ElineS schreef:Die kinderen zijn wel wat meer dan de dupe, die zijn namelijk dood.
Natuurlijk hebben de ouders beide een rol gespeeld in hun ruzies en strijd... Aan hun scheiding. In een relatie is nooit één schuld. Dat heeft inderdaad twee kanten.
Maar die vrouw heeft absoluut niet bijgedragen aan dat haar exman haar kids om het leven heeft gebracht. Daar heeft zij absoluut niet voor gezorgd.
Wat er ook ooit aan is vooraf gegaan. Hoeveel ruzies, strijd en drama ook tussen man en vrouw, de beslissing om zijn kinderen om te leggen en ook nog eens te verstoppen om het haar moeilijk te maken, dat kwam van hem. Al zou die vrouw (en wie zegt dat ze dat deed?) zich gedragen hebben als een secreet en al zou ze het hem ontzettend lastig hebben gemaakt, elke keer weer... Dat is geen reden - geen excuus - voor deze daad. Al zitten er 20 kanten aan het verhaal.. De beslissing om die kinderen om te leggen, was de beslissing van hem en hem alleen.. En er is geen enkele kant van het verhaal die zo'n beslissing en daad kan goedpraten. Hoe die man zich ook in het nauw voelde gedreven..
@knetterhard: Precies, een belachelijke redenering. Ow, ik heb constant ruzie met mijn ex en ze is totaal niet rechtvaardig. Nou, laat ik dan maar mijn kids vermoorden en dan is dat de schuld van ons beide... Ehh...
Dat dikgedrukte is ook speculatie. Wie zegt dat hij het haar moeilijker heeft willen maken, ook dat weten we niet. Het kan ook zijn dat hij in dissociatieve staat was, wanen had, of dat hij oprecht dacht dat de kinderen dood beter af waren dan bij zijn ex, of dat hij zichzelf nog aan wilde geven maar toch besloot zichzelf van kant te maken... we zullen het nooit weten.
De opmerking 'je hebt gewonnen' geeft wel aan dat het een strijd was met als inzet de kinderen. Dat is inderdaad diep, diep triest.