bulck schreef:*sorry Imandra ik had Fivesports moeten quoten, die vroeg sinds wanneer 'Palestijnen' palestijnen waren.
Waar vaak ook de verwarring zit met UNRWA, voortvloeiend uit de volkerenbond en de pas opgerichte VN en de benaming voor de Arabische vluchtelingen na de Nakba in 1948.
Als we willen denken naar oplossingen, want dat is wel degelijk iets waar ik al heel wat jaren mee rondloop en vele Israeli of Joden idem, kunnen we de andere landen niet zomaar vrijstellen van hun aandeel. (Iets waar ik me vaak mateloos aan stoor)
Het Palestijnse vluchtelingenprobleem sleept zich al generaties voort. Vaak ligt de focus terecht grotendeels op Israël, maar er is opvallend weinig aandacht voor de blijvende rol van Arabische landen zoals Egypte, Jordanië en Libanon. Terwijl juist zij sinds 1948 een groot deel van deze vluchtelingen opvangen, of beter gezegd: vasthouden ,zonder uitzicht op echte rechten of integratie.
In landen als Libanon en tot op zekere hoogte Egypte, leven Palestijnse vluchtelingen al tientallen jaren onder systematische achterstelling. Ze mogen vaak geen eigendom bezitten, geen overheidsbanen uitoefenen, en zijn uitgesloten van grote delen van de arbeidsmarkt. In veel opzichten leven ze in een systeem dat je eerlijk gezegd apartheid kunt noemen: een gescheiden status zonder volwaardig burgerschap of toekomstperspectief.
Jordanië is een uitzondering in die zin dat het veel Palestijnen wél staatsburgerschap gaf, maar zelfs daar blijven ze meestal in vluchtelingenkampen geregistreerd via UNRWA, zonder volledig te zijn opgenomen in de samenleving. En ook daar ontbreekt het aan structurele investeringen in integratie.
UNRWA blijft ondertussen de vluchtelingenstatus erfelijk doorgeven, wat nergens anders ter wereld gebeurt, waardoor het aantal geregistreerde Palestijnse vluchtelingen nu is opgelopen tot bijna 6 miljoen. Dat houdt het probleem in stand in plaats van het op te lossen.
Als we echt willen toewerken naar duurzame oplossingen, moeten we ook durven kijken naar deze kant van het verhaal. Er moet internationale druk komen op landen als Libanon en Egypte om Palestijnen gelijke rechten te geven. Tegelijk zou UNRWA haar mandaat moeten uitbreiden of hervormen: niet alleen hulpverlening, maar ook ondersteuning bij volwaardige integratie, hervestiging waar nodig, en compensatie voor wie terugkeer onmogelijk is. Het is ook absurd dat een klein land, noem het dan even de enige Joodse staat én de staat moet zijn voor terugkeer voor Joden overal ter wereld (niet in het minste uit het Midden-Oosten, Europa en vele Afrikaanse landen) en dan ook nog eens voor de Palestijnen met hun erfrecht. Dat kan gewoon niet binnen die landsgrenzen of toch niet voor heel die groep.
De focus op het 'recht op terugkeer' mag legitiem zijn, maar het mag geen excuus zijn om mensen eindeloos in juridische en sociale wurggreep te houden. Na 75 jaar is het tijd voor eerlijke, menselijke en haalbare oplossingen, waarin niet alleen Israël, maar ook Arabische landen hun verantwoordelijkheid nemen. En dat heeft alles te maken met mindset, diversiteit en samenleven, maar dat kunnen wij dan hier wel bedenken vanuit onze Westerse manier van denken, maar is helaas niet het geval in het Midden-Oosten, zelf niet in geheel Afrika of vele Aziatische landen.
Mijn familie had het liefst terug kunnen gaan naar Syrië en Libanon. Als 'Joodse'vluchteling konden ze geen beroep doen op UNRWA en door hun sociale status zelf door UNCHR weggestuurd met het riedeltje 'recht op terugkeer' naar een land waar ze zelf niet vandaan kwamen. Waarop ik dan terugkom dat je Joden het Zionisme niet kan verwijten, de meesten scharen zich niet achter het politieke idee van destijds, maar worden er zogenaamd humanitair toe gedwongen. Tot het eigenlijk nu evengoed een vorm van Anti-semitisme is, want eigenlijk zeg je opnieuw, ga maar allemaal naar dat kleine land (je weet wel dat kleine land dat nog steeds elke dag moet vechten voor zijn bestaan) en los het daar maar op (want dan trekken de organisaties hun handen ervan af).
Ik heb, los van het feit dat ik Israel als land wel graag hebt, dat idee altijd al absurd gevonden én dan even zelf zonder de problematiek met Gaza en de Westbank. De vaak miskende of amper benoemde Joodse vluchtelingenstroom wordt met begrippen als Zionisme en dat recht op terugkeer wel heel hard onder de mat geschoven.
Dit vind ik een van je meer genuanceerde en goed leesbare teksten. Ik hoop dat je 'tegenstanders' dit ook eens met onbevangen blik willen lezen want wat mij betreft zit er veel waars in.
Als je naar een oplossing wilt, moet je een aantal van bovenstaande punten in overweging nemen, lijkt me.
En @Imandra: never mind, het was al laat.