Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-03-17 19:34

Geplaatst: 08-03-17 19:34

tmr001 schreef:
Ik lees zo de rest van het topic, maar ben echt heel verbaasd over sommige reacties. Ik lees heel veel "ik ben voor in bepaalde situaties". Wie ben jij / zijn jullie om te bepalen of een situatie "erg" genoeg is om abortus te laten plegen? Oók als je stom bent geweest met je anticonceptie, een keertje per ongeluk in een plas sperma ben gevallen of een x zat een one night stand had moet je kunnen aborteren. Dat er sommige mensen zijn dit vrij gemakkelijk als anticonceptie doen nemen we dan maar op de koop toe - het alternatief is potentieel kansarme ongewenste kinderen geboren laten worden.

Ieder kind heeft recht op een goed leven en om gewenst te zijn. Als je als potentiele mama om de 1 of andere reden niet denkt dit niet te kunnen geven of niet te willen geven is dat de beslissing van de mama en heeft de rest van de wereld er echt hélemaal niks mee te maken.

Ofwel - ik ben pro abortus in alle gevallen, altijd en vind dat iedereen vrij is om deze beslissing zelf (weloverwogen) te maken.

Fijne post en helemaal mee eens!

**Geplaatst**: 08-03-17 19:39

Re: Abortus, hoe denkt bokt er over?

Geplaatst: 08-03-17 19:39

Helaas kunnen veel handicaps/afwijkingen pas met 20 weken geconstateerd worden. Vandaar dat die grens voor afbreking bij 24 weken ligt.

**Geplaatst**: 08-03-17 19:42

Geplaatst: 08-03-17 19:42

tmr001 schreef:
Ieder kind heeft recht op een goed leven en om gewenst te zijn. Als je als potentiele mama om de 1 of andere reden niet denkt dit niet te kunnen geven of niet te willen geven is dat de beslissing van de mama en heeft de rest van de wereld er echt hélemaal niks mee te maken.

Dit.

Het is niet niks om kinderen op te voeden, natuurlijk moet je er alles aan doen om te voorkomen dat je in zo'n situatie komt, maar als je weet dat je situatie niet bepaald geschikt is voor het opvoeden van een kind of je wil het gewoon echt niet, dan vind ik het eigenlijk alleen maar verantwoordelijk als je er vanaf ziet. Ik zie om me heen genoeg kinderen opgroeien in compleet disfunctionele gezinnen, dat is echt niet tof voor zo'n kind.

Daarbij ben ik bang dat je veel meer mensen krijgt die hun baby maar gewoon dumpen als abortus in een vroeg stadium niet meer mogelijk is.

**Geplaatst**: 08-03-17 19:45

Geplaatst: 08-03-17 19:45

tmr001 schreef:
Ik lees zo de rest van het topic, maar ben echt heel verbaasd over sommige reacties. Ik lees heel veel "ik ben voor in bepaalde situaties". Wie ben jij / zijn jullie om te bepalen of een situatie "erg" genoeg is om abortus te laten plegen? Oók als je stom bent geweest met je anticonceptie, een keertje per ongeluk in een plas sperma ben gevallen of een x zat een one night stand had moet je kunnen aborteren. Dat er sommige mensen zijn dit vrij gemakkelijk als anticonceptie doen nemen we dan maar op de koop toe - het alternatief is potentieel kansarme ongewenste kinderen geboren laten worden.

Ieder kind heeft recht op een goed leven en om gewenst te zijn. Als je als potentiele mama om de 1 of andere reden niet denkt dit niet te kunnen geven of niet te willen geven is dat de beslissing van de mama en heeft de rest van de wereld er echt hélemaal niks mee te maken.

Ofwel - ik ben pro abortus in alle gevallen, altijd en vind dat iedereen vrij is om deze beslissing zelf (weloverwogen) te maken.

Dit dus . niets meer niets minder.

**Geplaatst**: 08-03-17 19:54

Geplaatst: 08-03-17 19:54

En voor iedereen is dat " goed" ook anders.
Daarmee wil ik zeggen dat de 1 vind dat goed die criteria omvatten en de ander weer ander.
Bv de 1 vind een vast contract een criteria een ander niet ( is maar een simpel voorbeeld, er zijn natuurlijk nog andere dingen die er toe dizn)

**Geplaatst**: 08-03-17 19:56

Geplaatst: 08-03-17 19:56

Toen mijn vriend en ik net aan onze relatie begonnen hebben we het hier al over gehad, want anticonceptie biedt geen garantie. Destijds waren we allebei (financieel) niet in staat om een kind op te voeden dus waren we het er allebei over eens dat abortus een optie was. Uiteraard namen we wel de benodigde maatregelen om een zwangerschap te voorkomen maar je weet het natuurlijk maar nooit.
Inmiddels hebben we wel de mogelijkheid om een kindje te geven wat hij/zij nodig heeft om een gelukkig en zorgeloze opvoeding te genieten. De komende jaren willen we nog geen kinderen maar mocht blijken dat ik toch zwanger ben dan is het kindje van harte welkom.
We hebben het ook al eens gehad over afwijkingen bij het kindje, wat doen we als blijkt dat het is mankeert? Maar het is moeilijk om daar een lijn in te trekken. Mocht het zo zijn dat er iets met het kindje aan de hand is dan kijken we op dat moment in hoeverre het kindje een gezond en gelukkig leven kan leiden.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:03

Geplaatst: 08-03-17 20:03

Michelle77 schreef:
Helaas kunnen veel handicaps/afwijkingen pas met 20 weken geconstateerd worden. Vandaar dat die grens voor afbreking bij 24 weken ligt.

Ook ik kan hierover meepraten.
Ik herinner me het nog als de dag van gisteren.....in 4 weken moet je alles uitgezocht en besloten hebben. Je wordt ongevraagd van je roze wolk afgetrokken en in ons geval moesten wij beslissen voor onze zoon die ik al vanaf de 14e week voelde. Welke keus ik of wij ook zouden maken, onze zoon zou niet lang geleefd hebben...

Zelfs mijn ergste vijand wens ik zoiets niet toe....

Verhaal staat wel in mijn profiel. In april is het alweer 6 jaar geleden maar er gaat geen dag, nee geen minuut voorbij dat ik er niet aan denk. Het heeft mijn leven behoorlijk beïnvloed en deze zware last zal ik hoe dan ook altijd blijven dragen

**Geplaatst**: 08-03-17 20:05

Re: Abortus, hoe denkt bokt er over?

Geplaatst: 08-03-17 20:05

Sorry als ik te heftig reageer en wil niet vrouwen voor moordenaars uit maken maar in mijn ogen is het wel een moord.

Ja zo denk ik er over, en snap dat sommige situaties heel moeilijk zouden zijn.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:15

Geplaatst: 08-03-17 20:15

Janinevv schreef:
Sorry als ik te heftig reageer en wil niet vrouwen voor moordenaars uit maken maar in mijn ogen is het wel een moord.

Ja zo denk ik er over, en snap dat sommige situaties heel moeilijk zouden zijn.

Dat mag je uiteraard vinden... vind het zelf vrij hard en oordelend. Gelukkig is het in de wet anders geregeld.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:16

Geplaatst: 08-03-17 20:16

Nou volgens mij snap je het niet zo goed. Een adoptie is echt lang niet altijd een fijne oplossing. Of ben je niet op de hoogte van de ontelbare babymoorden door christelijke weeshuizen en de enorme handel in baby's en kinderen?

**Geplaatst**: 08-03-17 20:16

Geplaatst: 08-03-17 20:16

Janine... Misschien is het beter om te stoppen met dat standpunt steeds te herhalen. Niet omdat je die mening niet toegedaan mag zijn maar omdat je met het verkondigen van die mening mensen enorm kan kwetsen en ook voorbij gaat aan hun verdriet.

Kaatje... Ik heb je topic gelezen met tranen in mijn ogen. Ik kan me goed voorstellen dat dat je voor altijd bijblijft... Mag ik vragen of je inmiddels het geluk van een gezond kindje hebt mogen ervaren?

**Geplaatst**: 08-03-17 20:20

Geplaatst: 08-03-17 20:20

Toen mijn moeder net overleden was, was ik een wrak en opeens overtijd. We waren op vakantie en echt overtuigd van zwangerschap. Toen hebben we de huisarts gebeld voor een afspraak. Niet dat het niet welkom was, maar ik zat zo met mijzelf in de knoop dat het onverantwoord was geweest een kindje op de wereld te zetten. Of ik het uiteindelijk had gekund, geen idee. Dag na het maken vd afspraak werd ik ongesteld, zelf denk ik echter, nu achteraf na vorige maand een vroege miskraam te hebben gehad, dat ik toen ook een miskraam heb gehad.

Dus ookal wilden wij zeker kinderen, hadden wij wsl gekozen voor abortus. Ik ben blij niet voor de keuze te hebben gestaan, of dat ik zwanger was gebleven, want ik heb echt heel erg aan de grond gezeten. Ik weet niet of ik daaruit gekomen was met ook nog ladingen hormonen en de zware zorg voor een baby.

Je kunt en mag voor een ander niet bepalen wat die kiest.

Janine, ik zou ook willen vragen te stoppen met het blijven uitspreken van abortus is moord.
Dat is zeer kwetsend voor velen, waaronder ikzelf.

Kaatje, het is en blijft iets dat we voor altijd mee zullen dragen. Ik heb vorig jaar wel heel veel aan jouw 'ervaringen' en woorden gehad.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:21

Geplaatst: 08-03-17 20:21

Janinevv schreef:
Omdat ik het gewoon moord vindt.
Snap dat het heel lastig is als je verkracht bent maar het kindje is onschuldig, het kindje kun je ook heel gelukkig maken bij mensen die graag een kind zouden willen en niet kunnen krijgen.

Vind ook zo stom van de onveilige seks als je geen kind wil of kan onderhouden doe het dan gewoon veilig, ik vind ook al doe je het nog maar naar paar weken "wanneer" het hartje nog niet klopt al vreselijk het is en blijft een kind.

En dan te bedenken stel je krijgt later nog kinderen dat er elke keer weer door je hoofd heen spookt ohjaa zoveel jaar geleden was ik ook zwanger.

Ik zou er niet mee kunnen leven, vind het echt erg het abortus zelf.

En dan zou jij nu een oepsje hebben, condoom scheurt, pil werkte niet omdat je op het verkeerde moment diarree had gehad en je bent die een van de weinige procenten waar een morning after pil niet heeft gewerkt. Degene waar je mee was flipt bij dit nieuws en dreigt het er eigenhandig uit te slopen als jij deze situatie niet oplost. Daarnaast heb je vrij recent flink zware, voor een foetus mogelijk schadelijke medicatie gehad en diverse röntgenfoto's. Wat dan?

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 08-03-17 20:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-03-17 20:21

Geplaatst: 08-03-17 20:21

Janinevv schreef:
Sorry als ik te heftig reageer en wil niet vrouwen voor moordenaars uit maken maar in mijn ogen is het wel een moord.

Ja zo denk ik er over, en snap dat sommige situaties heel moeilijk zouden zijn.

Je wilt vrouwen niet voor moordenaar uitmaken maar je vindt abortus wel moord. Dat is dan toch precies wat je doet?

**Geplaatst**: 08-03-17 20:22

Geplaatst: 08-03-17 20:22

@janinevv: oke stel, een vrouw is zwanger en besluit het kind te houden. Na de bevalling blijkt echter dat vader en moeder niet in staat zijn om hun kind een goede basis te bieden en word het kind verwaarloosd of zelfs mishandeld. Het kind krijgt door de thuissituatie een heel scala aan gedrags en ontwikkelings problemen, en zal de rest van zijn leven elke dag in gevecht zijn met zichzelf en de maatschappij en besluit op een dag uit het leven te stappen, zelfmoord te plegen dus.
Dat elk (ongeboren) kind volgens jou recht heeft om te leven, oke, daar kan ik mee inkomen, maar wat nou als dat leven een poedersuiker is? Is het niet belangrijker dat het kind ook een góed leven heeft?
Ik weet dat je dit soort dingen niet van te voren vast kunt stellen, maar je wil niet weten hoe vaak zulke dingen gebeuren.

Wat ik heel vaak zie met anti-abortus mensen (en dan met name in amerika gebeurd dat vaak) is dat ze het kind wel willen beschermen zo lang het nog in de buik zit, maar zodra het geboren is boeit het ze niet meer, want dan heeft het het leven gekregen waar het recht op heeft.
Alsof het enige belangrijke is dat dat kind word geboren, wat er daarna gebeurd met dat kind, boeie.
(ik bedoel hier verder geen specifieke personen mee, en ik zeg ook niet dat alle anti-abortus mensen zo zijn, dit is even objectief gezien)

**Geplaatst**: 08-03-17 20:23

Geplaatst: 08-03-17 20:23

Ja maar ik zeg dat omdat ik het vindt, anderen vinden het geen ... omdat het nog geen kind is.

Nouja ik begrijp in sommige situaties wel dat het gebeurd maar soms vind ik dat er te makkelijk over gedaan word.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:23

Geplaatst: 08-03-17 20:23

Waar ik het wel moeilijk mee zou hebben dat iemand abortus zou plegen omdat het bv een jongen is in plaats van een meisje en omgekeerd.

Puur alleen om het geslacht, niet omdat er een genetische aandoening is dat enkel bij een bepaald geslacht voorkomt, niet omdat men verkracht is of het geen goede thuis kan geven. Puur omdat het een jongen of meisje is.
En datbis ook iemands goed recht maar om die reden zou ik er minder begrip op kunnen brengen.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:28

Geplaatst: 08-03-17 20:28

Laurora schreef:
@janinevv: oke stel, een vrouw is zwanger en besluit het kind te houden. Na de bevalling blijkt echter dat vader en moeder niet in staat zijn om hun kind een goede basis te bieden en word het kind verwaarloosd of zelfs mishandeld. Het kind krijgt door de thuissituatie een heel scala aan gedrags en ontwikkelings problemen, en zal de rest van zijn leven elke dag in gevecht zijn met zichzelf en de maatschappij en besluit op een dag uit het leven te stappen, zelfmoord te plegen dus.
Dat elk (ongeboren) kind volgens jou recht heeft om te leven, oke, daar kan ik mee inkomen, maar wat nou als dat leven een poedersuiker is? Is het niet belangrijker dat het kind ook een góed leven heeft?
Ik weet dat je dit soort dingen niet van te voren vast kunt stellen, maar je wil niet weten hoe vaak zulke dingen gebeuren.

Wat ik heel vaak zie met anti-abortus mensen (en dan met name in amerika gebeurd dat vaak) is dat ze het kind wel willen beschermen zo lang het nog in de buik zit, maar zodra het geboren is boeit het ze niet meer, want dan heeft het het leven gekregen waar het recht op heeft.
Alsof het enige belangrijke is dat dat kind word geboren, wat er daarna gebeurd met dat kind, boeie.
(ik bedoel hier verder geen specifieke personen mee, en ik zeg ook niet dat alle anti-abortus mensen zo zijn, dit is even objectief gezien)

Maar kinderen kunnen ook uit het leven stappen ondanks dat ze een fijn gezin hebben maar gepest worden op school.
Maar zoals je zei in je eerste zin, ouders blijken niet geschikt.. dan waren ze er toch nooit achter gekomen? Als ze abortus hadden gedaan dan had het bij het tweede kind ook mis kunnen gaan.

Zulke dingen kun je niet van te voren uit pluizen.

En ja het gaat vaak helaas te vaak fout in een gezin, maar dat kan ook pas later komen.

Het erge vind ik meest als het al paar weken oud is, vooral als mensen nog even willen weten of het kind gehandicapt is, snap dat het moeilijk is maar je draagt het kind en het is al bijna volgroeid.. Snap niet dat ze het nog tot 24 weken toe laten.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:29

Geplaatst: 08-03-17 20:29

Laurora schreef:
@janinevv: oke stel, een vrouw is zwanger en besluit het kind te houden. Na de bevalling blijkt echter dat vader en moeder niet in staat zijn om hun kind een goede basis te bieden en word het kind verwaarloosd of zelfs mishandeld. Het kind krijgt door de thuissituatie een heel scala aan gedrags en ontwikkelings problemen, en zal de rest van zijn leven elke dag in gevecht zijn met zichzelf en de maatschappij en besluit op een dag uit het leven te stappen, zelfmoord te plegen dus.
Dat elk (ongeboren) kind volgens jou recht heeft om te leven, oke, daar kan ik mee inkomen, maar wat nou als dat leven een poedersuiker is? Is het niet belangrijker dat het kind ook een góed leven heeft?
Ik weet dat je dit soort dingen niet van te voren vast kunt stellen, maar je wil niet weten hoe vaak zulke dingen gebeuren.

Wat ik heel vaak zie met anti-abortus mensen (en dan met name in amerika gebeurd dat vaak) is dat ze het kind wel willen beschermen zo lang het nog in de buik zit, maar zodra het geboren is boeit het ze niet meer, want dan heeft het het leven gekregen waar het recht op heeft.
Alsof het enige belangrijke is dat dat kind word geboren, wat er daarna gebeurd met dat kind, boeie.
(ik bedoel hier verder geen specifieke personen mee, en ik zeg ook niet dat alle anti-abortus mensen zo zijn, dit is even objectief gezien)

Dit is natuurlijk net zo eenzijdig als zeggen dat abortus nooit mag. Is je bekend in hoeveel gevallen van kindermishandeling en verwaarlozing sprake is van ongewenste zwangerschap? Ik kan je in ieder gev vanuit mijn vakgebied meegeven dat de meeste gevallen die ik zie hartstikke gewenste kinderen zijn, met vaak ook ouders met genoeg financiele middelen, maar scheefgroei komt overal voor helaas met een heel divers scala aan oorzaken.

Dus je maakt me enigszinds benieuwd naar een onderbouwing hiervan.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:30

Geplaatst: 08-03-17 20:30

Ik blijf het altijd een interessante discussie vinden.

In principe ben ik voor abortus, als iemand van zichzelf weet dat diegene niet in staat is om het kind op te voeden of nog niet toe is aan een kind etcetera is het misschien wel beter voor het kind om niet op te groeien.

Ik heb in mijn nabije omgeving ook een meisje die nu net 10 jaar oud is met een mentale leeftijd van een baby van 9 maanden. Ze kan lopen en uit een rietje drinken en ze snapt hoe ze moet eten. Verder praat ze niet en heeft ze alleen maar kreten. Als het mijn kind zou zijn en dit was duidelijk bij de 20 weken scan dat het gehandicapt zou zijn liet ik het weghalen. Ik vind dat gewoon geen waardevol leven, kind begrijpt niks van wat we doen of zeggen....

Wel vind ik dat de vrouwen die gewoon te laks zijn voor anticonceptie wel even een preekje verdienen.
Al zou een deel ook al opgelost zijn als de pil gewoon weer gratis wordt.

Bij verkrachting spreekt het voor zich in mijn mening. Als een vrouw het kind van haar verkrachter niet wil houden kan ik me daar heel goed iets bij voorstellen, de herinnering alleen al.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:36

Geplaatst: 08-03-17 20:36

Janinevv schreef:
.
Het erge vind ik meest als het al paar weken oud is, vooral als mensen nog even willen weten of het kind gehandicapt is, snap dat het moeilijk is maar je draagt het kind en het is al bijna volgroeid.. Snap niet dat ze het nog tot 24 weken toe laten.

En als je dan bij die 20 weken echo inderdaad te horen krijgt dat je kindje ernstig misvormd is? En je de keuze hebt tussen abortus of je kindje voldragen? Als je vanaf dat moment al weet dat het na een levensverwachting van enkele weken/maanden met helse pijnen alsnog zal sterven? Is het dan nogsteeds moord in jouw ogen?

**Geplaatst**: 08-03-17 20:36

Geplaatst: 08-03-17 20:36

@Dromertje; Ik kan me niet voorstellen dat dat vaak zou gebeuren. Het geslacht is via echo vanaf ongeveer 15 weken te bepalen.
De meeste mensen houden dan wel al echt van hun kindje.

Ethisch gezien kan ik ook niet achter een zwangerschapsbeeindiging omwille van het geslacht staan.

Hoewel het bijvoorbeeld in een land als China wellicht een probleem zou kunnen oplossen...

Wat betreft zwangerschapsbeëindiging omwille van medische noodzaak... Ik weet dat de doelgroep waarmee ik werk krimpende is omdat er tegenwoordig vaker zwangerschappen beëindigd worden.
In mijn ogen is dat goed. Er zijn zeer veel cliënten die het leven helemaal niet aankunnen.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:42

Geplaatst: 08-03-17 20:42

Janinevv schreef:
Het erge vind ik meest als het al paar weken oud is, vooral als mensen nog even willen weten of het kind gehandicapt is, snap dat het moeilijk is maar je draagt het kind en het is al bijna volgroeid.. Snap niet dat ze het nog tot 24 weken toe laten.

Nog even willen weten of het gehandicapt is? Meid, misschien moet je eens nadenken voor je zulke dingen zegt.
Tot 24 weken toelaten?

Op een 20 wkn echo kunnen ze pas een groot aantal levensbedreigende (en ook niet levensbedreigende) afwijkingen zien. Die echo moet dan in een ziekenhuis opnieuw gedaan worden. Dan moet je als ouder een keuze maken. Die tijd om een keuze te maken is vreselijk kort, want het is een onmenselijke keuze.

Wij wilden, en velen met ons, weten of ons kindje in orde was. Dat wil niet zeggen dat we de zwangerschap zouden afbreken als ons kindje grote oren zou hebben, of een teentje teveel. Wij kregen te horen dat ons kindje een hart afwijking had, een nier afwijking en alle ledematen waren extreem kort. 3 aangeboren afwijkingen, geestelijke handicap. In het MEEST gunstige geval zou ze bijv wel zindelijk kunnen worden en thuis kunnen wonen. Maar de arts achtte de kans zeer reëel dat ze in een instelling terecht zou komen omdat thuis wonen waarschijnlijk onmogelijk was.

Wij hebben ervoor gekozen, uit liefde voor haar, om haar los te laten. Het was heel zwaar, een bevalling, een dood kindje in je armen, je kindje begraven. Thuiskomen in een leeg huis.
Als we de zwangerschap door hadden gezet, was ze waarschijnlijk nog voor de geboorte of vlak erna overleden. Er was na de geboorte zoveel te zien wat er allemaal mis was.

Je kunt niet zomaar allerlei dingen uitkramen, dat mensen 'even willen weten' of hun kind gehandicapt is.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:43

Geplaatst: 08-03-17 20:43

Ocean_Child schreef:
Janinevv schreef:
.
Het erge vind ik meest als het al paar weken oud is, vooral als mensen nog even willen weten of het kind gehandicapt is, snap dat het moeilijk is maar je draagt het kind en het is al bijna volgroeid.. Snap niet dat ze het nog tot 24 weken toe laten.

En als je dan bij die 20 weken echo inderdaad te horen krijgt dat je kindje ernstig misvormd is? En je de keuze hebt tussen abortus of je kindje voldragen? Als je vanaf dat moment al weet dat het na een levensverwachting van enkele weken/maanden met helse pijnen alsnog zal sterven? Is het dan nogsteeds moord in jouw ogen?

Ik zou zelf nooit zo'n test willen doen, als ik een kind wil ga ik er van houden ondanks hoe moeilijk het zou worden als hij/zei gehandicapt word.

Hebben ook kennis met down nou heerlijke meid, ja als kast plantje vind ik het vreselijk ook já maar vroeger konden ze ook niet even kijken of het gehandicapt zou worden.

**Geplaatst**: 08-03-17 20:44

Geplaatst: 08-03-17 20:44

Janinevv schreef:
Sorry als ik te heftig reageer en wil niet vrouwen voor moordenaars uit maken maar in mijn ogen is het wel een moord.

Ja zo denk ik er over, en snap dat sommige situaties heel moeilijk zouden zijn.

Ik zou het dan liever omschrijven als het 'voorkomen van leven'. En dat kan net zo goed een liefdevolle keuze zijn. Maargoed, ik vind het leven ook niet per sé altijd de moeite waard. Voor mij zitten er wel een aantal basisvoorwaarden aan om het leven de moeite waard te maken. Als ik, ik noem maar wat, als vrouw ontzettend arm ben, ik dagelijks de kinderen die ik al heb ten onder zie gaan aan honger en misbruik, dan zou ik zeker de keuze maken, als ik zwanger zou zijn, voor abortus. Abortus kan ook het voorkomen van lijden zijn.

Overigens, als mijn ouders mij hadden geaborteerd had ik daar nooit wat van geweten. En dan was dat ook goed geweest. Bij mensen die zo pro-life zijn dat ze abortus willen verbieden vraag ik me altijd af hoe ze dat dan in de praktijk voor zich zien. Verbieden doet de vraag echt niet afnemen, abortus is zo oud als de tijd zelf. En moeten vrouwen dan maar teruggrijpen op de breinaalden?