Bokt.nl

secricible schreef:

Ik vind de voorbeelden van Sandra schokkend. Sterker nog, als ik daar zou werken zou ik serieus overwegen om klokkenluider te zijn in deze. Ik heb wel het idee dat je werkt in een ziekenhuis en mijn ervaring is dat ziekenhuizen toch echt veel sneller behandelen dan dat in verpleeghuizen wordt gedaan. Daar hangt toch een andere mentaliteit naar mijn idee. Wij krijgen ook wel eens mensen uit het ziekenhuis met een euthanasieverklaring die tegen hun zin overrompeld zijn met een sonde. Bizar, eerste wat bij ons gebeurt is een goed gesprek en de sonde er uit als de client daar voor kiest.

Ik ben iig heel erg voorstander van regie over je eigen leven. Zelf laten beslissen als je wilsbekwaam bent, ik zou ook erg voorstander zijn van een mogelijkheid om je leven te eindigen als je dit voltooid vindt als persoon. Zoveel ouderen die zitten te verpieteren en het liefst in hun slaap overlijden en iedere dag weer wakker worden terwijl ze dat niet zouden willen.... Voor mensen die niet wilsbekwaam zijn heb ik geen oplossing, ik vind dat zoiets moeilijk en heb niet voldoende vertrouwen in familie om die keuze bij hun te leggen.

Fehu schreef:

pipo schreef:

Ik denk dat je het moet omdraaien... Mensen die geen zorg willen dat ook niet geven. Mijn moeder had destijds (inmiddels al bijna 3 jaar overleden) Kanker en wou niet behandeld worden en ook niet gereanimeerd. Maar als jij op straat neervalt met een hartaanval ligt je kettinkje op de grond en niemand die daar naar kijkt. Dus wordt je tegen je wil in gereanimeerd. Als je geen behandelingen wil , zou het voldoende moeten zijn om dat bij je huisarts kenbaar te maken en dat men zich daaraan houdt. Helaas werkt dat niet zo. En iedereen die geen behandeling wil zou bv een stip op zn linkeroorlel moeten laten tatoeëren anders zijn ze al bezig voordat ze in je papieren hebben gekeken bij een ongeluk ofzo.Ik vind niet dat je mag beslissen of iemand nog iets mag hebben... Maar mensen moeten ook meer "ballen" krijgen om iets te weigeren.

Dit ben ik wel deels met je eens maar het is niet zo eenvoudig.
Als er iemand op straat/stal/werk een hartstilstand o.i.d. krijgt, begin ik toch echt met reanimeren en ga ik niet op zoek naar een ketting/badge o.i.d. Ontbloten van een bovenlijf komt zelfs pas als er een AED aan te pas komt. Dus tot op dat moment zie ik niet zo veel.
Daarnaast is het voor de hulpverlener/EHBO-er/BHV-er/ op zo'n moment ook heel moeilijk, zeker op straat. Maak jij een menigte maar eens wijs dat het slachtoffer niet gereanimeerd wil worden en je daarom weigert hulp te verlenen. Op al de cursussen die ik tot nu toe voor EHBO en reanimatie heb gevolgd is mij daarom altijd verteld toch te starten met reanimatie tot de ambulance zich meldt. In de ambulance, dus uit het zicht, kan vervolgens de reanimatie gestopt worden.

Zoolgangster schreef:

secricible schreef:

Ik vind de voorbeelden van Sandra schokkend. Sterker nog, als ik daar zou werken zou ik serieus overwegen om klokkenluider te zijn in deze. Ik heb wel het idee dat je werkt in een ziekenhuis en mijn ervaring is dat ziekenhuizen toch echt veel sneller behandelen dan dat in verpleeghuizen wordt gedaan. Daar hangt toch een andere mentaliteit naar mijn idee. Wij krijgen ook wel eens mensen uit het ziekenhuis met een euthanasieverklaring die tegen hun zin overrompeld zijn met een sonde. Bizar, eerste wat bij ons gebeurt is een goed gesprek en de sonde er uit als de client daar voor kiest.

Ik ben iig heel erg voorstander van regie over je eigen leven. Zelf laten beslissen als je wilsbekwaam bent, ik zou ook erg voorstander zijn van een mogelijkheid om je leven te eindigen als je dit voltooid vindt als persoon. Zoveel ouderen die zitten te verpieteren en het liefst in hun slaap overlijden en iedere dag weer wakker worden terwijl ze dat niet zouden willen.... Voor mensen die niet wilsbekwaam zijn heb ik geen oplossing, ik vind dat zoiets moeilijk en heb niet voldoende vertrouwen in familie om die keuze bij hun te leggen.

Kan het zijn dat de leiding van zo'n ziekenhuis bang is voor hogere sterftecijfers en dus een negatieve beoordeling tov andere ziekenhuizen? En daarom dus geneigd is te lang door te gaan met allerlei ingrepen?

Delphi schreef:

Het was niet fijn om te zien dat hij steeds het laatste uur voor hij nieuwe pijnmedicatie kreeg echt oncomfortabel was en waarschijnlijk pijn had. Het was echt een gevoel van onmacht. Wij wilden als familie niets liever dat hij gewoon meer en vaker morfine kreeg, ook als dat zou betekenen dat hij hierdoor zou overlijden. Maar dat was niet toegestaan helaas.

Shadow0 schreef:

Delphi schreef:

Het was niet fijn om te zien dat hij steeds het laatste uur voor hij nieuwe pijnmedicatie kreeg echt oncomfortabel was en waarschijnlijk pijn had. Het was echt een gevoel van onmacht. Wij wilden als familie niets liever dat hij gewoon meer en vaker morfine kreeg, ook als dat zou betekenen dat hij hierdoor zou overlijden. Maar dat was niet toegestaan helaas.

Dat klinkt vreemd. Behoorlijke palliatieve zorg zou gewoon mogelijk moeten zijn. Ik vind het wonderlijk dat ik toch wel af en toe lees hoe terughoudend men daarmee is.
(En haal nou niet Tuitjenhoorn aan. Op eigen houtje een 100voudige dosis in iemand spuiten zonder overleg is heel wat anders dan goede palliatieve zorg in onderling overleg.)

gomir schreef:

Palliatieve sedatie is ophogen tot iemand comfortabel is, als dit een vervroeging van het overlijden tot gevolg heeft is dit geaccepteerd (hoewel nooit het doel!) en is dat zeker geen euthanasie. Jammer dat daar in de praktijk toch altijd mensen huiverig voor zijn, lijden op je sterfbed zou niet nodig moeten zijn.