Barmat schreef:Maar nadat ik er over nagedacht had, dacht ik: Tja, maar waar leg je inderdaad de grens? Een hoofddoek om medische redenen? En waarom dát dan wél, maar niet vanwege het geloof? Ik vind dit HEEL, maar dan ook HEEL erg moeilijk!
Omdat kanker geen keuze is, en geloof wel
Vind het echt geen vergelijking. Als je kaal wordt door zo'n rotziekte snap ik best dat je een hoofddoek wilt dragen, doodziek en kaal worden is namelijk iets wat je gewoon overkomt vrees ik. Als je door je geloof gewoon nog haar hebt maar liever een hoofddoek draagt (is vaak genoeg gezegd dat dat dus NIET verplicht is voor het geloof!!) is dat toch nog altjid een keuze.
) over grenzen trekken ook altijd.. als we nou eens wat meer menselijk zouden zijn en wat minder reglementair op sommige punten was nederland af en toe toch stukken verdraagzamer en gezelliger als je het mij vraagt.
noem mij lomp maar toen ik nog lang haar had gezond was etc en ook naar de sportschool ging
En ik ga kaal door het leven, zonder pruik of wat dan ook. Dus het inleven moet wel enigzins lukken dacht ik zo. Ik snap dat niet iedereen even sterk in zijn schoenen staat. Uiteraard. En ja het is zo dat je soms de blikken in je rug voelt. Maar ik denk niet dat onze samenleving zo gezellig is dat iemand met een hoofddoek(moslima) dat niet heeft. Ook zij worden vaak genoeg aangestaard/nageroepen en zelfs gediscrimineerd. Daarbij, als er een blanke vrouw langskomt met een mutssjaal (zo heten die doekjes geloof ik) gaat er dan ook niet stiekem door je heen jeetje die vrouw heeft kanker, wat rot. Dat is geen negatief kijken, maar kijken doen mensen toch wel. T is de aard van het beestje zullen we maar zeggen.. Dus of dat doekje nu wat oplost om geen starende blikken te krijgen... Daarbij is je zelfvertrouwen enorm aangetast. Een doekje of andere hoofdbedekking kan best helpen om dat iets omhoog te trekken, maar het idee dat iedereen je aanstaart en iedereen "het ziet" houd je, hoe dan ook.