DaniBanani schreef:Jeetje mina zeg..
Echt, waarom lijkt iedereen te denken dat een reden gelijk staat aan een excuus?
Dat iemand psychisch kapot zit is een reden. Betekent niet dat-ie vrijgesproken hoeft te worden, wel dat de persoon zichzelf niet is en niet te vergelijken is met jij en ik die wél bij volle verstand zijn.
Als je de laatste berichten van mick75 en mij had gelezen zie je ook dat de conclusie die we allebei deels trekken er ook op neer komt dat de daad op zich verachtelijk is, maar dat de dader niet altijd 100% op dezelfde manier hoeft te denken als een 100% goed denkende stereotype nederlander.
We trekken de conclusie allebei op een andere manier, maar feitelijk kan je zeggen dat we het grotendeels met je eens zijn.. dus ga alsjeblieft niet dit soort dingen typen als je niet de moeite neemt om de reacties door te lezen, dat vind ik namelijk een beetje ongenuanceerd typen hoe geweldig je bent omdat je 'de enige bent dit dit vind' en andere berichten domweg negeren. Ergens zelfs nog een beetje beledigend.. we nemen niet voor niks de moeite om te reageren op je topic..
Ik zal het belangrijke stuk uit mijn bericht even quoten: (Het is wel de korte conclusie van een lang verhaal, dus licht uit z'n context gerukt)
Tessa_1 schreef:Toch, blijf ik vinden dat het resultaat van een daad best verachtelijk mag worden genoemd, want dat is het immers ook, ook al heeft de dader problemen of een goede reden, het resultaat blijft verachtelijk. Er blijft nog steeds een schaap doodgemept, dat gepeste kind heeft nog steeds een geestelijke klap opgelopen die het niet verdient heeft.
Wat er als straf gegeven wordt aan de dader als blijkt dat er bepaalde redenen achter zitten is dan weer deel twee, dan zou je namelijk TBS kunnen geven ipv 10 jaar cel, of na kunnen denken over verzachtende omstandigheiden.. maar dat veranderd niks aan wat er gebeurd is en wat dus het resultaat van de daad was, wel aan hoe je eventueel de dader aan gaat pakken.
gummie schreef:Wat mij betreft gaat het niet om of en hoe zeer iemand geschokt kan, wil of mag zijn.... Maar om wat de dader vervolgens wordt toegewenst. Ik zie daar nogal vaak tegenstrijdigheden in!
Ik lig wakker van de filmpjes van o.a. een doodgeknuppeld schaap, maar mij zul je niet horen roepen dat de dader doodgeknuppeld moet worden. Als je dat wel roept, heeft altijd IEMAND wel weer het recht om te roepen dat jij dan op jouw beurt OOK weer dodgeknuppeld moet worden. Domino-efect.
Ik vind het jammer dat het verschil niet gemaakt wordt tussen wat je van de daad vindt, en wat er volgens jou met de dader moet gebeuren. Want dat is in mijn ogen wat de discussie zou moeten zijn.
En een reden is inderdaad niet hezelfde als een excuus, helaas maakt niet iedereen dat onderscheid. Een reden is een feitelijk iets: hoe komt iemand tot zijn daad. Een excuus is een vrijwaring: het goedpraten van de daad. Daar zit een essentieel verschil tussen!
Mee eens!
Mensen hebben nou eenmaal de neiging om wat ze van de daad vinden op de dader te projecteren (verachtelijk, dus dader is verachtelijk). De volgende stap in dat proces is in veel gevallen het iets aan willen doen van de dader.. en dat ligt inderdaad eigenlijk los van wat er staat in het topic, namelijk dat wat er gebeurd is. (Want tenzij ik eroverheen heb gelezen staat er niet: Bedenk 100 verschillende manieren om deze dader te straffen, hoe gruwelijker, hoe beter..
)
Mindfields schreef:Ja dat doe ik dus ook niet. Ik heb mijn mening over de daad op zich en verder niet.
Gini schreef:Nuance is een stuk bescherming. Als je alle slechte dingen die gebeuren ziet als het "immanente kwaad", dan ga je eraan onderdoor, dan ga je kapot.
Daar heb je inderdaad ook een interessant punt! Maar als het bescherming is, waarom laten al die mensen dan die bescherming vallen en geven ze zo'n reactie?
Of geven ze juist zo'n reactie om even opgelucht te zijn en wat angst/frustratie over het gebeurde kwijt te kunnen, zodat ze er daarna voor zichzelf wel weer genuanceerd over na kunnen denken?