Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
mayniac_val schreef:Sammyoo schreef:Ik weet niet of je mijn logica bedoelt, ik heb het over hetzelfde werk in 7 weken meer. Maar wellicht zorgt dat wel voor zo'n verlaging van de werkdruk dat die 40 uren er wel bijkunnen.
Dat kan dus niet he, niet als er zoveel mogelijk lessen, overleguren en vergaderingen in een week worden gepropt. Bezuinigingen betekenen namelijk dat er zoveel mogelijk gedaan moet worden in zo min mogelijk tijd.
Citaat:Er moet zoveel in weinig tijd gepropt worden omdat leerkrachten zo weinig dagen werken!
Bezuinigen betekent minder geld uitgeven. Volgens mij is dat niet aan de orde met dit voorstel. Of komen er minder werkplekken, sluiten er scholen of zijn er loonsverlagingen?
Citaat:Met groeiende ergernis las ik uw stuk in de NRC van zaterdag 28-1-12 en diverse artikelen in andere landelijke dagbladen, waarbij de docent als oorzaak van de eigen problemen wordt weggezet. “Waar waren de docenten toen het realistisch rekenen werd ingevoerd?”. De basisschoolleerkrachten werkten toen op de basisschool, de docenten werken op de middelbare school. Ik begrijp dan ook niet dat u uw betoog begint met een som uit de citotoets groep acht, terwijl de staking van afgelopen donderdag over het voortgezet onderwijs ging. (Diezelfde citotoets werd door een onderzoeksinstituut misbruikt om aan te tonen dat het extra geld naar het (basis)onderwijs niets had geholpen. Gemakshalve werd daarbij even niet vermeld dat de citotoets een score is, waarbij de deelnemers onderling vergeleken worden. Net als bij IQ-testen wordt het gemiddelde op 100 gezet, dus het gemiddelde zal logischerwijs nooit veranderen, hoe slecht of hoe goed er gescoord wordt.)
De docenten die bij de invoering van de basisvorming, studiehuis, competentie gericht leren, projectonderwijs en andere ellende werkzaam waren, zijn gevlucht of waren na de HOS nota de onderwijsministers en de vakbond al meer dan zat.
U verwijt de docenten niet op te komen voor het eigen aanzien, maar de meeste docenten kunnen dat niet. Gelukkig heeft Den Haag de docenten al stevig onder de knoet dankzij de wet BIO, die verplicht stelt om docenten te beoordelen op basis van een aantal competenties. Waaronder ook bijvoorbeeld een competentie waarbij het uitvoeren van beslissingen van de leiding centraal staat, onder de noemer ‘veranderingsbereidheid’. Wie niet veranderingsbereid is, lees sputtert bij het uitvoeren van de nieuwste onderwijsverzinsels, zal automatisch laag scoren op deze competentie. Met als gevolg dat je als docent met elk verzet, direct je eigen doodvonnis zult tekenen, met nog wat lage scores op ‘functioneren in het team’ ben je al snel je eigen dossier aan het opbouwen om de ontslagprocedure op te laten starten. Op veel scholen heerst een angstcultuur of is op z’n minst ernstige discommunicatie tussen leiding en personeel, omdat de meeste schoolleiders al lang geen les meer geven en geen enkele feeling meer hebben met de werkvloer.
Verder ziet de inspectie ook al jaren toe op het invoeren van de verzinsels van Den Haag. Ik heb meegemaakt dat een school weigerde het projectmatige onderwijs in te voeren en daarom een slechte beoordeling kreeg. De inspectie is geen onafhankelijk orgaan, maar een instantie die het eigen vlees keurt, of erger nog; toeziet op de uitvoering van de verzinsels van Den Haag.
De meeste scholen worden geplaagd door steeds maar verder groeiende managementlagen die ten tijde van bezuinigingen alleen maar groeien, gelijk blijven, maar zeker niet zullen krimpen. Op een school waar ik werkte moest bezuinigd worden; 14 fte aan docenten ging er uit, het management bleef in aantal fte gelijk. Dit is mijns inziens niet uit te leggen.
Op dit moment bestaat het grootste gedeelte van de werkende docenten in het onderwijs uit leraren die tussen een half jaar en vijf jaar met pensioen zullen gaan. Die zijn al volkomen gedesillusioneerd na de HOS nota van de jaren ’80, bovendien denken velen die tegen hun pensioen aanzitten ‘het zal mijn tijd wel duren’. De jongere docent die nu werkzaam is, verdient zo weinig en is veelal belast met een hoge hypotheek dat ze amper een stakingsdag uit eigen zak kunnen betalen of de torenhoge contributie van de AOB kunnen betalen. De oudere werknemers fluisteren de jongere in dat lid worden van de AOB, weggegooid geld is en dat je beter kunt investeren in een rechtsbijstand verzekering, voor het geval je tot een conflict komt met je werkgever.
De docent wordt in veel media weggezet als voortsukkelende loser. Wie anders wil lesgeven aan de jeugd van nu met een grote mond en het mobieltje. Wie écht kon leren, heeft tenslotte wel een vak geleerd. Alleen wie niets beters kon verzinnen of te slecht was voor een ander vak, ging het onderwijs in. Hoeveel natuurkunde of scheikunde studenten aan de universiteit, voor zo ver ze er nog zijn, willen nog het onderwijs in? De teller staat al jaren om en nabij de nul.
Geen enkele beroepsgroep moet zich zoveel meningen en (voor)oordelen laten welgevallen als leraren. De vakanties zijn te lang en je bent tenslotte elke middag vroeg klaar, dus wat zeuren die docenten toch? Er wordt een beeld geschetst dat het alleen maar te doen is om die ene week vakantie en dat leraren de enige beroepsgroep zijn die echt moeilijk doet over het inleveren van een week vakantie zonder extra betaald te worden. Bouwvakkers zouden immers zonder slag of stoot een inkorting van hun bouwvak ten gunste van de werkdruk verlaging accepteren? Ik denk het niet. Bouwvakkers worden over het algemeen ook niet geplaagd met nutteloze studiedagen, eindeloze vergaderingen en cursussen waar je toch niets leert. Bovendien hoeven zij ook geen toetsen na te kijken in de vakantie en in hun vakanties hoeven zij ook niet te vergaderen en voor te bereiden.
Tien jaar geleden ben ik het onderwijs uitgevlucht, heb een vak geleerd en ben teruggekomen, omdat ik dacht dat we het diepste punt inmiddels wel gepasseerd waren. Helaas, elke keer als je denkt dat de bodem van de put nabij is, blijkt het toch nog een paar kilometer verder.
Citaat:Ondersteunend personeel wordt op gekort, klassen worden groter, speciaal onderwijs wordt voor een deel opgedoekt en de kinderen weer in de reguliere ( steeds grotere) klassen gepropt..
Leerkracht heeft dan:
1 een grotere klas
2 geen ambulante begeleiding voor de kinderen die dat nodig hebben of ondersteunend personeel
3. kinderen in de klas die speciale zorg hebben ( maar moeten dit dus ook zelf doen)
4. een hoop kinderen die niet de individuele aandacht zullen krijgen die ze wel nodig hebben en verdienen.
Sammyoo schreef:Arabesk, ik denk dat vooral de docenten van na de HOS nota gedesillusioneerd zijn. Met dank aan bonden en de oudere collega's die met deze nota buiten schot bleven.