Bokt.nl

DDDMakkink schreef:

nee maar als je zelf nog jong bent laten we zeggen 30 en er zou wat gebeuren met de ouders dan
heb je (als het goed is) nog je eigen ouders die het kind kunnen opvangen of eventueel vrienden van dezelfde leeftijd
als je zelf 62 bent heb je denk ik zelf geen ouders meer die dan voor je kind kunnen zorgen
en je vrienden zullen dan waarschijnlijk ook dik in de 60 zijn

zekerheden heb je nooit in het leven

Wendy schreef:

Er zijn sowieso al veel te veel mensen die er niet echt goed over na denken voordat ze aan kinderen beginnen. Ook veel mensen van mijn eigen leeftijd (ik ben 31).
Overigens begin ik er juist niet aan, omdat wij er goed over heb nagedacht wat voor een invloed deze beslissing op ons leven zal hebben. En wij hebben besloten dat we dat dus niet willen.
De vrouw uit de openingspost heeft in ieder geval heel wat jaren gehad om er over na te denken

Nogmaals, ik vind dat er allerlei veronderstellingen worden gedaan zoals dat het kind zijn jeugd ontnomen wordt, dat de school er onder zal lijden etc die werkelijk waar nergens op gebaseerd zijn!

Wendy schreef:

Nogmaals, ik vind dat er allerlei veronderstellingen worden gedaan zoals dat het kind zijn jeugd ontnomen wordt, dat de school er onder zal lijden etc die werkelijk waar nergens op gebaseerd zijn!

Citaat:

Op iedere leeftijd kan het gebeuren dat de samenstelling van de kern van de eicel of van de bevruchte eicel niet normaal is. Maar hoe ouder de moeder is, hoe meer kans ze heeft dat dat gebeurt. Telt u kinderen die geboren worden met het Downsyndroom, dan is bij een 20-jarige vrouw de kans 1 op de 1500. Bij een 36-jarige is dit 1 op de 300 en bij 40 jaar 1 op de 100. Vroeg in de zwangerschap is die kans nog groter. Maar omdat een chromosoomfout vaak tot een miskraam leidt, is het moeilijk daar precieze cijfers over bij te houden. Bij de kans op een chromosoomafwijking speelt de leeftijd van de vader geen rol.

Citaat:

Typische ouderdomskwalen
Het slagvolume van een zwangere vrouw (hoeveelheid bloed die per hartslag verplaatst wordt) neemt immers met 50 procent toe.

Een jonge vrouw kan die belasting beter verdragen dan een oudere. Een zwangerschap op latere leeftijd kan daardoor typische ouderdomskwalen veroorzaken, zoals een te hoge bloeddruk en diabetes.

Een zwangerschap is een extra belasting en lokt deze kwalen uit. Daardoor stijgt ook de kans op groeivertraging van de foetus. Dat kan ertoe leiden dat de baby te vroeg geboren wordt, of met een laag geboortegewicht.

Zonnetje81 schreef:

DDDMakkink: Heel veel mensen praten hier al over verhoogde kansen als je 30 bent laat staan 35 of 40... Ik dacht dat je het daarover had? Lijkt me duidelijk dat er weinig mensen zijn die ervoor zouden kiezen zoals die vrouw van 62.

Ik dacht nl dat je die verhoogde kansen voor die leeftijden bedoelde?

DDDMakkink schreef:

want al die behandelingen en medicatie om een ''oud'' lichaam weer aan de praat te krijgen kan ook niet gezond zijn

Zonnetje81 schreef:

Wat zegt een %? Het kan gewoon goed zijn. Als het nou een % van 95/100 werd ofzo vind ik het anders maar ik heb nog weinig percentages gelezen. Maar bij 50-75% heb je nog heel veel kans op een goed kindje. En die dingen kunnen ze zien/testen.

superwoman schreef:

Niet vergoeden van de behandelingen om vruchtbaar te zijn, want dit houdt in de meeste gevallen op na een bepaalde leeftijd

sallandval schreef:

Is het vast een gezond embryo geweest van donorouders dat bij haar geplaatst is. De risico's van aftakelende eitjes of zaad zijn daarmee ook niet aan de orde.

Heino schreef:

Vind ik nogal een dooddoener. Tuurlijk is er altijd een kans, maar de ene kans is wel een heel stuk groter dan de andere kans.

Jennasilver schreef:

Ouderschap is erg leuk maar ook doodvermoeiend vooral als je nog in de babyfase zit. Ik kan als moeder zeggen dat ik alle beslissingen die ik maak in mijn leven altijd moet afwegen t.a.v mijn kinderen. Dat betekent dat als je in mijn ogen op je 62 ervoor kiest om alleen en zo oud moeder te worden dat je ook automatisch kiest voor de risico's die je neemt. En de kans dat zij vroeg overlijd is gewoon veel groter dan een jonge vrouw. Er wat een andere vrouw die ook perse een kind wilde op haar 65 of 67 e en omdat haar moeder oud is geworden hebben ze haar ook een behandeling gegeven. Die vlieger ging helaas niet op voor haar en binnen twee jaar was ze onder grond. En de kinderen? Heeft ze ooit aan de kinderen gedacht?
Dus bij deze vraag ik me af of ze aan het kind heeft gedacht? Of alleen maar aan haar eigen behoeftes?

Varekaj schreef:

vroeger wilde ik nooit kinderen, daarna is dat veranderd naar "als ik een goede partner heb, wil ik best jong moeder worden". Mijn idee lag toen ergens rond mijn 25e.
Intussen ben ik dat ook alweer voorbij én single, en de juiste staat nog niet echt op mijn pad heb ik de indruk.

Daarom heb ik mezelf de grens gesteld, ook omwille van mogelijke complicaties en dergelijke, dat àls er kinderen komen, dat er dan toch ten laatste rond mijn 30e aan het eerste begonnen zal worden en de laatste rond mijn 37 à 40e. Heb toch geen ambitie om een hele voetbalploeg op de wereld te zetten
Na mijn 30e er nog aan beginnen... tgoh... is nu misschien straffe uitspraak, maar dan hoeft het niet meer voor mij.

Heb n ook nog geen klok die tikt ofzo, het moet niet persé, dat moeder worden, maar als je de juiste tegenkomt, het klikt, dan zit de kans er wel in dat ik de stap ga nmen ja

Heino schreef:

sallandval schreef:

Is het vast een gezond embryo geweest van donorouders dat bij haar geplaatst is. De risico's van aftakelende eitjes of zaad zijn daarmee ook niet aan de orde.

Maar de risico's van vroeggeboorte, te laag geboortegewicht, grotere kans op zuurstoftekort etc. bij de geboorte allemaal nog wel. Eigk alleen de genetische aandoeningen niet..

Iedereen moet het voor zichzelf weten, maar ik vind het egoïstisch om die grote risico's op latere leeftijd voor lief te nemen. Kind kan niet zelf kiezen hè.

Heino schreef:

Maar de risico's van vroeggeboorte, te laag geboortegewicht, grotere kans op zuurstoftekort etc. bij de geboorte allemaal nog wel. Eigk alleen de genetische aandoeningen niet..

Iedereen moet het voor zichzelf weten, maar ik vind het egoïstisch om die grote risico's op latere leeftijd voor lief te nemen. Kind kan niet zelf kiezen hè.