers is veeeeel erger. Ja, een baan verliezen, of duizenden euro's mislopen, terwijl je product wel is geleverd, is ook veel erger. Maar dat betekend niet dat de klant met zijn cadeaubon van 50, 60, 100 of wat voor bedrag dan ook maar, dat die situatie niet erg is. Die weinige of nutteloze euro's zijn voor sommigen mensen veel geld. Dat kun je niet afdoen als, ach die 20 euro, wat maakt die 20 euro uit. Voor die klant maakt het wel uit... Het is daarnaast niet alleen vervelend voor de persoon met de bon, maar ook voor degene die de on gekocht een gegeven heeft. Zonde van het geld. Weg gegooid geld eigenlijk... En nu? Is het zo goed... Laat maar lekker zitten of... Moet er een nieuw cadeau gekocht worden om de bon te vervangen? Niet zo erg als je baan verliezen, maar wel vervelend en ook net zo relevant. Dus schuif die mensen niet aan e kant. Zeker niet met, dat het logisch is dat de bonnen niet meer worden geaccepteerd of niet meer geldig zijn. Ehm, hallo? De bonnen zijn in de V&D winkel gewoon gelijkwaardig aan geld.
V&D heeft geld aangenomen voor de bonnen, maar geeft er nu geen product voor terug. Dit terwijl veel V&D winkels gewoon wel open zijn en mensen artikelen kunnen kopen met gewoon geld. Artikelen waar zeer waarschijnlijk de V&D niet voor betaald heeft, maar die wel door blijven worden verkocht, voor contant/pin geld... Maar de bon, wat in principe een geldig betaalmiddel is, word nu geweigerd... Maar dat kan toch helemaal niet? Die bon is toch gewoon een betaal middel. De bon is toch gewoon het bedrag waard wat ervoor betaald is.
Iemand komt aan de kassa met een product en betaald met een briefje van 50. Iemand komt aan de kassa met een product en betaald met een bon van 50. Die eerste is prima, maar die tweede mag niet... Want het geld is al binnen, er is al betaald, maar ze weigeren de bon. In het eerste geval weigeren ze niet, want dat is weer 50,- erbij. In het tweede geval weigeren ze, omdat het geld toch al binnen is en ze op deze manier of dubbel geld binnen krijgen, want de klant doet de bon terug in de portemonnee en betaald met een briefje van 50 voor het product dat ze willen hebben, of de klant doet de bon terug in de portemonnee, loopt weg en laat het erbij zitten en dus houd V&D de klant zijn geld. De klant kan daar nu toch niets aan veranderen of doen.
Ik snap dus heel goed dat de klant boos is of gefrustreerd. Ik snap ook heel goed dat ze dit uitten naar de werknemers van de V&D. Dat is voor de klant de enige manier om woede 'aan' D&D te uitten.
Ik heb zelf bij de belastingtelefoon gewerkt en ik weet dat je als telefonisten iet veel kan doen, alleen kijken, vertellen en uitleggen, en als dat niet voldoende is het doorsturen naar back-up team, die de klant dan zal gaan bellen, als ze het uitgezocht hadden.
Oftewel, het enige wat ik dan kon zeggen was "U word binnen twee dagen terug gebeld." Ik weet dat ik niet meer kon doen dan dat
Drie jaren later werkte ik er niet meer, maar er was een probleem. Ik heb dus gebeld en ik zou terug worden gebeld binnen die twee dagen. Dit gebeurde niet, dus weer terug gebeld. Ja, ik zou nu wel gebeld worden binnen die twee dagen. Ja, ik werd terug gebeld, maar die jongen snapte er allemaal niets van en ging het met een collega bespreken en dan zou ik binnen 5 werkdagen worden gebeld. Ik werd maar niet gebeld.. Dus ik weer zelf heen gebeld, maar de telefoniste kon niets voor me doen, alleen een terug-bel bericht plaatsen. Meer niet. Ik ben me toch uit de slof geschoten. Wat was ik boos en nit te spreken over deze slechte service. Op dat moment was zij mijn aanspreekpunt, mijn 'gezicht' van de 'winkel' en ondanks dat ze er niets aan kon doen, ze was de enige aan wie ik mijn ongenoegen kon uitten.
De klanten van de V&D kunnen ook niet de kantoor van de directeur inlopen om daar tegen hem te klagen. Met winkelmedewerkers kan dat wel. Let wel, ik zeg, ik begrijp het, ik zeg niet dat ik het goedkeur.
Schreeuwen, schelden, dingen etc zijn niet oké... Maar als je daar voor de kassa staat met je aankoop en iemand verteld je dat de cadeaubon die je hebt betaling niet meer gebruikt mag worden, dan ga je vragen, waarom dan niet. Je kijkt even naar het kaartje, er staat geen datum op wanneer hij ongeldig en je hebt het kaartje notabena net vorige week gekregen. Nee, word niet geaccepteerd meneer. En waarom dan wel niet? Dat weet jij net zo min als de klant denk ik... En wat kun je erop antwoorden. Geen enkel antwoord zal de klant vrolijk stellen. De kaart werkt niet meer. De boosheid en irritatie die daarop komt. De vragen, het niet begrijpen, het vragen naar de manager, en al dat soort dingen, dat snap ik wel.
Alleen schelden, schreeuwen, iemand opzettelijk beledigen. Nah... Wat heeft het voor nut ook. Je bon word echt niet ineens geldig als je maar hard genoeg schreeuwt en maar vaak genoeg iemand beledigt. Ze moeten hun frustratie maar loslaten op een boksbal (als je die in de verkoop hebt, adviseren die te halen 
zonder bon natuurlijk) maar niet op de medewerker.
Ik hoop dat het allemaal, voor de mensen die er werken, leveren en kopen, allemaal nog goed komt[/quote]
Tjah mooi verhaal... Maar ik vind het risico dat andere bedrijven hierdoor in de problemen raken een stuk belangrijker dan de verschillende mensen die allemaal nog met een bon zitten. Die ene bon kost niemand z'n baan, meerdere bedrijven die mogelijk verlies zullen draaien wel. V&D is voor veel bedrijven een grote klant omdat ze veel winkels te vullen hebben. D'r staan vaak een maand lang grote rekeningen open die niet betaald worden nu.
Geplaatst: 24-12-15 16:58 
de raitail licht gewoon helemaal op zijn gat is heel droefig voor de mensen die het aangaat maar het gaat al langere tijd heel slecht met de grotere bedrijven met te duur , lees te oud personeel. de wereld in de winkel straat is 380 graden gedraaid en daar zijn wij ,consument debet aan. gemak en goedkoop via internet kost bedrijven als deze de koop. kleine zelfstandegen die er nog over zijn moeten goede keuzes maken en hopen dat ze de bank mee hebben. mijn moto is doe niet zo raar koop holandse waar en koop bij de man die het ok maken kan haha. maar heb makkelijk banketstaaf heb geen bijstand . 
