Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-02-18 17:55

Geplaatst: 23-02-18 17:55

Resistance schreef:
Ik wil geen donor zijn en wil ook geen organen ontvangen. Ik heb het al in een ander topic gedeeld, maar wij kennen iemand met een donorhart, en als ik hoor hoe hij leeft zou ik het zelf ook niet willen. Elke dag 57 pillen, mag niet lang van huis en kan nooit op vakantie, is arbeidsongeschikt, etc... Lijkt me niets.

Het is voor iedereen anders hoe het leven daarna ingevuld kan worden.
In het begin moet er een heel streng regiem aangehouden omdat je immuunsysteem gewoon plat ligt en je aan elk klein virusje dood kunt gaan (vandaar geen openbaar vervoer en reizen) maar dat hoeft niet zo te blijven.

Ik ken 2 mensen met donorharten die gewoon reizen en 1 deed zelfs elk jaar mee aan sportdagen georganiseerd voor mensen met donororganen, World Transplant Games. Het feit dat dit evenement bestaat zegt ook wel wat! Hij had al 25 jaar een donorhart dat op zich al uitzonderlijk is. Ik ben hem uit het oog verloren, dus ik weet niet hoe het nu is maar de laatste berichten waren dat hij achteruit aan het gaan was, maar hij is nu wel al "oud" en zou normaal gesproken ook gaan kwakkelen.

**Geplaatst**: 23-02-18 19:05

Geplaatst: 23-02-18 19:05

Lusitana schreef:
Nikass schreef:
Daarnaast het feit dat er nog vele malen méér niet bekend is over de hersenen dan wèl, maakt het voor mij geen zekerheid over wat er gebeurt in de hersenen en wat men wel of niet mee krijgt.

Al krijg je alles mee, wat is daar dan nog mis mee? Als je luistert naar mensen die schijndood zijn geweest (die komen terug en hadden dus geen dode hersenen), dan is de grote overeenkomst wel een enorm gevoel van vrede en los zijn van het lichaam. Als je hersenen dood zijn heb je theoretisch alleen nog te maken met een ziel en die is ook los van het stoffelijke.
Als je werkelijk iedereen een kans gunt kun je het als ziel ook alleen maar mooi vinden dat de organen van het stoffelijke dat je achterlaat, een aantal levens kan redden. Lijkt mij.

Ik zou het juist fijn vinden om gewoon in alle rust naar het hiernamaals te gaan, en mijn ziel de tijd te geven los te komen van mijn lichaam. Ik wil daarnaast niet nog hoeven te wachten tot mijn ontvanger overlijdt, voor ik weer compleet ben en dan pas door kan gaan.
Ik gun iedereen een kans op een lang en gelukkig leven, maar niet met mijn organen. Ik wil, voor waar ik in geloof, in alle rust naar het hiernamaals/volgende leven kunnen vertrekken

**Geplaatst**: 23-02-18 19:16

Geplaatst: 23-02-18 19:16

Twijfelde heel erg om te reageren door negatieve ervaringen in het andere donortopic wat hier loopt. Allereerst, ik wil geen donor zijn en ook geen organen ontvangen. Ik dacht ook altijd, dood is dood. Ik heb dan niks meer aan mijn organen. Maar door me er meer in te verdiepen is die ja van ernstige twijfel nu een nee geworden. Om precies dezelfde reden zoals hierboven staat.

**Geplaatst**: 23-02-18 20:04

Geplaatst: 23-02-18 20:04

Nikass schreef:
Qerty schreef:
Ik vind het helemaal niet egoïstisch als iemand geen donor wilt zijn om wat voor reden dan ook. En zie eigenlijk ook niet waar in het topic dat wel gebeurt.

Maar de vraagstelling van TS gaat over ontvangen als je niet doneert.
Van mij zou een Nee wel mogen betekenen; nee ik doe niet mee aan dit systeem. Dus kan ook niet ontvangen.

Hoe zien jullie dat? Pmarena en Nikass in het bijzonder?

Ik heb hier eerder in het topic al wat over gezegd, maar ik zal er wat uitgebreider op ingaan.

Principieel gezien vind ik het los van elkaar staan. Ik vind dat het geen ruilhandel moet zijn, of dat mensen maar JA registeren uit angst dat ze zelf niet gered kunnen worden mocht dat ooit nodig zijn. Dat lijkt me geen goede zaak.

Persoonlijk kan ik hier geen 100% zeker antwoord op geven. Simpelweg omdat ik niet volledig kan inschatten hoe ik ben wanneer ik in de situatie zou komen te staan dat orgaandonatie mijn leven zou kunnen redden.
Om je toch een richting te geven: ik hoop dat ik sterk genoeg ben om te kiezen voor wat mijn hart me nu ingeeft: niet ontvangen. Maar het is bijna arrogant om te stèllen dat ik dat zou doen. Dat doet geen recht aan mensen die in de situatie zitten of hebben gezeten, dus een stellige uitspraak hierover kan ik niet doen.

Mooi dat je dat zegt. Tot nu toe las ik voornamelijk berichten van (jonge) mensen die heel stellig zeggen niet te willen ontvangen, wat je volgens mij pas weet als je echt in zo'n situatie zit.

Wat mij betreft maakt het mij niets uit of mijn organen naar een niet-donor gaan (of naar een roker, alcoholist of crimineel enz).
Ik kan daar persoonlijk wel iets van vinden, maar zou het niet ethisch vinden als dat voorwaarde voor ontvangst zou zijn.

**Geplaatst**: 23-02-18 20:18

Geplaatst: 23-02-18 20:18

Om maar op de vraag ‘is niet doneren dan ook niet ontvangen’; dan ga je er een ruilhandel van maken, ik weet niet of dat dan in een ieders voordeel gaat werken..

Overigens snap ik niet zo heel goed wat leeftijd ermee te maken heeft? Genoeg jonge mensen die ook al vroegtijdig op de operatietafel liggen; ikzelf overigens ook en ik wilde ook pertinent geen donorhart/donorklep; reparatie en als het echt niet anders kon een kunstklep. Het is (gelukkig) en reparatie geworden.

Edit; overigens is de vraag niet belerend bedoelt, zo plat geschreven kan het wat bot overkomen, maar wel een oprechte vraag.

**Geplaatst**: 23-02-18 20:27

Geplaatst: 23-02-18 20:27

Tigress schreef:
Ik zou het juist fijn vinden om gewoon in alle rust naar het hiernamaals te gaan, en mijn ziel de tijd te geven los te komen van mijn lichaam. Ik wil daarnaast niet nog hoeven te wachten tot mijn ontvanger overlijdt, voor ik weer compleet ben en dan pas door kan gaan.
Ik gun iedereen een kans op een lang en gelukkig leven, maar niet met mijn organen. Ik wil, voor waar ik in geloof, in alle rust naar het hiernamaals/volgende leven kunnen vertrekken

Sorry hoor, maar als je wordt weggerukt door een ongeval ga je per definitie niet "in alle rust".
"Weer compleet" ? Je denkt dat je het stoffelijke op een of ander manier meezeult, of hoe moet ik dat zien?
Je ziel wordt niet aangetast als je onderdelen mist. Dat zou wat zijn voor mensen die bij een ongeluk of door ampuaties delen van hun lichaam kwijtraken. Het is per definitie iets eterisch en heeft dus theoretisch juist niets nodig om te bestaan buiten een lichaam.

De vraag is, neem je wel een orgaan aan als dat je leven kan redden? (Excuus als je dat eerder beantwoord hebt en ik heb het niet opgepikt.)

Er wordt namelijk in dit topic helemaal niet gevraagd om onderbouwing voor het niet doneren, dat is gewoon een keuze waar een ieder vrij in is, maar er wordt gevraagd of je , als je niet wil doneren, wel wilt ontvangen.
Onderbouwen waarom je wel of niet wilt ontvangen is dus belangrijker.

Heeft niets met ruilhandel te maken, het gaat niet om een recht om alleen te krijgen als je zelf als donor geregistreerd staat, het gaat om de vraag hoe komt het dat voor sommigen alle bezwaren tegen orgaan oogst wegvallen als het om krijgen gaat....

**Geplaatst**: 23-02-18 21:18

Geplaatst: 23-02-18 21:18

Ik vind het heel lastig dat een aantal mensen, waaronder ik, zich open en kwetsbaar opstellen, en dat met name Lusitana en SVRL, daar overheen walsen.
Willen jullie een gesprek waarin je elkaars standpunten leert kennen en mogelijk begrijpen, of willen jullie alleen veroordelen? Want dan houdt het wat mij betreft op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-18 22:00

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-18 22:00

Tigress schreef:
Lusitana schreef:
Al krijg je alles mee, wat is daar dan nog mis mee? Als je luistert naar mensen die schijndood zijn geweest (die komen terug en hadden dus geen dode hersenen), dan is de grote overeenkomst wel een enorm gevoel van vrede en los zijn van het lichaam. Als je hersenen dood zijn heb je theoretisch alleen nog te maken met een ziel en die is ook los van het stoffelijke.
Als je werkelijk iedereen een kans gunt kun je het als ziel ook alleen maar mooi vinden dat de organen van het stoffelijke dat je achterlaat, een aantal levens kan redden. Lijkt mij.

Ik zou het juist fijn vinden om gewoon in alle rust naar het hiernamaals te gaan, en mijn ziel de tijd te geven los te komen van mijn lichaam. Ik wil daarnaast niet nog hoeven te wachten tot mijn ontvanger overlijdt, voor ik weer compleet ben en dan pas door kan gaan.
Ik gun iedereen een kans op een lang en gelukkig leven, maar niet met mijn organen. Ik wil, voor waar ik in geloof, in alle rust naar het hiernamaals/volgende leven kunnen vertrekken

Heel eerlijk, mijn eerste reactie was je wakker te willen schudden. Na nogmaals lezen en nadenken kan ik eigenlijk niet anders dan hier respect voor hebben, de wijze waarop je dit vertelt snap ik.

Respect

**Geplaatst**: 23-02-18 22:59

Geplaatst: 23-02-18 22:59

Iedereen mag geloven wat hij of zij wil, maar ik daag ze uit om het te onderbouwen omdat ik graag de logica er van wil inzien.
Wellicht verander ik nog van mening als iemand iets goed kan onderbouwen.

Er is niks mis met argumenten in een discussie tegen het licht houden om te zien of ze wel kloppen of met een tegenargument te komen.
Ik ben gewoon heel sec. Geen ruis.
Ik heb niets tegen iemand persoonlijk (ik kijk gewoonlijk niet wie wat post) of iemands opvattingen, maar ik heb bij sommige argumenten wel vragen en/of opmerkingen.
Daar kun je gewoon tegenin met onderbouwingen en misschien ga ik het dan anders zien.

De opening van het topic is een duidelijke vraag. Ik weet niet waarom het zo lastig is om daar gewoon antwoord op te geven zonder denkbeelden over hoe je al of niet dood zou willen gaan.

Men hoeft hier ook helemaal niet te onderbouwen waarom men niet wilt doneren.
Het gaat hier over ontvangen.
Het is opvallend dat er mensen zijn niet consequent zijn met niet geven en dan ook niet ontvangen. Dat roept vragen op. Men zou denken dat de argumenten die men gebruikt om niet te geven, toch ook opgaan als het een ander overkomt. Waarom staat het dan niet tegen?

**Geplaatst**: 23-02-18 23:24

Geplaatst: 23-02-18 23:24

Lusitana, ik denk dat je met stroop meer vliegen vangt dan met azijn. Net als Nikass valt mij je bijzondere vorm van communiceren en discussiëren op.

Sorry, maar de volgende quotes nodigen niet echt uit voor een rustige en normale discussie:

Citaat:
Sorry hoor, maar als je wordt weggerukt door een ongeval ga je per definitie niet "in alle rust".
"Weer compleet" ? Je denkt dat je het stoffelijke op een of ander manier meezeult, of hoe moet ik dat zien?
Je ziel wordt niet aangetast als je onderdelen mist. Dat zou wat zijn voor mensen die bij een ongeluk of door ampuaties delen van hun lichaam kwijtraken. Het is per definitie iets eterisch en heeft dus theoretisch juist niets nodig om te bestaan buiten een lichaam.

en

Citaat:
Er is niks mis met argumenten in een discussie tegen het licht houden om te zien of ze wel kloppen of met een tegenargument te komen.

Al wil ik niet doneren omdat ik dan er heilig van overtuigd ben dat ik dan niet als een blote tuinkabouter met een piemel van 3 meter terug kom, dan moet ik dat helemaal zelf weten. Als ík dat geloof en als dat míj een gerust gevoel geeft?

Het is echter de toon die de muziek maakt, en de toon die jij maakt lijkt wel alsof het je persoonlijke missie is om van iedereen een donor te maken.

Om maar even op je laatste vraag te antwoorden;

Citaat:
Waarom staat het dan niet tegen?

Dat is voor mij heel simpel; wat een ander doet, vindt en wil moet een ander weten. En hoe en of ik wil ontvangen in een kritieke situatie; dat ondervinden we wel als ik me in de kritieke situatie bevind. Voor m'n hartoperatie had ik in ieder geval wel de wens uitgesproken óf reparatie, óf kunstklep.

Dat is in ieder geval prima gelukt.

**Geplaatst**: 24-02-18 09:21

Geplaatst: 24-02-18 09:21

Nou idd ik kan me best voorstellen dat het vragen oproept, maar de manier van vragen komt op mij ook nogal aanvallend over. Ik geloof dat je ziel niet alleen in je hersenen zit, het is allang bewezen dat dit niet zo is. Als je dus 1 of meer onderdelen mist die nog doorleven op aarde, dan kun je idd nog niet rustig overgaan. Dat kan pas als de door jou gedoneerde organen ook zijn overleden. Het is niet te vergelijken met een arm of been verliezen, immers je arm sterft af op het moment dat je hem kwijt raakt.

**Geplaatst**: 24-02-18 10:47

Re: To be or not to be: Donor.

Geplaatst: 24-02-18 10:47

SusanH, ik kan voor die reden zeker begrip hebben, verwacht dan ook dat daarbij hoort dat men niet wilt ontvangen.
Want dan zou je bewust dus een ander een slecht hiernamaals veroorzaken.

**Geplaatst**: 24-02-18 11:27

Geplaatst: 24-02-18 11:27

Nikass schreef:
Ik vind het heel lastig dat een aantal mensen, waaronder ik, zich open en kwetsbaar opstellen, en dat met name Lusitana en SVRL, daar overheen walsen.
Willen jullie een gesprek waarin je elkaars standpunten leert kennen en mogelijk begrijpen, of willen jullie alleen veroordelen? Want dan houdt het wat mij betreft op.

Excuseer? Ik heb hier niemand aangesproken. Heb totaal geen probleem met mensen die niet willen donoren. Waar ik wel een probleem mee heb zijn fabeltjes, zoals je bent niet dood, hersenen die zonder bloed zitten kunnen nog wel herleven (het is notabene een feit dat een orgaan morsdood is als het 30 minuten geen zuurstof krijgt en bij hersendood stroomt er nergens nog bloed door hersenen en wachten ze zelfs een dag af voor ze de diagnose stellen) of een donor wordt niet verdoofd als ze de organen eruit halen. Dat zijn pertinente onwaarheden, die ik gewoon weerleg. Als jij je daardoor aangevallen voelt, dan is dat jou probleem. Maar ik laat mensen geen angst aan jagen door niet op leugens te reageren.

**Geplaatst**: 24-02-18 11:30

Geplaatst: 24-02-18 11:30

SVRL schreef:
Nikass schreef:
Ik vind het heel lastig dat een aantal mensen, waaronder ik, zich open en kwetsbaar opstellen, en dat met name Lusitana en SVRL, daar overheen walsen.
Willen jullie een gesprek waarin je elkaars standpunten leert kennen en mogelijk begrijpen, of willen jullie alleen veroordelen? Want dan houdt het wat mij betreft op.

Excuseer? Ik heb hier niemand aangesproken. Heb totaal geen probleem met mensen die niet willen donoren. Waar ik wel een probleem mee heb zijn fabeltjes, zoals je bent niet dood, hersenen die zonder bloed zitten kunnen nog wel herleven (het is notabene een feit dat een orgaan morsdood is als het 30 minuten geen zuurstof krijgt en bij hersendood stroomt er nergens nog bloed door hersenen en wachten ze zelfs een dag af voor ze de diagnose stellen) of een donor wordt niet verdoofd als ze de organen eruit halen. Dat zijn pertinente onwaarheden, die ik gewoon weerleg. Als jij je daardoor aangevallen voelt, dan is dat jou probleem. Maar ik laat mensen geen angst aan jagen door niet op leugens te reageren.

Hier sluit ik mij volledig bij aan

**Geplaatst**: 24-02-18 11:40

Re: To be or not to be: Donor.

Geplaatst: 24-02-18 11:40

Met dat verhaal dat hersendood echt hersendood is, geen hoop meer, onomkeerbaar enzo.

Ik denk dat heel veel mensen heel goed snappen wat daarmee bedoeld wordt, en dat verhaal ook heel erg logisch vinden enzo. Dat hoeft echt niet elke keer uitgelegd te worden

Maar wellicht kunnen jullie ook begrijpen dat mensen het ondanks dat, toch nog best eng kunnen vinden omdat ze zich voor kunnen stellen dat er toch meer gaande kan zijn dan zo'n hersendood volgens het boekje.

Mensen denken dan bijvoorbeeld aan dat dokters aan "nabestaanden" vertellen dat iemand hersendood is, maar het hersendoodprotocol niet goed doorlopen hebben.

Of dat apparatuur het niet goed doet. Of er apparatuur is gebruikt die niks heeft gemeten, omdat die niet gevoelig genoeg is. Dat er dus nog wel extreem minimale bloeddoorstroming is of hersengolven zijn, maar dat de apparatuur die niet weergeeft.

Als dokter kan je dat soort zaken wel belachelijk en onmogelijk vinden, maar dat stelt iemand die vreest voor zulke "foutjes" toch niet gerust. Dat is toch ook logisch?

Angst is nu eenmaal niet altijd rationeel

**Geplaatst**: 24-02-18 11:47

Geplaatst: 24-02-18 11:47

cobiie schreef:
SusanH, ik kan voor die reden zeker begrip hebben, verwacht dan ook dat daarbij hoort dat men niet wilt ontvangen.
Want dan zou je bewust dus een ander een slecht hiernamaals veroorzaken.

Kijk, en dit vindt ik zo'n kul argument. want dit is natuurlijk onzin. waarom zou je daarmee bewust voor een ander een slecht hiernamaals veroorzaken?
dat is namelijk de keus die de donor bewust gemaakt heeft

De donor heeft (hopelijk) bewust de keuse gemaakt om na zijn dood te doneren en mag dan aannemen dat ze dan ook verder gedacht hebben....
en als SusanH die organen dan niet zou krijgen dan zouden die organen van die donor alsnog naar een andere gaan. dan zou de donor alsnog een evt slecht hiernamaals krijgen. keus van de donor. dat evt "gevolg" moet je dan niet bij de ontvanger leggen en zeker niet alsof die dat bewust gedaan heeft. erg lage uitspraak trouwens....

**Geplaatst**: 24-02-18 12:00

Geplaatst: 24-02-18 12:00

Lang getwijfeld of ik zou reageren...
Zelf ben ik al vanaf mij 18e donor, nu al bijna mijn halve leven.

Ik mis de optie dat iedere donor zelf mag kiezen naar wie zijn of haar organen gaan. Dan kunnen de organen van donoren die het niets uitmaakt naar iedereen, en de organen van donoren die het wel uitmaakt alleen naar mensen die zelf ook donor zijn.

Ik heb er nooit over getwijfeld of ik wel of geen donor wil zijn. Echter zou ik als donor wel de optie willen hebben om mijn organen alleen aan mensen te doneren die zelf ook donor zijn. Ik vind het namelijk nogal wat om wel organen van een ander te willen ontvangen in geval van nood maar zelf niets af willen staan. Hierbij bedoel ik echt de mensen die medisch gezien wel donor mogen/kunnen zijn maar dit om persoonlijke overwegingen niet willen.
Kijk, als ze dan zelf niets willen ontvangen, prima, maar mensen die het zelf wel willen ontvangen maar geen donor zijn daar kan ik niet achter staan.

**Geplaatst**: 24-02-18 12:29

Geplaatst: 24-02-18 12:29

Vandaag in De Volkskrant een heel artikel over hoe zo'n orgaandonatie gaat. Een aanrader om te lezen.

**Geplaatst**: 24-02-18 12:45

Geplaatst: 24-02-18 12:45

Anoniem schreef:
Al wil ik niet doneren omdat ik dan er heilig van overtuigd ben dat ik dan niet als een blote tuinkabouter met een piemel van 3 meter terug kom, dan moet ik dat helemaal zelf weten. Als ík dat geloof en als dat míj een gerust gevoel geeft?

Men mag geloven wat men wil, ik geef dat ook steeds aan met "als je dat geloofd" (en dat bedoel ik niet als "het is niet waar", maar als respect voor mensen die wat anders geloven dan een norm) en ik heb denk ik ook wel om de post aangegeven dat niemand hoeft te doneren, om welke reden dan ook, maar waar het om gaat is dat in elke discussie waar "donor" aan bod komt, er altijd mensen zijn die welk om het even openingsvraag interpreteren als " wat denk je dat (hersen)dood inhoudt en hoe denk je dat orgaanoogst in zijn werk gaat?" en daar hun fantasie op los laten en vervolgens soms ook denken te onderbouwen met verhalen die niet helemaal of helemaal niet waar zijn, bovendien uit de vorige eeuw (negeren dat er vooruitgang is en protocollen worden aangescherpt), die op internet circuleren en de hele discussie daarheen trekken, in plaats van gewoon in te gaan op de werkelijke vraag.
Er zijn verschillende topics over orgaandonatie, bij geen van allen is de vraag "hoe denk je dat het gaat en wat denk je dat (hersen)dood is" en toch gaan daar een groot deel van de posts daar altijd over....en erger, de hamvraag die er wel is, het onderwerp, wordt vaak genegeerd.

Ik zie het een beetje als discussiëren over dat je vooral niet zwanger moet worden en mannen maar gecastreerd moeten worden, omdat er veel manieren zijn om dood te gaan tijdens de zwangerschap en tijdens en na de bevalling, als iemand gewoon vraagt wanneer je het geslacht van de baby kunt zien op een echo.... En hoewel het waar is dat je dood kunt gaan, is dat niet de norm en wordt er ook alles gedaan om het te voorkomen. Dus waarom zou je daar keer op keer in een topic nadruk daar op leggen als het niet eens de vraag is?

Wat mijn toon betreft, ik probeer altijd neutraal te blijven, maar op een gegeven moment zit het me gewoon heel hoog dat de onwaarheden en halve waarheden maar de ronde blijven doen en mensen zich daaraan vast houden en het zelfs verdedigen.
Maar ik weet ook uit ervaring dat zelfs mijn volkomen neutrale posts gelezen worden als aanval als mensen zich aangevallen voelen.... Daar kan ik verder niet zoveel aan doen.
De lezer bepaald in welke toon er gelezen wordt. Getypte taal heeft verder geen toon. Dat is ook een van de nadelen daarvan. Vandaar dat emotiecons in het leven zijn geroepen, maar die gebruik ik zelf niet zo veel, zeker niet bij een serieus onderwerp.

En uiteindelijk gooi ik ook alleen maar mijn ervaringen, kennis en mening in de groep.
Mensen die een topic lezen kunnen zelf oppikken wat ze willen en een mening vormen door het geheel.
Dat is het fijne van een discussie, er worden diverse kanten belicht vanuit diverse hoeken.
Maar het is wel prettig als het een beetje zuiver gehouden wordt op het onderwerp.

Deze post is bv ook weer een totaal off topic gebeuren.... Gewoon jammer, maar ik werd persoonlijk aangesproken en hoop dat het opheldering geeft over waarom ik soms hard over kom.

Verder ga ik niet in op persoonlijke dingen.

**Geplaatst**: 24-02-18 12:48

Geplaatst: 24-02-18 12:48

Tiggs schreef:
Vandaag in De Volkskrant een heel artikel over hoe zo'n orgaandonatie gaat. Een aanrader om te lezen.

Kan het niet verder lezen, dan moet je betalen $:\$
Iemand soms een linkje naar het volledige artikel ?

**Geplaatst**: 24-02-18 12:49

Geplaatst: 24-02-18 12:49

Het is een goed artikel. Beschrijft bijvoorbeeld ook hoe deze patiënt in bijzijn van zijn familie sterft (en dus niet op de operatietafel).

Mij geeft het idee van donatie juist rust. Dat zinloze van de dood wordt iets minder zinloos doordat je er misschien het leven van een ander mee redt (of hem/haar meer kwaliteit van leven geeft).

Edits: typo

Laatst bijgewerkt door Tiggs op 24-02-18 12:50, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-02-18 12:49

Geplaatst: 24-02-18 12:49

Pandora2 schreef:
Tiggs schreef:
Vandaag in De Volkskrant een heel artikel over hoe zo'n orgaandonatie gaat. Een aanrader om te lezen.

Kan het niet verder lezen, dan moet je betalen $:\$
Iemand soms een linkje naar het volledige artikel ?

Sorry, heb 'm op papier..

**Geplaatst**: 24-02-18 12:57

Geplaatst: 24-02-18 12:57

Ik meng me hier ook even in, omdat ik op mijn 18e het bewuste besluit heb gemaakt geen orgaandonor te worden. Op dat moment voelde ik me niet fijn bij het idee dat mijn lichaam werd gebruikt na mijn dood. Nee, dat was niet rationeel te onderbouwen, maar het gaat op dat moment wel over mijn lichaam en ik laat me dan leiden door mijn gevoel. Wel heb ik altijd tegen mezelf gezegd, als dit gevoel verandert, dan verandert mijn keuze. Mijn keuze is nooit definitief geweest.
Egoïstisch, jazeker, want ik volgde mijn eigen gevoel en verkoos dat over de levens die ik zou kunnen redden. Omdat het over mijn lijf ging, vond ik mijn gevoel belangrijker. Daarentegen bleef ik wel open staan voor donororganen ontvangen.

Mind you, op mijn 18e heb ik nog een andere keuze gemaakt en daar komt dan het knelpunt. Ik ben stamceldonor geworden en mijn DNA is opgenomen in een wereldwijde database. Zou het zover komen dat ze een match vinden, dan ga ik met alle liefde een aantal weken aan de groeihormonen en de bijbehorende narigheid, gevolgd door het afnemen van de stamcellen, om zo iemand anders leven te gunnen. Dan leef ik namelijk terwijl ik het meemaak. Het bewust meemaken van dergelijke handelingen geeft mij meer rust dan dat het uit mijn lichaam moet worden gehaald.

Nu ben ik bijna 21 en twijfel ik al een poosje om mijn keuze om orgaandonor zijn te veranderen, omdat mijn gevoel hierover is veranderd. Maar stel dat ik dan in die tussentijd een donororgaan nodig had gehad, zou ik die dan niet mogen krijgen? En mogen mijn stamcellen alleen naar andere stamceldonoren, ondanks het zware traject waar de meeste mensen als stamceldonor tegenop zien?
Ik beoordeel niemand over het niet zijn van stamceldonor en voel me dan ook niet beter of verheven tegenover hen, want het is iets wat je voor jezelf besluit. Datzelfde vind ik ook gelden voor orgaandonoren.

**Geplaatst**: 24-02-18 12:58

Geplaatst: 24-02-18 12:58

Tieme schreef:
Kijk, en dit vindt ik zo'n kul argument. want dit is natuurlijk onzin. waarom zou je daarmee bewust voor een ander een slecht hiernamaals veroorzaken?
dat is namelijk de keus die de donor bewust gemaakt heeft
De donor heeft (hopelijk) bewust de keuse gemaakt om na zijn dood te doneren en mag dan aannemen dat ze dan ook verder gedacht hebben....
en als SusanH die organen dan niet zou krijgen dan zouden die organen van die donor alsnog naar een andere gaan. dan zou de donor alsnog een evt slecht hiernamaals krijgen. keus van de donor. dat evt "gevolg" moet je dan niet bij de ontvanger leggen en zeker niet alsof die dat bewust gedaan heeft. erg lage uitspraak trouwens....

Nou, op het moment dat iemand, die gelooft dat een ziel niet compleet is als er gedoneerd is, met stukjes ziel van een ander in zich loopt, is die, lijkt mij, wél de hele tijd bewust dat er dus een ziel zit te wachten daarop.
Hoe kun je dan rustig verder leven met een schoon geweten?

Maar dergelijke theorieën zijn goede argumenten tegen orgaandonatie op zich, maar daar gaat dit topic helemaal niet over, en sterker nog, veel mensen zijn niet eens tegen het concept donatie al zouden ze het zelf niet willen.

**Geplaatst**: 24-02-18 13:11

Geplaatst: 24-02-18 13:11

Ik hoop dat het zo op volgorde is en dat het leesbaar is

Zelf geen donor, dan wel of geen organen ontvangen?