Lynnepinny schreef:De opmerking richting witte cis-mannen is denk ik omdat dit soort types eigenlijk altijd daaronder vallen. Welke engerik op het hoge toneel is openlijk gay of trans? Niemand, want die mogen of willen daar niet wezen. Mensen die zich nergens zorgen over hoeven te maken omdat ze perfect in het heteronormatieve plaatje vallen zijn daarom nogal overgerepresenteerd op dit toneel, met enkele zeldzame uitzonderingen daar aan toe, natuurlijk (kan niemand bedenken, maar zeg nooit nooit).
Minderheidsgroepen zullen zo'n rol als tiran of politieke onruststoker niet snel vervullen, aangezien zij weten hoe het voelt om onderdrukt en uitgekotst te worden door de grote meerderheid (die vaak wit en cis is). Of beter gezegd misschien: al zouden ze het willen, ze komen er niet zomaar terecht.
Het niet inzien dat dit soort dingen gaande is meestal omdat je zelf in het witte cis-plaatje valt. En dat is helemaal niet erg (ben ik ook!), zolang je je maar bewust bent van het privilege en het feit dat bijna iedereen met een hoge functie in de Westerse wereld dit is, en dit dus niet per se de samenleving weerspiegeld.
Sorry, dat was hetMaar even een opheldering vanuit gen-Z voordat iedereen struikelt over het door oudere generaties beruchte "cis" woord.
Bij het openlijk gay zijn is in mijn optiek in de Nederland politiek het Pim Fortuyn geweest die de deur in één klap open heeft gegooid. Die maakte absoluut geen geheim van zijn geaardheid, maar maakte het vooral ook geen issue. Hij was gewoon zichzelf en dat was in mijn ogen ook zijn kracht.
Overigens waren er in het verleden zeker ook veel gay/bi mannen aan de macht geweest. Alleen toen minder openlijk, maar zeker niet onzichtbaar. Geaardheid was niet het grootste probleem, maar er moest natuurlijk wel voor een opvolger gezorgd worden.
https://www.brabantserfgoed.nl/page/15227/de-seksualiteit-van-willem-ii-der-nederlanden
Daarnaast waren er wereldwijd verschillende legendarische leiders. En echt niet allemaal blanken. Denk aan Shaka Zulu of Djzenghis Khan.