ik heb met verbazing dit topic eindelijk door kunnen nemen... dat mensen het goed kunnen vinden dat mannen/vrouwen al aan kinderen mogen denken (de pedofiel) en dat daar niks mis mee is tenzij hij er wat mee gaat doen... moeten we daarop wachten dan???? Uiteraard niet elke pedofiel zal een pedoseksueel worden, logisch... maar dan nog is ben je toch wel aardig ziek in je hoofd dat je kan houden van een kind, en dus niet alleen maar "lief" vinden. Jullie hadden het erover om dus te vergelijken met homofilie en heterofilie, dat is houden van, dus pedofilie is houden van kinderen en niet alleen aardig vinden!
Als jij je al in je hoofd haalt dat je van kinderen houdt en daar serieus een relatie mee kan beginnen (instelling stichting Matthijs of hoe dat zooitje ook mag heten) dan is er toch wel iets heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel ernstigs mis met je en JA dat vind ik dus niet kunnen.
Je hoeft ze van mij niet op te sluiten, maar verplichte therapie is toch wel overduidelijk nodig.
Pedosekuseel, heel duidelijk banketstaaf eraf hakken, op een potje met sterk water zetten en hem zijn hele leven lang naar laten kijken.
Ik ben dus ook slachtoffer van mijn lieftallige vader en 2 ooms. Mijn ooms werden ook ingedeeld als zwakzinnig, leuk rechtsysteem... oom komt voor de rechter omdat hij een meisje van 6 in de bosjes heeft getrokken en heeft betast. Rechter zegt met opgestoken vingertje "niet meer doen he, want dat is slecht" Oom met opgevouwen handjes "oh meneer de rechter u heeft gelijk, ik zal het nooit meer doen" Een half jaar later stond die er weer en oh een half jaar later weer... en ja een half jaar later weer.... Uiteindelijk heeft die dus 8(!!!!) keer voor de rechter gestaan (helaas was dit dus 25 jaar geleden) hij heeft zijn kans dus ondertussen wel gehad.
Helaas heb ik nooit tegen mijn vader een aanklacht in durven dienen, het was ondertussen ook verjaard en er waren uiteraard geen bewijzen. Evenals tegen mijn ooms, die bij mij wel verder gingen als alleen maar betasten. Helaas had mijn moeder het niet zo nauw met mijn ooms, die bracht me erheen als zij weer een nieuwe vaatwasser nodig had... Mijn oma zorgde voor haar zoons (mijn ooms uiteraard) en mijn moeder leverde me af, dan was oma weer blij en kreeg mijn moeder haar vaatwsser (TV, Stereo, pakken suiker, wasmachine, droger, mijn TV, want ja daar moest ik wl zelf voor "werken" en ga zo maar door...)
Dat ik dus geen keuze had, kanelly, blijkt wel uit mijn jarenlange therapie, die eigenlijk mijn ooms en mijn vader en moeder hadden moeten volgen en niet IK. Die keuze had ik dus niet aangezien ik dus mijzelf ten gronde had gericht terwijl zij nog gezellig verder leven en weet ik het wat uitspoken... Dat ik nu sterk genoeg ben om in mijn nieuwe relatie eindelijk eens een strijd durf aan te gaan, heeft niets te maken met een keuze, dat heeft te maken met overlevingsdrang. Dat ik jarenlang in een relatie heb geleefd waar ik dus ook nergens tegenin durfde te gaan (en nee hij mishandelde me niet, maar ik durfde gewoon nooit nee te zeggen) was ook geen keuze, dat was jarenlang ingeprent en ik wist niet beter.
Dan komt je argument dat zij dan dus ook zielig zijn, want ja de vader van mijn vader en ooms deed het ook, dus ze wisten niet beter. Dat was bij mij toch ook? Het is wel even iets anders om iemand zoveel pijn te doen die weerloos is, dan dat ik mezelf iets aandoe (door hun toedoen). Lekker makkelijk gezegd, ach mijn moeder vermoorde iemand, dan doe ik het ook maar want ik ben zielig... gaat fietsen, die mensen moeten opgesloten worden. Als ze zo sterk zijn om iemand iets aan te doen, hadden ze zo sterk moeten zijn om hulp te zoeken.
Oh en spuitje te duur om ze af te slachten??? Pakje rattengif is niet zo duur hoor
