Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Diablo schreef:Sofy schreef:Wat ik overigens ook wel opvallend vind is dat moeders hier zeggen dat ze het zo fijn vinden dat ze niks van hun kinderen hoeven te missen. Maar papa dan? Heeft die niet ook recht op wat extra tijd met z'n kids?
Tuurlijk, als hij dat wil. Die van mij voelt zich prettiger als hij volop kan werken en ik vind het ook goed zo. Als hij thuis is, ziet hij zijn kinderen en hij vindt het goed zo. Misschien dat (sommige) mannen daar toch anders in staan dan vrouwen.
Sofy schreef:Ik merkte dat mijn vader zich pas realiseerde hoe graag hij eigenlijk ook ons wel eens op wilde vangen 's middags, toen hij het een tijdje deed omdat hij dus arbeidstijdverkorting had. Dus het kan ook zijn dat paps gewoon niet weet wat hij mist.
Diablo schreef:hier hetzelfde. Hij heeft na het avondeten altijd even tijd met de oudste, brengt hem altijd naar bed en doet in weekenden ook veel met hem, maar na een weekend thuis vind hij het ook wel weer fijn om aan het werk te gaan, dan zit zijn hoofd vol nieuwe ideeën. Hij heeft zon leuke baan omdat hij bereid is 60 uur per week te werken soms, en af en toe een week naar het buitenland te gaan en dat 4 dagen van te voren horen, en als hij om 7 uur begonnen ids en eigenlijk een korte dag wil maken kan hij rustig van half 6 's avonds tot half 7 aan de praat blijven met een van de mt-leden zonder te hoeven stressen dat om 6 uur het kdv dicht gaat. Minder werken zou voor hem.echt zichzelf wegcijferen voor de kids zijn.Sofy schreef:Tuurlijk, als hij dat wil. Die van mij voelt zich prettiger als hij volop kan werken en ik vind het ook goed zo. Als hij thuis is, ziet hij zijn kinderen en hij vindt het goed zo. Misschien dat (sommige) mannen daar toch anders in staan dan vrouwen.Wat ik overigens ook wel opvallend vind is dat moeders hier zeggen dat ze het zo fijn vinden dat ze niks van hun kinderen hoeven te missen. Maar papa dan? Heeft die niet ook recht op wat extra tijd met z'n kids?
).
En zolang je geen leidinggevende functie hebt is minder werken voor alle geslachten prima bespreekbaar.
kebie schreef:Overigens is BV prima te combineren met een baanEn zolang je geen leidinggevende functie hebt is minder werken voor alle geslachten prima bespreekbaar.
)
) die 4 dagen werken. Maar het blijkt echt, omdat al die mannen op hun specifieke technisch-gespecialiseerde eilandje zitten, ze het werk voor 5 dagen dan in 4 dagen moeten proppen. Ik geloof niet dat daar iemand echt gelukkig van wordt. Onze keus was het dus ook niet, en in het onderwijs kan ik nou eenmaal veel makkelijker schipperen dan hij. Noem het dan gemakszucht als je wilt
kebie schreef:Maar kennelijk mag dat niet eens gedacht worden ofzo??
Maarja, die gedachtengang
Blue_Eyes schreef:Dat is ook waar - vooral de publiciste Heleen Mees heeft daar een handje van. Afschuwelijk mens vind ik het, als je thuisblijfmoeder wilt zijn ben je volgens haar een lui varken.
Ibbel schreef:Ik denk dat vrouwen vooral zélf moeten beslissen wat ze willen, en zich niet gek moeten laten maken door 'wat normaal wordt gevonden' en 'wat de omgeving er van vindt'. Inclusief bokt en filmsterren![]()
Wil je geen kinderen? Prima, dat beslis je mooi samen, heeft niemand iets over te zeggen.
Wil je kinderen en thuisblijven? Fijn (voor de kinderen vooral - de duidelijkheid qua regels wordt er niet beter op met peuterspeelzalen, tig (inval-)krachten die de boel draaiende moeten houden, thuisoppassen en opa's en oma's die ook af en toe meedoen en állemaal moeten proberen die kinderen dezelfde regels en grenzen mee te geven), moet je vooral doen en lekker zelf beslissen. Laat je vooral niet weerhouden "omdat je wereldje dan zo klein wordt en je afhankelijk van je man wordt qua inkomen". So what, daar is de afgelopen 2000 jaar ook niemand van doodgegaan.
Wil je allebei 50/50 gaan werken? Ook goed, en laat papa ook vooral zich niet gek laten maken "dat 'm dat z'n carriere kost". Dat kunnen jullie vast ook heel goed zelf beslissen.
Wil je 100% carriere én 100% gezin? Ga er voor - het schijnt in sommige kringen de norm te zijn. Zolang je het maar NIET doet ómdat het in sommige kringen de norm is.
Moet je 100% blijven werken omdat je eigenlijk niet rond kunt komen zonder jouw inkomen? Denk dan eerst nog even na over kinderen - die zijn nou eenmaal duur. En wél kinderen nemen maar ze (te) weinig zelf kunnen opvoeden omdat je eigenlijk geen geld hebt is, denk ik, níet per se in het voordeel van het kind. Hoe gewenst dat kind ook is.
Ik ben sowieso vrij ambitieloos
en kinderen opvoeden lijkt mij ook al (meer dan) een fulltime baan. Daar komt ook bij dat ik het zelf vroeger heel fijn vond dat mijn moeder altijd thuis was, dat zou ik zelf dus ook willen voor mijn kinderen. Maar het loopt zoals het loopt, als ik er ineens alleen voor zou staan zou zoiets waarschijnlijk geen optie meer zijn... En ook dan komen die kinderen wel groot.
Mijn ideaal zou het alleen niet zijn. Citaat:Ik ben ook wel van mening dat de meeste vrouwenbanen niet echt banen zijn, waar je uitdaging uit haalt.
Citaat:Ik ben ook hoog opgeleid en het is een utopie om te denken, dat je net zo veel verdient als een man. Dat is echt niet waar.
shilady schreef:helaas hebben niet alle vrouwen zoveel centen verdient als haar en een man met een gevulde rekening
Gewoon een gedachte... Veel mensen willen toch een redelijk huis, een goed gevulde koelkast en kledingkast, elk jaar op vakantie naar een tropisch eiland, allebei een auto etc. En natuurlijk is dat allemaal fijn en handig, maar het is geen noodzaak al merk ik dat veel mensen dat wel zo zien... odetteke schreef:Mijn man zou best 3 of 4 dagen kunnen werken, maar dat betekend wel dat hij niet dezelfde functie zou kunnen uitoefenen. Dat betekend ook een veel minder snelle salarisgroei. Als hij 2 dagen minder gaat werken, dan zou ik waarschijnlijk 4 dagen moeten werken om dat te compenseren (ook omdat we dan wel kinderopvang nodig hebben, en een tweede auto, en een representatieve garderobe etc. etc.) Kan ik beter thuis blijven