superpony schreef:Maar waar zou dat dan door komen? Te weinig ruimte? Kunnen ze voldoende naar buiten? Is het leven voor koeien in Nederland soms niet saai? En dan bedoel ik dat ze met meer beweging, afleiding en ruimte minder snel met elkaar gaan stoeien en klieren.
Absoluut. Zodra wij als mens dieren gaan opsluiten neemt het risico op dergelijke ongelukken toe. Wij proberen te schipperen tussen enerzijds zoveel mogelijk ruimte bieden aan onze koeien en anderzijds voor de gewone man betaalbare melk te produceren. En ik denk dat we daarin steeds meer slagen om het voor onze dieren telkens weer ietsje beter voor elkaar te krijgen én tegelijkertijd het kostenplaatje niet uit het oog te verliezen (o.a. met dank aan schaalvergroting). Ik zou voor geen goud terug willen naar onze oude stal, waarin onze koeien beduidend minder ruimte hadden. Nieuwe vaarzen hebben het nu een stuk makkelijker dan voorheen, omdat er in de stal veel meer ruimte is om de hoogste dieren in rangorde te ontwijken.
Of het leven van een koe in Nederland saai is vind ik best een leuke stelling om over na te denken. Gevoelsmatig ben ik geneigd te denken dat het inderdaad soms best saai is. Hele dagen alleen maar vreten, rondwandelen, een keer een vriendin groomen, onder de borstel gaan staan, drinken, een niet-vriendin aan de kant beuken, gemolken worden, liggen, slapen, eten, rondwandelen, etc... Toch vraag ik me dan af wat er feitelijk zoveel anders is in het leven van een koe in het wild (of iets vergelijkbaars). Die is ook het grootste deel van de dag aan het vreten, liggen, socializen, slapen, rondlopen.
superpony schreef:En misschien worden koeien wel iets te makkelijk bij elkaar gezet? Met paarden zijn we vaak uiterst voorzichtig bij matchen bijvoorbeeld. Bij andere dieren; honden, katten, konijnen etc ook. En ik weet ook dat ik niet zomaar varkens bij onze varkens kan plaatsen, ook al lopen zij vrij op de pp rond. Buiten zal het gaan, maar met eten denk ik niet.
Dat klopt. Een pas afgekalfde vaars gaat bij ons hupatee de groep in, omdat het geen doen is om iedere nieuweling rustig te introduceren. Mede daarom zijn wij geen voorstander van vaarzen die heel jong hun eerste kalf krijgen, omdat ze dan in onze ogen veel te 'iel' zijn om ook maar iets te beginnen tegen de oudere koeien. Een paar maanden geleden hadden we trouwens echt een prachtige, sterke vaars die bij de koeien kwam. Nou, dat hou je dus even in de gaten hoe dat gaat. Die stond haar 'mannetje' wel even hoor, toen onze Eucalypta dacht dat jonkie wel even aan de kant te zetten. Dat duurde niet lang, maar Eucalypta ging uiteindelijk aan de kant en de vaars liep op haar dooie akkertje rechtstreeks naar de krachtvoerbox 
Dat vind ik mooi, dan denk ik jij komt er wel dametje. En daarna is het ook klaar, gewoon elkaar uit de weg gaan zonder heisa.
Eucalypta is de bijnaam voor ons opperhoofd van de stal, Truus 51 
superpony schreef:En wat je zegt over huisdieren ben ik het helemaal mee eens. Ik zie me ook niet onze honden en katten opeten. Ik zie ons ook niet onze paarden en varkens opeten. Maar ik vind mezelf wel hypocriet en ben me bewust dat die kip of koe die ik eet minstens zo lief is, gevoel heeft en emoties.
Dat was vroeger wel ietsjes verder van mn bed, maar door de jaren heen wordt je soms bewuster en ik heb er wel echt moeite mee.
Maar ik wil niet in een hokje, ik wil niet anti dit of dat en blijf het van alle kanten bekijken.
Dat siert je en ik denk trouwens dat dat de enige manier is om überhaupt een zinvolle discussie over deze onderwerpen te kunnen voeren 
Geplaatst: 09-04-22 11:17 
