Lusitana schreef:De honden waren 100% juist. Het probleem was dat er gezegd is dat het DNA 100% een match was, en dat was niet zo. En ik heb echt geen moeite met toegeven dat het fout is, maar, ik weet wel waar het vandaan komt. Er is een nieuwe wetgeving die maakt dat het moet voldoen aan andere eisen dan voorheen. Voorheen was wat ze hadden gewoon genoeg geweest voor een rechtszaak.
Nee, die 100% betrouwbaarheid ging over de historie van de honden. Maar die klopt niet eens.
Want ondanks dat ze nooit iets verkeerds hebben aangewezen (dwz., alert bij iets anders dan bloed/lijkgeur), is niet altijd bevestigd dat ze überhaupt iets hebben gevonden (dwz., ze geven een alert maar er kon niet forensisch bevestigd worden of er daadwerkelijk bloed/stoffelijk overschot etc was). Dus 100% betrouwbaarheid kun je gewoon niet zeggen, punt. Amaral heeft echter wél in de media (en in zijn boek) gedaan alsof die hondenalerts zo goed als sluitend bewijs waren. Dat is misleidend. Een 100% match is er inderdaad ook niet, en voor de duidelijkheid voor meelezers, het gevonden DNA kan van meer mensen zijn dus er kan niet gesteld worden dat het daar ligt door de ouders/maddie en dús is het geen bewijs voor het een of het ander— wat door het FSS (Forensic Science Service) zelf ook werd gerapporteerd.
Lusitana schreef:De ouders hadden gewoon zeven jaar de gevangenis in kunnen gaan wegens verwaarlozing van de kinderen, maar omdat de PJ eigenlijk naar een grotere zaak toe werkten hebben ze het niet gedaan. Dit heeft ook te maken met de wetgeving hier (ik woon in Portugal). Dus ze hebben nog geluk gehad, wat dat betreft.
Prima, kan best zo zijn.
Lusitana schreef:Door te zeggen dat er verzinsels aan twee kanten zijn, maakt het één niet beter dan het ander. Het geen argument.
Nee, dat klopt, maar er werd gesteld dat de media zo aan de haal ging met de feiten maar dat deed Amaral in de media net zo goed. Bedoel, de man heeft verdorie 2 boeken geschreven over de zaak. Met zijn eigen mening erin, waaruit -zo begrijp ik het van mensen uit het vakgebied- ook blijkt dat hij niet altijd even fair / eerlijk / als een goede inspecteur naar de zaak heeft gekeken.
Lusitana schreef:Er zijn wellicht geen bewijzen die standhouden in een rechtszaak, tot nu toen, maar er zijn wel heel veel aanwijzingen en bewijzen dat de ouders en de vrienden er omheen logen om allerlei dingen en je kunt je afvragen waarom als je niets te verbergen hebt.
Een voorbeeld is bv dat mevrouw McCann beweerde dat er in het reserveringsboek stond dat de kinderen alleen waren. Die bladzijde uit dat boek kun je gewoon in de files vinden en er staat niets over kinderen. Een andere leugen is dat de politie een deal voorgesteld zou hebben als ze maar zou bekennen. Dat doen ze hier helemaal niet, dat is onmogelijk voor politie.
Dat is lastig, want ‘liegen’ veronderstelt opzet. Er zijn wel tegenstrijdigheden en inconsistenties in verklaringen van de McCanns en vrienden. Maar dat gebeurt vaker bij getuigen die onder extreme stress staan, zeker als verklaringen pas uren of dagen later worden vastgelegd. Geheugen is dan zelden perfect.
Of dat opzettelijk was, of gewoon verwarring, is precies waarom rechters en onderzoeken verder moeten kijken dan alleen inconsistenties in verklaringen. Ik zou getuigenissen daarom altijd met een korrel zout nemen. Want hoe weet jij of ze liegen vs. gewoon oprecht verkeerd herinneren? Is jouw geheugen altijd feilloos?
Lusitana schreef:Het echtpaar McCann heeft er ook allemaal zaken bijgehaald die totaal niks met hun kind te maken hadden met als enig doel meneer Amaral ten gronde te brengen. Dat is gewoon een absurde reactie van mensen die een kind verloren hebben. Maar wel een logische reactie van ouders die niet willen dat de waarheid naar buiten komt. Of misschien weet je nog een andere situatie te noemen waarin dat logisch is.
Is er iemand in het hele topic die mij kan vertellen waarom ze zo nodig het leven van een politie hoofd moesten vernietigen? Waarom de president van Portugal een "sardientjesvreter" genoemd moest worden en de politie zuipschuiten, omdat ze wijn bij de lunch namen?
Het ene xenofobe na het andere kwam er voorbij in die tijd.
Wellicht omdat de focus van Amaral vanaf het begin al (onterecht en zonder bewijs, want dat kwam later pas!) op de ouders lag, in plaats van de zaak met een open blik te onderzoeken? Iemand die in de media harde feiten heeft gemengd met zijn eigen theorieën, cherrypicking wat hem het beste uitkomt qua bewijs, het andere bewijs/getuigenissen etc naast zich neer legt/minder belangrijk acht?
Wellicht omdat hierdoor de frustratie zo hoog lag (immers, ze zijn een dochter verloren en vervolgens loopt de politie vooral hun het vuur aan de schenen te leggen —dat moet toch vreselijk gevoeld hebben, zo veel onmacht, zéker als je gewoon onschuldig bent)?
Laten we vooral niet vergeten dat dat 'ten gronde brengen' gewoon wederzijds is. Zijn er onterechte dingen geroepen? Vast, maar dat geldt ook hier voor beide kanten. Amaral heeft hen vanaf het begin openlijk als verdachten neergezet, zonder sluitend bewijs. Daarbij heeft hij zélf in de media bewust feiten en suggesties door elkaar gemengd. Zijn boek en publieke uitspraken kwamen bovendien toen het onderzoek nog niet eens was afgerond.
Dat is niet ‘standaard werkwijze’ voor een lead detective. Dat ze zich daartegen verdedigen is niet zo vreemd. Zeker niet als ze vinden dat hij door zijn uitspraken het onderzoek naar andere mogelijke verklaringen heeft gehinderd.
Lusitana schreef:Ik weet niet wat je bedoeld als je zegt dat het niet gelijk netjes is aangepakt. Misschien kun je daar over uitweiden. Ze hebben gewoon een protocol afgewerkt zoals ze dat bij elke zaak doen.
De GNR was als eerste ter plaatse en toen ging het in ieders ogen om een vermist kind. Dus zijn ze meteen gaan zoeken. Er was geen lijk of bloed, dus ze gingen het niet meteen als een plaats delict behandelen alsof er een moord was gepleegd of zo.
Meneer Amaral, van de PJ , die de coördinator werd van de zaak, zat niet dichtbij, dus die is de volgende ochtend pas gekomen met zijn ploeg.
Dat was echt niet anders geweest in andere zaken of andere landen als je aangeeft dat je kind verdwenen is en de deur open was waardoor ze zelf weg had kunnen lopen.
Maar goed, weet je we draaien al jaren in circeltjes en het zijn allemaal oude koeien.
De GNR/lokale politie was er inderdaad snel bij en startte ook meteen een zoektocht in de buurt. Maar er was géén alarmering naar grenspolitie of havens uitgezet in de eerste uren. Ook de plaats delict werd onvoldoende afgezet (net zo belangrijk bij een verdwijning, al dan niet nog belangrijker dan in een moordzaak, lijkt me), wat ertoe leidde dat meerdere mensen (vrienden, personeel, zelfs toeristen) de plek betraden voordat er fatsoenlijk sporenonderzoek kon plaatsvinden. De latere komst van Amaral en zijn team is wellicht logisch, maar de fouten in het vroege stadium (forensische bewaking, communicatie naar andere diensten) worden door veel experts toch echt als ernstig beschouwd.
- Te late waarschuwing/inzet van grens- en maritieme politie.
- Geen wegblokkades in de eerste uren.
- De plaats delict (appartement) werd niet goed afgezet, wat sporenonderzoek bemoeilijkte en mogelijk 'vervuiling' veroorzaakte.
- Forensisch onderzoek werd laat uitgevoerd.
- Overhaaste beslissingen: Amaral richtte zich snel op de ouders zonder sluitend bewijs.
- Hij baseerde zich sterk op speurhonden (lijkgeur) zonder verdere forensische bevestiging.
- Openlijke beschuldigingen aan de McCanns via media en in zijn boek (nogmaals: zonder sluitend bewijs), wat hij bovendien ook publiceerde terwijl het onderzoek nog loopt.
- Veroordeeld voor meineed in een andere verdwijningszaak (Joana Cipriano)
- Zijn kritiek op Britse onderzoekers bemoeilijkte samenwerking tussen Portugal en het VK
Hij werd niet voor niks in oktober 2007 van het onderzoek gehaald na kritiek op Britse politie.
En zijn reputatieschade was al vóór de McCann case een ding, bij de Joana Cipriano case die ik net noemde. Daar heeft hij zich ook heel snel volledig op de ouders/moeder gericht, maar heeft hij, schijnbaar, het mishandelen van de moeder om een (valse) bekentenis uit te lokken door zijn collega's, verdoezeld. De politie verklaarde dat ze zichzelf had verwond door van een trap te springen in een zelfmoordpoging.... Daarvoor is hij dus veroordeeld voor meineed.
Little_Gift schreef:Los van of ze nu wel of niet betrokken waren bij wat voorafging aan of bij de verdwijning of meer van Maddie... Het feit dat ze inderdaad zo verdacht deden en allerlei kostbare tijd verloren lieten gaan door éérst hun verhalen op elkaar af te stemmen en vanalles te willen verdoezelen zoals verandadeur enz enz...
Los of dat nu was ter "bescherming" van hun andere kinderen (om die dus niet te verliezen ten gevolge aanklacht neglect eventueel), hebben ze op dat moment wél de keuze gemaakt om de "window" van de eerste uren te verspillen aan die acties ipv die window ten volle te benutten om een adequate zoektocht naar Maddie te laten instellen.
En dat is ook niet ok!
De eerste x aantal uren zijn meestal de bepalende in het wel of niet terugvinden.
Ze kozen echter om kostbare tijd verloren te laten gaan om verdachte handelingen te verrichten zoals verhalen afstemmen enz (ook al is dat om hun tweeling te vrijwaren) en hebben daar waarschijnlijk de enige kans verloren om haar op dat moment wél of niet te vinden.
Dat was op dat moment óók een keuze en gaat tegen elk normaal ouderinstinct in. Een panikerend ouderinstinct, zou juist alle risico nemen op zo'n momenten om tóch maar je verdwenen kind terug te vinden...
Dat is jouw interpretatie. Ik vind dat je toch veel aannames doet hier. "verdacht deden" is ook maar een interpretatie, verdoezelen idem. Het is een panieksituatie, dan handelen mensen niet meer volledig logisch. Bovendien: ook als de ouders verward en chaotisch handelden, was het nog steeds de verantwoordelijkheid van de politie om het protocol strak te volgen en grenscontroles en forensische beveiliging tijdig te activeren. Dat is niet gebeurd.
Lusitana schreef:Maar goed, weet je we draaien al jaren in circeltjes en het zijn allemaal oude koeien.
Uiteindelijk blijft het dus grotendeels bij aannames, suggesties en persoonlijke interpretaties. Ja, er zijn vragen en verdachte omstandigheden. Maar ook veel menselijke fouten, paniekreacties en onhandig politieoptreden.
Feiten en emotie lopen snel door elkaar, zeker in een zaak die zo gevoelig ligt. Daarom is het goed om kritisch te blijven kijken: wat is bewezen, wat is suggestie, en wat is gewoon speculatie?
Er is gewoon geen bewijs voor de ouders behalve speculatie en aannames. Er is méér bewijs voor Bruckner (getuigenissen etc). Dus als we zo unbiased en feitelijk mogelijk naar de case kijken, dan zou -ook al is er nog geen 100% duidelijk antwoord- je vooral benieuwd moeten zijn naar wat er uit het onderzoek naar Bruckner komt, ipv nog steeds over de ouders blijven beginnen... Maar goed, dat is mijn visie erop.
Zolang we dat niet scheiden, blijven we cirkeltjes draaien.