gummie schreef:Betekent het bijvoorbeeld dat sommige ziekten of handicaps van de lijst afgehaald moeten worden die volgens de regels zoals die nu gelden wel tot een uitkering leiden? (tijdelijk, danwel blijvend/ geheel, danwel gedeeltelijk). Of zouden hulpverleners beter moeten worden opgeleid om mentaliteitsproblemen te herkenen? OF: wordt het mentaliteitsprobleem ten onrechte losgelaten op bepalde ziekten/ handicaps?
Dat is wat ik interessant vind.... Hoe mensen daarover denken.
Ik denk zelf dat het begint met een mentaliteitsprobleem bij de hulpverleners/ UWV/ ons systeem.
Het is makkelijker om iemand ziek te laten zijn en ja en amen te zeggen en er maandelijks een bedrag naartoe te gooien, dan zo iemand helpen weer op de been te komen.
Bij dat laatste loop je tegen een hoop problemen aan.
Is de toekomstige werknemer welwillend, nou zoek dan maar eens een bedrijf die in zo iemand wil investeren, vooral in het geval van ziekte en beperkingen.
Is het bedrijf welwillend, dan loop je weer tegen een lichting werklozen aan die eigenlijk helemaal niet willen werken, want het werk moet perfect zijn en geweldig leuk, niet te vermoeiend en nog goed verdienen ook.
Daarbij is mijn eigen ervaring toen ik ziek was: als je je maar zielig genoeg opstelt dan krijg je van alles voor elkaar, maar als blijkt dat je welwillend en sterk probeert te zijn dan trekken ze zo je uitkering in, want dan ben je blijkbaar weer beter. * mijn ervaring komt uit de periode vóór WIA en ik zat in de 'gewone' ziektewet maar stroomde in vanuit de ww, zonder baan dus *
Een tussenweg of opstap o.i.d. lijkt erg moeilijk, je hoort vaak mensen die wel willen, maar niet 'mogen' tenzij je meteen je hele uitkering vaarwel zegt.
Ik haal hier een stukje van wikipedia:
Citaat:Voorbeeld
Jan is voor 50% arbeidsgeschikt verklaard en het UWV kent hem een WGA-uitkering toe. Voordat hij ziek werd, verdiende hij €1800 euro per maand. De hoogte van de uitkering bedraagt dan 70% van €1800 = €1260 per maand. Stel dat hij toch nog met zijn restcapaciteiten kan werken en hij verdient daarmee €1000. Jan ontvangt dan 70% van (€1800 - €1000), is €560, uitkering, en €1000 loon, totaal €1560 per maand. Zou Jan helemaal niet werken, dan bedraagt zijn inkomen 70% van (€1800 - €0), is €1260. Deze berekeningswijze betekent dat het inkomen van Jan hoger wordt, als hij meer gaat werken. Dit sluit aan bij het doel van de WIA: het belonen van meer werken.
Ik moet eerlijk zeggen: voor die 300 euro extra per maand zou ik mijn bed ook niet uitkomen

Als het dan ook nog tegenzit kom je ook meteen niet meer in aanmerking voor allerlei toeslagen.
Nou bedankt, laat maar zitten, ik werk wel niet

Net als hier:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Wet_werk_e ... andicapten
Dus als je in de WA jong zit krijg je anderhalf keer het maandloon als je een HBO/ WO diploma hebt gehaald (dat kan blijkbaar dus wel?) maar als je vervolgens aan het werk gaat, zal het gewone loon vrijwel altijd minder zijn dan de uitkering, daarom zit 98% volledig in de WIA.
Ook die opleidingen via het uwv, waar ze een tijd reclame over maakten, blijken voor eigenlijk bijna niemand bedoeld te zijn, alleen als je compleet kansloos bent werd tegen mij gezegd, maar dat is dan weer geld weggooien aan een kansloos figuur die vervolgens nooit meer een baan gaat zoeken daarna.