Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
F_Orumster schreef:Waarom onthoud je zulke dingen? Ik weet echt niet meer wat ik toen deed hoor.
Relaxed schreef:Marloes schreef:Relaxed, iedereen hier snapt wat er bedoeld wordt, dan kan zo'n reactie soms een beetje betweterig over komen. Ik snap je opmerking wel, maar ik denk dat sommige mensen hem niet zo goed opvatten
Vandaar ook mijn knipoog.. Maar die wordt ff over het hoofd gezien..
purny schreef:Ik was op het werk. Toen ik thuis kwam van mijn werk stond de tv aan en vertelde mijn vader dat er mensen uit de torens sprongen omdat die pakweg geen enkele uitweg meer zagen.
Maar staat er iemand wel eens stil bij de onschuldige mensen die na 11 september zijn omgekomen? Bijvoorbeeld in India of ergens anders waar het oorlog is?
purny schreef:Ik was op het werk. Toen ik thuis kwam van mijn werk stond de tv aan en vertelde mijn vader dat er mensen uit de torens sprongen omdat die pakweg geen enkele uitweg meer zagen.
Maar staat er iemand wel eens stil bij de onschuldige mensen die na 11 september zijn omgekomen? Bijvoorbeeld in India of ergens anders waar het oorlog is?
Miepie77 schreef:
superlotje schreef:"Waar was jij toen..." vind ik zo'n irrelevante en eeuwig terugkerende vraag.
Liever sta ik er bij stil wat er sinds 11 sept 2011 veranderd is in de wereld. Hoeveel meer wantrouwen en disrespect heerst. Hoe sneller mensen elkaar veroordelen op uiterlijk en geloofsovertuiging.
En ik probeer mijn eigen kleine steentje bij te dragen om dit tegen te gaan.
Irma_Maandag schreef:purny schreef:Ik was op het werk. Toen ik thuis kwam van mijn werk stond de tv aan en vertelde mijn vader dat er mensen uit de torens sprongen omdat die pakweg geen enkele uitweg meer zagen.
Maar staat er iemand wel eens stil bij de onschuldige mensen die na 11 september zijn omgekomen? Bijvoorbeeld in India of ergens anders waar het oorlog is?
Ja hoor, alleen hebben die niet "een persoonlijk gezicht". Of zijn overduidelijk (in beeld gebracht!) vermoord.
Bij die mensen denk ik: wat erg! en ga weer door met mijn leven. Of ik doneer iets. Ik weet een week later dan echt niet meer wat ik die dag deed, toen ik het journaal die avond keek.