Bokt.nl

Shadow0 schreef:

beert schreef:

Alleen er zitten toch ook mensen in de Wajong die uiteindelijk wel terug kunnen naar de arbeidsmarkt en waarvan ik me kan voorstellen dat het een meerwaarde is en ook voor jezelf de stap verkleint?

Er zijn dan ook al heel veel mensen die dat doen. De vraag is ook of dat geaccepteerd wordt. Wat zie je? Iemand schenkt koffie bij het bejaardentehuis - "die had dus kunnen werken maar is daar te lui voor en wil liever een makkelijk leven zonder teveel verplichtingen" of "die doet erg haar best"?

We moeten uitkijken dat we niet een situatie creeren waarin mensen nooit voldoen. Want als je vrijwilligerswerk doet kan iemand ook best wel 'echt' werk doen, en als iemand betaald werk doet maar daarvoor aanpassingen nodig heeft, parttimer is, dat langzamer doet dan anderen of niet makkelijk instroomt in de 'enthousiaste en flexibele werkomgeving zonder 9-tot-5 mentaliteit' dat ook nog scheef aangekeken wordt.

Er is altijd wel wat te vinden waarop iemand, met een beperking dus want daarom zit iemand tenslotte in de wajong, niet zo presteert als de ideale werknemer. En dan is het al snel dus nooit goed genoeg... dan kan de maatstaf al snel worden 'zolang je gelukkig lijkt en je je redt in de wajong, kunnen we nog wel wat meer druk erop zetten' en dat lijkt me een heel desastreus uitgangspunt. (En nee, ik denk niet dat dat een bewust uitgangspunt is, maar dat het iets is wat er makkelijk onbewust insluipt. Dat we niet zoeken naar het punt waarop iemand goed kan functioneren, maar naar het punt waarop iemand het niet meer redt.)

Indestal schreef:

Ik lees steeds psychische omstandigheden op bokt in plaats een ernstige ziekte of handicap.., vraag mij af of een goede therapie en de juiste verwachting van je zelf als je nog zo jong bent niet beter op zijn plaats is.

Shadow0 schreef:

beert schreef:

Alleen er zitten toch ook mensen in de Wajong die uiteindelijk wel terug kunnen naar de arbeidsmarkt en waarvan ik me kan voorstellen dat het een meerwaarde is en ook voor jezelf de stap verkleint?

Er zijn dan ook al heel veel mensen die dat doen. De vraag is ook of dat geaccepteerd wordt. Wat zie je? Iemand schenkt koffie bij het bejaardentehuis - "die had dus kunnen werken maar is daar te lui voor en wil liever een makkelijk leven zonder teveel verplichtingen" of "die doet erg haar best"?

We moeten uitkijken dat we niet een situatie creeren waarin mensen nooit voldoen. Want als je vrijwilligerswerk doet kan iemand ook best wel 'echt' werk doen, en als iemand betaald werk doet maar daarvoor aanpassingen nodig heeft, parttimer is, dat langzamer doet dan anderen of niet makkelijk instroomt in de 'enthousiaste en flexibele werkomgeving zonder 9-tot-5 mentaliteit' dat ook nog scheef aangekeken wordt.

Er is altijd wel wat te vinden waarop iemand, met een beperking dus want daarom zit iemand tenslotte in de wajong, niet zo presteert als de ideale werknemer. En dan is het al snel dus nooit goed genoeg... dan kan de maatstaf al snel worden 'zolang je gelukkig lijkt en je je redt in de wajong, kunnen we nog wel wat meer druk erop zetten' en dat lijkt me een heel desastreus uitgangspunt. (En nee, ik denk niet dat dat een bewust uitgangspunt is, maar dat het iets is wat er makkelijk onbewust insluipt. Dat we niet zoeken naar het punt waarop iemand goed kan functioneren, maar naar het punt waarop iemand het niet meer redt.)

Citaat:

Wat ik wel durf te constateren is wat iemand hier al ongeveer noemde: aangeleerde hulpeloosheid en afhankelijk gemaakt worden. Ik zie vaak, vooral bij jongeren met ADHD/PDD-NOS/LVG/autisme, een soort vicieuze cirkel ontstaan: ouders/hulpverlening denken bij voorbaat (voordat het kind 18 is) al dat opleiding of werk niet mogelijk is, vervolgens wordt er geen opleiding of werkervaring opgedaan en krijgen ze een uitkering, waarna het gebrek aan opleiding of werkervaring ervoor zorgt dat het serieus bijna onmogelijk wordt om een baan te vinden, en zitten ze thuis zonder noemenswaardige dagbesteding of dagritme, wat psychische problemen vaak erger maakt, waardoor de jongere nog meer gaat geloven dat hij/zij "toch niks kan" en minder makkelijk aan werkervaring komen, etc. Dit heb ik in mijn omgeving meerdere keren zien gebeuren, en als iemand geen mogelijkheden aangereikt krijgt wordt het heel vaak een soort uitzichtloos verhaal.

Mirranda schreef:

Nu lees ik al een poosje mee en ben absoluut van mening dat het goed is dat er een vangnet is voor chronisch zieke jongeren die niet kunnen werken hierdoor. Echter schrijft pandour4evuh dat ze van 32 uur naar 36 uur werken per week is gegaan.
Huh??? Dat is toch een normale werkweek en dan kun je zo in een normale functie terecht. Dan heb je toch geen Wajong nodig?

Heb ik iets gemist dat ik dit zo zie?

Verder benijd ik niemand met een uitkering, maar nog veel onterechter is het dat de pensioenen van ouderen al jaren dalen. Zij hebben daar immers 40 jaar of langer voor gewerkt en betaald. En dan gaat het ook niet om banketstaaf bedragen.
Voor hen is er zeker geen plek op de arbeidsmarkt om wat te kunnen bijverdienen (uitzondering daar gelaten).

Probeer in oplossingen/mogelijkheden te denken en niet in problemen (5% minder inkomsten).

Indestal schreef:

Ik lees steeds psychische omstandigheden op bokt in plaats een ernstige ziekte of handicap.., vraag mij af of een goede therapie en de juiste verwachting van je zelf als je nog zo jong bent niet beter op zijn plaats is.

Mirranda schreef:

Nu lees ik al een poosje mee en ben absoluut van mening dat het goed is dat er een vangnet is voor chronisch zieke jongeren die niet kunnen werken hierdoor. Echter schrijft pandour4evuh dat ze van 32 uur naar 36 uur werken per week is gegaan.
Huh??? Dat is toch een normale werkweek en dan kun je zo in een normale functie terecht. Dan heb je toch geen Wajong nodig?

Heb ik iets gemist dat ik dit zo zie?

Verder benijd ik niemand met een uitkering, maar nog veel onterechter is het dat de pensioenen van ouderen al jaren dalen. Zij hebben daar immers 40 jaar of langer voor gewerkt en betaald. En dan gaat het ook niet om banketstaaf bedragen.
Voor hen is er zeker geen plek op de arbeidsmarkt om wat te kunnen bijverdienen (uitzondering daar gelaten).

Probeer in oplossingen/mogelijkheden te denken en niet in problemen (5% minder inkomsten).

Indestal schreef:

Tegenwoordig heb je al snel een stickertje te pakken, wordt tijd dat dat eens veranderd....jongeren met een spychiatrische ziekte zullen vast onder de Wajongers vallen, maar ik ken ook de gevallen (...)

Citaat:

dit gesticker en gepamper wordt niemand beter van en de betrokkenen worden onterecht als zwakke broeder neergezet wat ze ook zo gaan voelen.

Deze groep mag blij zijn dat Nederland een zorgklimaat voor ze heeft geschapen.

Balou_k schreef:

Rangeela schreef:

kan hij ook jullie huis betalen? Heeft hij uitzicht naar een studie en kansen voor een goede baan?

Shadow0 schreef:

Pipodipo schreef:

Een bijkomende vraag kan zijn wat er dan op touw gezet moet worden om wajongers met arbeidsvermogen die ook in te laten zetten op de arbeidsmarkt zonder dat dat direct dubbele kosten oplevert? Er moet een prikkel zijn om de uitkering in te wisselen voor zelf verdiend geld en zo een eigen persoonlijk draagvlak op te bouwen.

Volgens mij gaat deze gedachtengang op een paar manieren fout:

Citaat:

Je uitkering betalen we net zijn allen. Je salaris verdien je zelf.

Tink89 schreef:

Maar vinden de wajongers hier dan ook niet dat er veel te veel mensen wajong krijgen die het eigenlijk niet nodig hebben? Een goede vriendin van mij is blind en krijgt daarom wajong. Ik begrijp dat niet zo goed, omdat zij prima telefonisch werk kan doen en met een spraakcomputer of brailleleesregel zelfs mijn baan zou kunnen overnemen. Ze is dan misschien wat langzamer, maar ze zou prima zelfstandig het wettelijk minimumloon kunnen verdienen.

Choiix schreef:

Nee want die werkgevers krijgen een flinke korting op de premie en kunnen ook gebruik maken van loondispensatie. Afhankelijk van waarom je een Wajong hebt kan je zo als werkgever een enorm goedkope kracht hebben.

Choiix schreef:

Nee want die werkgevers krijgen een flinke korting op de premie en kunnen ook gebruik maken van loondispensatie. Afhankelijk van waarom je een Wajong hebt kan je zo als werkgever een enorm goedkope kracht hebben.

Pipodipo schreef:

Het is niet aan jou om een oordeel te geven over mijn gedachtengang.

Citaat:

Deze bijdrage van Marie111 vond ik heel sterk:

Citaat:

Je uitkering betalen we net zijn allen. Je salaris verdien je zelf.

pandour4evuh schreef:

Als ik bijvoorbeeld 20 uur zou werken zou ik ook onder mijn minimumloon uitkomen. Je moet wel een bepaald aantal uren werken om het "recht" te hebben meer als je uitkering te verdienen.

Citaat:

Het is niet zo dat ik dan een volledige bijstandsuitkering krijg en daar boven op mijn salaris van die 20uur. dat zou dan wel van de zotte zijn.

Sabri schreef:

Ik snap zowiezo niet waarom er geregeld wordt gesuggereerd hier dat de wajongers er blij mee zouden moeten zijn dat ze tenminste nog een uitkering krijgen. Er is toch geen wajonger hier die zegt niet blij ermee te zijn? Hoewel de term blij ook wat raar gekozen is, alsof je blij wordt van een zodanig erge handicap op jonge leeftijd dat je niet eens kunt werken en daarom een uitkering krijgt!