maaikemuis schreef:De plek waar je woont en leeft, bepaalt voor een groot gedeelte de visie die je hebt op de gebeurtenissen in de wereld. Vanuit die optiek snap ik het opiniestuk dat deze man heeft geschreven. En het is verschrikkelijk wat er gebeurd is, het is ronduit barbaars te noemen hoe jonge en onschuldige mensen zijn afgeslacht. Ook ik begrijp de emotie en voel deze ook kijkend vanuit mijn Nederlandse perspectief. Maar door waar ik heb geleefd heb ik daarnaast ook nog een ander wereldbeeld dan de mensen om mij heen. Ik heb namelijk in Noord-Ierland gewoond ten tijde van de laatste dagen van de Troubles en ik was woonachtig in een uiterst katholieke wijk.
Ik heb van heel dichtbij meegemaakt hoe mensen polariseren, hoe mensen eigenlijk geen andere optie hebben dan polariseren wanneer er constante provocaties vanaf de andere kant van de muur plaatsvinden. Het merendeel van de mensen die in mijn wijk woonden stonden wel degelijk achter de IRA, ze waren er niet actief of openlijk lid van en ik zal niet snel vergeten hoe een bomaanslag werd gevierd in de plaatselijke pub. En het waren heel gewone mensen, heel gezellig ook. Ik voelde me er zelden ongemakkelijk. En laat er nu een behoorlijke groep Palestijnen wonen.
Met een van hen ben ik bevriend geraakt en tot op deze dag hebben we nog altijd contact. Hij keurt de daden van Hamas af, hij keurt Hamas af (en Hezbollah), maar er zit een dubbele bodem in die afkeur. Want wat moet je nog wanneer je moeder komt te overlijden door het gebrek aan medische zorg en omdat ze de grens niet door mocht? Wat moet je nog wanneer je niet naar de begrafenis van haar kan omdat je het land niet inkomt? Wat moet je nog wanneer je neefjes neer worden geschoten door Israëlische militairen? Wanneer je geen olijfgaard meer hebt omdat die is geconfiskeerd en daar nu kolonisten wonen?
Ik gruwel van beide vechtende kampen. Ik heb medelijden met de bevolking aan beide kanten van dat hek. Ik keur de acties van beide overheden af. Ik kan het afkeuren omdat ik er niet woon. Maar wat als je er wel woont? Dan wordt je, aan welke kant van dat hek je ook zit, meegezogen in de waan van alle dag en de zienswijzen van alle mensen om je heen. En zie je niet meer hoe de andere kant het ziet.
Ik denk niet dat een oorlog van een paar weken/maanden de wrongdoings van de afgelopen 100 jaar gaat oplossen. In Noord-Ierland is het al 23 jaar vrede en nog altijd is het een gebied waar kinderen opgroeien met angst en haat richting de mensen die aan de andere kant wonen van de muur.
Ik denk dat je dit heel goed ziet ja. Niets aan toe te voegen. Uiterst triest.