Mentale gezondheid tieners

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
pmarena

Berichten: 51695
Geregistreerd: 09-02-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-12-22 11:07

Ja en toch zijn ze helemaal zo slecht nog niet in principe, maar het ging gewoon fout vanwege die zwembadsluiting bij het eerste zwembad, en slechte onderlinge communicatie in het tweede zwembad, eigenlijk gewoon dikke pech....

De juf van dat laatste incident zeg maar, belde ook nog op dat ze héél erg vond dat dit gebeurd is, dat als ze zijn verhaal had geweten, ze het nooit gedaan zou hebben. Ze vond het oprecht vreselijk naar. Tja heel lief natuurlijk, ik heb ook begrip ervoor: zij deed dat niet expres zo. En het zal vàst zo zijn dat het bij veel kinderen goed werkt: Hop er in, dan zie je dat het wel meevalt. Maar bij sommigen maak je het daarmee juist erger.

En eerlijk is eerlijk: dat ventje heeft zelf echt gezegd dat hij niet durfde. Dat het afgesproken was dat hij nog niet van het startblok hoefde. Maar daar werd gewoon niet naar geluisterd.

En dit hebben we vaker gehad. Ook bij dokter en tandarts. Hij vindt dat al heel spannend en zulke incidenten van het ene beloven en het andere doen, maken dat niet beter.... En dan zit je op een gegeven moment dus in de situatie dat toeschouwers een zeikerig kind zien, die niet meewerkt, en ouders die een beetje "slappe hap" reageren ipv. dat kind even een schop onder de kont te geven dat hij gewoon moet doen wat iedereen doet.

En ik kan dus uit eigen ervaring zeggen dat het niet altijd zo simpel is als het lijkt, soms zit er een heel verhaal achter waardoor ouders de keuze maken om de "nee" van hun kind te respecteren. Omdat ze dan uiteindelijk veel meer van dat kind gedaan krijgen dan wanneer je zou gaan dwingen en het kind helemaal op slot gaat :(:)

ikke

Berichten: 38743
Geregistreerd: 06-03-01
Woonplaats: next to nowhere

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-12-22 14:06

Sizzle schreef:
Mee eens, ik vind het behoorlijk „vorige eeuws“ zwemonderwijs als ik dat zo lees.
Ik ben juist zo ontzettend gelukkig met hoe het er aan toe gaat in de zwemscholen die we tot nu toe gehad hebben (verhuizing tussendoor). Streng op techniek maar pedagogisch zeer correct. Ook streng op de ouders (geen gemeut en gedraai in de kleedkamers met kinderen die zichzelf prima kunnen omkleden) zodat er een ontspannen sfeer hangt.
De zwemschool van je zoontje doet me denken aan mijn eigen jeugd: luidkeels huilend het zwembad ingesleurd worden en dan zonder pardon het diepe water ingekiepert worden waarna je vingertjes van de rand losgepeuterd werden en als je dreeg te zinken kreeg je zo‘n metalen haak onder je buik -O-
Ik heb nog altijd watervrees.

Dus ik vind het top dat je zo voor je kind opkomt!

Dat is ook mijn beeld van het verhaal van pmarena.
Ben je als ouders mooi klaar mee, en bedankt.

Ze hebben het bij mij nooit voor elkaar gekregen om me "onverhoeds" in het diepe te pleuren maar ik heb uiteindelijk beter leren zwemmen van een neef en de vader van een vriend tijdens vakanties aan zee dan wat het schoolzwemmen ooit opgeleverd heeft.
Dus nee, geen papiertje aan de muur maar ik weet wel hoe ik met water om moet gaan :D

pmarena

Berichten: 51695
Geregistreerd: 09-02-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-12-22 14:19

Ja precies, dat is de laatste optie: het helemaal zelf doen om dat ventje goed te leren zichzelf in en rond het water goed te kunnen redden. Maar ik gun het hem ook zo dat hij "gewoon" beretrots kan zijn op het behalen van zijn zwemdiploma ('s) en aan zichzelf kan bewijzen dat ook hij het gewoon kan :(:)

En vergeet ook niet het sociale aspect van lekker in een groepje kinders met iets sportiefs bezig zijn.

Maargoed, hij is absoluut niet de enige die al vroeg leert dat mensen in een machtspositie over je heen denderen. Je niet horen, niet zien, niet serieus nemen en niet naar je luisteren. Dat jouw grenzen ondergeschikt zijn aan hun behoeftes. En dat JIJ je maar aan moet passen.

Als daar dan niet genoeg liefde, waardering en aan luisterend oor tegenover staan voor zo'n kind dan kan ik me goed voorstellen dat met nog een paar van dat soort tegenslagen, het leven er toch knap zwartgallig uit gaat zien tegen de tijd dat je een tiener bent :(:)

ikke

Berichten: 38743
Geregistreerd: 06-03-01
Woonplaats: next to nowhere

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-12-22 14:34

pmarena schreef:
Ja precies, dat is de laatste optie: het helemaal zelf doen om dat ventje goed te leren zichzelf in en rond het water goed te kunnen redden. Maar ik gun het hem ook zo dat hij "gewoon" beretrots kan zijn op het behalen van zijn zwemdiploma ('s) en aan zichzelf kan bewijzen dat ook hij het gewoon kan :(:)

En vergeet ook niet het sociale aspect van lekker in een groepje kinders met iets sportiefs bezig zijn.

Maargoed, hij is absoluut niet de enige die al vroeg leert dat mensen in een machtspositie over je heen denderen. Je niet horen, niet zien, niet serieus nemen en niet naar je luisteren. Dat jouw grenzen ondergeschikt zijn aan hun behoeftes. En dat JIJ je maar aan moet passen.

Als daar dan niet genoeg liefde, waardering en aan luisterend oor tegenover staan voor zo'n kind dan kan ik me goed voorstellen dat met nog een paar van dat soort tegenslagen, het leven er toch knap zwartgallig uit gaat zien tegen de tijd dat je een tiener bent :(:)

Ja, daar heb je absoluut een punt. Ik had daar als kind m'n eigen "oplossingen" voor maar die tijd is ook echt niet te vergelijken met de huidige tijd.

Ik denk dat je dat goed aangepakt hebt.

superpony
Berichten: 26613
Geregistreerd: 25-02-05

Re: Mentale gezondheid tieners

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-12-22 15:12

Excuses, vanwege lange ritten op en neer naar zkh vast wat gemist.

@Sizzle, Dat scherm is een ding. Ik sprak 2jr terug iemand die dat zelfs terugziet bij de honden trainingen. Mensen die thuis op hun scherm blijven kijken en honden verkeerd gedrag vertonen.
Baasjes die buiten op hun scherm bezig blijven.

Ik wil kinderen niet met honden vergelijken, maar in deze zie ik toch overeenkomsten.

Maar ook dat is wel van alle tijden. Heel soms zeiden mensen iets dat mijn moeder werkte en niet thuis zat met een bakje thee. Maar mijn moeder was er op maandag en besteedde vaak de hele middag aan mij en de avonden in het weekend toen ik klein was mocht ik opblijven en namen we samen een bakje chips bijvoorbeeld.

Ik had vriendinnen met thuisblijvende moeders die als we thuis kwamen ons naar boven stuurden na een kop thee en altijd gezeur; ga je kamer opruimen. Moeders zaten vaak zelf uren aan de telefoon of met een vriendin op de bank. Nee, ik was daarop niet jaloers.

Ik ben van 74 en in mijn tijd speelde de bom, de zure regen etc ook allemaal. Mijn ouders wilden uit Amsterdam naar Almere en kochten ook met 13% hypotheek.
Maar het gaat niet om de situatie, het gaat erom hoe je daarmee omgaat.

Hoe antwoord je op de vragen van je kinderen, hoe ga je met hun angsten om? En vooral, wat krijgen ze van jou mee?

Ik heb naast de goede dingen ook veel nare en lastige dingen meegemaakt in mijn jeugd. Mijn eigen zoon heb ik geprobeerd te beschermen, maar van alles weghouden is ook niet gezond. Dus hij is soms verwend en soms hebben we ook gezegd; dat kost heel veel geld en kan niet zomaar. Ik denk dat je dat moet brengen zonder dat het als een big issue wordt opgevat of een trauma geeft dat je veel geld moet hebben, alles duur is etc.

De balans vinden is het belangrijkste, maar de volwassenen hebben wel in de hand wat de kinderen en jeugd meekrijgen.

Overigens lees ik over zwemles. Dat ging bij mij ook helemaal mis. Te lang verhaal, maar werd huilen, dus gestopt. Mijn oma en oom hebben me wat over angsten heen geholpen en later mocht ik proefzwemmen en kon zo instromen bij lessen elders en daarna afzwemmen. Ik ben nooit echt bang geworden.

Maar toen ik dus klein in Italie op het strand speelde en dat een probleem was, snapte de familie het daar niet. Die maakten de kinderen eerst zelf reddend en angstvrij. In Nederland gaat het vrijwel meteen om de perfecte slag. Het zal vast per zweminstructie, regio en tijd verschillen, maar in Nederland zijn we zo enorm van het pushen en alles moet perfect.

Onze zoon ging al alle glijbanen zonder angst af, waar de zwemlessen soms een drama waren. Hij deed zijn best, bleef al jaren drijven en kwam ook wel aan de overkant, maar vond er verder echt niks aan.

Ik heb een tijd bij een voetbalclub gewerkt en daar werd toen besproken met KNVB hoeveel kinderen mochten trainen en spelen, rond welke leeftijd etc. Er werd gesproken over de selecties voor jeugd onder de 16 afschaffen, maar gebeurde nooit.
Onze zoon wilde zo graag bij de selectie en kwam daar ook bij ( helaas ) Dan heb je een ventje van 8 die 3x pw traint en 1, soms 2x pw een wedstrijdje heeft. Geen 2x 45min, maar toch.
Dan kan je zeggen; waarom sta je het toe, maar als een kind heel graag wilt en er zo hard voor werkt, moet je echt hard zijn om nee te zeggen.
Hij werd gescout toen hij 12 was, maar kwam niet meer door de medische keuringen en moest tot zijn 16/17e stoppen.
Daarna recreatief op niveau gaan voetballen.

Je wil niet weten wat je vanuit een club, maar ook als ouders allemaal meemaakt langs de kant en van ouders en soms trainers hoort.
We hebben het niet meer in bezit, maar onze zoon had zelfs een contract waar je niet wil lezen wat de regels waren voor kids va 8jaar.
En dan hoe ze elkaar ook gek maken, want die jongetjes die thuis zo gepusht worden, zijn ook niet altijd de leukste naar vriendjes als die minder kunnen voetballen.

Overigens zie ik dat ook bij moeders die hun met name dochters als nieuwe Anky klaarstomen. Pony's met bijzets voor het plaatje, kinderen leren niks over paarden, mogen niet lekker klooien en doen, maar gaan van wedstrijd naar wedstrijd, uiterlijk vertoon is alles.
En voor wie??

En niet alles is wat je ziet. Je moet bij veel mensen denk ik niet thuis meedraaien, ook al lijkt het van de buitenkant zo mooi en perfect.

ikke

Berichten: 38743
Geregistreerd: 06-03-01
Woonplaats: next to nowhere

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-12-22 16:45

superpony schreef:
De balans vinden is het belangrijkste, maar de volwassenen hebben wel in de hand wat de kinderen en jeugd meekrijgen.

Ik vis deze er even tussenuit maar ik lees in jouw stuk toch iets wat je op andere plekken op Bokt niet moet roepen want dan heb je de hele moedermafia over je heen: je leid je kind op tot volgende generatie wereldburger.

En ja, je mag kinderen gewoon vergelijken met houden want de elementaire leerprincipes zijn gewoon hetzelfde. Het verschil komt pas op het moment dat je WEL aandacht besteed aan datgene waar je eigenlijk mee bezig zou moeten zijn (waarmee ik ook niet wil zeggen dat je nooit op je schermpje mag kijken).

superpony
Berichten: 26613
Geregistreerd: 25-02-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-12-22 17:44

ikke schreef:
superpony schreef:
De balans vinden is het belangrijkste, maar de volwassenen hebben wel in de hand wat de kinderen en jeugd meekrijgen.

Ik vis deze er even tussenuit maar ik lees in jouw stuk toch iets wat je op andere plekken op Bokt niet moet roepen want dan heb je de hele moedermafia over je heen: je leid je kind op tot volgende generatie wereldburger.

En ja, je mag kinderen gewoon vergelijken met houden want de elementaire leerprincipes zijn gewoon hetzelfde. Het verschil komt pas op het moment dat je WEL aandacht besteed aan datgene waar je eigenlijk mee bezig zou moeten zijn (waarmee ik ook niet wil zeggen dat je nooit op je schermpje mag kijken).


Dat weet ik ook wel hoor. Ik ga ook weg uit topics waar iedereen zijn neus dezelfde kant steeds op moet wijzen of enkelen te dominant aanwezig zijn en hun mening de enige goede is.

En dat is ook wat je kan doortrekken naar de maatschappij. Er zijn sterke mensen, dominante mensen en mensen die overal achteraan hobbelen en ergens bij willen horen.

Ik heb niet veel vriendinnen gehad en overgehouden, omdat ze veel teveel met uiterlijkheden bezig waren. Niet alleen make up en kleding, maar ook hoe ze overkomen, wat anderen van je denken etc. Jezelf mogen zijn en mensen in hun waarde laten is best heel moeilijk blijkt.

Ik ben zelf absoluut geen feminist, maar ik zie die groep wel groeien en vind dat geen voordeel. Althans, niet op de manier waarop dat nu gebeurt, dat vreselijke fanatieke op alles.

Ik vind ook dat je opvoeding en leren van mens, hond, paard, varken etc kan vergelijken, maar dacht; ik zal maar niet roepen dat een hond opvoeden hetzelfde is.
Als ik naar mezelf kijk, zie ik juist wel heel veel overeenkomsten qua opvoeden, consequent zijn, het goede belonen, waar je vrij laat om zelf keuzes en fouten te maken en wat je moet corrigeren.

Mungbean

Berichten: 36281
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-12-22 17:48

1 op 1 gezien is een kind (en huisdier) uiteraard een product van zijn directe omgeving.

Ik vraag me echter ook af hoe we als maatschappij die algemene toxische druk eraf krijgen. Zolang ouders en leraren nog massaal overspannen zijn, hoe krijg je dan de rust in die nieuwe wereldburgers?
Wat kunnen we met z‘n allen systematisch aangaan om dat weer te normaliseren.

Je ziet de kentering deels wel al gebeuren met de „silent resignation“ en „quiet quitting“ (geen overuren meer sparen als bonuspunten). Dit heeft natuurlijk als gevolg dat die generatie als lui, verwend en kansloos bestempeld wordt terwijl het eigenlijk zelf-bescherming is voor niet allen zichzelf maar ook de opgroeiende generatie.

Van mij persoonlijk mag een hoop van de 24/7 maatschappij weer op de schop. De wereld vergaat niet als je een dag langer op je amazon pakje moet wachten en het is zelden echt spoed als iemand na 8 uur een helpdesk belt voor een storing op de router of al ls je netflix hapert. Op die manier laat zich het personeelstekort wellicht ook weer beter omorganiseren.

Suliko

Berichten: 4988
Geregistreerd: 06-12-14
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-12-22 22:10

Sizzle schreef:
1 op 1 gezien is een kind (en huisdier) uiteraard een product van zijn directe omgeving.

Ik vraag me echter ook af hoe we als maatschappij die algemene toxische druk eraf krijgen. Zolang ouders en leraren nog massaal overspannen zijn, hoe krijg je dan de rust in die nieuwe wereldburgers?
Wat kunnen we met z‘n allen systematisch aangaan om dat weer te normaliseren.

Je ziet de kentering deels wel al gebeuren met de „silent resignation“ en „quiet quitting“ (geen overuren meer sparen als bonuspunten). Dit heeft natuurlijk als gevolg dat die generatie als lui, verwend en kansloos bestempeld wordt terwijl het eigenlijk zelf-bescherming is voor niet allen zichzelf maar ook de opgroeiende generatie.

Van mij persoonlijk mag een hoop van de 24/7 maatschappij weer op de schop. De wereld vergaat niet als je een dag langer op je amazon pakje moet wachten en het is zelden echt spoed als iemand na 8 uur een helpdesk belt voor een storing op de router of al ls je netflix hapert. Op die manier laat zich het personeelstekort wellicht ook weer beter omorganiseren.


Je zou eens kunnen kijken naar het boek van Hartmut Rosa 'Leven in tijden van versnelling, een pleidooi voor resonantie'. Hij is socioloog en heeft theoriën geschreven over hoe de moderne tijd gelijk staat aan een versnelling. Hij ziet versnelling op drie aspecten van de maatschappij: technologie, maatschappelijke verandering en in het levenstempo. De oorzaken zouden volgens hem liggen in de maatschappelijke drijfveer concurrentie (stilstaan = automatisch achterlopen), dat er een belofte van eeuwigheid in zit (die we eerst uit religie haalde, waarin de focus lag op leven na de dood, nu ligt de focus op dit leven). Ons leven moet vol zijn, vol van ervaringen en intense belevenissen, maar er is te veel beschikbaar om in één leven te kunnen doen, dus ga je multitasken, ben je constant met je zogenaamd ideale zelf bezig.
Zijn oplossing ligt volgens hem in zijn resonantietheorie. Dat is minder zweverig dan het klinkt. :') Ik ben daar alleen nog niet (ben nu het boek aan het lezen), dus kan nog niet uitleggen hoe het werkt. Als je wilt kan ik wel foto's van de eerste pagina's sturen waarin hij de vormen van versnelling en oorzaken uitlegt.

Mungbean

Berichten: 36281
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-12-22 22:19

Dank je, klinkt als een interessant boek.
Ik ben zelf absoluut niet zo druk aan het leven hoor :D , ik hoor meer bij het soort: „mijn achtertuin is ook mooi en in paniek raken kun je altijd nog.“

Op individu is er een hoop te doen, mijn vraag is meer hoe we het als maatschappij samen kunnen doen zodat ook anderen die meer moeite hebben met het keren van het tij (omdat ze al gestressed zijn) ook daarin mee te nemen.

Op wat voor manier kan het systeem anders worden zodat in iedergeval leraren en zorg niet meer continue op de tenen loopt.
Hoe meer stress, hoe meer ook de zorg (nog meer) onder druk komt en hoe meer het onderwijs aftakelt.

pmarena

Berichten: 51695
Geregistreerd: 09-02-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 08:31

ikke schreef:
superpony schreef:
De balans vinden is het belangrijkste, maar de volwassenen hebben wel in de hand wat de kinderen en jeugd meekrijgen.

Ik vis deze er even tussenuit maar ik lees in jouw stuk toch iets wat je op andere plekken op Bokt niet moet roepen want dan heb je de hele moedermafia over je heen: je leid je kind op tot volgende generatie wereldburger.

En ja, je mag kinderen gewoon vergelijken met houden want de elementaire leerprincipes zijn gewoon hetzelfde. Het verschil komt pas op het moment dat je WEL aandacht besteed aan datgene waar je eigenlijk mee bezig zou moeten zijn (waarmee ik ook niet wil zeggen dat je nooit op je schermpje mag kijken).


Daarom vond ik het een stukje terug ook een goed punt dat gemaakt werd mbt de lockdown periodes.
Toen hadden ouders dus hun kind(eren) thuis, terwijl er ook van hun verwacht werd dat ze online aanwezig waren op hun werk. Dat is voor zowel ouders als kinderen een stressvolle periode geweest.

Want veel ouders MOESTEN toen eigenlijk wel steeds tegen hun kind zeggen "laat pappa / mamma met rust want het schermpje is belangrijker". Ik vond dat echt het vervelendste, dat je dan toch gedwongen zo'n schermpjes ouder wordt....

Aan de andere kant mogen ze natuurlijk best leren dat de wereld niet perfect is en dat niet iedereen constant alles voor ze laat vallen. Maar ik vond het toch best wel hard zoals bij ons bij een jochie dat net 5 werd in de eerste Corona-lockdown.... dat je hem steeds moet afwijzen omdat je schermpje belangrijker is -O- Op die leeftijd is dat nog erg moeilijk om te relativeren en niet op jezelf te betrekken, dat ze je blijkbaar niet leuk of belangrijk genoeg vinden....

Tel daar bij wat grotere kinderen / tieners nog bij op dat die ook hun vrienden en sportclubjes niet meer hadden. Die hebben best een knauwtje gekregen :(:) Wederom: je moet best wat kunnen incasseren van tegenslag in het leven, maar het zijn wel erg vormende jaren en het is an sich wel lekker als je eerst een fatsoenlijke basis kan leggen van "het leven is overwegend fijn en leuk" voordat je van die depressie triggerende zaken op je bordje krijgt.....

Ik ben het overigens eens met het leerproces / basis van manier van opvoeden van dieren en kinderen, alleen het grote verschil is natuurlijk wel dat kinderen uiteindelijk los van jou als ouder moeten kunnen functioneren en dan ook bij voorkeur een enigszins prettig leven kunnen opbouwen. Terwijl een hond of kat in zijn positie in het leven en t.o.v. jou in principe niet aan verandering onderhevig is.

Het geheel is bij een kind dus wel iets gecompliceerder. Bij een kind is imo het doel om jezelf stapje voor stapje overbodig te maken. En een stukje inzicht en fatsoen te installeren waardoor het kind hopelijk meer een aanwinst dan een last voor zijn / haar omgeving wordt.

Terwijl je bij een dier toch "het baasje" blijft en het meestal vooral neerkomt op "goed luisteren".

ikke

Berichten: 38743
Geregistreerd: 06-03-01
Woonplaats: next to nowhere

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 10:18

pmarena schreef:
Daarom vond ik het een stukje terug ook een goed punt dat gemaakt werd mbt de lockdown periodes.
Toen hadden ouders dus hun kind(eren) thuis, terwijl er ook van hun verwacht werd dat ze online aanwezig waren op hun werk. Dat is voor zowel ouders als kinderen een stressvolle periode geweest.

Want veel ouders MOESTEN toen eigenlijk wel steeds tegen hun kind zeggen "laat pappa / mamma met rust want het schermpje is belangrijker". Ik vond dat echt het vervelendste, dat je dan toch gedwongen zo'n schermpjes ouder wordt....

Aan de andere kant mogen ze natuurlijk best leren dat de wereld niet perfect is en dat niet iedereen constant alles voor ze laat vallen. Maar ik vond het toch best wel hard zoals bij ons bij een jochie dat net 5 werd in de eerste Corona-lockdown.... dat je hem steeds moet afwijzen omdat je schermpje belangrijker is -O- Op die leeftijd is dat nog erg moeilijk om te relativeren en niet op jezelf te betrekken, dat ze je blijkbaar niet leuk of belangrijk genoeg vinden....

Tel daar bij wat grotere kinderen / tieners nog bij op dat die ook hun vrienden en sportclubjes niet meer hadden. Die hebben best een knauwtje gekregen :(:) Wederom: je moet best wat kunnen incasseren van tegenslag in het leven, maar het zijn wel erg vormende jaren en het is an sich wel lekker als je eerst een fatsoenlijke basis kan leggen van "het leven is overwegend fijn en leuk" voordat je van die depressie triggerende zaken op je bordje krijgt.....

Ik ben het overigens eens met het leerproces / basis van manier van opvoeden van dieren en kinderen, alleen het grote verschil is natuurlijk wel dat kinderen uiteindelijk los van jou als ouder moeten kunnen functioneren en dan ook bij voorkeur een enigszins prettig leven kunnen opbouwen. Terwijl een hond of kat in zijn positie in het leven en t.o.v. jou in principe niet aan verandering onderhevig is.

Het geheel is bij een kind dus wel iets gecompliceerder. Bij een kind is imo het doel om jezelf stapje voor stapje overbodig te maken. En een stukje inzicht en fatsoen te installeren waardoor het kind hopelijk meer een aanwinst dan een last voor zijn / haar omgeving wordt.

Terwijl je bij een dier toch "het baasje" blijft en het meestal vooral neerkomt op "goed luisteren".

Die impact en ook de manier waarop het gegaan is, is zwaar onderschat, daar ben ik vrij zeker van.

De wijze waarop daarmee werd omgegaan hier in de buurt was wel goed omdat er altijd wel ouders beschikbaar waren en de kinders hier in de straat toch al bij elkaar de deur plat liepen. Doordat iedereen een stukje deed, ging dat hier eigenlijk wel best goed maar dat is zeker niet de standaard!
Die zorg werd ook uitgesproken naar elkaar maar tegelijk dacht men ook na over hoe dat aangepakt kon worden. Volgens mij is dat best goed gelukt hier.

Uiteraard zijn er ook (veel) verschillen tussen het opvoeden van je huisdier en je kind maar met beide moet je correct omgaan.
Het klopt zoals je het benoemd dus bij jou gaat dat wel goed komen :j maar op basis van reacties die ik soms lees, vraag ik me dat bij anderen weleens af....

Ik kreeg gister een klein presentje van onze leasekinderen aka de verzorgers/bijrijders van onze paarden :D <3 Dat zijn echt zulke fijne, betrouwbare meiden, daar mogen de ouders trots op zijn dat ze ze zo in de wereld gezet hebben.
Zo zijn ze ook voor de paarden: duidelijk, rechtlijnig en (meestal) eerlijk. Ja, natuurlijk maken ze weleens een fout; het zijn gelukkig wel mensen.
Ik ben heel blij met wat ze doen en hoe ze het doen. Hopelijk blijven ze nog een hele tijd.

pmarena

Berichten: 51695
Geregistreerd: 09-02-02

Re: Mentale gezondheid tieners

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 10:24

Die waardering is dan wederzijds zo te horen, dat moet je maar net treffen. Ideaal +:)+

Ik vond die Corona ook wel een moeilijke situatie hoor. Kinderen toch bij elkaar over de vloer laten komen was natuurlijk wel best een risico... en zeker als je dan als ouders ook je werk moet zien te doen èn de kinderen thuis hebt, en het dan toch vaak opa's en oma's zijn die helpen wat druk van de ketel te halen, dan wilde je hen ook niet opzadelen met extra risico.

Maar ik weet niet in hoeverre tieners zich goed aan de regels konden houden om zichzelf en hun familie redelijk veilig te kunnen houden. Bij die kleuter van ons hoefde je daar niks van te verwachten in ieder geval, dat zijn van die onhygiënische smeerpijpen op die leeftijd, ze niesen, hoesten en snotteren je kind recht in zijn gezicht, en die handen gaan ook over dat hele gezicht heen, brrrr :r

Ik vond het wel tekenend en schrijnend dat ik een keer 2 lievelingsknuffels voor hem meegenomen had, en hij die niet samen op schoot wilde zoals gewoonlijk, maar ze moesten op anderhalve meter van elkaar om elkaar niet ziek te maken :(:)

ikke

Berichten: 38743
Geregistreerd: 06-03-01
Woonplaats: next to nowhere

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 11:04

pmarena schreef:
Die waardering is dan wederzijds zo te horen, dat moet je maar net treffen. Ideaal +:)+

Ik vond die Corona ook wel een moeilijke situatie hoor. Kinderen toch bij elkaar over de vloer laten komen was natuurlijk wel best een risico... en zeker als je dan als ouders ook je werk moet zien te doen èn de kinderen thuis hebt, en het dan toch vaak opa's en oma's zijn die helpen wat druk van de ketel te halen, dan wilde je hen ook niet opzadelen met extra risico.

Maar ik weet niet in hoeverre tieners zich goed aan de regels konden houden om zichzelf en hun familie redelijk veilig te kunnen houden. Bij die kleuter van ons hoefde je daar niks van te verwachten in ieder geval, dat zijn van die onhygiënische smeerpijpen op die leeftijd, ze niesen, hoesten en snotteren je kind recht in zijn gezicht, en die handen gaan ook over dat hele gezicht heen, brrrr :r

Ik vond het wel tekenend en schrijnend dat ik een keer 2 lievelingsknuffels voor hem meegenomen had, en hij die niet samen op schoot wilde zoals gewoonlijk, maar ze moesten op anderhalve meter van elkaar om elkaar niet ziek te maken :(:)

Jakkes, nou heb ik beeld :D maar zo werkt het wel op die leeftijd. Allerlei afweersystemen komen in de lucht en dat gaat niet zonder slag of stoot.
Hij had duidelijk wel begrepen hoe het werkte, maar daar vind je als ouder in stilte wat van. Daar zou ik ook gemengde gevoelens bij hebben.

Hier in de straat zijn wat ouders die niet of beperkt werken en dat paste best goed om elkaar heen. Dat maakte dat het ging maar het was niet altijd simpel. Ze hadden ook afspraken dat de onderlinge contacten wat beperkt werden. Gelukkig hebben de kinderen hier in de straat de leeftijd dat je ze zoiets uit kunt leggen. Het ging ook niet altijd goed, maar toe maar, er zijn geen schokkende dingen gebeurt.

Ik ben echt heel blij met die meiden.
Nee, ze hebben zich niet altijd aan de regels gehouden. Een van hen heeft ook corona opgelopen maar gelukkig, zoals het lijkt, zonder blijvende gevolgen.

anjali
Berichten: 16687
Geregistreerd: 25-07-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 11:08

Ik denk wel dat het verlies van religie het moeilijker maakt om mentale gezondheid te behouden, zowel bij tieners als bij ouderen. Ik heb echt het gevoel dat God me door zware perioden in mijn leven heeft heengesleept.

pmarena

Berichten: 51695
Geregistreerd: 09-02-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 11:13

Ik denk het ook. Wij zijn niet gelovig, mijn ouders zijn ook echt behoorlijk anti geloof door ervaringen uit hun kindertijd. Maar bij die kleine kies ik er voor om de mogelijkheid van iets van een God of de hemel open te houden. Want het is toch wel iets heel troostrijks, en zin-gevends, het idee dat de dood niet zomaar het einde is maar dat je dan aan de volgende stap begint en elkaar weer terug zal zien.

Dat haalt het angstige er ook een beetje vanaf :(:)

En laten we wel wezen, ik heb de wijsheid ook niet in pacht. Dus de hoop hebben dat er inderdaad zoiets is, en proberen je leven fatsoenlijk te leven met respect voor de wereld om je heen, het idee dat er altijd nog iets of iemand over je waakt....is sowieso zo slecht nog niet :)

Mungbean

Berichten: 36281
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-22 11:16

Wij hebben godzijdank alleen maar de eerste schoolsluiting gehad in 2020 die op 10 Mei weer opgeheven werd. Daarna zijn de scholen niet meer dicht geweest. Omdat buitensporten en buiten treffen niet of nauwelijks beperkt is geweest moet ik zeggen dat het ons persoonlijk nauwelijks geraakt heeft, grootouders wonen sowieso niet in de buurt.
Een vriendin van ons woonde in Duitsland en die draaide daar echt door vanwege de enorme maatschapprlijke controle en niet te begrijpen maatregelen, zij heeft dat land verlaten, vooral omwille van haar dochter.

Echter komen er meer en meer data naar buiten hoe vooral laag opgeleide gezinnen terug in de tijd gegooit zijn. Heel veel vrouwen hadden geen andere keus dan stoppen met werken wat ze deels nog verder onder de armoede grens geduwd heeft met alle bijbehorende gevolgen voor de kinderen uiteraard.

Kwa geloof wat voor de een is, is niet voor iedereen.
Religie (RK) heeft een een zware zwarte stempel op mijn kindheid gedrukt. Ik voelde me letterlijk bevrijd toen ik dat achter me liet. Ik heb zeker wel op het randje van depressief gebalanceert als tiener en het geloof was daar mede een reden voor bij mij, zeker niet de oplossing. Probeer zulke dingen als optie te zien ipv als waarheid. Niet iedereen tikt hetzelfde.
Laatst bijgewerkt door Mungbean op 23-12-22 11:17, in het totaal 1 keer bewerkt

ikke

Berichten: 38743
Geregistreerd: 06-03-01
Woonplaats: next to nowhere

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 11:17

pmarena schreef:
Ik denk het ook. Wij zijn niet gelovig, mijn ouders zijn ook echt behoorlijk anti geloof door ervaringen uit hun kindertijd. Maar bij die kleine kies ik er voor om de mogelijkheid van iets van een God of de hemel open te houden. Want het is toch wel iets heel troostrijks, en zin-gevends, het idee dat de dood niet zomaar het einde is maar dat je dan aan de volgende stap begint en elkaar weer terug zal zien.

Dat haalt het angstige er ook een beetje vanaf :(:)

En laten we wel wezen, ik heb de wijsheid ook niet in pacht. Dus de hoop hebben dat er inderdaad zoiets is, en proberen je leven fatsoenlijk te leven met respect voor de wereld om je heen, is sowieso zo slecht nog niet :)

Het probleem is zelden de religie maar bijna altijd de uitvoerenden.

Of, om de woorden van de dominee uit mijn eerdere woonplaats te gebruiken: We zijn niet protestant of katholiek, we zijn het dorp en dat bouwen we samen.

Edit: Sizzle, ik snap je punt en je reactie.
De heilige waarheid bestaat niet. Waar het om gaat is hoe je in het leven staat. Daar zou je geluk moeten zitten.

anjali
Berichten: 16687
Geregistreerd: 25-07-15

Re: Mentale gezondheid tieners

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 11:50

Een geloofsgemeenschap is tevens een plek voor sociale contacten. In mijn jeugd was dat nog veel sterker, daar had je zelfs R.K.sportverenigingen. Ook voor de jeugd. Door de terugloop van het geloof heb je die nu niet meer maar als oudere heb ik dan wel de contacten van het koffiedrinken na de H.Missen. En die mensen helpen elkaar ook op praktisch gebied met van alles en nog wat zonder daarvoor betaald te worden.Echter, voor degenen die nu tieners zijn (daar gaat dit topic eigenlijk over) zullen die groepjes er waarschijnlijk straks niet meer zijn als er geen kentering komt. De gemeente probeert ook wel dingen te organiseren om sociale contacten te bevorderen . Ik heb daar geen ervaring mee of dat goed loopt. In elk geval zijn zinvolle sociale contacten heel belangrijk voor zowel tieners als ouderen.

Mungbean

Berichten: 36281
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-22 12:08

Verenigingen hoeven niet afhankelijk te zijn van de kerk :)*
Ik ben wel ooit aangesloten geweest bij een zogenaamde oekomenische jeugdgroep (met protestanse roots), dat was oppervlakkig reuze gezellig hoor, maar uiteindelijk heeft het mijn vertrouwen in het christelijk geloof alleen maar meer schade gedaan (afschuwelijk hoe er achter de deur gepraat werd, bovendien bleek 1 van de aansturende personen achteraf ook nog voor sexueel misbruik aangeklaagd te zijn :r )

Zoek iets waar je je welkom en gewaardeerd voelt; of dat religieus is, of niet is echt totaal niet relevant.
Mijn stijldansles was voor mij het sociale aanknooppunt :j

Verenigingen hebben het echter steeds moeliijker door de hoge druk en belasting in gezinnen. Dat moet echt keren. Het geen tijd hebben om iets sociaals te doen in het echte leven (niet op internet) is echt schadelijk denk ik. Wat dat betreft ben ik het hekemaal met je eens Anjali :j
Of je daar God bij uitnodigd of niet moet verder iedereen zelf weten.

In ons dorp is de Jugi (Jeugd turn vereniging) en de muziekvereniging hetgene waar eigenlijk bijna ieder kind wel bij zit. De jugi is in feite gewoon samen bewegen. Alles van turnen tot hockey zodat je een breed pallet aan sporten mee krijgt op simpel niveau zonder prestatiedruk. Helemaal top +:)+

Prrrr

Berichten: 30585
Geregistreerd: 08-10-05

Re: Mentale gezondheid tieners

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 12:36

Dat zoek ik eigenlijk voor mijn eigen prebejaarde leeftijd :))

Mungbean

Berichten: 36281
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-22 12:39

Prrrr schreef:
Dat zoek ik eigenlijk voor mijn eigen prebejaarde leeftijd :))


Zelfs dat bieden ze aan :D

Suzanne F.

Berichten: 53715
Geregistreerd: 03-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 12:43

Uit het geloof kan je zeker veel steun, troost en stabiliteit halen. Ook de sociale contacten door het gevoel ‘samen gemeente te zijn’ helpt mensen door moeilijke periodes heen en vermindert eenzaamheid. Het gevoel van erbij te horen, dat er een groep mensen is die naar je uitkijkt en naar je omkijkt kan heel waardevol zijn. Maar ik ben van mening dat je naar een kerk moet gaan omdat je zelf vindt dat je er iets te zoeken hebt. Alleen dan kan je het ook vinden. Mijn dochter heb ik nooit verplicht meegenomen naar de kerk, zij heeft haar eigen pad te volgen. Ik ga omdat ik de behoefte voel. Zij voelt deze niet en dat is helemaal prima.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 13:21

Sizzle schreef:
Verenigingen hoeven niet afhankelijk te zijn van de kerk :)*
Ik ben wel ooit aangesloten geweest bij een zogenaamde oekomenische jeugdgroep (met protestanse roots), dat was oppervlakkig reuze gezellig hoor, maar uiteindelijk heeft het mijn vertrouwen in het christelijk geloof alleen maar meer schade gedaan (afschuwelijk hoe er achter de deur gepraat werd, bovendien bleek 1 van de aansturende personen achteraf ook nog voor sexueel misbruik aangeklaagd te zijn :r )

Zoek iets waar je je welkom en gewaardeerd voelt; of dat religieus is, of niet is echt totaal niet relevant.
Mijn stijldansles was voor mij het sociale aanknooppunt :j

Verenigingen hebben het echter steeds moeliijker door de hoge druk en belasting in gezinnen. Dat moet echt keren. Het geen tijd hebben om iets sociaals te doen in het echte leven (niet op internet) is echt schadelijk denk ik. Wat dat betreft ben ik het hekemaal met je eens Anjali :j
Of je daar God bij uitnodigd of niet moet verder iedereen zelf weten.

In ons dorp is de Jugi (Jeugd turn vereniging) en de muziekvereniging hetgene waar eigenlijk bijna ieder kind wel bij zit. De jugi is in feite gewoon samen bewegen. Alles van turnen tot hockey zodat je een breed pallet aan sporten mee krijgt op simpel niveau zonder prestatiedruk. Helemaal top +:)+


Toch schijnt een ideologie en een geloof mensen wel echt nog meer samen te brengen, geluk te brengen en beter te doen functioneren. Daarom is bv. de anonieme alcoholisten een betrekkelijk succesvolle interventie: die is zwaar op geloof gebaseerd (niet per se in een god, maar oorspronkelijk wel).

Dat is dan het positieve aan een religie, de negatieve kanten zijn er ook honderduit, zoals het maar al te bekende machtsmisbruik die in veeeel religieuze instituten (en sektes blabla) voorkomt met alle nare gevolgen en willekeurige normen en waarden van dien.

Als er toch eens iets was wat een perfecte balans daartussen had -O- Geloof dat sommige kerken dat wel hebben gevonden. Maar ik bedoel iets wat breder gedragen is.
Overigens probeer ik zelf wel eens te bedenken waar ik dan in geloof - god lijkt me in mijn beschouwing, vanuit mijn perspectief, vrij onwaarschijnlijk -, gezien de positieve effecten. En er komt weinig in me op wat voor mij werkt. Het enige waarin ik geloof is toeval als oorzaak voor ons bestaan maar dat is weinig troostend.
Mja. Misschien wel 1 van de reden dat mijn mentale gezondheid ook nooit op en top stabiel is gebleken :D


Suliko schreef:
De oorzaken zouden volgens hem liggen in de maatschappelijke drijfveer concurrentie (stilstaan = automatisch achterlopen), dat er een belofte van eeuwigheid in zit (die we eerst uit religie haalde, waarin de focus lag op leven na de dood, nu ligt de focus op dit leven). Ons leven moet vol zijn, vol van ervaringen en intense belevenissen, maar er is te veel beschikbaar om in één leven te kunnen doen, dus ga je multitasken, ben je constant met je zogenaamd ideale zelf bezig


Dit vind ik daarin wel weer een hele mooie beschouwing van Suliko. Hoe relaxt is het om te kunnen geloven in een eeuwig leven of een hemel (die ook nog eens een mooie verklaring geeft voor het feit dat we soms moeten lijden en niet alles hier al jubel en jolijt moet zijn)....

anjali
Berichten: 16687
Geregistreerd: 25-07-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-22 13:26

Sizzle schreef:
Verenigingen hoeven niet afhankelijk te zijn van de kerk :)*
Ik ben wel ooit aangesloten geweest bij een zogenaamde oekomenische jeugdgroep (met protestanse roots), dat was oppervlakkig reuze gezellig hoor, maar uiteindelijk heeft het mijn vertrouwen in het christelijk geloof alleen maar meer schade gedaan (afschuwelijk hoe er achter de deur gepraat werd, bovendien bleek 1 van de aansturende personen achteraf ook nog voor sexueel misbruik aangeklaagd te zijn :r )

Zoek iets waar je je welkom en gewaardeerd voelt; of dat religieus is, of niet is echt totaal niet relevant.
Mijn stijldansles was voor mij het sociale aanknooppunt :j

Verenigingen hebben het echter steeds moeliijker door de hoge druk en belasting in gezinnen. Dat moet echt keren. Het geen tijd hebben om iets sociaals te doen in het echte leven (niet op internet) is echt schadelijk denk ik. Wat dat betreft ben ik het hekemaal met je eens Anjali :j
Of je daar God bij uitnodigd of niet moet verder iedereen zelf weten.

In ons dorp is de Jugi (Jeugd turn vereniging) en de muziekvereniging hetgene waar eigenlijk bijna ieder kind wel bij zit. De jugi is in feite gewoon samen bewegen. Alles van turnen tot hockey zodat je een breed pallet aan sporten mee krijgt op simpel niveau zonder prestatiedruk. Helemaal top +:)+

Dat laatste wat je zegt: Zonder prestatiedruk. Dat vind ik inderdaad heel belangrijk.