
Geloof me, als je eenmaal weet wat je mist dan merk je wel dat je moeder toch eigenlijk wel belangrijker is. Mijn vader weet dit, begrijpt dit, snapt dit, en had het zelfde gevonden als dochter zijnde.
Als ik een vrouwen-probleempje heb, of met mijn moeder wil shoppen, kan dat niet meer. Dat mis ik iedere dag nog vreselijk erg. Met mijn vader doe ik geweldig leuke dingen, het is altijd heel gezellig, maar hij kan mijn moeder niet vervangen en dat weet hij ook. Dit neem ik hem totaal niet kwalijk, maar het is nou eenmaal een feit dat het moeder figuur (meestal) een sterkere band heeft met een kind, vooral met een meisje.
Dat neemt niet weg dat mijn vader nu natuurlijk de belangrijkste volwassen persoon in mijn leven is!