Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Gini schreef:Daar zijn toch ook mensen voor? Trajectbegeleiders, coaches etc?
Dat er daarvoor ook aandacht moet zijn (zeker mee eens!) betekent toch niet dat het oké is om een regel aan je laars te lappen en je eigen koers te varen?
Loretta schreef:Er is emphatisch vermogen nodig om te kunnen begrijpen waarom mensen de brieven ongeopend laten liggen. Als de problemen dan eenmaal groot geworden zijn en je vervolgens tegen de verkeerde personen aanloopt dan kom je er nooit meer uit, helaas is het bij deze vrouw helemaal verkeerd gegaan. Soms kun je er ook gewoon voor kiezen om iets niet gezien te hebben inplaats van elk detail na te pluizen en te vallen over het feit dat boodschappen van AH afkomstig zijn inplaats van de Lidl. Om je vervolgens met de echt grote fraudeurs bezig te gaan houden.
Sizzle schreef:Gini schreef:Daar zijn toch ook mensen voor? Trajectbegeleiders, coaches etc?
Dat er daarvoor ook aandacht moet zijn (zeker mee eens!) betekent toch niet dat het oké is om een regel aan je laars te lappen en je eigen koers te varen?
Als het leven toch zo makkelijk was....
Die komen echt niet zomaar helpen hoor, dan moet je eerst al heel goed weten hoe je dat krijgt.
Mijn broer heeft dat struisvogelprobleem, dat is geen onwil. Maar daarmee heeft hij ook al bijna een keer onnodig op straat gestaan ondanks goede baan. Ik vrees de dag dat mijn ouders er niet meer zijn...
Vjestagirl schreef:En niemand valt over een bloemetje. En niemand valt over een potje chicken tonight en een pak rijst als je bij je moeder vandaan komt. Maar 3 jaar lang geen boodschappen hoeven doen omdat je moeder dat allemaal voor je betaald, dat is niet gruwelijk kaal en gevoelloos, dat is de boel belazeren.
Citaat:Dus wat jij stelt is: als je de boel belazert, dan moet je zorgen dat het bedrag waarvoor je dat doet lager is dan de kosten om het terug te halen, want dan is het oké? Dan staan we het toe?
Citaat:Ik ben het met je eens hoor, dat we kritisch moeten kijken naar de regels en hoe we ze naleven. Máár: dit zijn de huidige regels, en dan hebben we ons aan te houden. En nogmaals: als ze een keer een tasje eten had gekregen had er geen haan naar gekraaid. Maar 3 jaar lang: das gewoon niet eerlijk.
Telpeva schreef:Wat ik moeilijk vind aan het verhaal, is wanneer noem je iets belazeren en wanneer niet. Wisten jullie het, dat je als je in de bijstand zit, je blijkbaar moet doorgeven als je boodschappen cadeau krijgt van iemand? Ik wist dat niet... En hoe zou het zijn in een geval wanneer iemand bijvoorbeeld standaard elke week 1 avond bij de ouders eet? Moet je dat allemaal opgeven dan? En de winteravonden dat je bij vrienden film kijkt, moet je dat ook opgeven omdat je dan geld bespaard doordat je thuis de verwarming uit kunt laten?
Ik vind dit onmenselijk, die mate van controle en bemoeizucht naar mensen toe die van een uitkering moeten leven.
Telpeva schreef:Wat ik moeilijk vind aan het verhaal, is wanneer noem je iets belazeren en wanneer niet. Wisten jullie het, dat je als je in de bijstand zit, je blijkbaar moet doorgeven als je boodschappen cadeau krijgt van iemand? Ik wist dat niet... En hoe zou het zijn in een geval wanneer iemand bijvoorbeeld standaard elke week 1 avond bij de ouders eet? Moet je dat allemaal opgeven dan? En de winteravonden dat je bij vrienden film kijkt, moet je dat ook opgeven omdat je dan geld bespaard doordat je thuis de verwarming uit kunt laten?
Ik vind dit onmenselijk, die mate van controle en bemoeizucht naar mensen toe die van een uitkering moeten leven.
Schemerdier schreef:@Devic
Maar wat moet een persoon dan in jouw ogen doen als die om de een of andere reden hoge lasten heeft (vb door ziektekosten) en niet rond komt met bijstand? Creperen?
Devic schreef:Telpeva schreef:Wat ik moeilijk vind aan het verhaal, is wanneer noem je iets belazeren en wanneer niet. Wisten jullie het, dat je als je in de bijstand zit, je blijkbaar moet doorgeven als je boodschappen cadeau krijgt van iemand? Ik wist dat niet... En hoe zou het zijn in een geval wanneer iemand bijvoorbeeld standaard elke week 1 avond bij de ouders eet? Moet je dat allemaal opgeven dan? En de winteravonden dat je bij vrienden film kijkt, moet je dat ook opgeven omdat je dan geld bespaard doordat je thuis de verwarming uit kunt laten?
Ik vind dit onmenselijk, die mate van controle en bemoeizucht naar mensen toe die van een uitkering moeten leven.
Een keer een tas boodschappen, eens per week ergens anders eten, een keer ergens anders slapen, een keer kleding krijgen van een vriendin... verschil met deze casus dat het niet ging om een keer, maar om iets structureels. Dus nee: een keer per week bij je ouders eten, dan trekken we je uitkering echt niet in. Als je eens een extraatje of een boodschapje mee krijgt, ligt niemand daar wakker van. Als je een vriendje hebt die eens 1 of 2 nachtjes blijft slapen, maakt ook niemand een probleem van.
Er worden hier ongenuanceerde uitspraken gedaan waardoor mensen nu een verkeerd beeld krijgen en de mate van paniek en stress alleen maar toeneemt.
Devic schreef:Een keer een tas boodschappen, eens per week ergens anders eten, een keer ergens anders slapen, een keer kleding krijgen van een vriendin... verschil met deze casus dat het niet ging om een keer, maar om iets structureels.
Citaat:Er worden hier ongenuanceerde uitspraken gedaan waardoor mensen nu een verkeerd beeld krijgen en de mate van paniek en stress alleen maar toeneemt.
Devic schreef:Schemerdier schreef:@Devic
Maar wat moet een persoon dan in jouw ogen doen als die om de een of andere reden hoge lasten heeft (vb door ziektekosten) en niet rond komt met bijstand? Creperen?
Maar in geval van hoge ziektekosten zijn er vormen van bijzondere bijstand.
Vjestagirl schreef:Telpeva schreef:Wat ik moeilijk vind aan het verhaal, is wanneer noem je iets belazeren en wanneer niet. Wisten jullie het, dat je als je in de bijstand zit, je blijkbaar moet doorgeven als je boodschappen cadeau krijgt van iemand? Ik wist dat niet... En hoe zou het zijn in een geval wanneer iemand bijvoorbeeld standaard elke week 1 avond bij de ouders eet? Moet je dat allemaal opgeven dan? En de winteravonden dat je bij vrienden film kijkt, moet je dat ook opgeven omdat je dan geld bespaard doordat je thuis de verwarming uit kunt laten?
Ik vind dit onmenselijk, die mate van controle en bemoeizucht naar mensen toe die van een uitkering moeten leven.
Als je de uitkering hebt weet je dat wel, dat wordt je namelijk verteld. Er is namelijk niemand die eropuit is om mensen met een uitkering in de problemen te werken. Bij de gemeente niet, bij de provincie niet, bij de rijksoverheid niet. Niemand. Want niemand heeft er wat aan als jij in de problemen raakt.
Er wordt je uitgebreid verteld wat je door moet geven, wat ze graag willen zien etc. Iedereen (hier iig) lijkt wel te weten hoe streng ze zijn, hoe streng er gecontroleerd wordt, dat je niets mag, dat ze blijkbaar in je keukenkastjes mogen kijken en tandenborstels tellen, en hoe schandalig het allemaal is. maar dan kun je je niet bedenken dat iedere week al je boodschappen van je moeder krijgen niet de bedoeling is?
Er zit wel een verschil tussen 1 avond in de week bij je ouders eten, en 3 jaar lang zelf geen geld uit hoeven geven aan boodschappen. Vind het nogal krom dat je nu probeert dat over één kam te scheren.
Devic schreef:Dan doe je nog wel altijd je andere eigen boodschappen, dus je verzorgingsproducten, brood, drinken, vlees. Een paar stukken groente gaat geen enkele sociale dienst een probleem van maken
Shadow0 schreef:Devic schreef:Een keer een tas boodschappen, eens per week ergens anders eten, een keer ergens anders slapen, een keer kleding krijgen van een vriendin... verschil met deze casus dat het niet ging om een keer, maar om iets structureels.
En structureel bij iemand eten wekelijks? Of structureel een lat-relatie hebben waarbij je veel apart bent maar bv ook het weekend samen bent, dan weer eens hier, dan weer eens daar?
(Dingen die dus heel normaal zijn, maar zomaar verdacht of verkeerd kunnen zijn.)Citaat:Er worden hier ongenuanceerde uitspraken gedaan waardoor mensen nu een verkeerd beeld krijgen en de mate van paniek en stress alleen maar toeneemt.
De stress en paniek is niet het probleem. Dat er mensen in de schulden belanden en met regelmaat dakloos worden door het invorderingsbeleid wel.