chelle_dora schreef:Ik denk dat het moeilijke van BJZ echter wel is, dat het niet één persoon is die een beslissing mag maken in naam van BJZ. Dat zijn (over het algemeen, uitzonderingsgevallen daar gelaten net als bij iedere organisatie) beslissingen die gemaakt worden na veel onderzoek, overleg en discussies tussen de meerdere partijen.
Ja, en nee. Er is zeker op papier veel overleg. Maar tegelijkertijd is het zo dat al dat overleg de zaken lang niet altijd zorgvuldiger maakt. In tegendeel zelfs. Je ziet te vaak in dat soort situaties dat het makkelijk voorkomt dat de tijd niet genomen wordt om iets goed te onderzoeken, maar vervolgens wordt de uitkomst van het overleg wel als waarheid gezien.
Bv, een medewerker komt met een vermoeden. Medewerker 2 heeft even geen tijd om het dossier door te lezen, maar kent medewerker 1, dus het zal wel goed zijn. Vervolgens komt medewerker 3, die ziet dat medewerker 1 en 2 het vermoeden bevestigen, en dan heb je al drie mensen die ervan overtuigd zijn. Tegen de tijd dat je bij de rechter komt heb je dan bv een dossier vol met mensen die elkaar bevestigen, zonder dat er ook werkelijk kritisch onderzocht is of het ook werkelijk klopt.
Maar bovendien voelt niemand zich erg verantwoordelijk, want iedereen is een beetje verantwoordelijk, en 'als ik het verkeerd had gezien, dan had medewerker n+1 dat wel gezegd, toch?' Dus de eerste medewerker vertrouwt op de controle van de tweede, en de tweede controleert niet omdat die op het oordeel van de eerste vertrouwt.
Dat zijn situaties waarin een heel klein dingetje ongecontroleerd gigantisch uit de hand kan lopen.
Citaat:Het is niet zo dat iemand op een dag binnen komt wandelen en zegt "namens bureau jeugdzorg kom ik nu je kind ophalen, de rest zoeken we later wel uit'. óók daar gaat echt wel wat meer overleg aan te pas dan alleen een telefoontje van 1 persoon.
Nee, maar dat is dan ook niet het probleem. Hoeveel mensen erover besluiten doet er eigenlijk niet echt toe, wat telt is hoe juist dat besluit is. Het gaat erom hoevaak kinderen weggehaald worden bij hun ouders terwijl dat de verkeerde keuze is. En ook om hoevaak kinderen gelaten worden terwijl dat niet klopt.
Alleen we denken vaak dat meer mensen zorgen voor een beter besluit, en dat is niet zo.
Citaat:Over het nét wat meer overdrijven voor budgettechnische zaken; daar kan bjz zich schuldig aan maken, maar de ouders net zo goed he! Genoeg ouders die alles nét wat overdrijven, waardoor een vader of moeder niet meer in de buurt van het kind mag komen. De boel nét wat rooskleuriger doen overkomen over een thuissituatie waardoor bjz dan toch maar afgewimpeld wordt en wel moet afdruipen.
Doet er niet toe. BJZ is een organisatie met grote macht: de macht om iets wat ontzettend fundamenteel is (namelijk het gezinsleven) te doorbreken. Dat brengt ook een grote verantwoordelijkheid met zich mee die veel verder gaat dan de verantwoordelijkheid van individuele ouders. Je kunt als overheid niet zeggen, 'jamaar hunnie doen het ook.' Dat individuele mensen er een potje van maken, liegen, bedriegen, moorden, mishandelen, verkrachten etc betekent nog niet dat de overheid dat terug mag doen. Omdat staat en individu geen gelijke partijen zijn, zijn de regels ook niet zomaar hetzelfde.