Anne_GTI schreef:Winddancer schreef:
Ik spreek vreemden nooit of te nimmer aan als ze voorbij lopen (doet toch niemand of wel?), maar als ik alleen in een straat loop en er komt iemand in een burka aangelopen, ja dan voel ik me niet op mijn gemak. Je ziet niet wie eronder zit en of die aankijkt etc. Ik vind het gewoon akelig. Zou het net zo akelig vinden als er een Nederlander in een burka of met een laken over zijn hoofd aan zou komen hoor.
Wat saai, ik zeg mensen vaak goeiendag als ik ze tegenkom en glimlach ze toe. En ik kijk iedereen gewoon recht aan. Gewoon dat kleine beetje aandacht vrolijkt ieder mens op. En weet je, ik kan echt met iedereen door 1 deur en ben voor niemand bang alleen om uiterlijkheden. Ik behandel ieder mens zoals ik zelf behandeld wil worden. Ik wens niet genegeerd te worden dus sluit ik bij voorbaat niemand buiten. Juist die kleurrijke personen maken het onderscheid ten opzichte van de grijze massa. Leuk toch!
Wat een heerlijke instelling

Wat een goed gevoel geeft dat
