gummie schreef:De meest gehoorde negatieve opmerkingen over uitkeringstrekkers zijn:
Mensen die van een bepaalde uitkering leven:
- willen niet werken, zijn lui en gemakzuchtig en maken misbruik van de samenleving
- ontvangen bijna meer geld dan een minimumloon dus kun je beter in de bijstand gaan dan gaan werken
Even los van het feit dat er altijd mensen zullen zijn die misbruik maken van het systeem zoals dat bestaat, en dus ook van uitkeringen... kan ik uit de uitspraken niet zozeer opmaken wat voor persoon degene is die de uitkering ontvangt maar des te meer wat voor persoon degene is die de opmerkingen maakt. Impliciet beweert diegene namelijk dat: hiermee probeerde ik aan te duiden dat ik doel op de mensen die bovenstaande uitspraken doen tov een wajonger waarvan de achtergrond niet bekend is
- werken is niet leuk
deze stelling is inmiddels door sommigen bevestigd
- in de bijstand zitten is leuk en makkelijk want dan hoef je niet te werken
deze stelling is inmiddels door sommigen bevestigd
- uitkeringstrekkers verdienen geen vakantie
deze stelling is inmiddels door sommigen bevestigd
- alle mensen die van een uikering leven maken misbruik van de samenleving en het systeem.
Deze stelling wordt niet bevestigd
Mijn vraag is nu:
1. hoe komt het dat mensen menen dat anderen niet willen werken?
Meest voorkomende antwoord is dat er veel voorbeelden zijn van mensen die niet willen werken
2. hoe komt het dat mensen menen dat in de bijstand zitten wel leuk is?
Een antwoord is: omdat je liever niet werkt en toch gratis geld krijgt
Is het antwoord misschien:waarom denken jullie dat ik hier het word misschien heb neergezet? Is het duidelijk dat het een vraag is? En dus duidt op een mogelijkheid ipv een vooroordeel?
1. de antwoordgever heeft zelf een hekel aan werken en zou liever in de bijstand zitten
2. de antwoordgever ervaart werken als "moeten" en niet als uitdagend, zinvol, interessant, een mogelijkheid tot ontplooiing, een plaats voor het aangaan van sociale contacten, een manier om trots te kunnen zijn op je eigen verdiende inkomen, etc.
3. de antwoordgever ziet de bijstand als een gunst, een verlichting, een prettige situatie.
Als ambitieus en gedreven persoon met grote dromen als het gaat over een toekomstige baan, vanuit enthousiasme en de behoefte mezelf nuttig te maken en aan de samenleving bij te dragen, vraag ik mij af hoe het komt dat mensen die zulke oordelen hebben over mensen die leven van bijvoorbeeld een Wajong-uitkering, ervan uitgaan dat die uitkeringstrekkers het fijn vinden om in de bijstand te zitten en geen zin hebben om te werken.
Is dit een typisch voorbeeld van projectie misschien? Zijn het de critici zelf die liever niets zouden hoeven doen voor hun inkomen? Halen zij geen voldoening uit hun eigen werk? Zien ze het als een moeten? Leven ze de hele week naar het weekend toe? Staan ze met moeite op om naar hun vreselijke baan te gaan, wetende dat er ook (overigens chronisch zieke of gehandicapte) mensen zijn die in bed mogen blijven liggen en de hele dag tv mogen kijken om welke reden dan ook? Dit laatste wordt door een enkeling bevestigd, vöorbeeld: "ik moet om 05.30 uur naar mijn werk, terwijl jij je nog even lekker kunt omdraaien in je bedje
Hoe komt het dus dat een uitkering als iets prettigs, makkelijks en leuks wordt gezien, en vanwaar die haatdragende opmerkingen vol onbegrip jegens mensen die tot een uitkering veroordeeld zijn? dus de mensen die daadwerkelijk niet buiten die uitkering om kunnen, en niet de misbruikersVraag ik me zomaar af.
(wellicht ten overvloede: op de misbruikmakers na zijn er maar weinige mensen die het leuk vinden om niet deel te kunnen nemen aan de maatschappij])waarmee ik dus duidelijk aangaf dat dit topic gaat om reacties richting mensen te goede trouw
Laatst bijgewerkt door gummie op 26-02-12 21:27, in het totaal 1 keer bewerkt