Axel_Valerie schreef:Nee dan is er geen sprake van verminking goeroe. Dat is vaak een levensreddende beslissing. Dat staat hier los van.
Dat vind ik niet en is ook in strijd met wat jij zelf eerder schreef. Volgens jouw definitie is er sprake van verminking, tenzij bewezen is dat het een effectieve behandeling tot genezing of verbetering is. Daar kan volgens mij nooit sprake van zijn zolang er nog niet eens sprake is van een aandoening. Als jij dat wel vindt ben ik benieuwd waar je de grens legt, bij 90%, 50%, 10% kans op kanker? Daarnaast ga je voorbij aan mijn punt dat mensen met deze aandoening regelmatig dusdanig wanhopig worden dat ze tot zelfverminking overgaan. Als 'het voorkomen van' een geldige reden is om een behandeling toe te passen, waarom dan niet in deze situatie?
Axel_Valerie schreef:En even over de Eed ik herhaal dat stukje specifiek omdat a.) Jolandaaa een vraag stelde en b.) die regel voorkomt in het bovengenoemde artikel en hier dus mooi toepasbaar was. Ik geloof niet dat ik hier letterlijk zit te herhalen wat jij met hebt gezegd.
Ik zeg ook niet dat jij mij napraat, integendeel, want je hebt het denk ik nog steeds niet gelezen, immers er wordt in de eed helemaal niet gesproken over verminking. Er staat wel in dat een arts de patiënt geen schade aandoet, maar er wordt niet nader omschreven wat 'schade aandoen' betekent. Ik vind het ook niet terecht dat je dit gedeelte eruit pikt en de rest negeert. Als er niets anders in stond dan "ik zal aan de patiënt geen schade doen" dan werd er zelfs geen anticonceptiepil meer voorgeschreven. Immers, zonder die pil ben je niet ziek en er sterven elk jaar weer vrouwen door het gebruik ervan. In de eed staat ook dat de arts het belang van de patiënt vooropstelt en diens opvattingen eerbiedigt. Het verontrust mij dat jij die eed ziet als iets waar een arts zich achter kan verschuilen of waar hij zich niet aan moet willen branden. Die eed is hoogstens een handreiking op basis waarvan iedere arts voor zichzelf telkens weer een afweging maakt, wat dus heel goed kan betekenen dat twee artsen in precies dezelfde situatie tot verschillende conclusies komen en zelfs dat dezelfde arts gedurende zijn loopbaan tot andere inzichten komt.