gohya schreef:Dat jongetje is in princiepe het grootste slachtoffer,of je dat nou gelooft of niet,het is nu eenmaal wel zo. Je begrijpt dit pas als je zelf een kind hebt wat ook zoiets doet of deed. Ik hoop dan wel dat je,net als ik toen deed, snel aan de bel trekt,zodat het niet zó ver kan komen!
Lente schreef:Dat hondje is dood. Ja dat is heel tragisch maar die merkt daar nu niets meer van.
Dat meisje heeft iets traumatiserends meegemaakt en die heeft ook hulp nodig bij het verwerken daarvan. Als het een gezond en verder gelukkig meisje is heeft ze veerkracht en komt ze hier met hulp en liefde overheen. Ze zal het misschien nooit vergeten maar de pijn zal slijten.
Dit jongetje zal vanaf nu te maken krijgen met heel veel instanties, onderzoeken, wellicht een uit huis plaatsing in een instelling of een pleeggezin. Mogelijk (als dit inderdaad bij de ouders vandaan komt) heeft hij al hechtingsproblematiek. Het kan zijn dat hij in zijn leven al slachtoffer is geweest van fysieke of geestelijke mishandeling of verwaarlozing (dit hoeft niet, vaak is het zo; frustraties worden dan afgereageerd op iemand die zwakker is). Wat er ook met hem zal gebeuren, het kind staat waarschijnlijk nog een hoop psychische pijn te wachten. Daarnaast, als hij uiteindelijk mogelijk tóch opgroeit tot een normale volwassene -en die kans is aanwezig, ondanks dat een aantal mensen hier daar niet aan willen- zal hij altijd in de wetenschap leven dat hij dit heeft gedaan.
Wie was het grootste slachtoffer ook alweer?
Laatst bijgewerkt door bruintje123 op 06-08-15 14:45, in het totaal 1 keer bewerkt
Geplaatst: 06-08-15 12:51 
