Ik ben door persoonlijke omstandigheden de afgelopen weken heel erg weinig op Bokt geweest en zie dit topic daardoor ook nu pas.
Dat filmpje is gruwelijk. Wat een waanzin en ik kan er met mijn verstand niet bij wat iemand beweegt om zo op een dier in te slaan. Zo iemand moet gewoon strafrechtelijk vervolgt worden in mijn ogen, want schorsen alleen is gewoon niet voldoende straf. Zeker niet als diegene nog niet eens het boetekleed aantrekt maar het nog probeert goed te praten ook. Afschuwelijk! Ik was best al wel in shock van het fimpje van Charlotte Dujardin, maar dit gaat in mijn ogen nog vele malen verder in gruwelijkheid.
Ik moet wel zeggen dat als ik dan de discussies lees en hoe dit drama en totale exces wordt aangegrepen om een punt te maken dat de gehele wedstrijdsport verrot is en door sommigen gesteld wordt dat het merendeel van de wedstrijdruiters egotrippers zijn die hun paard alleen als een middel om hun wedstrijddoelen te bereiken zien, vind ik dan ook wel weer erg kortzichtig. Ja lang niet alle beeld die je op wedstrijden ziet is fijn, maar er zijn wel degelijk ook hele fijne combinaties en ik zie echt het merendeel gewoon heel erg begaan met zijn/haar paard en wil leren en beter worden. En beter worden is altijd in het voordeel van het paard.
Mensen die zo afgeven op wedstrijden, zijn voor zover ik ze meemaak, vaak zelf heel erg teleurgesteld in hun eigen wedstrijdcarriere, waardoor vervolgens de gehele wedstrijdsport maar in een negatief daglicht wordt gezet om daarmee het niet waar kunnen maken van hun eigen ambities te kunnen verklaren. “Het ligt niet aan mij, het ligt aan de verrotte wedstrijdwereld en ik heb het heilige licht gezien waardoor ik er niet meer aan meedoe.“
EmberGlow schreef:Het is dan ook zo jammer dat er eigenlijk nog geen positieve bekrachtiging te zien is in zowel de topsport als amateursport.
Een klopje op de hals na het loslaten van druk van bit/spoor/zweep/been is geen positive bekrachtiging..
EmberGlow schreef:Dat is negatieve bekrachtiging met een 'cookie on top', dat is geen clean positieve bekrachtiging. Je paard is dan enkel opgelucht dat de aversieve prikkel weg is, en dan komt er nog een 'beloning' bovenop. Echte positieve bekrachtiging houd je in de positieve emoties en ervaringen.
Misschien mijn onkunde, ik zit niet zo in de positieve bekrachtiging vs negatieve bekrachtiging theorie scene, maar wat zie jij dan wel als pure positieve bekrachtiging om je paard te leiden? Ik kan me daar dus niet echt een goede voorstelling van maken en kom dan uit op met een hengel met een wortel voor je paard hem de weg wijzen welke kant je wilt dat hij opgaat? Ik zie het echt niet. Je hebt toch altijd je been, zit, teugel/hand hulpen nodig om je paard eerst duidelijk te maken wat je van hem vraagt. Dat doe je toch door met je been, je zit of je hand de druk iets te wijzigen, en als je paard het juiste antwoord geeft ga je weer in standje neutraal al dan niet gecombineerd met een „goed zo“ of een klopje op de hals zodat hij weet dat hij het juiste antwoord heeft gegeven?
Wat is daar alleen maar beloning on top aan en wat is daar alleen maar opluchting van het wegnemen van de prikkel aan? Je moet toch eerst aangeven wat je vraagt en daarvoor gebruik je drukverandering als communicatiemiddel. Als jij vindt dat been, bit, spoor of zweep alleen maar als agressieve middelen ingezet kunnen worden om je paard te dwingen, dan heb jij het gewoon altijd verkeerd geleerd. En ja ze kunnen misbruikt worden, maar je kan bitloos en spoor/zweeploos net zo goed heel grof en onaangenaam zijn naar je paard.
Verder ben ik helemaal geen fan van rollkur of dergelijke trainingsmethode en ben ik helemaal geen Anky fan oid. Maar ik denk wel dat bv een Anky echt meer ruitergevoel in haar pink heeft als het totaal aan alle bokkers in dit topic te samen. Ongeacht of je fan bent van haar manier van rijden, denk ik persoonlijk dus dat vrijwel elk paard nog altijd liever Anky op zijn rug heeft dan willekeurig welke bokker. De momenten van hyperflexie worden waarschijnlijk niet als fijn ervaren, maar als ik zie wat al die zogenaamd supervriendelijke ruiters maar aan lopen butsen met onduidelijke hulpen, een uur lang, dat is denk ik nog veel onaangenamer voor een paard. Want 1 ding moet je haar wel nageven, zij is superduidelijk in haar hulpen en wat ze vraagt van een paard. En uiteindelijk is die duidelijkheid volgens mij waar je een paard het meeste mee dient als je echt naar het wezen paard kijkt en niet vanuit onze menselijk bril. Het probleem zit hem denk ik ook niet bij een Anky zelf, het probleem zit het bij al diegene die haar na proberen te doen, maar niet dat ruitergevoel hebben wat zij heeft en daardoor niet die duidelijkheid geven en het vechten en weerstand wordt.
Over ruiters die ik volg, ik ben zelf niet zo van de hogere dressuur en ken daar niet zoveel namen. Ik zit veel meer in de eventing scene. Ik kijk heel erg graag naar de dressuur van ruiters als Michael Jung, Ingrid Klimke, Chris Burton, William Fox-Pitt, Rose Canter.
Verder ben ik door de podcasts ook Hester Bransen van Ruitergevoel gaan volgen. Die vind ik ook heel erg fijn en duidelijk uitleggen hoe je in de basis goed en paard vriendelijk maar wel duidelijk paardrijdt en dit sluit ook naadloos aan bij de manier zoals ik bij mijn eigen vaste instructrice les krijg.
Geplaatst: 17-06-25 11:23 
Als zij het al niet goed kunnen doen. Hoe moet de rest het dan leren? 
verwarring alom. Je zou er moedeloos van worden. 
) heb ik er vrede mee dat ik en de wedstrijd sport eeuwig in dat grijze gebied wonen. Waar niks heel duidelijk is. Niks alleen goed of alleen slecht. 
