Nikass schreef:Ik begrijp dat de term "normaal" wat vertekend. Ik schreef dat ik het niet normaal vind alle je als volwassene verliefd wordt op/seksuele gevoelens hebt voor een kind en daarmee bedoel ik niet alleen maar dat je dan afwijkt van de norm. Dat lijkt me namelijk nogal een inkoppertje.
Ik ben van mening dat er iets in de ontwikkeling van de persoonlijkheid is misgegaan wanneer je deze ongelijke relatie ambieert, wanneer je opgewonden wordt van een kinderlijfje en fantasieën hebt om daar iets mee te doen, waarbij je jezelf blijkbaar kunt wijsmaken dat het kind er dan ook van zal genieten.
Als je dat interview leest met die vrouwelijke pedofiel dan staat daar als eerste dat ze het contact met kinderen zoveel mogelijk vermijdt. Waarom zou je dat doen? Waarom zou je de fout ingaan als je in contact komt met een kind? Is dat alleen al niet wezenlijk anders dan bij een homo of vrouwelijke hetero die prima met mannen om kan gaan zonder zich dan aan ze te vergrijpen?
Daarbij vind ik het heel vreemd om het onrecht dat in vroegere tijden plaatsvond ten aanzien van kinderen of vrouwen af te doen als dat dat toen de norm was en daarmee blijkbaar ok
Je zegt toch ook niet dat de strafkampen van Siberië in die maatschappij pasten omdat dat destijds Stalins norm was?
Neurobioloog en hersenonderzoeker Dick Swaab wil meer onderzoek naar pedofilie, als een van de weinige wetenschappers. Hij was volgens mij een van de eersten die het een geaardheid noemde, obv onderzoeken uit het buitenland:
Dick Swaab schreef:Wat maakt een mens tot pedofiel?
'Onze seksuele oriëntatie wordt deels genetisch bepaald, en deels beïnvloed door omgevingsfactoren in de baarmoeder, zoals roken en drinken tijdens de zwangerschap, stress en medicijnengebruik. Vervolgens is het karakter vastgelegd en kan je hooguit nog enige invloed uitoefenen op het gedrag. Je kunt iets doen aan beheersing van impulsen, de richting van de seksualiteit verander je niet .'
Jouw uitspraak: "waarbij je jezelf blijkbaar kunt wijsmaken dat het kind er dan ook van zal genieten" is een aanname van jou, ik denk dat lang niet alle pedofielen dit zichzelf wijsmaken, de meeste kindermisbruikers daarentegen wel.
Misschien vermijdt ze contact met kinderen omdat ze zich schuldig voelt alleen al als ze naar kinderen kijkt. Zo lees ik het althans. Niet omdat ze bang is dat ze zich aan een kind zou vergrijpen. Ik vind haar een goed voorbeeld van waar je eerder naar vroeg, ze lijdt vooral omdat wat ze is, op geen enkele manier geaccepteerd wordt in onze maatschappij, ook niet als je daar niets mee doet. En ze wil kinderen geen pijn doen, dus wil niets met haar gevoelens doen. Maar dat maakt eigenlijk niets uit, het taboe blijft enorm. Er is alleen maar afkeer en wantrouwen, dat zie je ook terug in de berichten hier, ook in die van jou. Dat snap ik overigens heel goed hoor.