Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-09-12 20:23

Geplaatst: 26-09-12 20:23

Ibbel schreef:
Kan heel goed dat dit over 50 jaar niet meer nodig is, omdat we dan écht multicultureel zijn geworden. Maar voorlopig nog niet, zeker niet als je hier de intolerantie leest...

Daar heb je een punt... Alhoewel de meeste mensen die het niet prettig vinden dat Nederland zo multicultureel is geworden vaak ook genieten van hun pizza of broodje shoarma/falafel. De ouderen van nu zijn inderdaad gek op de gewone Hollandse pot, niet teveel poespas en een goede stevige maaltijd.

Punt is ook dat er in Nederland mensen uit bijna alle landen wonen, het lijkt me wel lastig om dat goed onder te verdelen. Als een Marokkaan en een Turk bij elkaar zitten en in hun moedertaal gaan praten, snappen ze niks van elkaar.

**Geplaatst**: 26-09-12 20:25

Geplaatst: 26-09-12 20:25

Ragdollcat schreef:
Laat ze maar teruggaan naar het land van waar het vandaan komt als ie hier niet thuisvoelt.

Hoe zou dat met mijn oma moeten, mocht ze gaan dementeren?
Ze is in Nederlands-Indië geboren, wat nu Indonesië is, maar absoluut niet hetzelfde als het Nederlands-Indië.. En zo is Nederland ook niet zoals het Nederlands-Indië.
Zou ze dan terug moeten naar Indonesië waarvan ze de taal niet meer spreekt? En ook de geloofsovertuiging niet van heeft? Indonesië is namelijk heel islamitisch geworden (waar zij geboren is, is rond de 80% -als het niet meer is- islamitisch).
Overigens zijn mijn opa en oma met niks naar Nederland gekomen en hebben ze eigen bedrijven opgezet en altijd hard gewerkt. Dus gratis en voor niks iets krijgen is geen sprake van.
Mag hopen dat mijn grootouders evenveel recht hebben op zorg als elke 'Nederlander'..

**Geplaatst**: 26-09-12 20:30

Re: Bejaardentehuis plaatst allochtonen bij elkaar

Geplaatst: 26-09-12 20:30

Ach mensen die dit soort antwoorden neerzetten moeten zich eerst maar eens gaan verdiepen in dementie. Of willen het niet weten, op wat hun later mogelijk te wachten staat.

**Geplaatst**: 26-09-12 20:31

Geplaatst: 26-09-12 20:31

Als ik kijk naar mijn zwaar demente moeder in de opvang. Die bestaat uit allemaal kleine huiskamers met maximaal tien bewoners en 2 of 3 verzorgenden. Vanwege de regio wonen er vooral nederlandse mensen maar ook daar is de inrichting aangepast aan vroeger. Ook de opvang waar ze tijdelijk zat had meerdere stijlen. Harde stoelen in een hoekje, zachte bankenn, leunstoelen voor ieder wat wils. Overal in het rondgebouwde gebouw vindt je dingen van vroeger terug. Kassa s etalage met oude drogist dingen, geschilderde doorkijkjes van oude straatjes. En ze is er zoveel rustiger van geworden. Eten blijft een probleem, ze wil alleen eten wat ze vooral in de oorlog heeft gegeten. Vooral brood en simpel eten. Ander eten gaat erg moeizaam.

Als ze naast de culturen ook de taal kunnen aanpassen alleen maar beter. Rustiger meer herkenning onderling ook. Ik merk het nu bij mijn moeder. Ze komt uit Hilversum maar woont nu in zuid gelderland. Veel bewoners spreken alleen nog vooral dialect wat voor haar soms moeilijk is om te volgen.Nou ja voor zover ze nog iets kan volgen :')

echt reageren op gesprekken kan ze toch niet meer.

Maar een goede zaak dus dat scheiden.

**Geplaatst**: 26-09-12 20:32

Geplaatst: 26-09-12 20:32

De dementen van nu, zijn nog gewoon in het verzuilde Nederland groot geworden, met hun aardappelen, groente en bal gehakt. De jongeren van nu, ook als ze autochtoon zijn en niet per se multiculti, zullen als demente bejaarde idd ook gewoon die shoarma eten, want dat is hun jeugd.
Maar het is niet alleen eten. Het is ook geloof. En veel van de jongeren van nu, hebben straks óók niets met de kerk. Maar mijn eigen bejaarde en demente moeder, die op haar 20ste of zo de kerk radicaal en absoluut afgezworen heeft, zingt nu weer vrolijk psalmen tijdens het bijbeluurtje in haar verzorgingshuis. Is dat erg? Welnee, ze weet niet meer dat ze een pleurishekel aan de kerk heeft. Lekker laten zingen. Zij kent de tekst gewoon nog prima. Mij niet meer.

En zo zullen al die intolerante autochtonen van nu straks als ze dement zijn ook vrolijk falafel eten met hun Marokkaanse medebewoners. En die Marrokaanse medebewoner heeft misschien nu ook al niet veel meer met zijn moskee, gaat daar over 50 jaar dus ook niet naar terug, dus dat gaat tegen die tijd best passen.

**Geplaatst**: 27-09-12 11:27

Geplaatst: 27-09-12 11:27

Ragdollcat schreef:
Jeeeetje het moet niet achterlijker worden.

Laat ze maar teruggaan naar het land van waar het vandaan komt als ie hier niet thuisvoelt.

Veel goedkoper ook, want waar haalt men dat geld vandaan? en er worden al gekort op alles en bezuinigd maar voor de buitenlanders zijn er geen geldproblemen hoor, ik snap dat niet. Ze krijgen van alles gratis en voor niks in NL.

Zorgkosten worden zelfs in bezuinigd en ziektekosten verzekeringen worden steeds hoger en men moet zelfs dingen zelf betalen als ie hulpbehoevend en ziek zijn enzovoorts. Nu snap ik waarom.............. om dit soort onzindingen te kunnen bekostigen.

Dus. Mensen die van hun 15e tot hun 65e hier jouw vuile klusjes hebben opgeknapt omdat geen enkele Nederlander het wilde doen, en die nu oud en versleten zijn en dement worden, zetten we maar op het vliegtuig naar 'huis', waar ze niemand meer hebben? Stank voor dank noemen we dat.

**Geplaatst**: 27-09-12 11:31

Re: Bejaardentehuis plaatst allochtonen bij elkaar

Geplaatst: 27-09-12 11:31

Ik vind het een mooi iets..het bestaat echter al jaren..in mn oude dorp is een bejaardentehuis, speciaal voor indische mensen..het rook er zelfs Indisch door het eten.
Fijn dat dit nu ook zo ingericht kan worden voor andere culturen..vind veel tehuizen erg beroerd wat betreft aandacht (en dan heb ik het niet over de zorg, vb, WK stond op in een huiskamer vol oude dames, maar het personeel wilde dit volgen).

**Geplaatst**: 27-09-12 11:47

Geplaatst: 27-09-12 11:47

Blue_Eyes schreef:
Dus. Mensen die van hun 15e tot hun 65e hier jouw vuile klusjes hebben opgeknapt omdat geen enkele Nederlander het wilde doen, en die nu oud en versleten zijn en dement worden, zetten we maar op het vliegtuig naar 'huis', waar ze niemand meer hebben? Stank voor dank noemen we dat.

Misschien overbodig, maar dit is net zo goed een vooroordeel.

**Geplaatst**: 27-09-12 11:54

Re: Bejaardentehuis plaatst allochtonen bij elkaar

Geplaatst: 27-09-12 11:54

Dat klopt, en dat is bewust gedaan, om e.e.a. duidelijk te maken.

**Geplaatst**: 28-09-12 12:59

Geplaatst: 28-09-12 12:59

Tja als je dement bent dan weet je toch niet zoveel meer en dan maakt het niet zoveel uit hoor, ik vind het overdreven, want je hebt toch een eigen kamer en dan kan je die inrichten zoals je het zelf wilt.

Mijn oma was ook dementerend/dement en heeft een hele mooie eigen kamer met eigen spullen en meubelen, nooit problemen mee gehad.

Het gaat wel die kant op dat alles apart moet, nog ff en het wordt Apart NL.

Dat is niet de bedoeling toch?

Men is hierheen gekomen en dan ook gewoon met z'n allen samen leven en elkaar respecteren en van elkaars cultuur genieten en leren kennen.

Maar als het hun hier niet bevalt, dan gaan ze terug naar naar waar het zich thuisvoelt, dat bedoel ik dus met dan gaan ze toch terug erheen als het ze hier ineens niet meer bevalt, Ze hadden jaren hier in NL gewoond en gewerkt en dat beviel ze wel goed he, nee ik vind het niet logisch.

Maar op zo'n manier gaat dat het niet worden, dan wordt het wij en zij.

Natuurlijk hebben ze onze werk overgenomen die de mensen niet wouden doen en ik zeg ook niet dat ze niet welkom zijn, maar ze moeten hier niet alles gaan overnemen. Want dat doen we ook niet met de landen waar ze vandaan komen dan is het huis meteen te klein hoor, dan vind je ze ook niet zo aardig meer.

Want ze krijgen alles en accepteren alles van ze maar anderson is het heel anders.

Het gaat om de manier waarop, zo blijven we apart apart en apart.

**Geplaatst**: 28-09-12 13:50

Geplaatst: 28-09-12 13:50

Ragdollcat schreef:
Tja als je dement bent dan weet je toch niet zoveel meer en dan maakt het niet zoveel uit hoor, ik vind het overdreven, want je hebt toch een eigen kamer en dan kan je die inrichten zoals je het zelf wilt.

Mijn oma was ook dementerend/dement en heeft een hele mooie eigen kamer met eigen spullen en meubelen, nooit problemen mee gehad.

Het gaat wel die kant op dat alles apart moet, nog ff en het wordt Apart NL.

Dat is niet de bedoeling toch?

Men is hierheen gekomen en dan ook gewoon met z'n allen samen leven en elkaar respecteren en van elkaars cultuur genieten en leren kennen.

Maar als het hun hier niet bevalt, dan gaan ze terug naar naar waar het zich thuisvoelt, dat bedoel ik dus met dan gaan ze toch terug erheen als het ze hier ineens niet meer bevalt, Ze hadden jaren hier in NL gewoond en gewerkt en dat beviel ze wel goed he, nee ik vind het niet logisch.

Maar op zo'n manier gaat dat het niet worden, dan wordt het wij en zij.

Natuurlijk hebben ze onze werk overgenomen die de mensen niet wouden doen en ik zeg ook niet dat ze niet welkom zijn, maar ze moeten hier niet alles gaan overnemen. Want dat doen we ook niet met de landen waar ze vandaan komen dan is het huis meteen te klein hoor, dan vind je ze ook niet zo aardig meer.

Want ze krijgen alles en accepteren alles van ze maar anderson is het heel anders.

Het gaat om de manier waarop, zo blijven we apart apart en apart.

Als je dement bent dan 'wist' je geheugen als het ware, en wel van oud naar jong. Dus eerst weet je het laatste adres waar je gewoond hebt bijvoorbeeld niet meer. En dan weet je de namen van de kinderen niet meer. Je herkent je echtgenoot niet meer. En hoe langer het duurt, hoe minder je weet. Mensen herkennen bijvoorbeeld een sleutel niet meer als een sleutel, omdat die er vroeger anders uitzagen.

Dus ja, het kan best dat ze zich heel erg thuis hebben gevoeld in multi-culti Nederland. En dat ze zich geweldig aangepast hebben aan de cultuur en de gebruiken. Maar dat weten ze niet meer.

Stel dat jij ineens met jouw kennis van nu (maar geen mogelijkheid meer om nieuwe dingen te leren) 80 jaar in de toekomst geplaatst wordt. Je herkent spullen niet, als iemand je verteld wat het is snap je het niet, het eten is raar, alles is vreemd. Dat is het gevoel wat iemand die dement is heeft. En dus is het voor hen heel prettig om 'terug in de tijd' geplaatst te worden. Want ze herkennen ineens vanalles weer, ze kennen het eten weer (en eten dus beter) etc.

Het is een stukje inlevings vermogen. De bereidwillendheid om het mensen in de laatste jaren van hun leven zo prettig mogelijk te maken, op een manier die aansluit bij HUN beleving, ipv bij de onze.

Maar misschien moet je met dementen gewerkt hebben om het te begrijpen, dat kan

.

**Geplaatst**: 28-09-12 13:58

Re: Bejaardentehuis plaatst allochtonen bij elkaar

Geplaatst: 28-09-12 13:58

@ ragdollcat; Dan heeft jou oma enorm mazzel gehad, want in veel verpleeghuizen hebben ze nog 2 bedden op een kamer staan, zie daar maar eens je eigen plekje van te maken!
Ik ga er niet eens diep op in, maar jou inlevingsvermogen in de dementerende medemens is volgens mij niet zo groot ondanks je ervaring met je oma.

Ik vind het een goede zaak dat ze het doen, misschien dat het in de loop van de jaren weer teruggedraaid wordt omdat de verschillen dan niet zo groot meer zijn, maar nu zijn er veel gastarbeiders die al van jongs af aan hier wonen en werken, die soms alleen maar spaans of turks spreken. Best lastig communiceren als je die taal niet spreekt!

**Geplaatst**: 28-09-12 14:03

Geplaatst: 28-09-12 14:03

Mijn moeder werd, toen ze in een verpleeghuis terecht kwam, in contact gebracht met een andere dame die net als mijn moeder in het voormalig Nederlands Indië was geboren. De reden was dat ze zich sneller thuis zou voelen en ze konden lekker samen kletsen. Ik vind het niet gek dat ze dat ook met mensen doen uit andere landen.
Het is een gegeven dat de jeugdherinneringen het langst blijven.

Even voor de lieden die vinden dat "medelanders" maar naar hun eigen land terug moeten: de generatie die nú in een verpleeghuis terecht komt, heeft jarenlang zwaar en soms gevaarlijk en vaak ook ongezond werk gedaan waar veel Nederlanders zich te goed voor voelden.
En dan nu die mensen even dumpen in het buitenland, terwijl ze hier jarenlang premies hebben afgedragen? :roll:

**Geplaatst**: 28-09-12 14:50

Geplaatst: 28-09-12 14:50

Ibbel schreef:
En vergeet het eten niet. Mijn moeder is dement, zit in een verzorgingstehuis waar ook een demente vrouw zit die in Indonesië is geboren. Die leeft helemaal op als er een keer nasi op het menu staat - ook al is het dan de verwaterde Nederlandse versie van nasi. Krijgt zij gewoon een beetje meer sambal er bij

Ik vind het een prima initiatief.

hier op mn werk inderdaad ook. er wordt wel geprobeerd heel gevarieerd te koken maar ik hoor wel vaker de indonesische en surinaamse bewoners een beetje mopperen over al die aardappelen/groente/vlees en stampotten (voor zover ze daar nog duidelijk een mening over kunnen vormen dan).

eigenlijk alle bewoners leven op bij hun favoriete en bekende voedsel. en als ze dan ook nog mee kunnen naar ons supermarktje (we hebben en klein supermarkte in huis) om voor dat gerecht de boodschappen te doen dan vinden ze het helemaal prachtig en komen de mooiste verhalen naar boven over dat gerecht.

**Geplaatst**: 28-09-12 15:09

Geplaatst: 28-09-12 15:09

Ik vind het helemaal geen apart idee, het lijkt mij juist dat zowel allochtone en Nederlandse mensen het fijn vinden om bij hun eigen mensen te zitten. Zo kan iedereen hun eigen taal spreken, zonder geklaag van een ander

Vind het een goed idee!

**Geplaatst**: 28-09-12 15:40

Geplaatst: 28-09-12 15:40

Het zal zeker ook irritatie voorkomen.

Demente mensen verliezen ook hun remmingen, dus ze uiten hun ongenoegen ook ongegeneerd. Scheelt aardig wat sussen en bemiddelen door de verzorging.
Mijn moeder roept ook keihard door de huiskamer: "wat een dikke trien is dat hè" over één van de verpleegsters en "wat een akelige stem heeft dat mens" over een dove medebewoonster. Tja, die vrouw praat gewoon hard omdat ze doof is, dat hoort ze zelf niet.
Ik moet er niet aan denken wat mijn moeder zou roepen over allochtonen, want daar zou ze zeker minstens so ongenuanceerd een mening over klaar hebben.
En zich ook echt er aan ergeren, het is niet alleen: het valt me op, het is echt ook: ik vind het vervelend. En je kunt als demente bejaarde je medebewoners op die gesloten afdeling nu eenmaal niet mijden.

**Geplaatst**: 28-09-12 16:35

Geplaatst: 28-09-12 16:35

@Ragdollcat: In welk stadia zat jouw oma? Er zijn namelijk 4 soorten stadia's dementie te onderscheiden:

Fase 1: Bedreigde ik.

Fase 2: Verdwaalde ik.

Fase 3: Verborgen ik.

Fase 4: Verzonken ik.

___________________________________________________________________________________________________________

Fase 1: Bedreigde ik / Cognitieve fase.

De ouderen in deze fase voelen zich door hun geheugen en denkstoornissen bedreigd in hun bestaan. Hierdoor kunnen zij hun eigen leven niet meer goed organiseren. Zij houden de schijn (façade) dat alles normaal is. Zij kunnen de omgeving als vijandig ervaren en geven anderen vaak de schuld van dingen die mis gaan. Ouderen in deze fase letten goed op en reageren vaak achterdochtig. Zo kunnen zij bang zijn dat de verzorgende hen vergiftigt of beschuldigen zij familieleden van het stelen van persoonlijke spullen. Aan het gezicht en het lichaam is de spanning vaak goed af te lezen. Zij kunnen fel, zelfs stekend kijken. Hun houding kan stijf zijn met gespannen spieren. Aan alles is te zien dat zij voortdurend opletten en proberen vat te houden op wat er gebeurt. Het gedrag van deze ouderen is gekenmerkt door allerlei verschillende manieren van houvast houden. Zij hebben behoefte aan oriëntatiepunten en vaste routine. Dit uit zich o.a. in het vastklampen aan persoonlijke bezittingen zoals een stok, een vest, een tas, een stoel of een portemonnee. Ook de afkeer van veranderingen past hierbij. Zij mijden het liefst nieuwe onbekende situaties, bezigheden en contacten omdat die hen kunnen confronteren met hun tekorten.

Zij gaan bovendien niet graag om met andere verwarde mensen die zich onaangepast gedragen. Het begrip en de communicatie zijn over het algemeen nog vrij goed. Praten over het verleden (reminiscentie) is voor hen heel prettig. Recente gebeurtenissen vormen voor hen een probleem. Zij zijn deze snel vergeten. Ernaar vragen maakt hen onzeker, angstig of zelfs boos. Dit stelt speciale eisen aan de communicatie. Geef hen de kans om gevoelens te uiten en laat merken dat je betrokken bent. Herhaal belangrijke punten uit een gesprek. Aanraking en intimiteit worden meestal afgeweerd. Zij willen met respect bejegend worden en kunnen nog redelijk goed voor zichzelf opkomen en zorgen. Zij willen serieuze aandacht en erkenning voor hun problemen. Vergissingen en missers worden door de verzorgende zoveel mogelijk voorkomen of rechtgezet op een niet confronterende wijze. Liefst met gevoel voor humor! De bejegening van ouderen in deze fase is steeds gericht op het verminderen van angst en spanning. De ouderen worden gestimuleerd en geholpen om intacte mogelijkheden nog te gebruiken. Zoveel mogelijk zelf laten doen en dit vervolgens begeleiden staat hierbij centraal. Ook hebben van aandacht voor persoonlijke problemen en het zoeken naar een manier om hiermee om te gaan is voor deze ouderen erg belangrijk

___________________________________________________________________________________________________________

Fase 2: Verdwaalde ik / Emotionele fase.

In het stadium van het verdwaalde ik zijn de ouderen steeds meer gedesoriënteerd in tijd, plaats en persoon. De ouderen maken nu geen bedreigde angstige indruk meer, maar komen eerder zoekend over. Angst is nu het gevolg van het niet meer weten waar en wie zij zijn. Zij voelen zich verdwaald en hebben vooral behoefte aan houvast. De schouders neigen ertoe voorover te hangen. De blik is helder, maar ongericht, soms zelfs doelloos starend in de verte. Lichaamshouding en gezichtsuitdrukking zijn ontspannen. Incontinentie komt vaker voor, zonder dat de ouderen dit zelf echt merken. Het lopen is vaak zonder doel. Eenmaal onderweg is het doel immers snel vergeten of vervangen door een ander. De handgebaren zijn vloeiend en onderstrepen vooral de gevoelens die vaak heel heftig kunnen zijn. In dit stadium worden emoties meer en meer geleid door primaire behoeften zoals liefde, eten, intimiteit en seksualiteit. De uitingen hiervan worden niet meer geremd en dit kan weer leiden tot decorumverlies. Het spreken gaat langzaam. Zij praten met minder woorden, vaak met vage omschrijvingen, zoekend naar woorden. Soms is het daardoor niet duidelijk waar zij het over hebben. Het lukt hen niet georiënteerd te blijven in het heden. Zij springen van het heden naar het verleden en kunnen de gebeurtenissen van lang geleden niet meer onderscheiden van recente voorvallen. Ook huidige personen worden verward met mensen van vroeger. Deze verwardheid neemt toe naarmate de dementie voortschrijdt. Zij kunnen zich meestal niet lang concentreren en de aandacht kan ook weer snel wegglijden naar iets anders. Zij kunnen de regels van spelletjes niet meer onthouden. Zij genieten het meeste van eenvoudige activiteiten. De verzorgende zorgt voor een vaste routine en vertrouwde activiteiten. Deze bieden houvast in tijd, plaats en persoon, iets waar ouderen in deze fase behoefte aan hebben. Aansluiten bij de belevingswereld van de oudere is hierbij erg belangrijk. Contact maken lukt nu vooral goed door de oudere zachtjes en liefdevol aan te raken.

Het maken van oogcontact ondersteunt het verkrijgen van de aandacht en op gang brengen van communicatie. Als verzorgende is het belangrijk om op gelijke hoogte en op aanraak afstand voor de oudere te staan of te zitten. Eventuele visuele beperkingen worden hiermee ook opgevangen. Ook het gehoor is vaak verminderd en door de verwardheid minder betrouwbaar. In het algemeen moet de verzorgende langzaam en duidelijk praten met een iets verhoogd volume, zonder te schreeuwen. Door het maken van oogcontact ziet de verzorgende of de oudere hem hoort en begrijpt. Verder moet de verzorgende liefst eenvoudige woorden en korte zinnen gebruiken. De toon van de stem moet warm en geruststellend zijn. Alle gebaren en gezichtsuitdrukkingen van de verzorgende mogen wat overdreven worden. Ouderen in deze fase zijn daar gevoelig voor en komen makkelijk in een positieve stemming bij een glimlach en een compliment. Het aanwijzen van bekende dingen verhoogt het contact. Communicatie in deze fase begint met het noemen van de naam van de oudere. Daarna zegt de verzorgende wie hij is. Vragen als ‘weet u wie ik ben’ dienen vermeden te worden. De verzorgende moet er steeds voor zorgen dat de oudere hem begrijpt en wachten totdat de oudere antwoordt. Wanneer de oudere niet reageert kan de zin eenmaal herhaald worden. Begrijpt de oudere het dan nog niet, dan is het beter een andere, eenvoudigere zin te proberen. Het iedere keer herhalen van de zin is zinloos en roept spanning op bij de oudere. Tegelijkertijd worden alle beschikbare aanwijzingen gebruikt. Herhaal wat de oudere heeft gezegd en werk veel met complimentjes en aanmoediging. De verzorgende moet vermijden om plotseling van onderwerp te veranderen. Wanneer de oudere vervelend reageert moet de verzorgende dit niet persoonlijk opvatten, maar zien als een gevolg van de desoriëntatie en een impulsieve uiting van emoties die bij deze fase horen.

___________________________________________________________________________________________________________

Fase 3: Verborgen ik / Psychomotorische fase.

De IK-beleving lijkt te verdwijnen in deze fase. De cliënt verdwijnt in een tijdloze innerlijk wereld. Uit zichzelf maken ze met hun omgeving weinig of geen contact meer. Hun ogen zijn vaak gesloten of kijken ongericht. Clienten gebruiken hun stem nog wel om zich te uiten, maar zijn vaak moeilijk te verstaan. Lopen gaat nog wel, maar schuifelend en met de schouders voorover gebogen. Veel clienten raken in deze fase rolstoelafhankelijk en zitten in zichzelf gekeerd voor zich uit te staren. Hun gedrag is gekenmerkt door het zich eindeloos herhalende bewegingen en geluiden. Deze uitingen zijn vaak afspiegelingen van onderliggende behoeften en emoties. Het is belangrijk te achterhalen wat de client prettig of onprettig vindt. Hierbij gaat het om basisbehoeften zoals warmte, koude, rust, prettige prikkels, honger, pijn enz. Contact maken is nog mogelijk, maar alleen op initiatief van de verzorgende. Clienten reageren vanuit hun directe emotionele toestand. Het is belangrijk dat de verzorgende regelmatig korte contacten maakt. Clienten bij hun naam noemen, dit kan ook een koosnaam zijn, werkt meestal erg goed. Lief praten, zachtjes aanraken en strelen, lekkere dingen laten proeven of ruiken, mooie of vrolijke muziek, iets om vast te houden en ermee te prutsen, het zijn allemaal mogelijke invalshoeken. De verzorgende moet hierbij leren te letten op vaak hele kleine signalen in gezichtuitdrukking, beweging en lichaamshouding. Spanning, verdriet en onrust zijn dan gemakkelijk te onderkennen. De verzorgende zoekt steeds naar manieren om ontspanning, opgewektheid en rustige betrokkenheid op de omgeving te bevorderen. Clienten kunnen dan ineens nog rake dingen zeggen of liedjes meezingen. Clienten zijn in feite helemaal overgeleverd aan wat de verzorgende hen biedt. De dagelijkse verzorging in al haar facetten moet gebruikt worden om dichtbij de clienten te blijven en positieve gevoelens bij hen teweeg te brengen. Doordat cliënten in deze fase zo sterk op omgevingsprikkels reageren is een rustige sfeer erg belangrijk. Veel mensen, drukte, lawaai, plotselinge geluiden, fel licht enz., brengen primitieve angst en onrustreflexen teweeg die voor een grote onrust kunnen zorgen in het gedrag. Muziek is de allerbelangrijkste omgevingsinvloed geworden. Muziek maakt oude prettige herinneringen uit vervlogen tijden los. Liedjes uit de kindertijd worden mee geneuried en gezongen en brengen veel ontspanning.

Fase 4: Verzonken ik / Zintuiglijke fase.

Haast ongemerkt loopt de vorige fase over in deze laatste fase. De ouderen bevinden zich in het laatste stadium van dementie. Het lukt nu niet of nauwelijks meer om nog contact te krijgen. Het lijkt wel of het “ik” verdwenen is. Heel af en toe krijgt de verzorgende nog een glimp te zien. Dan is er even een soort contact. De ouderen liggen nu vaak in bed. Ze zijn ontspannen, maar kunnen ook contracturen gaan vormen. Ze kijken niet meer rond. Oogcontact is niet meer te maken. Er is geen doelgericht gedrag meer aanwezig. De ouderen leven nu helemaal vanuit hun primaire behoeften. Emoties zijn moeilijk waar te nemen. Alle contacten met de verzorgende moeten ook gebruikt worden om aangename gewaarwordingen teweeg te brengen. Bij het praten gaat het niet meer zozeer om wat je zegt, maar vooral om hoe je het zegt. De toon, de klank en het volume moeten zacht, koesterend en rustgevend zijn. Ook muziek, klank, geur, warmte en andere zintuiglijke prikkels blijven manieren om de oudere te bereiken. Soms, heel soms, krijgt de verzorgende iets terug. Dat kan een glimlach zijn of een hand die jouw hand even knijpt.

Zo zie je maar dat geen enkele vorm van dementie hier hetzelfde kan zijn. vind jij het ook niet fijn als je een beetje in een groep met dezelfde intresses zit?
Maar je woorden over het feit dat ze dan maar terug moeten gaan naar land van herkomst, maken me werkelijk misselijk!

**Geplaatst**: 01-10-12 12:59

Re: Bejaardentehuis plaatst allochtonen bij elkaar

Geplaatst: 01-10-12 12:59

Dan kan je toch gewoon in een normaal verpleeghuis of bejaardenhuis gewoon de groepen bij elkaar zetten die bij elkaar thuisvoelen, ipv een heel gebouw speciaal te gaan bouwen.

**Geplaatst**: 01-10-12 13:01

Geplaatst: 01-10-12 13:01

Ragdollcat schreef:
Dan kan je toch gewoon in een normaal verpleeghuis of bejaardenhuis gewoon de groepen bij elkaar zetten die bij elkaar thuisvoelen, ipv een heel gebouw speciaal te gaan bouwen.

Ik denk dat het gebouw toch wel gebouwd moest worden, en dat ze kiezen voor deze inrichting.

Daarbij is er altijd ruimte tekort, dus als je het op kunt lossen door een nieuw gebouw te bouwen waar je alle 'etnische' mensen plaatst, en het huidige huis 'aanvult' met autochtonen, dan is dat toch super?

**Geplaatst**: 01-10-12 16:50

Geplaatst: 01-10-12 16:50

Dit topic hoort niet thuis op LZP, maar eigenlijk op NM, maar voldoet niet aan de regels voor NM wegens het ontbreken van een bron, dus daarom hier een slotje.

Edit: Bron inmiddels toegevoegd en ik verplaats hem naar NM. Daar hoort deze discussie beter thuis.

**Geplaatst**: 01-10-12 18:11

Re: Bejaardentehuis plaatst allochtonen bij elkaar

Geplaatst: 01-10-12 18:11

In oude verzorgingshuizen word dit systeem ook toegepast. Doordat de huizen constant aan nieuwe eisen moeten voldoen zoals eenpersoonskamers ed. word dit gelijk ingevoerd. In de toekomst zul je dus alleen maar kleinschalige leefstijlgroepen tegenkomen en niet meer die ellenlange gangen waar de mensen met 6 of 4 personen op een kamer liggen.

**Geplaatst**: 01-10-12 19:03

Re: Bejaardentehuis plaatst allochtonen bij elkaar

Geplaatst: 01-10-12 19:03

Soms ben ik trots op Rotterdamse instellingen, zoals Laurens; zij hebben kleinschalige groepen in multi-cultureel Rotterdam, dus de woongroepen en personeel worden aangepast aan de (wensen/mogelijkheden van de) cliënt. En zo hoort het ook! Het belang van de cliënt eerst!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-10-12 20:14

Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-12 20:14

Electra63 schreef:
Soms ben ik trots op Rotterdamse instellingen, zoals Laurens; zij hebben kleinschalige groepen in multi-cultureel Rotterdam, dus de woongroepen en personeel worden aangepast aan de (wensen/mogelijkheden van de) cliënt. En zo hoort het ook! Het belang van de cliënt eerst!

Ik had nooit gedacht je wat betreft Rotterdam ooit nog eens gelijk te moeten geven,maar ben bang dat ik er nu niet onderuit kom....

**Geplaatst**: 01-10-12 20:16

Geplaatst: 01-10-12 20:16

Winged schreef:
Met die reden vind ik het juist heel erg goed. Veiligheid en ergens aan kunnen vasthouden is voor mensen met Alzheimer juist heel erg belangrijk. Geeft hen veel meer rust.

Als dit ook echt de werkelijke reden is, vind ik dat echt super goed.
En je merkt vaak dat ze alles van vroeger nog wel herinneren.

**Geplaatst**: 01-10-12 20:18

Geplaatst: 01-10-12 20:18

Ik vind het geweldig dat het kan!

De tante van mijn vader is geëmigreerd naar Amerika, maar beste vrouw is nu dement en spreekt geen woord Engels meer. Ze zit nu in een tehuis speciaal voor Nederlanders, waar de zusters ook gewoon Nederlands spreken en de hutspot ook op het menu staat. Ze voelt zich thuis

Dus niet alleen in Nederland gebeurd het, ook in Amerika! Maar groot gelijk Ragdollcat; ze hadden die vrouw gewoon terug naar Nederland moeten sturen, weg bij haar kinderen en kleinkinderen

want het is toch te absurd voor woorden dat de leefomgeving moet worden aangepast op die buitenlanders?

Dus zo uniek is Nederland niet hoor, in Amerika bestaat dat ook al jaren. Net als in Canada.

Wat vind jij ervan dat bejaarden per etnische achtergrond worden ingedeeld?