Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-09-14 23:27

Geplaatst: 26-09-14 23:27

Sammie schreef:
Dat klopt maar dat wil niet zeggen dat ik vind mensen tegenwoordig wel erg makkelijk denken nah... ik heb niet meer zoveel aan jou dus laat maar..

Wat dat betreft is dat ook door de maatschappij (aan) geleerd.

Mee eens, mensen gaan imo veel te snel uit elkaar. Vooral als er kinderen in het spel zijn.

Verliefdheid en seks wordt volgens mij overgewaardeerd. Er is nog zoveel meer te ontdekken in een langdurige relatie. Verdieping en veiligheid bijvoorbeeld.

**Geplaatst**: 27-09-14 08:44

Geplaatst: 27-09-14 08:44

Huertecilla schreef:
Callisto04 schreef:
Daarom dat ik de mening van HC ook zéér eenzijdig vind. Het gaat niet voor iedereen enkel of vooral om seksuele beschikbaarheid.

Ik vind het jammer dat je blijkbaar NIETS begrijpt van wat ik schrijf, maar eenvoudiger lukt me niet. Mijn excuses.

Inderdaad Shadow. Dat is geen falen, maar een logisch gevolg van het individdueel ontwikkelen, veranderen, evolueren. Waarom dan niet beeindigen of op een andere manier voortzetten?

Ik zie daarbíj ook niet goed waarom alles in één persoon gevonden moet worden:
- We zijn behoorlijk complex met veel verschillende facetten, allemaal deelverzamelingen welke overlappen met anderen.
- We kunnen verder verliefd worden op en houden van meer dan één persoon, zelfs tegelijk.
Voeg die tweebovenstaanden samen en we kunnen romantische relaties als deelverzamelingen hebben, inclusief sex.
Waarom zou je sommige delen van jouzelf welke heel belangrijk, essentieel zijn voor jou wel op een intieme manier met iemand kunnen delen en andere niet? Ook voor dat andere deel wat dat ene lief niet boeit is echte wel een ander lief om het mee te delen.
Houden van, een liefderelatie met twéé lieven maakt allen maar dat je méér liefhebt, méér geeft en ontvangt
Zelfs sec de sex met de ene persoon of met de andere kan een volstrekt andere inhoud hebben en zo een heel ander deel van jouw beleving afdekken. Je dan tot één partner beperken is jezelf beperken. Waarom moet dat? Als bewijs van zelfbeheersing, een oefening in afzien? Degene waar ik van hou hoeft dat van mij niet, dat wíl ik helemaal niet! Ik wil dat die gelukkig is. Ook mbt het deel van haar wat ik niet kan delen.

Sizzle schreef:
Die mensen zijn niet per definitie op zoek naar een tweede partner, maar hebben in feite de eerste uit het hart verloren zonder zich bewust te zijn.

In mijn ervaring kan je meer partners in je hart hebben.
Lees eens wat over polyamorie. Het hoeft niets te zijn voor ´jou´ doch het bestaat en werkt.

De enige randvoorwaarde is overeenstemming van alle betrokkenen... ...én goed agendabeheer

Ik begrijp heus wel wat je schrijft, mijn cognitief vermogen is heus wel groot genoeg, dus geen nood aan het eenvoudiger te maken. Alleen ben ik er absoluut niet mee akkoord.
Jouw ervaring is niet zaligmakend, net als de mijne dat niet is. Monogamie kan ook werken en ik heb er, ondanks dat ik zelf bedrogen werd, absoluut geen spijt van monogaam te zijn.

**Geplaatst**: 27-09-14 09:13

Re: Helft van alle Nederlanders gaat vreemd

Geplaatst: 27-09-14 09:13

HC, dat KAN inderdaad maar dat betekend niet perse dat iemand dat WIL. Ik merk ook dat je de lastige situaties die ik voorleg het liefste wegknipt.
Je ideeen zijn namelijk prima, maar niet voor iedereen.

**Geplaatst**: 27-09-14 09:56

Geplaatst: 27-09-14 09:56

Sizzle schreef:
HC, dat KAN inderdaad maar dat betekend niet perse dat iemand dat WIL.

Maar het gaat vaak helemaal niet over 'willen'. Het is gewoon een gegeven. Je kunt ook wel willen dat het niet gaat regenen en daarom geen paraplu meenemen... maar dan heb je een redelijk risico dat je nat wordt. In Nederland zeker.

Veel homoseksuelen bv hebben niet 'gewild' dat ze homo zijn - ze hebben daar geen keuze in gemaakt, ze zijn het gewoon. En de ervaring heeft geleerd dat 'willen' dat het anders is, en het dus onderdrukken, en net doen alsof het niet zo is, in veel gevallen niet werkt en mensen alleen maar heel erg ongelukkig maakt.

Datzelfde geldt voor andere relatiebehoeften van mensen: mensen vallen op een spectrum van levenslang naar kortere relatieduur, van heteroseksueel tot homoseksueel, van strict monogaam tot polygaam/polyamoureus. En dat heeft niks met 'willen' te maken, maar alles met hoe complex en gevarieerd mensen zijn. Het is naast behoorlijk wreed ook erg onverstandig om dat niet te willen zien, want daardoor breng je mensen in een positie dat ze zichzelf moeten verloochenen, of falen, of allebei. En dat doet hen schade, maar ook hun partner.

Dat moet je toch niet 'willen'?

**Geplaatst**: 27-09-14 10:07

Geplaatst: 27-09-14 10:07

Callisto04 schreef:
Callisto04 schreef:
Daarom dat ik de mening van HC ook zéér eenzijdig vind. Het gaat niet voor iedereen enkel of vooral om seksuele beschikbaarheid.

Ik begrijp heus wel wat je schrijft,

Blijkbaar niet, want dat vind ik helemaal niet. Juist NÍET :)*

Helemaal waar Shadow. Dat moet je niet willen. Dat is geen liefde maar egoïsme.
Je ´laat´ degenen waar je van houdt vrij om te zijn/doen wat deze is/gelukkig maakt.

´Laat´ tussen aanhalingstekens want het is niet iets van jou om dus niet voor jou om iets over te beslissen/doen.
We worden vrij geboren en een liefde dient dat mooier te maken, kwali-tijd te geven.
Nooit begrepen dat er een visie is die oppert dat je er iets voor over moet hebben. Moet laten zien in een soort van mensenoffer hoe groot je liefde is. Imo is dat alleen maar een offer aan egoïsme van de ander of anderen.

In het kader van dit onderwerp is ´geen sex voor het huwelijk´ illustratief enigmatisch.
Waar is de liefde??
Uit líefde kun je elkaar willen en kwali-tijd geven in welke samenlevingsvorm ook voor zolang dit fijn is.

**Geplaatst**: 27-09-14 10:35

Geplaatst: 27-09-14 10:35

Aan de andere kant, ik wil ook wel eens wat maar doe het niet.
Iemand noemde net al een voorbeeld.
Man heeft hoger libido van vrouw. Vrouw zegt 'ik snap het als je het ergens anders zoekt' maar dat wíl de man niet.
Zijn driften misschien wel maar zijn hart niet.
Zij laat haar man vrij, hij wíl dat niet.

Ik zie ook wel eens iemand waarvan ik denk 'goh wil ik beschuitje mee eten' maar ik doe het niet omdat ik het niet wil in de praktijk. Gelukkig ben in mijn monogame relatie.
Zou ik deze gedachten ter sprake moeten brengen? Nee, tenzij ik er ook echt een beschuitje mee wil eten. Maar dat is niet het geval. Het is gewoon een geval 'ogen in mijn hoofd hebben'.

En geen sex voor het huwelijk snap ik ook niet. Naar mijn mening zorgt het soms voor 'hals over de kop'-trouwen.
Maar als mensen er voor kiezen respecteer ik dat, zij kiezen vaak ook een partner met hetzelfde idee.

Als iemand kiest voor een polygame relatie met partner(s) die daar mee akkoord gaan +:)+

Maar ik zal die persoon of partner nooit zijn, omdat ik het niet wil in een relatie.
Wanneer ik vrijgezel ben wil ik ook wel eens 'polygaam' zijn.
Polygaam hier tussen haakjes omdat het dan natuurlijk geen relatie is.

Laatst bijgewerkt door OdiEtAmo op 27-09-14 10:49, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-09-14 10:47

Geplaatst: 27-09-14 10:47

Shadow0 schreef:
Datzelfde geldt voor andere relatiebehoeften van mensen: mensen vallen op een spectrum van levenslang naar kortere relatieduur, van heteroseksueel tot homoseksueel, van strict monogaam tot polygaam/polyamoureus. En dat heeft niks met 'willen' te maken, maar alles met hoe complex en gevarieerd mensen zijn. Het is naast behoorlijk wreed ook erg onverstandig om dat niet te willen zien, want daardoor breng je mensen in een positie dat ze zichzelf moeten verloochenen, of falen, of allebei. En dat doet hen schade, maar ook hun partner.

Dat moet je toch niet 'willen'?

Wie zegt dat? Wie wil dat?
Ieder kiest zelf, je hoeft jezelf niet te verloochenen. Het gaat er om wat je zelf wil. :)*

Er wordt toch niemand iets opgelegd?
Iemand met voorkeur tot een polygame relatie wordt alleen niet mijn partner.
Verloochen ik mijzelf niet en hij hoeft zich ook niet te verloochenen.

**Geplaatst**: 27-09-14 10:55

Geplaatst: 27-09-14 10:55

Pion schreef:
Aan de andere kant, ik wil ook wel eens wat maar doe het niet.
Iemand noemde net al een voorbeeld.
Man heeft hoger libido van vrouw. Vrouw zegt 'ik snap het als je het ergens anders zoekt' maar dat wíl de man niet.
Zijn driften misschien wel maar zijn hart niet.
Zij laat haar man vrij, hij wíl dat niet.

Dat begrijp ik helemaal.
Hij is graag bij zijn lief en dat is voor hem kwali-tijd.
Hij wil OOK graag sexuele bevrediging.
De sex met zijn lief is het meest bevredigend en de tijd met een ander is niet met zijn lief.
Dan is het maar het hoe groot het sexuele gemis is of sex met een ander het dan niet bij zijn lief zijn compenseert. Sex met een ander kost mogelijk meer dan het oplevert.
Echter; wanneer hij dan dus ZELF verkíest geen sex met een ander te hebben, blíjft er een stuk onbevrediging.

Onbewust is dit een investering, iets wat op de weegschaal van de relatie-balans gelegd wordt.
Opdat de relatie op den duur in balans blijft, zal dit op de een of andere manier, bewust of onbewust, gecompenseerd moéten worden.

De vrouw doet óók een investering en wel een heel lastige. Zij voelt zich soort van schuldig. Dubbel, want ze weet dat ze haar lief niet bevredigt en dan gooit hij daar ook nog eens bovenop dat hij liever bij haar is dan sex elders heeft.

Structurele sexuele onbalans is een heel lastige om bínnen een relatie duurzaam evenwichtig op te lossen.
Soms is het samen naar een parenclub gaan waarbij de ene wel en de ander geen sex met derden heeft een oplossing.

Pion schreef:
Iemand met voorkeur tot een polygame relatie wordt alleen niet mijn partner.
Verloochen ik mijzelf niet en hij hoeft zich ook niet te verloochenen.

Kijk en zo illustreer jij glashelder waarom het cruciaal is om in een vroegtijdig stadium van een potentieel duurzame relatie de randvoorwaarden te bespreken.

In de praktijk namelijk gaan verliefden tijd investeren in elkaar, in een emotionele band om er een heel stuk op die weg achter te komen dat er een fundamenteel verschil in willen is.
In het perspectief van de maaschappelijk geaccepteerde norm wordt er daarbij in de regel sexuele exclusiviteit aangenomen als default.

Stel je bent niet monogaam en komt een potentieel duurzaam lief tegen.
Wat doe je?
Het is door de maatschappelijke norm net als op jonge leeftijd alleen met twee kinderen, maar als je het niet op tafel legt vóór er een investering in een emotionele relatie is, is het eigenlijk misleiding doordat je de ander voor een beslissing wellicht belangrijke informatie achterhoudt.

Waarom gooien we wel monogaam níet vooraf op tafel?
De werkelijkheid toont namelijk aan dat het níet de default IS.
Kortom, maak geen aannames en wees vroegtijdig transparant.

Even terzijde: Het is bij daten hoogst leerzaam om hier bewust en aandachtig mee om te gaan. De reacties zijn onvoorspelbaar uiteenlopend. Ze geven een waardevolle, leerzame kijk op onze samenleving.

Laatst bijgewerkt door Huertecilla op 27-09-14 11:13, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-09-14 13:57

Geplaatst: 27-09-14 13:57

Even iets gewoon grappigs, voor niets anders dan een glimlach tussen al dit serieuze.

Er is hier een circus neergestreken. Met leeuwen en tijgers.
De buurman van ene lief heeft enorme problemen met de katten van haar dochters; zij dus met de buurman.
Ben net naar het dorp, langs het circus gefietst. Mijn nietsvermoedende gezelschap rolde zowat van haar fiets toen we stopten en ik het aan een helper vroeg die met een maat op een ladder stond.
De andere helper moest zijn best doen om haar niet na te doen. Hij viel zowat van de ladder.
De eerste helper bleef staan omdat hij het eerst niet begreep. Iemand die om tijgerpoep vroeg was te ver buiten zijn referentiekader.

Liefde is... tijgerpoep!!!! _O-

**Geplaatst**: 28-09-14 17:43

Geplaatst: 28-09-14 17:43

Waarom moet er gecompenseerd worden? Als er een verschil in libido is, wat quasi altijd zo zal zijn, hoeft dat toch geen probleem te zijn? Er zijn wel belangrijker zaken in een relatie imo, maar blijkbaar is het voor HC moeilijk dit te begrijpen :)*

. Voor mij is dat kijken naar een relatie met als belangrijkste drijfveer "wat haal ik eruit voor wat ik er in steek". Niet iedereen kijkt zo naar een relatie of naar een partner. Gelukkig zou ik zeggen (om lekker de waardeoordelen terug te sturen).

**Geplaatst**: 28-09-14 17:56

Geplaatst: 28-09-14 17:56

Callisto04 schreef:
Waarom moet er gecompenseerd worden? Als er een verschil in libido is, wat quasi altijd zo zal zijn, hoeft dat toch geen probleem te zijn?

Het hoeft niet, maar het kan wel degelijk een probleem vormen.
Het is in elk geval onjuist om te denken dat je zulke behoeftes zomaar uit kunt schakelen of kunt onderdrukken. Dat lukt op korte termijn wel, sommigen redden het ook op lange termijn, maar bij heel veel mensen leidt het tot frustratie (wat alleen maar meer problemen in de relatie geeft, en dus meer reden om open te staan voor iets anders.)

Zoeken naar iets wat voor beiden werkt, en beide mensen biedt wat ze nodig hebben, werkt echt beter dan te verwachten dat mensen maar allerlei dingen van zichzelf negeren, onderdrukken en verstoppen.

**Geplaatst**: 28-09-14 18:21

Geplaatst: 28-09-14 18:21

Volgens mij hoeft dat inderdaad geen probleem te zijn. En als er een verschil in libido is zijn er toch legio oplossingen, waar niet altijd een ander aan de orde is? Volgens mij zijn er wel meer mogelijkheden te verzinnen dan maar meteen op zoek te gaan naar een tweede of derde partner.

Daarbij komt dat iemand die de ander echt alles gunt en van die persoon houdt misschien meer toelaat dan waar hij (of misschien meestal zij) zich éigenlijk goed bij voelt. Zoveel mensen laten over hun grenzen gaan uit angst voor verlating, kijk maar eens naar al die mensen die bij een partner blijven die hen mishandeld. Vooral als de ander dominanter is of hele goede argumenten aandraagt.

**Geplaatst**: 28-09-14 18:29

Geplaatst: 28-09-14 18:29

sallandval schreef:
Volgens mij hoeft dat inderdaad geen probleem te zijn. En als er een verschil in libido is zijn er toch legio oplossingen, waar niet altijd een ander aan de orde is? Volgens mij zijn er wel meer mogelijkheden te verzinnen dan maar meteen op zoek te gaan naar een tweede of derde partner.

Daarbij komt dat iemand die de ander echt alles gunt en van die persoon houdt misschien meer toelaat dan waar hij (of misschien meestal zij) zich éigenlijk goed bij voelt. Zoveel mensen laten over hun grenzen gaan uit angst voor verlating, kijk maar eens naar al die mensen die bij een partner blijven die hen mishandeld. Vooral als de ander dominanter is of hele goede argumenten aandraagt.

Ik denk dat er vaak ofwel een heel zelfbewuste of heel onderdanige persoonlijkheid nodig is om polyamorie te laten werken. Ik kon het alleszins niet, heb het geprobeerd en over mijn grenzen laten gaan (vooral dan op emotioneel gebied) uit angst voor verlating, omdat ik haar graag zag. Ik ben blij eruit te zijn gestapt. Ondanks dat het pijn doet ivm de kinderen vooral.

**Geplaatst**: 28-09-14 18:33

Geplaatst: 28-09-14 18:33

Shadow0 schreef:
Callisto04 schreef:
Waarom moet er gecompenseerd worden? Als er een verschil in libido is, wat quasi altijd zo zal zijn, hoeft dat toch geen probleem te zijn?

Het hoeft niet, maar het kan wel degelijk een probleem vormen.
Het is in elk geval onjuist om te denken dat je zulke behoeftes zomaar uit kunt schakelen of kunt onderdrukken. Dat lukt op korte termijn wel, sommigen redden het ook op lange termijn, maar bij heel veel mensen leidt het tot frustratie (wat alleen maar meer problemen in de relatie geeft, en dus meer reden om open te staan voor iets anders.)

Zoeken naar iets wat voor beiden werkt, en beide mensen biedt wat ze nodig hebben, werkt echt beter dan te verwachten dat mensen maar allerlei dingen van zichzelf negeren, onderdrukken en verstoppen.

Het kan inderdaad een probleem zijn, maar zo zijn er tal van problemen te bedenken en het is vooral de ingesteldheid van "wat haal ik er uit voor mijn investering" die mij niet bevalt. Een relatie is voor mij geen zakelijk iets waar een return on investment moet gehaald worden en al zeker niet op seksueel gebied.

**Geplaatst**: 28-09-14 18:36

Geplaatst: 28-09-14 18:36

sallandval schreef:
Volgens mij hoeft dat inderdaad geen probleem te zijn. En als er een verschil in libido is zijn er toch legio oplossingen, waar niet altijd een ander aan de orde is?

Er zullen ongetwijfeld meer oplossingen zijn

Ze beginnen echter allemaal wel met onderkennen dat een verschil in libido een wezenlijk probleem kan zijn. Negeren en verwachten dat de ander zich maar opoffert werkt in elk geval heel vaak niet.

En die opoffering, die lees ik in een aantal reacties toch wel regelmatig terug. Dat mensen moeten bewijzen hoe 'goed' ze zijn voor de relatie, door allerlei zaken van zichzelf te ontkennen of te onderdrukken. Dat lijkt me heel ongezond en heel onprettig. Het onderdrukken van dingen is daarin niet echt anders dan het toelaten van dingen waar je je niet goed bij voelt - andere kant van dezelfde medaille. Als dat uit angst gebeurt - angst voor het einde van de relatie, voor het alleen zijn, of voor het morele oordeel van de omgeving, is dat meestal gewoon niet goed.

**Geplaatst**: 28-09-14 18:50

Geplaatst: 28-09-14 18:50

Shadow0 schreef:
sallandval schreef:
Volgens mij hoeft dat inderdaad geen probleem te zijn. En als er een verschil in libido is zijn er toch legio oplossingen, waar niet altijd een ander aan de orde is?

Er zullen ongetwijfeld meer oplossingen zijn

Ze beginnen echter allemaal wel met onderkennen dat een verschil in libido een wezenlijk probleem kan zijn. Negeren en verwachten dat de ander zich maar opoffert werkt in elk geval heel vaak niet.

En die opoffering, die lees ik in een aantal reacties toch wel regelmatig terug. Dat mensen moeten bewijzen hoe 'goed' ze zijn voor de relatie, door allerlei zaken van zichzelf te ontkennen of te onderdrukken. Dat lijkt me heel ongezond en heel onprettig. Het onderdrukken van dingen is daarin niet echt anders dan het toelaten van dingen waar je je niet goed bij voelt - andere kant van dezelfde medaille. Als dat uit angst gebeurt - angst voor het einde van de relatie, voor het alleen zijn, of voor het morele oordeel van de omgeving, is dat meestal gewoon niet goed.

Ik ben akkoord, de opoffering hoeft er gewoon niet te zijn, op geen enkel gebied. Een relatie hoeft niet per se. Langer en beter zoeken is een oplossing, maar dat heeft ook een keerzijde (voor een vrouw die kinderen wil bijvoorbeeld).

**Geplaatst**: 28-09-14 18:53

Geplaatst: 28-09-14 18:53

Shadow0 schreef:
Er zullen ongetwijfeld meer oplossingen zijn

Ze beginnen echter allemaal wel met onderkennen dat een verschil in libido een wezenlijk probleem kan zijn. Negeren en verwachten dat de ander zich maar opoffert werkt in elk geval heel vaak niet.

Dat klopt aan de ene kant wel, aan de andere kant zijn er zóveel dingen waarvan het wel normaal wordt gevonden om het te onderdrukken. Dat lukt dan ook meestal. Denk aan de meeste parafilieën, slechts een klein percentage mensen die daaraan lijden voeren hun fantasieën ook echt uit (met alle gevaren van dien).

Verschil in libido is volgens mij vrij makkelijk op te lossen als porno/zelfliefde/vrij fantaseren is 'toegestaan' (al dan niet met de partner aanwezig). Volgens mij zijn seksverslaving, prostitueebezoek of polyamorie zeker geen vanzelfsprekende oplossingen voor dit probleem.

**Geplaatst**: 29-09-14 09:12

Geplaatst: 29-09-14 09:12

Callisto04 schreef:
Voor mij is dat kijken naar een relatie met als belangrijkste drijfveer "wat haal ik eruit voor wat ik er in steek".

Alleen wanneer onder streep beide partners meer baten dan kosten hebben bij ee relatie heeft deze duurzame kans van slagen.
Wát die baten en ´kosten´zijn is individueel verschillend.
Sexuele bevrediging is een belangrijke.
Dat dit onvoldoende erkend wordt blijkt glashelder uit het massale overspel, wáár dat ook een onderliggende oorzaak in heeft.

sallandval schreef:
Verschil in libido is volgens mij vrij makkelijk op te lossen

Dat is zo met de meeste problemen. Als je er niet mee te maken hebt....

Zoals Shadow schrijft is het onderkennen de eerste stap naar een oplossing.
Bagetaliseren is een recept voor onbespreekbaarheid en al wat het gevolg kan zijn.

Ook met onderkennen van een potentiële onbalans daardoor in de relatie is dit al half gecompenseerd.
Wederom maakt bagetaliseren het érger.

Hét grote onderliggende probleem van het niet onderkennen en bagetaliseren is het aanemen dat het ´trouw´ zijjn en de sexuele exclusiviteit een récht zijn.

Wat betreft bagetaliseren is er uiteraard een heel goede;
´Maak je toch niet druk; het is maar sex´

Vreemdgaan ís een massaal fenomeen. Het heeft onderliggende oorzaken.
Zowel het fenomeen als de oorzaken zijn een GEZÁMELIJK probleem van de betrokken partners!! Onderkennen van het probleem en het gezámelijk daarvan is de eerste stap naar het vinden van oplossingen.

Onder de streep heb ik 38 jaar succesvol duurzame relatie én een stabiel gezin én $*\%/*$ sex (én veel meer, doch dat is nu eenmaal het onderwerp niet :)*

) alle betrokken.
Mijn praktijkbewezen ervaring = ik doe/ we doen íets goed

Doe daar je voordeel mee. Of niet.

**Geplaatst**: 29-09-14 11:35

Geplaatst: 29-09-14 11:35

Mijn ogen doen pijn van het bagatelliseren :Y)

.
Overspel heeft niet puur met seks of seksuele bevrediging te maken. Als je leest in het topic over escort dames blijkt bv uit de recente berichten van een ervaringsdeskundige dat ook bij escort seks vaak niet altijd het punt is. Dus het gaat, ook in dit topic over meer dan dat dingetje tussen je benen. Ook al ligt jouw focus klaarblijkelijk nog steeds daar.
Jouw praktijkbewezen ervaring is zoveel waard als die van ieder ander en hoef je echt daarom nog niet te lopen verkopen als iets waar iedereen voordeel kan uit halen. Een kosten-baten analyse van hoeveel het kost om voldoende sexopbrengsten te hebben is niet voor iedereen noodzakelijk.

**Geplaatst**: 29-09-14 12:25

Geplaatst: 29-09-14 12:25

Callisto04 schreef:
Een kosten-baten analyse van hoeveel het kost om voldoende sexopbrengsten te hebben is niet voor iedereen noodzakelijk.

Een kosten baten analyse is voor ELKE relatie de crux.
Voor menigeen onbewust en dat is eerder een valkuil dan wat anders.
Sexuele bevrediging is voor de modale liefdesrelatie deel van de balans.

Zoals ik dit in de loop der tijd/ervaring ben gaan zien maken teveel mensen te weinig tijd voor kwali-tijd en dan wel in de perceptie van hun partner.
Onuitgespoken details op de on-balans gaan steeds zwaarder wegen. Bagetalliseren geeft ze meer gewicht en het idee van niet kunnen bespreken eveneens. Dat betreft lang niet allemaal sex doch sex-kwali-tijd is een geweldige spanningsvermindering, drempelverlager, allescompensering.
De meeste stellen hebben te weinig sex-kwali-tijd in een wereld van laagdrempelige verleiding. De wet van communicerende vaten is ook op relaties van toepassing.

Vreemdgaan kan inderdaad verschillende onderliggende redenen hebben schrijf ik al doch gaat wel over sex :)*

Voor de rest draait blijft het hier op dit onderwerp een kwestie van verschillende meningen op basis van verschillende informatie en ervaring.
Ik wens een ieder succes met de toekomst.

Oh, als sex niet zo belangrijk is, waarom dan een punt maken van sex met een derde?

**Geplaatst**: 29-09-14 20:31

Geplaatst: 29-09-14 20:31

Huertecilla schreef:
Onder de streep heb ik 38 jaar succesvol duurzame relatie én een stabiel gezin én $*\%/*$ sex (én veel meer, doch dat is nu eenmaal het onderwerp niet ) alle betrokken.
Mijn praktijkbewezen ervaring = ik doe/ we doen íets goed
Doe daar je voordeel mee. Of niet.

Voor jezelf doe je zeker iets goed, daar twijfel ik niet aan. Maar of je gezin er even euforisch over is als jijzelf, daar durf ik best vraagtekens bij te zetten.

Immers; voor jou zijn de voordelen van meerdere partners duidelijk, maar wat is het voordeel voor je partner(s) ten opzichte van een relatie met een monogame partner? Hoe weet jij zo zeker dat dit hun voorkeur geniet? Of ga je daar voor het gemak gewoon van uit?

Overigens heb je eerder aangegeven maar 8 jaar monogaam te zijn geweest, dáárin heb je dus niet bijster veel ervaring en kun je jezelf geen expert noemen.

**Geplaatst**: 29-09-14 20:51

Geplaatst: 29-09-14 20:51

sallandval schreef:
Voor jezelf doe je zeker iets goed, daar twijfel ik niet aan. Maar of je gezin er even euforisch over is als jijzelf, daar durf ik best vraagtekens bij te zetten.

Immers; voor jou zijn de voordelen van meerdere partners duidelijk, maar wat is het voordeel voor je partner(s) ten opzichte van een relatie met een monogame partner? Hoe weet jij zo zeker dat dit hun voorkeur geniet? Of ga je daar voor het gemak gewoon van uit?

Overigens heb je eerder aangegeven maar 8 jaar monogaam te zijn geweest, dáárin heb je dus niet bijster veel ervaring en kun je jezelf geen expert noemen.

Hoe ik dat weet heb ik al geschreven. Sleutelwoord bespreekbaarheid. Dat ook DOEN en regelmatig bewust evalueren, eventueel aanpassen.
Daarbij is de vrijheid voor alle betrokkenen van toepassing uiteraard.

Ervaring in duurzame liefdesrelaties zonder vreemdgaan :)*

Een mogelijk voordeel van niet alles monogaam is dat je niet altijd alles voor de ander hoeft te zijn. Dat kan een enorme bevrijding zijn.
Stel je voor wat een opluchting het is wanneer ik een paar dagen elders ben _O-

En nogmaals. Sex is toch niet belangrijk? Maak er dan ook geen probleem van.

**Geplaatst**: 29-09-14 21:52

Re: Helft van alle Nederlanders gaat vreemd

Geplaatst: 29-09-14 21:52

Ik vind het verschrikkelijk om een paar dagen niet thuis te zijn dus daar kan ik me geen voorstelling van maken ben ik bang.
Dat is dan echter bij thuiskomt misschien nog wel veel leuker dan 'vervanging' tussendoor.

Ben toch ook benieuwd hoe het in poly situaties staat met zorg voor elkaar als iemand bijvoorbeeld langdurig ziek is.
Hou je dan wel genoeg van alle verschillende partners om ze ook allemaal wel bijvoorbeeld 6 weken te verzorgen en kopjes thee in te schenken? Of wissel je de zorg dan ook onderling af?

**Geplaatst**: 29-09-14 22:21

Geplaatst: 29-09-14 22:21

Sizzle schreef:
Ik vind het verschrikkelijk om een paar dagen niet thuis te zijn dus daar kan ik me geen voorstelling van maken ben ik bang.
Dat is dan echter bij thuiskomt misschien nog wel veel leuker dan 'vervanging' tussendoor.

Ben toch ook benieuwd hoe het in poly situaties staat met zorg voor elkaar als iemand bijvoorbeeld langdurig ziek is.
Hou je dan wel genoeg van alle verschillende partners om ze ook allemaal wel bijvoorbeeld 6 weken te verzorgen en kopjes thee in te schenken? Of wissel je de zorg dan ook onderling af?

En wie zorgt voor "het grut"?
Als je shopt in verschillende leeftijdscategorieën (ik ga er eigenlijk van uit dat HC zijn andere liefdes een stuk jonger zijn) is de kans klein dat je voor 2 of meer liefdes tegelijkertijd moet zorgen natuurlijk.

**Geplaatst**: 29-09-14 22:31

Re: Helft van alle Nederlanders gaat vreemd

Geplaatst: 29-09-14 22:31

Wie weet doet HC het wel met een 80 jarige?Kan toch?