Suzanne_18 schreef:Om even terug te komen op mijn berichtje van gisteren en de reactie's daarna. Helaas begrijp ik maar al te goed hoe het is om zwaar depressief te zijn en te twijfelen aan de zin van het leven. Ik heb borderline, heb reuma, heb een rugtas die voller zit dan die van menig bejaarden en ken de wanhoop heel goed die mensen er toe drijft om tot een dergelijk besluit te komen. Maar dat maakt niet dat ik het goedkeur dat iemand zichzelf van het leven beroofd. Sterker nog, ik kan er heel erg boos om worden, mensen die kiezen voor de easy way out. Weer een die opgeeft omdat het allemaal niet liep zoals je het graag had gewild en het onmogelijk lijkt te worden. Met dat we op deze aardkloot gezet zijn is er niemand geweest die gezegd heeft dat het makkelijk zou worden, deal whit it en ga niet voor de easy way out. Dat is te makkelijk... Als iedereen dat zou doen zouden we gelijk het probleem van de overbevolking op aarde kwijt zijn, denkend aan de mensen die het zo veel moelijker hebben dan wij met een leven wat met recht uitzichtloos is. Dat zou heel zwart wit gezien wel een hoop problemen oplossen. Sorry voor mijn sarcasme... Jammer dat Antonie niet meer kon relativeren en gezwolgen en vervolgens opgevreten is door zijn eigen zelfmedelijden. Depressiviteit doet rare dingen met je...
Even dit nog. Het is niet mijn intentie mijn bevindingen aan anderen op te dringen, te gaan lopen rellen of de mening van een ander onder te sneeuwen. Dit is de manier waarop ik er tegen aankijk en mijn manier om er mee om te gaan. Bovenstaande is even een onderbouwing van mijn eerder gegeven reactie.
Sorry, maar denk jij nou echt dat het the easiest way out is om zelf een einde aan je leven te maken 
kan hier wel beetje boos om worden. Mijn broer had ook borderline (hij had een vrij zware vorm van broderline)... ja HAD want hij heeft 5 jaar geleden een einde aan zijn leven gemaakt omdat hij het leven niet meer aan kon. Denk nou maar niet dat het the easiest way out is! Ik denk dat je heel veel moed nodig hebt om zelf een eind aan je leven te maken, moed die ik persoonlijk niet zou hebben denk ik. Ik heb respect voor hun beslissing en het zal ongetwijfeld een hele moeilijke beslissing zijn geweest. Mijn broer zei al vanaf zijn 10e jaar dat hij dood wou en uiteindelijk heeft hij pas op zijn 32e een einde aan zijn leven gemaakt. Ik vind dat mensen niet te snel over een ander moeten oordelen. Je weet niet wat er in zijn hoofd omging, het is al triest genoeg allemaal.
En verder hou ik mijn mond maar dicht want word best boos om dit soort berichten....
Geplaatst: 11-10-10 21:25 
en ik heb begrepen door een sterfgeval in mijn omgeving dat het erg druk is met afscheidsdiensten op het moment 
