funnyhorses schreef:Ik vraag mij wel eens af of ouders bij zichzelf eens afvragen WAAROM hun kind zich misdraagt?
Vaak is het een tekort aan positieve aandacht wat dan "wangedrag" uitlokt. Als je als ouder je kind op tijd weet te remmen door hem/haar op andere gedachten te brengen is het hele afstraffen niet nodig.
Fatsoenlijke tekst en uitleg naar een kind is vele malen beter dan te verwachten dat een kind zich uit zichzelf goed gedraagt,kind kan zichzelf nou eenmaal niet opvoeden.
Ik spreek nu vooral uit eigen ervaring en wat ik zie bij de kids van mijn zus dus ik ben geen opvoedexpert. Echter worden de kinderen van mijn zus overladen met liefde en zijn het lieve kinderen. Maar ook lieve kinderen gaan grenzen opzoeken. Dit resulteert in een grote mond, slaan, bijten, ruzie zoeken, met dingen gooien. Ik zie mijn zus 9 van de 10 keer de kinderen dan apart nemen, ze even wat flinker vastpakken en op een zachte, haast poeslieve toon zeggen dat mama dat niet leuk vindt. En dan verbaasd zijn als kindlief het daarna vrolijk weer doet?! Mwaah nee dat komt omdat je tegen een kind niet kan praten alsof het een volwassen persoon is (ik heb het over 2 en 4).
Nou moet ik er wel bij zeggen dat mijn zus ook wel is echt flink boos kan worden en de kinderen dan ineens wel de grens snappen. Je hoeft niet negatief te zijn en alles tolereren zorgt er juist voor dat je kind denkt dat veels te veel mag. Immers hebben kinderen geen besef van decorum.
Wel zie ik dat mijn zus en haar partner de kinderen overal mee naartoe slepen omdat ze zelf niet veel willen missen van het leven. Zoveel indrukken werkt zo vermoeiend op zo'n ukkie. Dan heb je het verschil tussen een happy en vervelend kind echt zelf in de hand.Mijn ouders waren streng maar lieten ons wel kind zijn. En allemaal waren wij relatief brave kinderen omdat de grenzen altijd meer dan duidelijk waren. En ja, soms dan heb je flink boze ouders als je het uit hebt zitten lokken. Niemand heeft er een trauma aan over gehouden en ik kan eerlijk zeggen dat mijn ouders super opvoeders zijn geweest.
Ik ben vele malen strenger dan mijn zus. Bij mij is nee ook echt nee en als je die grens overschrijdt dan ben ik ook echt even flink kwaad. Toch ben ik de lievelings tante en halen ze met alleen mij in de buurt geen gekke fratsen uit.
Wat ik wil zeggen eigenlijk (

); er is een verschil tussen streng zijn en afstraffen.