milo schreef:Equidea schreef:Milo, hoe kun jij als 24 jarige complexe en veelal psychische zaken oplossen? Daar mis je volgens mij (als ik even mijn 23-25 jarige hulpverleners in gedachte neem) heel wat levenservaring voor. Welke studie heb je gevolgd om die kinderen te helpen?
Ik weet niet hoor, maar om in de jeugdzorg te werken heb je gewoon een HBO diploma nodig.
Ik ben begonnen binnen de jeugdzorg op logeerhuizen, toen op een behandelsetting en nu werk ik op een crisisgroep, heel uitdagend, snelle hulpverleing, veel samenwerken, helemaal mijn ding
En oplossen? hechtingsproblematieken en anti-sociaal gedrag is niet op te lossen, ik heb de taak om samen met betrokke instanties (Bureau jeugdzorg, pleegzorg, etc.) een passend hulpverleningsaanbod te organiseren. Dit betekent ofwel thuisplaatsing ( met of zonder vervolghulp) of plaatsing binnen pleegzorg, gezinshuis, behadelsetting etc.
Daarbij hebben wij als groepswerkers vooral een observerende en adviserende rol, want zoals je weet: BJZ beslist uiteindelijk.
Om dit werk uit te oefenen hoef je niet 50 jaar te zijn met een dik pak levenservaring. Je moet stevig in je schoenen staan, kennis van zaken hebben en een menselijk inzicht.
Ik vind het nogal beledigend dat jij suggereert dat ik met mijn 24 jaar mijn werk niet goed zou kunnen uitoefenen. Ik zal je vertellen: ik ben professioneel en ben een verrekt goede groepswerker! Beetje raar hoor.
Wil ik gedragswetenschapper worden (dat wil ik, want ik heb ook zo mijn ambities) heb ik toch universiteit nodig.
Hmn, jammer dat je zo snel struikelt over algemen kritiek. Jammer dat je ook de standaard 13 in een dozijn argumenten gebruikt die je wel vaker hoort.
Ik zei al dat ik sprak over de ervaringen die ik persoonlijk met andere 23-25 jarige dames heb in de jeugdzorg, en die zijn helaas gewoon niet goed.
Ik kreeg altijd te horen dat alles mijn schuld was dat mijn vader ziek was en dat ik lui was in het huishouden, en vooral dat ik niet naar school ging omdat ik altijd moe was, dat was helemaal schandelijk.
Als diezelfde jonge dame toen de moeite had genomen om verder te kijken waar ik dat zelf nog niet kon (levenservaring helpt mogelijk?), dan was er gezien dat mijn vader inderdaad ziek was, en daarbij mij omlaag trok (vaders heeft vorig jaar bijvoorbeeld 2x geprobeert er een einde aan te maken, niemand die toen nog naar mij omkeek ondanks dat ik minderjarig was)... Niemand die zei van goh... misschien was er toch wel iets aan de hand met dat luie meisje... (of ben ik ook z'n anti-sociaal hechtingsprobleem geval waar je niks mee kan wanneer je bij bjz werkt

En ik weet heel goed dat er zat goeds gebeurt bij bjz, maar ik ken alleen gevallen waarbij het niet goed verliep. En daar moet je me ook niet om kwalijk gaan nemen, want ik heb niet 500 vrienden bij bjz zitten...
Maar dan aan jou de taak om mij te vertellen wat er wel goed gaat, gezien jij daar meer inzicht in hoort te hebben dan ik, liefst nog met een wat vriendelijkere toon, zou ook fijn zijn
