Kaja schreef:Erkenning via een rechtszaak afdwingen en daarbij aangeven dat je geen geld of celstraf wil, maar wel nog gewoon bij de vermeende dader gaan zwemmen roept wel vraagtekens op of niet
Rationeel gezien is dat natuurlijk zo.
Aan de andere kant had het meisje blijkbaar een jarenlange sterke vertrouwensband met MB en kan me voorstellen dat zij het ook heel moeilijk heeft gevonden om volledig met hem te breken.
Ik neem aan dat je ook het stockholm syndroom kent? Een psychologisch fenomeen waarbij slachtoffers van een gijzeling, ontvoering, of misbruik een positieve, loyale band ontwikkelen met hun dader, vaak gekenmerkt door sympathie, begrip, en zelfs verdediging van de dader, zelfs ten koste van zichzelf. Een soort traumabinding zou je kunnen zeggen die leidt tot dankbaarheid en een verdraaide loyaliteit die buitenstaanders, zoals wij paradoxaal vinden.
Je kunt zelfs traumatische ervaringen volledig wegstoppen, en pas jaren later tot het besef kom dat ze traumatisch waren. Of misschien hebben gedacht dat het misschien haar eigen schuld was, aanleiding heeft gegeven o.i.d.
Daarom ook vind ik de zaak zo ontzettend kwalijk. De verdediging die het meisje en haar moeder zo door het slijk hebben gehaald. Zo ontzettend schadelijk.
En zoals Plasman (de advocaat van het meisje) ook zei. Deze zaak had helemaal niet gehoeven.
Had gewoon binnenskamers kunnen zijn afgehandeld. Dat had voor alle partijen zoveel minder schadelijk geweest.

Een dagboek is vaak fantasie.
Moeder weet dat haar dochter bloot is èn dat MB onderweg is om die meid te troosten. Dan doe je daar toch wat aan voordat hij er is, of je houdt hem even tegen onderaan de trap zodat zij zich eerst aan kan kleden. Er achteraf over gaan piepen vind ik wel een beetje zeikerig hoor terwijl je zelf de situatie zo opgezet hebt...