Wij hadden thuis ook vrijwel dezelfde regels. Drinken mocht wel, maar alleen melk of water, geen limonade of frisdrank oid. En in het weekend dronken mijn ouders wijn bij het eten en dat mochten wij ook toen we ouder waren. (Vanaf 15, 16 denk ik?) Wij mochten trouwens doordeweeks inderdaad ook geen frisdrank, wel limonade geloof ik. Maar cola en dergelijke alleen in het weekend of bij feestjes. Toen we ouder waren (puberteit) veranderde dat wel.
Spaghetti en rijst at je met een lepel, dat hoort niet met een mes en spaghetti mocht je al helemaal niet snijden! Aardappels mocht je ook niet snijden met je mes, alleen doormidden breken met je vork. Jus mocht eroverheen, maar je mocht het niet prakken. Bestek moest je aan het uiteinde vasthouden met de toppen van je vingers, dus niet je hele vuist eromheen. Brood op tafel moest je breken en dat stukje dan in je mond stoppen, het mocht niet gesneden worden.
Wij hoefden trouwens brood niet met mes en vork te eten (liever niet zelfs, dat ging dan weer te ver haha), maar moesten het inderdaad aan tafel wel in kleine stukken snijden voordat we het opaten. 'Patat' zeiden wij thuis niet, we aten frietjes.

Ik mocht het vast wel zeggen, maar ben het zo gewend dat ik het niet zeg. Dit mochten we thuis (die ene keer als we het aten per jaar als we bijvoorbeeld terugkwamen van vakantie

) overigens wel met onze handen eten, maar we wisten dat dat in een restaurant niet mocht. Ik was vroeger echt jaloers op vriendinnetjes die iedere zondag friet aten, wij aten op zondag 'extra lekker'.
Wij moesten ook alles altijd proeven, het woord 'lusten' mochten we niet gebruiken, want 'lussen hangen in de bussen' (oh en 'zeg eens wafel?' 'Wafel.' 'Elleboog van tafel.'

)
Ik vind kinderen die niets willen eten ook echt vervelend. Slechte opvoeding. Dat voorbeeld van sherwood? Verschrikkelijk! Wij moesten ook ons bord leeg eten (tenzij je echt genoeg had ('vol' zat je niet

), maar mijn ouders wisten heel goed wanneer dat echt zo was bij ons) en mochten inderdaad pas opnieuw opscheppen als ons bord leeg was. Ook geen toetje als je niet goed had gegeten. Dingen die we echt niet lekker vonden, hoefden we dan maar heel weinig van (je leeftijd in spuitjes bijvoorbeeld, maar maximaal 8 ofzo denk ik). Wij aten ook nooooit ons eten met appelmoes, ketchup of wat dan ook. Gewoon proeven, vind je het dan niet lekker, dan neem je toch nog twee hapjes en dan was het goed. Ik ben blij dat ik zo heb leren eten, want ik wil nu altijd alles proeven, vind bijna niets echt niet lekker en vind het altijd leuk om nieuwe smaken te proberen.
Wij aten ook altijd met zijn allen aan de eettafel. Later, toen mijn ouders gescheiden waren, kreeg ik het nog wel eens voor elkaar dat ik bij de tv mocht eten, omdat ik echt heeeeeel graag iets wilde zien en dan kwam mijn moeder er wel gezellig bij zitten. Dan zaten we samen op de bank, met de borden op de tafel voor ons.
Het samen eten is echt een moment dat je even allemaal rustig bij elkaar zit. Ik vind dat nu ook altijd heel erg gezellig, daarna lekker natafelen.. hoop dat later ook zo te doen, zowel met vrienden die komen eten als met mijn kinderen.
Ik zeg ook van huis uit ijskast, in plaats van koelkast en we aten geen 'gebakjes' (fout! het is gebak (verzamelnaam) of taart en dan taartjes als het kleintjes waren, zoals moorkoppen etc.

).
Ik vind dat de regels niet 'streng' zijn en ik ga mijn kinderen ook zeker dezelfde tafelmanieren bijbrengen. Ik vind het ook echt vreselijk als mensen prakken, vervolgens alles alleen met hun vork naar binnen schuiven, terwijl de andere hand om het bord of op hun schoot ligt.