Bijlage 5: Werkwijze bij gebruik van strikval
Strikvallen zijn vangmiddelen waarmee de poot van een dier wordt omklemd door een draad. Een veer werpt
een draad hoog om de poot en trekt deze aan. De strikval verschilt van de traditionele strik, door een werp
mechanisme wat geactiveerd wordt door betreding. Een strikval bestaat uit metalen ‘pedaal’ en een draad die
gespannen is in de val en die met een lus is verbonden. De draad is 3,71 mm dik en van gegalvaniseerd staal. Van
strikvallen zijn meerdere typen beschikbaar, het type dat specifiek is bedoeld voor het vangen van Canis lupus
wordt gebruikt. Hiermee kan een individu dat is gevangen in gecontroleerde omstandigheden door mensen tot
op korte afstand benadert kan worden om het dier veilig te kunnen verdoven.
Strikvallen worden gebruikt in combinatie met geurstoffen om Canis lupus te lokken en worden geplaatst op
locaties waarvan uit monitoring blijkt dat deze worden gebruikt door individuen van de roedel op de Utrechtse
Heuvelrug. Op de vanglocatie worden meerdere strikvallen gezet, om de kans op vangen te vergroten. De
strikvallen worden zo geplaatst dat een gevangen dier zich niet kan verwonden aan aanwezige materialen in de
omgeving, ook niet aan scherpe materialen in de grond.
De strikvallen worden middels een zware ketting of pin vastgelegd en visueel onzichtbaar onder de grond op
scherp gezet. De strikvallen worden geactiveerd wanneer een springveer in het mechanisme met een af te
stellen kracht wordt ingedrukt. Met een goede afstelling door een hiervoor opgeleide vanger wordt voorkomen
dat kleinere zoogdieren of welpen van minder dan een half jaar oud het mechanisme kunnen activeren. Zodra
geactiveerd sluit de draad van de strikval zich om de poot.
Er gaat een alarmsignaal naar het vangteam zodra de strikval activeert. Door gebruik van een alarmsignaal is
het vangteam na uiterlijk een half uur ter plaatse om het individu te verdoven (chemisch immobiliseren) en de
strikval van de poot te halen. Dit is bij de strikval zeer van belang, omdat (in vergelijking tot de pootklem) er een
korte ruimte is om aan de val te trekken, wat kan leiden tot lichte verwondingen aan de poot van het dier; en het
minder de neiging zal hebben om te gaan liggen en wachten, doordat de strikval niet zo zwaar is in verhouding
tot de pootklem. De omvang van de draad voorkomt dat de poot serieus wordt verwond. Het kan voorkomen
dat er een kleine verwonding of ander ongerief ontstaat, maar dit vormt vrijwel nooit een gevaar voor het
overleven van een wild dier. Dit wordt ondersteund door review studies uitgevoerd door Turnbull et al. (20137
)
en Gese et al. (20198
).
De veldmedewerker die strikval plaatst, moet opgeleid en ervaren zijn, dat kan bijvoorbeeld door vaker bij
veldonderzoeken betrokken te zijn geweest waar strikvallen zijn gebruikt en/of opgeleid zijn in het gebruik van
strikvallen.
7
Turnbull, T.T., Cain, J.W., III and Roemer, G.W. (2013), Anthropogenic impacts to the recovery of the Mexican
gray wolves with a focus on trapping-related incidents. Wildl. Soc. Bull., 37: 311-318.
https://doi.org/10.1002/wsb.2478 Gese, E.M., Terletzky, P.A., Erb, J.D., Fuller, K.C., Grabarkewitz, J.P., Hart, J.P., Humpal, C., Sampson, B.A. and
Young, J.K. (2019), Injury scores and spatial responses of wolves following capture: Cable restraints versus
foothold traps. Wildl. Soc. Bull., 43: 42-52.
https://doi.org/10.1002/wsb.954
Geplaatst: 15-10-25 11:29 
) was generaliserend. 
