Bokt.nl

Michelle77 schreef:

Janinevv schreef:

Het erge vind ik meest als het al paar weken oud is, vooral als mensen nog even willen weten of het kind gehandicapt is, snap dat het moeilijk is maar je draagt het kind en het is al bijna volgroeid.. Snap niet dat ze het nog tot 24 weken toe laten.

Nog even willen weten of het gehandicapt is? Meid, misschien moet je eens nadenken voor je zulke dingen zegt.
Tot 24 weken toelaten?

Op een 20 wkn echo kunnen ze pas een groot aantal levensbedreigende (en ook niet levensbedreigende) afwijkingen zien. Die echo moet dan in een ziekenhuis opnieuw gedaan worden. Dan moet je als ouder een keuze maken. Die tijd om een keuze te maken is vreselijk kort, want het is een onmenselijke keuze.

Wij wilden, en velen met ons, weten of ons kindje in orde was. Dat wil niet zeggen dat we de zwangerschap zouden afbreken als ons kindje grote oren zou hebben, of een teentje teveel. Wij kregen te horen dat ons kindje een hart afwijking had, een nier afwijking en alle ledematen waren extreem kort. 3 aangeboren afwijkingen, geestelijke handicap. In het MEEST gunstige geval zou ze bijv wel zindelijk kunnen worden en thuis kunnen wonen. Maar de arts achtte de kans zeer reëel dat ze in een instelling terecht zou komen omdat thuis wonen waarschijnlijk onmogelijk was.

Wij hebben ervoor gekozen, uit liefde voor haar, om haar los te laten. Het was heel zwaar, een bevalling, een dood kindje in je armen, je kindje begraven. Thuiskomen in een leeg huis.
Als we de zwangerschap door hadden gezet, was ze waarschijnlijk nog voor de geboorte of vlak erna overleden. Er was na de geboorte zoveel te zien wat er allemaal mis was.


Je kunt niet zomaar allerlei dingen uitkramen, dat mensen 'even willen weten' of hun kind gehandicapt is.

Lente schreef:

Wat betreft zwangerschapsbeëindiging omwille van medische noodzaak... Ik weet dat de doelgroep waarmee ik werk krimpende is omdat er tegenwoordig vaker zwangerschappen beëindigd worden.
In mijn ogen is dat goed. Er zijn zeer veel cliënten die het leven helemaal niet aankunnen.

Janinevv schreef:

Jaa geloof ook dat het heel heftig is geweest.
Zwager heeft ook zus die doodgeboren kindje had met 30 weken.
Maar ik zou mij hier niet op willen testen.

Om te kijken of het gezond heeft of afwijkingen.

xniieeenke schreef:

Janine maar waarom wil je niet testen dan? Als je kind zo geboren zou worden, dit verhaal, en het dan nóg niet begrijpen? Wáuw, wáuw, wáuw, zó vreemd.

Sunrise_ schreef:

Janinevv schreef:

Jaa geloof ook dat het heel heftig is geweest.
Zwager heeft ook zus die doodgeboren kindje had met 30 weken.
Maar ik zou mij hier niet op willen testen.

Om te kijken of het gezond heeft of afwijkingen.

Even heel hard gezegd, maar leven is niet altijd per sé beter/liefdevoller/van meer kwaliteit dan niet leven. Leven kan ook lijden zijn en abortus kan ook het voorkomen van lijden zijn. Het is niet zo zwart wit als jij het stelt. Het leven is niet altijd iets moois of de moeite waard. Een heel erg ziek kind koste wat kost toch geboren willen laten worden kan daarentegen ook een daad van egoïsme zijn, net zoals jij dat over abortus oordeelt.

Sunrise_ schreef:

Janinevv schreef:

Jaa geloof ook dat het heel heftig is geweest.
Zwager heeft ook zus die doodgeboren kindje had met 30 weken.
Maar ik zou mij hier niet op willen testen.

Om te kijken of het gezond heeft of afwijkingen.

Even heel hard gezegd, maar leven is niet altijd per sé beter/liefdevoller/van meer kwaliteit dan niet leven. Leven kan ook lijden zijn en abortus kan ook het voorkomen van lijden zijn. Het is niet zo zwart wit als jij het stelt. Het leven is niet altijd iets moois of de moeite waard. Een heel erg ziek kind koste wat kost toch geboren willen laten worden kan daarentegen ook een daad van egoïsme zijn, net zoals jij dat over abortus oordeelt.

Michelle77 schreef:

Lente schreef:

Wat betreft zwangerschapsbeëindiging omwille van medische noodzaak... Ik weet dat de doelgroep waarmee ik werk krimpende is omdat er tegenwoordig vaker zwangerschappen beëindigd worden.
In mijn ogen is dat goed. Er zijn zeer veel cliënten die het leven helemaal niet aankunnen.

Als ik soms mensen in een stoel zie, zwaaaar gehandicapt, totaal geen notie van de wereld of iets om hun heen, niet kunnen zien, niet kunnen praten, niets zelf kunnen. Kun je dat dan een leven noemen? Ik ben heel blij dat we tegenwoordig deze keuze kunnen en mogen maken.
Natuurlijk kan er nog heel veel misgaan tijdens de geboorte, na de geboorte etc Dus je hebt het nooit in de hand, maar bij voorbaat je kind te behoeden voor ellende komt alleen maar voort uit liefde.

Michelle77 schreef:

Als ik soms mensen in een stoel zie, zwaaaar gehandicapt, totaal geen notie van de wereld of iets om hun heen, niet kunnen zien, niet kunnen praten, niets zelf kunnen. Kun je dat dan een leven noemen?

gekvanfleur schreef:

Laurora schreef:

@janinevv: oke stel, een vrouw is zwanger en besluit het kind te houden. Na de bevalling blijkt echter dat vader en moeder niet in staat zijn om hun kind een goede basis te bieden en word het kind verwaarloosd of zelfs mishandeld. Het kind krijgt door de thuissituatie een heel scala aan gedrags en ontwikkelings problemen, en zal de rest van zijn leven elke dag in gevecht zijn met zichzelf en de maatschappij en besluit op een dag uit het leven te stappen, zelfmoord te plegen dus.
Dat elk (ongeboren) kind volgens jou recht heeft om te leven, oke, daar kan ik mee inkomen, maar wat nou als dat leven een poedersuiker is? Is het niet belangrijker dat het kind ook een góed leven heeft?
Ik weet dat je dit soort dingen niet van te voren vast kunt stellen, maar je wil niet weten hoe vaak zulke dingen gebeuren.

Wat ik heel vaak zie met anti-abortus mensen (en dan met name in amerika gebeurd dat vaak) is dat ze het kind wel willen beschermen zo lang het nog in de buik zit, maar zodra het geboren is boeit het ze niet meer, want dan heeft het het leven gekregen waar het recht op heeft.
Alsof het enige belangrijke is dat dat kind word geboren, wat er daarna gebeurd met dat kind, boeie.
(ik bedoel hier verder geen specifieke personen mee, en ik zeg ook niet dat alle anti-abortus mensen zo zijn, dit is even objectief gezien)

Dit is natuurlijk net zo eenzijdig als zeggen dat abortus nooit mag. Is je bekend in hoeveel gevallen van kindermishandeling en verwaarlozing sprake is van ongewenste zwangerschap? Ik kan je in ieder gev vanuit mijn vakgebied meegeven dat de meeste gevallen die ik zie hartstikke gewenste kinderen zijn, met vaak ook ouders met genoeg financiele middelen, maar scheefgroei komt overal voor helaas met een heel divers scala aan oorzaken.

Dus je maakt me enigszinds benieuwd naar een onderbouwing hiervan.

Arabier schreef:

Janinevv. Ik wil even zeggen dat je meer moet lezen over abortus. Ik ben 13, en zelfs ik begrijp dat het niet zo is van "eicel is er, kind, moord.''. Zo zit het niet. Meestal zit er veel meer achter, zoals je zelf noemde, verkrachting, of een tienermoeder. Die zijn zelf nog kind. Ja die kunnen het laten aborteren, maar alsnog moet ze haar kind dan afstaan, kind ongelukkig, geen moeder... Waarom heeft mama mij weg gedaan? ongelukkig.... Het is een eicel, het zal geen pijn voelen,het merkt niets... Het is gewoon een eitje... Niemand zal ooit last hebben, misschien de moeder die zich schuldig voelt... Het is geen moord. het is voor het eicel zijn bestwil, niet voor het kind,nee voor de eicel het is nog geen kind.

Sunrise_ schreef:

Janinevv schreef:

Sorry als ik te heftig reageer en wil niet vrouwen voor moordenaars uit maken maar in mijn ogen is het wel een moord.

Ja zo denk ik er over, en snap dat sommige situaties heel moeilijk zouden zijn.

Ik zou het dan liever omschrijven als het 'voorkomen van leven'. En dat kan net zo goed een liefdevolle keuze zijn.

Janinevv schreef:

Arabier schreef:

Janinevv. Ik wil even zeggen dat je meer moet lezen over abortus. Ik ben 13, en zelfs ik begrijp dat het niet zo is van "eicel is er, kind, moord.''. Zo zit het niet. Meestal zit er veel meer achter, zoals je zelf noemde, verkrachting, of een tienermoeder. Die zijn zelf nog kind. Ja die kunnen het laten aborteren, maar alsnog moet ze haar kind dan afstaan, kind ongelukkig, geen moeder... Waarom heeft mama mij weg gedaan? ongelukkig.... Het is een eicel, het zal geen pijn voelen,het merkt niets... Het is gewoon een eitje... Niemand zal ooit last hebben, misschien de moeder die zich schuldig voelt... Het is geen moord. het is voor het eicel zijn bestwil, niet voor het kind,nee voor de eicel het is nog geen kind.

Ja maar dat is MIJN mening, IK vind het al wel een kind..

Ik begrijp ook dat het moeilijke keuzes zijn en heb respect voor de meesten die abortus plegen maar voor sommige niet..

En dan heb ik het over jongen/meisje idee.

Het is niet mijn bedoeling om mensen hier te beledigen of iets, omdat ik "bot" over kom namelijk.

Laurora schreef:

gekvanfleur schreef:

@janinevv: oke stel, een vrouw is zwanger en besluit het kind te houden. Na de bevalling blijkt echter dat vader en moeder niet in staat zijn om hun kind een goede basis te bieden en word het kind verwaarloosd of zelfs mishandeld. Het kind krijgt door de thuissituatie een heel scala aan gedrags en ontwikkelings problemen, en zal de rest van zijn leven elke dag in gevecht zijn met zichzelf en de maatschappij en besluit op een dag uit het leven te stappen, zelfmoord te plegen dus.
Dat elk (ongeboren) kind volgens jou recht heeft om te leven, oke, daar kan ik mee inkomen, maar wat nou als dat leven een poedersuiker is? Is het niet belangrijker dat het kind ook een góed leven heeft?
Ik weet dat je dit soort dingen niet van te voren vast kunt stellen, maar je wil niet weten hoe vaak zulke dingen gebeuren.

Wat ik heel vaak zie met anti-abortus mensen (en dan met name in amerika gebeurd dat vaak) is dat ze het kind wel willen beschermen zo lang het nog in de buik zit, maar zodra het geboren is boeit het ze niet meer, want dan heeft het het leven gekregen waar het recht op heeft.
Alsof het enige belangrijke is dat dat kind word geboren, wat er daarna gebeurd met dat kind, boeie.
(ik bedoel hier verder geen specifieke personen mee, en ik zeg ook niet dat alle anti-abortus mensen zo zijn, dit is even objectief gezien)

Dit is natuurlijk net zo eenzijdig als zeggen dat abortus nooit mag. Is je bekend in hoeveel gevallen van kindermishandeling en verwaarlozing sprake is van ongewenste zwangerschap? Ik kan je in ieder gev vanuit mijn vakgebied meegeven dat de meeste gevallen die ik zie hartstikke gewenste kinderen zijn, met vaak ook ouders met genoeg financiele middelen, maar scheefgroei komt overal voor helaas met een heel divers scala aan oorzaken.

Dus je maakt me enigszinds benieuwd naar een onderbouwing hiervan.

Janinevv schreef:

Ik zou zelf nooit zo'n test willen doen, als ik een kind wil ga ik er van houden ondanks hoe moeilijk het zou worden als hij/zei gehandicapt word.

Michelle77 schreef:

Janinevv schreef:

Het erge vind ik meest als het al paar weken oud is, vooral als mensen nog even willen weten of het kind gehandicapt is, snap dat het moeilijk is maar je draagt het kind en het is al bijna volgroeid.. Snap niet dat ze het nog tot 24 weken toe laten.

Nog even willen weten of het gehandicapt is? Meid, misschien moet je eens nadenken voor je zulke dingen zegt.
Tot 24 weken toelaten?

Op een 20 wkn echo kunnen ze pas een groot aantal levensbedreigende (en ook niet levensbedreigende) afwijkingen zien. Die echo moet dan in een ziekenhuis opnieuw gedaan worden. Dan moet je als ouder een keuze maken. Die tijd om een keuze te maken is vreselijk kort, want het is een onmenselijke keuze.

Wij wilden, en velen met ons, weten of ons kindje in orde was. Dat wil niet zeggen dat we de zwangerschap zouden afbreken als ons kindje grote oren zou hebben, of een teentje teveel. Wij kregen te horen dat ons kindje een hart afwijking had, een nier afwijking en alle ledematen waren extreem kort. 3 aangeboren afwijkingen, geestelijke handicap. In het MEEST gunstige geval zou ze bijv wel zindelijk kunnen worden en thuis kunnen wonen. Maar de arts achtte de kans zeer reëel dat ze in een instelling terecht zou komen omdat thuis wonen waarschijnlijk onmogelijk was.

Wij hebben ervoor gekozen, uit liefde voor haar, om haar los te laten. Het was heel zwaar, een bevalling, een dood kindje in je armen, je kindje begraven. Thuiskomen in een leeg huis.
Als we de zwangerschap door hadden gezet, was ze waarschijnlijk nog voor de geboorte of vlak erna overleden. Er was na de geboorte zoveel te zien wat er allemaal mis was.


Je kunt niet zomaar allerlei dingen uitkramen, dat mensen 'even willen weten' of hun kind gehandicapt is.

Janinevv schreef:

Wauw nu voel ik me beldigd, ik weet echt wel hoe de pil werkt en ik heb een laag niveau ja.
Denk ook dat betere voorlichting handig is ja, tegenwoordig liggen ze al met hun 13e in bed.

Nou toen speelde ik nog buiten..

Janinevv schreef:

Hun kozen er voor om te testen, ik zou zelf die keus niet maken tenzij ze er tijdens het scannen al achter komen dat het kind van alles mis heeft, dan sta je inderdaad voor een moeilijke keuze en ik weet ook niet wat ik dan zou doen.

Ik denk dat je een kind met allerlei afwijkingen ook liefde kunt geven en dat ze dat ook echt voelen.
Anderen besluiten uit liefde om het kind te laten gaan, dat mag en heb ik ook begrip en respect voor.

xniieeenke schreef:

Janine maar waarom wil je niet testen dan? Als je kind zo geboren zou worden, dit verhaal, en het dan nóg niet begrijpen? Wáuw, wáuw, wáuw, zó vreemd.