Bokt.nl

swatch schreef:

pol013 schreef:

En in jouw ogen kan dat niet?
Dat iemand in de basis niet fout is. Maar wel een fout of meerdere fouten heeft gemaakt en daarna zijn gedrag verbeterd?
Jij gaat er van uit dat als je een fout maakt je dat blijft doen? Of je gaat er van uit dat alleen slechte mensen fouten maken?

Toegegeven: ik zal een hele tijd anders aankijken tegen iemand die ik een heel duidelijke fout zie maken. Maar ik kan me wél voorstellen dat iemand zich verbeterd en daarna minder fouten zal maken en minder grove fouten zal maken.
En ik geloof ook wel in fouten mensen die gewoon foute dingen blijven doen. Die zijn er inderdaad ook. Maar ik denk dat ze er allemaal zijn.

Ik denk dat deze mensen wel balen dat ze betrapt zijn en voorzichtiger zijn. En ik denk ook dat bijv. Charlotte Dujardin echt niet altijd de paarden slaat en iets van jaren geleden komt boven en dan is ze ineens geen voorbeeld meer van harmonieus rijden. Terwijl ze dat wel in de ring laat zien in de jaren na het voorval.
Spijt en berouw zie je pas nadat het online verschijnt.

Popstra schreef:

Of dat maar blijven ,,zeuren,, tegen hun paard ipv het eens goed door te pakken door even wat harder te zijn. Ja sommige paarden zijn echt klootzakjes hoor! En uit nooit hetzelfde als thuis natuurlijk.

Gini schreef:

Nooit is een woord dat ik probeer te vermijden, want er komt dan altijd iemand met een verhaal waarvan je denkt: ah ja, dat is ook wel weer waar

Maar in het algemeen ben ik wel van mening dat wanneer iemand - als onkundig, onzeker of angstig persoon - tegen het paard aan het 'zeuren' is, het normaal is dat het paard niet luistert. Je kan moeilijk verwachten dat een paard het juiste antwoord geeft op een verkeerde, onduidelijke of zelfs niet gestelde vraag. Het ene paard is dan gelukkig braaf genoeg om niets te doen (en dan worden we weer kwaad omdat die niets doet), het andere paard zal beledigd zelf wel bepalen wat die doet. Maar de initiële fout ligt niet bij het paard.
De oplossing is dan niet 'harder doorpakken', maar de vraag allereerst duidelijk en correct stellen. En dan kan je natuurlijk vanuit dat basisidee verder werken in gradaties. Want wat duidelijk en correct is, ligt ook niet voor ieder paard vast.

Elisa2 schreef:

Ehm Saddlebreds met dressuur vergelijken...?

Nee echt nee, dat is totaal geen vergelijk..die beesten worden alleen al zo gefokt dat ze niet oud worden omdat die achterbenen zo snel slijten. Dan die enorme blokken onder de hoeven..nee.

Dressuur is er in essentie om een paard te verbeteren, de uitspraak: "Het paard is er niet voor de dressuur, dressuur is er voor het paard".
En die is er niet voor niets..dan valt er genoeg over te discussieren, wie doen het op een fijne manier en wie niet. Dat een leek dressuur niet snapt, snap ik wel want die hebben er nog nooit opgezeten..denk als ze er op zitten en ze dan wat dingen uitgelegd krijgen en voelen dat het al een stuk duidelijker wordt.

Voor mij hoeft iemand niet zelf te kunnen rijden om een mening te mogen hebben, maar als iemand die niet kan rijden wel denkt dat de waarheid in pacht te hebben dan heb ik daar zeer grote vraagtekens bij.

denisesilver schreef:

Ik betrap mezelf nog steeds regelmatig erop dat mijn houding/positionering tov het paard fout is waardoor het paard zoiets heeft van
Kan heel simpel zijn, net niet genoeg of op de juiste manier ingedraaid staan. Dat is iets waar je jezelf van bewust moet leren maken. Eigenlijk zijn grondwerklessen aan de basis op de maneges helemaal niet zo verkeerd bedacht

Ik heb heel lang gedacht dat heel dat grondwerk gedoe maar zweverig was. Totdat ik dus een tijdje zonder zadel kwam te zitten, en alleen kon longeren. Daar heb ik zoveel van geleerd, en heb ik mijn paard zoveel mee kunnen leren. Daar heb ik onder het zadel nog steeds baat bij.

Electra63 schreef:

Elisa2 schreef:

Ehm Saddlebreds met dressuur vergelijken...?

Nee echt nee, dat is totaal geen vergelijk..die beesten worden alleen al zo gefokt dat ze niet oud worden omdat die achterbenen zo snel slijten. Dan die enorme blokken onder de hoeven..nee.

Dressuur is er in essentie om een paard te verbeteren, de uitspraak: "Het paard is er niet voor de dressuur, dressuur is er voor het paard".
En die is er niet voor niets..dan valt er genoeg over te discussieren, wie doen het op een fijne manier en wie niet. Dat een leek dressuur niet snapt, snap ik wel want die hebben er nog nooit opgezeten..denk als ze er op zitten en ze dan wat dingen uitgelegd krijgen en voelen dat het al een stuk duidelijker wordt.

Voor mij hoeft iemand niet zelf te kunnen rijden om een mening te mogen hebben, maar als iemand die niet kan rijden wel denkt dat de waarheid in pacht te hebben dan heb ik daar zeer grote vraagtekens bij.

Daarbij zijn bij die Saddlebreds ook al veel filmpjes van mishandeling openbaar gemaakt en zoals soring.
Dat is echt bizar.

manubres schreef:

Maar iemand die er juist geen verstand van heeft ziet het vaak objectiever en duidelijker.

Want waarom vinden wij Saddlebred vreselijk? Omdat we het niet kennen en er daardoor objectiever naar kunnen kijken.

En zo kijken mensen buiten de sport ook naar de dressuursport. Zij zien dingen die niet normaal zijn, die ruiters al eeuwen normaal zijn gaan vinden, zoals een paard keihard op de hals slaan als we het willen belonen

Gini schreef:

Ik kom deze uitspraak best wel vaak tegen: liever een keer duidelijk (en wat harder) doorpakken, dan blijven zeuren.
Maar eigenlijk vind ik dat een rare gedachtegang. Want onduidelijk zeuren is een probleem dat altijd, echt altijd, bij de mens ligt. Een mens zeurt tegen een paard, wanneer hij of zij onzeker, angstig of onkundig is. Als je dan dus de tip geeft: pak eens een keer goed en wat harder door, dan moet het paard het gevolg voelen van een menselijk mankement.

Hardhandigheid is volgens mij zelden echt nodig, want ja, ik denk dat iedereen het er wel mee eens is dat je een onkundig, angstig of onzeker persoon niet het advies moet geven van harder door te pakken. En als je het paard aan een kundig en zelfzeker persoon zou geven, dan kan die met gewone zachte duidelijkheid het paard al snel laten inzien wat de bedoeling is.

Gini schreef:

Nooit is een woord dat ik probeer te vermijden, want er komt dan altijd iemand met een verhaal waarvan je denkt: ah ja, dat is ook wel weer waar

Maar in het algemeen ben ik wel van mening dat wanneer iemand - als onkundig, onzeker of angstig persoon - tegen het paard aan het 'zeuren' is, het normaal is dat het paard niet luistert. Je kan moeilijk verwachten dat een paard het juiste antwoord geeft op een verkeerde, onduidelijke of zelfs niet gestelde vraag. Het ene paard is dan gelukkig braaf genoeg om niets te doen (en dan worden we weer kwaad omdat die niets doet), het andere paard zal beledigd zelf wel bepalen wat die doet. Maar de initiële fout ligt niet bij het paard.
De oplossing is dan niet 'harder doorpakken', maar de vraag allereerst duidelijk en correct stellen. En dan kan je natuurlijk vanuit dat basisidee verder werken in gradaties. Want wat duidelijk en correct is, ligt ook niet voor ieder paard vast.

Gini schreef:

Wat jij beschrijft zou ik scharen onder een persoon die niet (goed) weet hoe die een paard moet opvoeden. En als je onkundig bent dan mag je lief zijn, hard zijn, chakra's lezen of zwepen kapot slaan, je gaat geen opgevoed, betrouwbaar paard krijgen.

Elisa2 schreef:

Ik herken het ook wel, maar zie dat toch liever als mensen die te hard zijn of snel en veel geweld gebruiken.

Dit is namelijk vaak nog wel bij te schaven met wat hulp en begeleiding. Het belangrijkste is dat mensen consequent leren zijn.

Gini schreef:

Wat jij beschrijft zou ik scharen onder een persoon die niet (goed) weet hoe die een paard moet opvoeden. En als je onkundig bent dan mag je lief zijn, hard zijn, chakra's lezen of zwepen kapot slaan, je gaat geen opgevoed, betrouwbaar paard krijgen.

pol013 schreef:

Elisa2 schreef:

Ik herken het ook wel, maar zie dat toch liever als mensen die te hard zijn of snel en veel geweld gebruiken.

Dit is namelijk vaak nog wel bij te schaven met wat hulp en begeleiding. Het belangrijkste is dat mensen consequent leren zijn.

Gevoelsmatig ben ik het wel net je eens. Dat voelt beter.
Maar of het ook echt zo is... Weet ik niet.
Ook het paard is niet gebaat bij een te lief persoon. Want ook dat kan gevaarlijk zijn op korte of lange termijn.

Maar het 2e is misschien minstens zo belangrijk. Als je maar consequent bent. Dan maakt het voor een paard minder uit of je te veel probeert lief te zijn. Of harder bent. Als het naar rete duidelijk is, kan een paard er beter mee omgaan. Want het allergrootste onrecht is niet kunnen rekenen op de situatie en de persoon. Want dan verliest het paard alle eigen invloed op de situatie.

In de praktijk zul je inconsequent zijn waarschijnlijk bij beide groepen aantreffen. En dan komt de voorkeur voor (bij twijfel) aardiger weer om de hoek kijken.