oomens schreef:Als je de rest van mijn bericht ook had gelezen, dan zie je dat ik onderscheid maak tussen aandoeningen die 'alleen' voor de patiënt een probleem zijn, en aandoeningen die dat ook/vooral voor de omgeving zijn.
Dan moet je toch echt stoppen met het blijven gebruiken van algemene termen als 'geesteszieken' voor alleen die ene doelgroep van gevaarlijke gekken. Hoe moeilijk is het om als je het alleen over gevaarlijke gekken hebt gewoon in elke zin 'gevaarlijke gekken' te gebruiken?
Want ja, de zinnen ervoor heb je het over gevaarlijke gekken, maar als je je vervolgens hardop afvraagt of de samenleving geesteszieken eigenlijk überhaupt wel zou moeten accepteren...
Blijkbaar bedoel je het niet zoals je het schrijft, maar besef je wel hoe de rest van de wereld dit leest en hoe ontzettend stigmatiserend en stomweg discriminerend je teksten dan overkomen?
oomens schreef:Iemand die verkeerd reageert op zijn sedatie en agressief wordt tegen de zuster, die is tijdelijk een probleem voor zijn omgeving.
In elk geval positief om te lezen dat nu ook volgens jou lichamelijke ziektes en aandoeningen net zo goed gewoon voor gedragsstoornissen kunnen zorgen. En niet alleen tijdelijk, maar ook chronisch. Dat scheelt al enorm veel spraakverwarring, want lezen dat mensen vanuit lichamelijke ziektes nooit agressief zullen worden was natuurlijk wel heel erg gek.
Citaat:
Het overgrote deel van die '1 op de drie' die ooit een psychische aandoening krijgt, valt in de eerste categorie. De onzekere pubermeisjes die zichzelf te dik vinden omdat ze heupen krijgen, degenen die depressief thuis zitten en van somberheid niet meer buiten komen, degenen die door dementie langzaam hun omgeving en zichzelf kwijtraken...
Ik ben nu echt een beetje flabbergasted... Je wilt hiermee toch hopelijk niet écht schrijven dat onzekere pubermeisjes die zichzelf te dik vinden omdat ze heupen krijgen onder de mensen met psychische aandoeningen vallen? Heb je wel enig besef wat daar dan staat als je zo'n term gebruikt?