Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-07-13 20:26

Geplaatst: 24-07-13 20:26

Fiffill schreef:
Maar... hoe eerlijk is het om iemand zijn hele leven lang ongelukkig te laten zijn puur alleen omdat 'wij' niet willen betalen voor evt. kosten (terwijl therapie ook geld kost) of omdat het anders is dan de standaard, en zo tegennatuurlijk voor de gemiddelde mens? Borstvergrotingen mogen, neuscorrecties mogen, maar iemand die dood- en doodongelukkig is mag je niet z'n been afzetten.
Met sommige dingen kun je niet zomaar 'omgaan', als het daadwerkelijk om een afwijking in de hersenen gaat kun je daar niet zomaar iets aan doen; al wil je er mee om kunnen gaan, je lichaam gaat dieper dan dat.
Ik vind het zeer triest dat iemand die afwijkt van 'de standaard' de rest van zijn/haar leven doodongelukkig moet zijn om die reden.

Er zal eerst meer onderzoek moeten worden gedaan naar deze afwijking voordat je echt mensen kunt behandelen. Als ik lees hoe slecht therapie werkt en hoe mensen toch de hand aan zichzelf slaan en zichzelf (proberen te) verwonden of uiteindelijk zelfmoord plegen... Wie weet kan therapie helpen, maar als er maar weinig over iets bekend is is het lastig. Zeker als men zelfs nog niet zeker is van de echte oorzaak.

Mensen in een vegetatieve toestand mogen ook niet altijd euthanasie, mensen met ondraaglijk lijden krijgen ook niet altijd de gewenste euthanasie. Mensen die niet door willen met hun leven, maar graag willen sterven, krijgen ook geen hulp om er een eind aan te maken. Hoe eerlijk is dat, vaak ook niet eerlijk. Deze mensen worden vaak ook gedwongen doodongelukkig hun leven door te brengen. Ga je mensen verlammen om hun leven op de rit te krijgen, dan kun je toch geen nee meer verkopen aan bovenstaande groep. Zolang daar nee aan wordt verkocht, vind ik niet dat je mensen kan gaan amputeren of verlammen, welke fysiek gezond zijn.

**Geplaatst**: 24-07-13 20:27

Geplaatst: 24-07-13 20:27

secricible schreef:
Een paar dagen geleden was hierover ook een aflevering op csi. Een man die het gevoel had dat zijn been niet bij hem hoorde en uiteindelijk besloot zijn been te laten amputeren.
Een bizarre aandoening en vooral heel moeilijk voor de patient zelf. Zoveel onbegrip en zoveel frustraties lijken me afschuwelijk en dat al 50 jaar lang.
Bij mij kwam ook de gedachte aan een transgender meteen naar boven. Ook daar is veel onbegrip voor geweest, alhoewel het taboe daarop al een heel stuk minder is geworden. Ik zie veel vergelijkingen tussen deze mensen. Imo zou een arts, mits goed vooronderzoek, best mee mogen werken aan zoiets. Ik denk dan aan een onderzoek vergelijkbaar met een onderzoek voor transgenders. Wl je dit zeker, ben je je bewust dat dit niet meer teruggedraaid kan worden enz. Als daar een positief advies uit komt, dan zie ik geen probleem.

Er is echter 1 ding waar ik mee zit. Iemand die een handicap heeft kost de staat veel geld. E daar heb ik wel moeite mee. Ziektekosten, eventueel deels arbeidsongeschikt verklaard worden, misschien medicatie? Imo zijn dat soort dingen echt not done en kosten die voortkomen uit dit proces moet iemand imo echt zelf betalen.
Verder zou ik hier geen problemen mee hebben.

Deze persoon uit de OP is ook nog transgender.

**Geplaatst**: 24-07-13 21:32

Geplaatst: 24-07-13 21:32

Shadow0 schreef:
Daarmee verdraai je de werkelijkheid nogal. Met meewerken aan heeft het niks te maken. Dat is vooral ee makkelijke manier om de schuld van het falen van therapie vooral lekker bij de ander te leggen, want die 'wilde' gewoon niet genoeg. Die houding kan erg kwetsend zijn voor mensen die het wel vanuit hart en ziel willen, alles doen om mee te werken, en toch niet 'slagen'.

Nee hoor, als ik zeg dat therapie niet zal slagen als iemand niet mee wil werken is dat iets totaal anders dan dat ik zou zeggen dat therapie niet zal slagen bij iemand die dat wel wil of dat iemand bij wie het geen succes heeft dat aan zichzelf te wijten heeft. Zeggen dat ik met een opmerking over de ene groep een totaal andere groep kwets is wel heel ver gezocht. Therapie en therapeuten zijn slechts hulp(middelen); de patiënt zal zelf de veranderingen moeten doormaken, hij/zij zal zelf zijn problemen moeten doorworstelen, dat kan niemand voor hem/haar doen; ook de allerbeste therapeut niet. Vergelijk het met leren door te lezen. De beste docent kan geen student dwingen om een boek te lezen, een student die dat niet wil zal het niet doen, sommige toetsen kun je niet halen als je een boek niet leest. Maar een student die het boek wel leest kan alsnog een toets niet halen, dat heeft niets met de eerder genoemde situatie te maken, als de docent zegt "alle studenten die het boek niet hebben gelezen zijn zelf schuld aan het niet halen van de toets" is als het goed is geen belediging voor de mensen die het boek wel hebben gelezen maar de toets alsnog niet hebben gehaald.

Citaat:
Bovendien ga je daarmee volledig voorbij aan dat de invloed van de geest / menselijk bewustzijn (dus dat wat je met psychotherapie kunt beinvloeden) gewoon beperkt is. Als er werkelijk bepaalde hersengebieden niet goed functioneren, dan valt dat simpelweg niet weg te therapieen. Ook simpelweg 'omgaan met' is niet zomaar te leren omdat de functies over je lichaamsperceptie veel dieper zitten dan waar je het 'omgaan met' in doet. Dat geldt trouwens ook omgekeerd: het fenomeen fantoompijn. Ook al is een bepaald lichaamsdeel er niet meer, het kan nog wel pijn doen.

Ik denk dat je dan toch onderschat wat er met de juiste therapie te doen is (mits iemand daar dus zelf voor kiest). Dan hebben we het dus niet alleen over 'praat-oplossingen' maar ook therapieën zoals neurofeedback, EMDR of mindfulness. Ook bij fantoompijn bestaat de behandeling vaak uit therapie van een medisch psycholoog of pijnspecialist. In dat geval gaat het dus wel degelijk om 'omgaan met'.

Ik snap je beredenering wel, alleen heb ik hier toevallig mee te maken gehad en ben ik het daarom niet meer met je eens. Ga de succespercentages van mensen die gedwongen in therapie moesten (vanwege bijvoorbeeld een misdaad) maar eens vergelijken met de succespercentages van mensen die uit zichzelf in therapie gaan. Dat is een wereld van verschil.

**Geplaatst**: 24-07-13 21:56

Re: Gezonde vrouw wil operatie om verlamd te raken

Geplaatst: 24-07-13 21:56

Dat een therapie succesvoller is als de persoon mee wil werken: ja logisch. Maar het succespercentage is ook bij mensen die zich vol inzetten lang geen 100%, en bij specifieke aandoeningen zelfs erg laag, ondanks veel inzet. Veel aandoeningen laten zich niet sturen. En waarom het mij stoort: omdat het toch impliceert dat deze mensen niet eerst met volle inzet wel hebben geprobeerd om te veranderen.

Mindfulness is toch behoorlijk cognitief, en ook EMDR zou mij hier niet echt logisch lijken - is er data beschikbaar dat het wel helpt? Want als die er niet is: waarom zou je er dan van uitgaan dat het wel ok is om die therapie te verstrekken en niet een amputatie? Therapie is dan ook een onbewezen behandeling. Neurofeedback en neurostimulatie zouden tzt misschien wel ontwikkeld kunnen worden, maar vziw is dat nu nog lang niet aan de orde.

En ik ben wel benieuwd: waar heb je precies mee te maken gehad, therapie in het algemeen, of specifiek een vorm van BIID?

**Geplaatst**: 24-07-13 22:11

Re: Gezonde vrouw wil operatie om verlamd te raken

Geplaatst: 24-07-13 22:11

Ik word hier wel kwaad van want mijn gezonde verstand zegt dat je heel blij moet zijn met het feit dat e lichaam het doet, maargoed mensen deze mevrouw is echt ziek.
Zoals in mijn profiel beschreven studeer ik psychologie. Ik heb hier vaak dingen over gelezen.
Deze aandoening is echter met goede psychologische en/of psychiatrische hulp niet 100% te genezen.
In alle onderzoeken die ik hierover gelezen heb kon ik nooit vinden dat iemand "genezen" is van deze ideeën. Ik stuitte op al deze gruwelgegevens toen ik iets zocht over fantoompijn. Ook al kan ik het niet in mijn hoofd verwerken dat mensen dit willen, ik begrijp wel dat iemand gelukkig wil zijn. BIID kan ook worden verward met aandacht vragen of extreem uit de hand gelopen Munchhausensyndroom. Dat is dus in mijn ogen altijd nogal tricky.

**Geplaatst**: 24-07-13 22:39

Geplaatst: 24-07-13 22:39

Axel_Valerie schreef:
Ik word hier wel kwaad van want mijn gezonde verstand zegt dat je heel blij moet zijn met het feit dat e lichaam het doet, maargoed mensen deze mevrouw is echt ziek.
Zoals in mijn profiel beschreven studeer ik psychologie. Ik heb hier vaak dingen over gelezen.
Deze aandoening is echter met goede psychologische en/of psychiatrische hulp niet 100% te genezen.
In alle onderzoeken die ik hierover gelezen heb kon ik nooit vinden dat iemand "genezen" is van deze ideeën. Ik stuitte op al deze gruwelgegevens toen ik iets zocht over fantoompijn. Ook al kan ik het niet in mijn hoofd verwerken dat mensen dit willen, ik begrijp wel dat iemand gelukkig wil zijn. BIID kan ook worden verward met aandacht vragen of extreem uit de hand gelopen Munchhausensyndroom. Dat is dus in mijn ogen altijd nogal tricky.

Ik vraag me af waarom je hier moet praten over genezen. Iemand die transgender is wil je toch ook niet "genezen" met psychologische hulp? Zo iemand mag toch ook geholpen worden? Terwijl je in principe ook in een gezond lichaam gaat snijden, dus je zou theoretisch kunnen spreken over een lichaam verminken (ik wil hiermee niemand voor het hoofd stoten, maar zou niet weten hoe het anders te noemen). Heel cru gezegd is dit niks anders. Het voelt alleen anders omdat ze iets wil doen wat de meeste mensen niet zouden willen (namelijk gehandicapt zijn..).

Aan de andere kant vind ik het bijzonder, deze mevrouw zit echt in een verkeerd lichaam: en transgender, en nu dit weer. Daardoor vraag je je af of er niet (ook) wat anders speelt...

**Geplaatst**: 24-07-13 22:47

Re: Gezonde vrouw wil operatie om verlamd te raken

Geplaatst: 24-07-13 22:47

Dat probeer ik ook te zeggen. Je wilt een oplossing om deze mevrouw gelukkig te maken. Ik vind het dan zelf een lastig verhaal omdat je met deze oplossing niet meer terug kunt. Wat als ze bijvoorbeeld last heeft van MunchHausen? Dat is wel te genezen. Dan kun je nooit meer terug.

Dan is er nog zoiets als erhische verantwoording tegenover de samenleving. Als je iemand bewust gaat verminken zal deze persoon afhankelijk worden van een verzorgingstehuis. Dit kost ons allemaal geld. Is dat dan okee?

**Geplaatst**: 24-07-13 22:58

Re: Gezonde vrouw wil operatie om verlamd te raken

Geplaatst: 24-07-13 22:58

Koopt ze toch gewoon een rolstoel, knupt dr veters aan elkaar en gaan...

**Geplaatst**: 24-07-13 23:02

Re: Gezonde vrouw wil operatie om verlamd te raken

Geplaatst: 24-07-13 23:02

Goed plan patries! Bel der op!

**Geplaatst**: 25-07-13 08:30

Geplaatst: 25-07-13 08:30

Tries_en_Faf schreef:
Koopt ze toch gewoon een rolstoel, knupt dr veters aan elkaar en gaan...

Ze zit al jaren in een rolstoel en doet alsof.
Maar een man die graag vrouw wil zijn en daarom hakken aan doet en kipfilet in een bh stopt, voelt zich nog steeds een man. Maar nu moet vrouwenkleding. Dat zal dus geen oplossing opleveren.
En inderdaad, de kosten die deze mw zal gaan maken, dat is het enige waar ik moeite mee heb. En die zou ze imo echt zelf op moeten hoesten...

**Geplaatst**: 25-07-13 08:41

Geplaatst: 25-07-13 08:41

Vjestagirl schreef:
unihorses schreef:
en waarom genezen ze haar niet van haar disorder dan? dit is toch wel een gevalletje gesticht waaridg

Misschien kan dat niet? We kunnen nog lang niet alles genezen helaas. Dat geldt voor lichamelijke ziektes, maar nog veel meer voor mentale ziektes.

Misschien omdezelfde reden dat we transeksuelen ook niet genezen?
Nog niet zo lang geleden -en in veel landen nog steeds- probe(e)r(d)en ze homoseksualiteit te genezen.

Het is makkelijk banketstaaf als je het niet hebt!
Respectloos vind ik de negatieve reacties in dit topic t .o.v. deze vrouw!

**Geplaatst**: 25-07-13 12:34

Geplaatst: 25-07-13 12:34

Wat vind je respectloos?

Psyche en lichaam beïnvloeden elkaar, je kunt ze niet los van elkaar zien. Deze vrouw heeft duidelijk een zware last te dragen in het leven. Volgens mij is de enige vraag van betekenis hier: zal haar geluk toenemen door het uitvoeren van deze operatie? Zal ze zich beter voelen met zichzelf, in haar lichaam?

Niemand kan weten of dat zo is, ook die vrouw zelf niet. Wat als ze dénkt dat ze zich beter zal voelen en het blijkt achteraf niet zo te zijn? Of ze komt er achter dat er nog iets is dat haar geluk in de weg staat? Een arts legt een eed af om een mens beter te maken. Zo lang niet zeker is dat ze inderdaad beter wordt van deze ingreep zou ik het als arts niet doen.

**Geplaatst**: 25-07-13 12:41

Geplaatst: 25-07-13 12:41

Bij haar krijg ik toch het gevoel: en wat is het volgende.
Ze voelde zich niet gelukkig als man. En is nu een vrouw.
Dat nam niet haar ongelukkig zijn weg.

Ze is nu niet gelukkig met haar benen, maar als ze geopereerd wordt is ze daarna wel gelukkig?

Of heeft ze dan het volgende waarmee ze niet gelukkig kan zijn?
Ik ben bang dat haar psyche zo werkt dat er altijd is nieuws komt dat ze zich niet goed voelt in haar lijf wat ze dan heeft. En dan tegen het volgende nieuwe probleem aan gaat lopen.

**Geplaatst**: 25-07-13 12:47

Geplaatst: 25-07-13 12:47

sallandval schreef:
Niemand kan weten of dat zo is, ook die vrouw zelf niet. Wat als ze dénkt dat ze zich beter zal voelen en het blijkt achteraf niet zo te zijn?

Ten eerste: de indruk is dat er aardig wat mensen zijn die zich inderdaad beter voelen. Of dat ook werkelijk zo is in dit individuele geval weet je niet. Maar succes is uberhaupt niet vooraf te voorspellen en gebeurt altijd op aanname van een bepaald percentage succes.

Daarnaast zou ik zeggen: eigen keuze. Waarom moet een arts die afweging maken en niet de persoon zelf?

Citaat:
Een arts legt een eed af om een mens beter te maken. Zo lang niet zeker is dat ze inderdaad beter wordt van deze ingreep zou ik het als arts niet doen.

Als dat het criterium is, zouden artsen weinig meer kunnen doen. Medisch ingrijpen is zelden zeker en meestal een risico. (En voor de goede orde, dat geldt ook voor psychotherapie, die ook schadelijk kunnen zijn en ingrijpend zijn, zeker als het gaat om internering.)

**Geplaatst**: 25-07-13 12:59

Re: Gezonde vrouw wil operatie om verlamd te raken

Geplaatst: 25-07-13 12:59

Beter wordt ze er hoe dan ook niet van. Je doet symptoombestrijding en wat wil ze dan? Uitkering aanvragen?

**Geplaatst**: 25-07-13 13:06

Re: Gezonde vrouw wil operatie om verlamd te raken

Geplaatst: 25-07-13 13:06

Dat ligt maar aan je definitie van 'beter'. Als het puur om medisch functioneren gaat dan is psychotherapie per definitie zinloos - 'leren omgaan met' is immers bij uitstek symptoombestrijding. Niet eens bestrijding, symptoom-acceptatie.
Symptoombestrijding kan daarnaast heel zinvol zijn: het zijn meestal de symptomen waar je last van hebt

**Geplaatst**: 25-07-13 13:13

Geplaatst: 25-07-13 13:13

sallandval schreef:
Een arts legt een eed af om een mens beter te maken. Zo lang niet zeker is dat ze inderdaad beter wordt van deze ingreep zou ik het als arts niet doen.

Als ik het goed heb is dit de eed:

Citaat:
"Ik zweer/beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens. Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten.

Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal aan de patiënt geen schade doen. Ik luister en zal hem goed inlichten. Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.

Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen. Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden. Ik zal mij open en toetsbaar opstellen, en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving. Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg bevorderen.

Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk. Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.

Zo waarlijk helpe mij God almachtig
of
Dat beloof ik."

Deze eed is voor meerdere interpretaties vatbaar. Ik begrijp een arts die met deze eed in de hand zegt dat hij of zij niet wil meewerken aan het verlammen van iemand, maar volgens mij is het ook te verdedigen om dat in dit geval wel te doen. Uiteindelijk maakt elke arts zelf een afweging van wat hij of zij ethisch verantwoord vindt. Overigens is van geen enkele behandeling met zekerheid te zeggen of het zal helpen en hoe eventuele bijwerkingen zullen uitpakken. Een arts die om die reden niets durft te doen is denk ik geen goede arts.

little_king schreef:
Bij haar krijg ik toch het gevoel: en wat is het volgende.
Ze voelde zich niet gelukkig als man. En is nu een vrouw.
Dat nam niet haar ongelukkig zijn weg.

Volgens het nieuwsbericht heeft zij al zo lang als zij zich kan herinneren de wens om verlamd te zijn. Dit is dus niet pas ontstaan na haar geslachtsverandering.

**Geplaatst**: 25-07-13 16:15

Geplaatst: 25-07-13 16:15

Shadow0 schreef:
Ten eerste: de indruk is dat er aardig wat mensen zijn die zich inderdaad beter voelen. Of dat ook werkelijk zo is in dit individuele geval weet je niet. Maar succes is uberhaupt niet vooraf te voorspellen en gebeurt altijd op aanname van een bepaald percentage succes.

Daarnaast zou ik zeggen: eigen keuze. Waarom moet een arts die afweging maken en niet de persoon zelf?

Omdat een arts zijn afweging ook maakt op Slagingspercentage en risicofactoren ipv met zijn gevoel.
Mensen met BIID hebben een slagingspercentage van 60%. Dat houdt in dat 40% van de mensen niet tevreden is als de operatie voltooid is. Om over het risico nog maat te zwijgen. Dat is in mijn ogen vrij heftig.

**Geplaatst**: 25-07-13 16:59

Geplaatst: 25-07-13 16:59

Shadow0 schreef:
Ten eerste: de indruk is dat er aardig wat mensen zijn die zich inderdaad beter voelen. Of dat ook werkelijk zo is in dit individuele geval weet je niet. Maar succes is uberhaupt niet vooraf te voorspellen en gebeurt altijd op aanname van een bepaald percentage succes.

een indruk vind ik persoonlijk niet genoeg om zoiets ingrijpend op te baseren. Als je een onderzoek weet van de tevredenheid na 1 jaar maar vooral na 5, 10 of 50 jaar hoor ik het heel graag. Ik heb het gezocht en niet gevonden.

Citaat:
Daarnaast zou ik zeggen: eigen keuze. Waarom moet een arts die afweging maken en niet de persoon zelf?

Omdat een arts een eed aflegt waarin hij zweert geen schade te doen. Stel nou dat de persoon inderdaad verlamd wordt door een arts maar dat die persoon jaren later zegt dat hij er niet beter van is geworden maar slechter en de arts wettelijk verantwoordelijk houdt. Wat moet die arts dan? Het lijkt mij dat die redelijkerwijs had kunnen beredeneren dat er sprake was van een geestelijk probleem en geen lichamelijk probleem als een oorspronkelijke fysiek gezonde man aangeeft te voelen dat hij eigenlijk een verlamde vrouw in het verkeerde lichaam is.

Ik zeg trouwens ook niet dat geen enkele arts het zou moeten doen, schijnbaar is er een arts die het risico wel wil nemen. Prima dan toch? Ik denk niet dat die persoon zich tegen laat houden door de mening van een aantal bokkers. Maar ik ben niet van mening dat zij deze behandeling en de extra zorg die daardoor nodig is vergoed zou meten krijgen.

**Geplaatst**: 25-07-13 17:19

Geplaatst: 25-07-13 17:19

sallandval schreef:
een indruk vind ik persoonlijk niet genoeg om zoiets ingrijpend op te baseren.

Het omgekeerde is ook waar: het is ook niet genoeg om het op basis van een indruk stelselmatig af te wijzen.

Citaat:
Omdat een arts een eed aflegt waarin hij zweert geen schade te doen. Stel nou dat de persoon inderdaad verlamd wordt door een arts maar dat die persoon jaren later zegt dat hij er niet beter van is geworden maar slechter en de arts wettelijk verantwoordelijk houdt. Wat moet die arts dan?

We zouden de wet wat dat betreft wat meer bij het individu mogen laten en minder bij de arts. Persoonlijk ben ik wel een beetje cynisch over die eed, omdat ik toch het idee heb dat artsen zich hier en daar wat meer door angst laten leiden dan door werkelijke overtuiging van het juiste van hun behandeling. Te vaak heb ik de indruk dat artsen zich verschuilen achter een bepaalde onmogelijkheid van keuzes om het werkelijke dilemma uit de weg te gaan.

Citaat:
Het lijkt mij dat die redelijkerwijs had kunnen beredeneren dat er sprake was van een geestelijk probleem en geen lichamelijk probleem als een oorspronkelijke fysiek gezonde man aangeeft te voelen dat hij eigenlijk een verlamde vrouw in het verkeerde lichaam is.

Ik vind dat eigenlijk helemaal niet zo vanzelfsprekend: geestelijk wordt nu aangenomen bij afwezigheid van het omgekeerde, maar dat lijkt mij veel te simpel. Om iets geestelijk of psychisch te noemen zouden dezelfde voorwaarden moeten gelden: bewijs dus dat het werkelijk psychisch is, en niet slechts een 'we weten het nog niet.'

Op dit moment lijkt neurologisch me trouwens het waarschijnlijkst, en dat is niet hetzelfde als geestelijk.

Citaat:
Maar ik ben niet van mening dat zij deze behandeling en de extra zorg die daardoor nodig is vergoed zou meten krijgen.

Over de kosten ga ik geen uitspraak doen. Dat wordt volgens mij ook verder niet echt verdedigd.

**Geplaatst**: 25-07-13 17:41

Geplaatst: 25-07-13 17:41

Shadow0 schreef:
Het omgekeerde is ook waar: het is ook niet genoeg om het op basis van een indruk stelselmatig af te wijzen.

Dat is jouw mening, ik ben een andere toegedaan. Ik vind dat zo lang er over een dergelijk maatschappelijk ingrijpende beslissing nog geen enkele wetenschappelijke uitspraak kan worden gedaan het vanzelfsprekend is dat er niet op basis van een indruk geopereerd wordt.

Citaat:
We zouden de wet wat dat betreft wat meer bij het individu mogen laten en minder bij de arts. Persoonlijk ben ik wel een beetje cynisch over die eed, omdat ik toch het idee heb dat artsen zich hier en daar wat meer door angst laten leiden dan door werkelijke overtuiging van het juiste van hun behandeling. Te vaak heb ik de indruk dat artsen zich verschuilen achter een bepaalde onmogelijkheid van keuzes om het werkelijke dilemma uit de weg te gaan.

Nou zou ik toch al geen arts willen zijn, maar ik denk dat er in dit toekomstbeeld niemand meer arts zou willen zijn. Tenzij de mensen dan ook de verantwoordelijkheid krijgen voor het al dan niet slagen van de behandeling, maar dat wil men denk ik ook niet.

Citaat:
Ik vind dat eigenlijk helemaal niet zo vanzelfsprekend: geestelijk wordt nu aangenomen bij afwezigheid van het omgekeerde, maar dat lijkt mij veel te simpel. Om iets geestelijk of psychisch te noemen zouden dezelfde voorwaarden moeten gelden: bewijs dus dat het werkelijk psychisch is, en niet slechts een 'we weten het nog niet.'

Tsja, ik heb al zo veel lichamelijke aandoeningen gezien die achteraf psychisch bleken. Het probleem is dat mensen er vaak niet aan willen dat er psychisch gezien iets mis is, er rust nogal een taboe op. Zoals ik al eerder aangaf ben ik bepaald geen dualist of descartes aanhanger. Dus als je het mij zou vragen zou men bij veel meer behandelingen eerst moeten beginnen met de minst fysiek schadelijke (en dus vaak psychologische) behandeling. Tenzij het acuut is natuurlijk.

**Geplaatst**: 25-07-13 17:58

Re: Gezonde vrouw wil operatie om verlamd te raken

Geplaatst: 25-07-13 17:58

Wat mij heel erg stoort aan dit topic is dat niemand echt in gaat op argumenten maar elke keer bijna exact hetzelfde de zelfde reactie geeft op bepaalde quotes als alle voorgangers.
Een soort van losse meningen. Ben ik daar de enige in?
Ik vind dit een heel interessant onderwerp en ik vind het mooi om dit soort onderwerpen als discussiepunt te hebben daar leer ik van. Maar het valt mij op dat er veel langs elkaar heen gepraat word.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-07-13 18:00

Geplaatst door de TopicStarter : 25-07-13 18:00

Axel_Valerie schreef:
Shadow0 schreef:
Ten eerste: de indruk is dat er aardig wat mensen zijn die zich inderdaad beter voelen. Of dat ook werkelijk zo is in dit individuele geval weet je niet. Maar succes is uberhaupt niet vooraf te voorspellen en gebeurt altijd op aanname van een bepaald percentage succes.

Daarnaast zou ik zeggen: eigen keuze. Waarom moet een arts die afweging maken en niet de persoon zelf?

Omdat een arts zijn afweging ook maakt op Slagingspercentage en risicofactoren ipv met zijn gevoel.
Mensen met BIID hebben een slagingspercentage van 60%. Dat houdt in dat 40% van de mensen niet tevreden is als de operatie voltooid is. Om over het risico nog maat te zwijgen. Dat is in mijn ogen vrij heftig.

Waar heb je die cijfers gevonden? Ik heb gezocht, maar het enige wat ik kon vinden was dat operaties bij BIID patiënten maar heel weinig voorkomen.

**Geplaatst**: 25-07-13 18:00

Geplaatst: 25-07-13 18:00

Ben ik met je eens Axel_Valerie, maar je doet er zelf net zo hard aan mee.

**Geplaatst**: 25-07-13 18:10

Re: Gezonde vrouw wil operatie om verlamd te raken

Geplaatst: 25-07-13 18:10

Ik kom met cijfers, mijn eigen mening en nieuwe perspectieven. Als ik mij daaraan schuldig maak is dat omdat er geen reactie komt op bepaalde argumenten. Ik vraag mij trouwens af waar ik dat doe? De cijfers heb ik uit onze online onderzoeksbibliotheek.