Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-03-12 12:29

Geplaatst: 16-03-12 12:29

Je kan discussiëren over de strafmaat, daar ben ik het mee eens. Ik ben niet voor de doodstraf, maar als we die hier hadden zou ik best begrijpen dat Robert M. daartoe veroordeeld zou worden. En zolang dat inderdaad met een eerlijk proces gebeurt, prima. Maar dan heeft elke verdachte kans op die doodstraf, en krijgt elke verdachte nog steeds een eerlijk proces. Dat vind ik belangrijk. En stel dat zou blijken dat Robert M. zwaar autistisch en zwakbegaafd is, zou ik een doodstraf níet op zijn plek vinden - en met een goed en eerlijk proces zou hij die dan ook vermoedelijk niet krijgen.

Zwaardere straffen op misbruik van jonge kinderen? Begrijp ik volkomen. Het is een walgelijk misdrijf.
Maar dan wel voor allemaal, niet alleen voor Robert M. En niet de perverse, inhumane straffen die hier vol enthousiasme worden geopperd.

**Geplaatst**: 16-03-12 12:34

Geplaatst: 16-03-12 12:34

Voor eeuwig opsluiten in ieder geval.
Hij heeft geen spijt, het interesseert hem niks hoe die kinderen er aan toe zijn.
Dus zodra dit monster vrijkomt, begint ie vrolijk weer overnieuw.

**Geplaatst**: 16-03-12 12:35

Geplaatst: 16-03-12 12:35

Het punt is dat iemand die al zoveel kinderen heeft misbruikt, in mijn ogen echt niet een brave burger gaat worden, en dat brave burgers tegen hem beschermd moeten worden... Dat zou bij dit soort delicten inderdaad het uitgangspunt moeten zijn.

Een eerlijk proces is van het allergrootste belang, mensen die heksenjachten openen moeten net zo hard aangepakt worden als pedofielen, want ook deze groep verwoest levens.

Maar net als Dakotah geloof ik niet in 'beterschap', zeker niet bij pedos die in het openbaar zielig doen en van de prins geen kwaad weten. Dat ze in therapie heel erg goed kunnen veinzen geloof ik wel, in stiekum doen waren zij immers al perfect getraind.

http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/20 ... twerk.html

Voor degenen die 'de mens los van zijn daden' zien, wat ik trouwens een dubieus iets vind, omdat de daden de mens bepalen in mijn ogen: wat denken jullie dan van dit soort, min of meer georganiseerd misbruik tot in de hoogste kringen?

Er is hier niet alleen sprake van capabele mannen waarvan het overgrote deel prima sociaal functioneerde, maar ook van een soort van gedogen door anderen, zelfs mensen bij justitie...

Hoe kan dit gebeuren, en is pedofilie hier wel een ziekte, iets waar iemand niets aan kon doen, of gaat het hier toch eerder om een sexuele uitspatting die iemand doet gewoon omdat hij ermee kan wegkomen?

**Geplaatst**: 16-03-12 12:36

Geplaatst: 16-03-12 12:36

Zwaardere straffen? Ik weet niet of dat werkt.
Ik ben wel van mening dat geen enkele zedendelinquent nog in een PI geplaatst moet worden.
(dus enkel celstraf, momenteel max. 12 jaar)
Ik zou het een prima wet vinden dat elke zedendelinquent tbs opgelegd krijgt.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 16-03-12 12:38, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-03-12 12:37

Geplaatst: 16-03-12 12:37

Dakotah schreef:
Voor eeuwig opsluiten in ieder geval.
Hij heeft geen spijt, het interesseert hem niks hoe die kinderen er aan toe zijn.
Dus zodra dit monster vrijkomt, begint ie vrolijk weer overnieuw.

In de VS zijn speciale gevangenissen voor pedo's en die komen gewoon nooit meer vrij. Ik heb een docu daarover gezien en de pedo's die meewerkte aan die docu zeiden zelf ook dat als ze vrij zouden komen ze gegarandeerd weer in de fout zouden gaan en het beter was dat ze gewoon niet meer vrij kwamen.

**Geplaatst**: 16-03-12 12:43

Geplaatst: 16-03-12 12:43

Dakotah: Hoe weet je dat? Ken jij die cijfers?
Ik wil niet beweren dat het niet zo is hoor, wat jij zegt zou ook mijn eerste gedachte zijn; maar ik weet niet in hoeverre TBS effect heeft op dit soort mensen. Misschien lukt het regelmatig wél om iemand ander gedrag aan te leren..
Zo'n speciale gevangenis vind ik dan niet direct het beste voorbeeld; als ze daar geen enkele therapie krijgen is het logisch dat ze nooit veranderen.

Randalin: Ik vind Geenstijl nu niet direct de meest objectieve en betrouwbare nieuwssite. Pedofilie = geaardheid. Of het een ziekte is, dat is subjectief. Wij zien homofilie als iets normaals, in Uganda staat er de doodstraf op. Ik zie het niet als ziekte, wel als een behoorlijke beperking in onze maatschappij. Maar ik kan begrijpen dat dat voor een ander neerkomt op ziekte.

Zo'n netwerk zegt niets over pedofielen als geheel, maar iets over een groep pedofielen die er naar zijn gaan handelen. Je dáden kan je wat aan doen, een geaardheid/beperking/ziekte niet.

Echter; ook in Uganda zijn er actieve homoseksuelen. Terwijl ze ervoor vermoord kunnen worden! Dat geeft al aan hoe vreselijk zwaar het is zo'n verlangen te onderdrukken. Ik kan me best voorstellen dat de verleiding van kinderporno dan erg groot is. Daarmee praat ik het niet goed, ik vind het vreselijk dat kindjes daarvoor misbruikt worden. Maar dat het moeilijk is daar níet naar op zoek te gaan online, begrijp ik ook wel..

Bepalen daden de mens? Of worden die daden op hun beurt bepaald door wie die mens is?

**Geplaatst**: 16-03-12 12:49

Geplaatst: 16-03-12 12:49

Kanelly schreef:
Nee, zeker niet.
(er zijn trouwens goede onderzoeken te vinden over dit onderwerp)
Wat je wel vaak ziet is dat zwakbegaafdheid een grote rol speelt. En dan ook zeker een grote disharmonie tussen de cognitieve intelligente en de sociaal-emotionele. En de daders zijn in veel gevallen ook zelf slachtoffer geweest. (niet alleen bij zedendelicten, ook bijv. bij geweldsdelicten).
Soms worden er signalen afgegeven, maar deze worden lang niet altijd adequaat opgepakt door bijv. artsen of andere betrokkenen.
Dat disharmonische profiel kan daar een rol bij spelen (overschatting, patiënt die zichzelf 'overschreeuwt' door sociaal wenselijk gedrag/ vlotte babbel).
En er is zeker een grote groep die buiten schot blijft, tot ze gepakt worden.
En dit laatste geldt niet alleen voor de pedoseksuelen, maar voor eigenlijk alle daders met psychiatrische problematiek/persoonlijkheidsstoornissen.
We zeggen ook niet voor niets vaak 'zitten meer gekken buiten dan binnen'

Dank voor je antwoord (zoveel interessante onderzoeken en onderwerpen, zo weinig tijd. Als de media zich nu eens massaal op die onderzoeken zouden gooien ipv op huilende slachtoffers en smeuïge citaten...)

Misschien hebben we toch nog een hoop meer taboes in de maatschappij dan we denken. Blijkbaar is het veiliger en gemakkelijker voor daders met psychiatrische problemen om zich aan te sluiten bij een geheim en superbeveiligd crimineel netwerk dan om de hulp te zoeken waar ze wat mij betreft recht op hebben. Toch jammer, helemaal als je bedenkt dat ongetwijfeld ook deze vorm van hulpverlening zal moeten inleveren vanwege alle bezuinigingen.

**Geplaatst**: 16-03-12 12:51

Geplaatst: 16-03-12 12:51

Of ik cijfers ken?
Nee dat niet, maar gezien het feit dat ie geen berouw toont, dat het voor hem dus "normaal" is dat ie dit met kinderen doet, en zichzelf daarbij ook nog eens ontzettend zielig vind, kun je er redelijkerwijs van uit gaan, dat ie zodra hij weer vrijkomt er inderdaad weer mee doorgaat.
Ik heb zelf eens zo'n pedo "op bezoek" gehad in mijn tent op de camping in het buitenland.
Gelukkig voor mij bleef het bij een "bezoek" en had ik hem mijn tent uitgegild, voor ie wat kon doen.
De psychische schade was er echter niet minder om.

Begrip voor dit soort "zwijnen" is er bij mij dan ook niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-12 12:58

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-12 12:58

NatasjavE schreef:
Heb die vriendin maar even gebeld hoe het ook al weer zal.

Doordat het misbruik maar over een kortere periode buiten de huiselijke kring(dus niet de eigen ouders) heeft plaatsgevonden is de kans op blijvende psychische schade maar zeer gering.

Was het nu over langere tijd geweest en/of waren de eigen ouders de daders dan is de kans op blijvende psychische schade juist erg groot.
En dan hebben het alleen over zeer jonge kinderen.

Nogmaals. Ik ben niet voor pedoseksualiteit en ben er zeer voor dat deze man middels TBS behandeld wordt en uit de samenleving gehaald wordt.
Ik wil zijn dade niet vergoeilijke of wat dan ook.

Dat is een wijze van helpen de boel te verwerken. Eigenlijk wordt dat meestal tegen ouders gezegd, bij mijn neefje ook en die was er wel degelijk van overstuur ging weer bedplassen en gilde in zijn slaap. Toch hield de psych vol dat er geen blijvende schade zou zijn, terwijl hij dat helemaal niet kan weten
Maar zo normaal mogelijk doen is meestal wel het advies om er mee om te gaan.

Ook hier is door sommige ouders verteld dat de kinderen zich anders gingen gedragen en omdat ze niet wisten hoe dat kwam, want die aardige mens die Robert volgens sommigen hier is,(baby's vanaf een paar weken!!!) had hele slimme maniertjes bedacht om niet gepakt te worden.

Hoe het later voor die 60 tot 80 kinderen gaat uitwerken kan geen mens voorspellen.

Laatst bijgewerkt door sarabande op 16-03-12 13:02, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-03-12 13:02

Re: Robert M wil meer begrip

Geplaatst: 16-03-12 13:02

Sarabande, wil jij mij één quote laten zien waarin ik of iemand anders zegt dat Robert M. een aardig mens is?

Kan je dat niet?
Prima, hou dan op met doen of dat is wat er gezegd wordt.

**Geplaatst**: 16-03-12 13:05

Geplaatst: 16-03-12 13:05

Geenstijl is dan wellicht niet zon betrouwbare bron, je moet wel onder een steen geleefd hebben om het veelomvattende misbruik in de katholieke kerk, en vooral de wijze waarop daar van hogerhand mee werd omgegaan, gemist te hebben.
Ik vond het wel een aardig stukje, maar vooral omdat het aantoont dat pedofilie lang niet in alle gevallen het werk is van een eenzame, contactgestoorde dader, maar dat het ook gepleegd wordt door mensen op hoge posities in de samenleving en dat deze elkaar zelfs de hand over het hoofd houden, als bekend is dat zij deze daden hebben gepleegd.

Dat zegt dingen over mensen, die wij wellicht liever niet willen weten.

Citaat:
Blijkbaar is het veiliger en gemakkelijker voor daders met psychiatrische problemen om zich aan te sluiten bij een geheim en superbeveiligd crimineel netwerk dan om de hulp te zoeken waar ze wat mij betreft recht op hebben.

Wellicht zien ze zichzelf helemaal niet als psychiatrisch gemankeerde personen, maar eerder als slachtoffers van een wrede maatschappij waar je niet eens ongestoord sex met peuters mag hebben...

Wat mij betreft maakt het trouwens geen moer uit wat het is, een kronkel, veroorzaakt doordat ze zelf misbruikt zijn, een afwijking in de hersenen omdat de moeder teveel spruitjes at, of gewoon een stukje sexuele geaardheid dat bij de evolutie hoort (bonobos bedrijven ook de liefde met de hele familie zonder zich veel aan te trekken van meerderjarigheid), het gaat mij erom wat de schade is die het aanricht.

Ik kan mij voorstellen dat onder bepaalde omstandigheden, er andere leeftijdsgrenzen gelden, maar het misbruiken van kinderen die gewoon nog niet geslachtelijk ontwikkeld zijn, zowel lichamelijk als geestelijk, kan wat mij betreft niet anders dan schadelijk zijn.
En de sfeer van dwang, afhankelijkheid, machtsongelijkheid en zelfs sadisme maakt het er al niet beter op.

Ook homofilie is in mijn ogen alleen goed te keuren zolang de sex maar op wederzijdse instemming berust.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-12 13:22

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-12 13:22

DaniBanani schreef:
Sarabande, wil jij mij één quote laten zien waarin ik of iemand anders zegt dat Robert M. een aardig mens is?

Kan je dat niet?
Prima, hou dan op met doen of dat is wat er gezegd wordt.

Bij wijze van spreke, hij wordt door een aantal mensen hier beschreven alsof hij nu nog aardig is en dat klopt in zoverre, hij was aardig in de dagelijkse omgang, dat maakt het ook zo weerzinwekkend

**Geplaatst**: 16-03-12 13:32

Geplaatst: 16-03-12 13:32

randalinpony schreef:
het gaat mij erom wat de schade is die het aanricht.

Even dit er uit gehaald, heb uiteraard je hele post gelezen.
Ik ben het helemaal met je eens dat het voornamelijk relevant is welke schade er wordt aangericht en dan daarbij nog: wat er gedaan kan worden om die schade te beperken of zelfs (op termijn) te herstellen.

Alleen denk ik dat die schade zelf door een heel groot deel wordt bepaald door de omgeving. Groeit een kind op met het stempel 'misbruikslachtoffer' dan zal het - volgens mij - gegarandeerd levenslang beschadigd blijven. Omdat het kind weet/voelt/hoort/ervaart dat het anders is dan andere kinderen en anders wordt behandeld dan andere kinderen. Zoals de eerste kinderen van gescheiden ouders en homoseksuele stellen daar naar mijn idee veel meer last van hebben gehad dan kinderen later, toen het normaal was geworden om in twee huizen te wonen of twee vaders of moeders te hebben. Groeit een kind op zonder dat stempel, dan heeft het in elk geval een kans om te herstellen.

Net zo denk ik dat een pedofiel kind dat onschuldig wordt geboren maar ergens tijdens zijn leven de fout ingaat en dan opeens een monster is, door de manier waarop in de omgeving wordt omgegaan met zaken als seksualiteit gestimuleerd kan worden om signalen af te geven of juist aanvoelt dat hij 'anders en ongewenst' is. In het laatste geval denk ik dat een kind, puber, volwassene mede daardoor een gedragspatroon ontwikkelt waardoor het makkelijker is aan te sluiten bij iets geheims en stiekems dan een gedragspatroon dat tijdig ingrijpen mogelijk maakt. Ik denk dat het nu bijvoorbeeld ook voor ouders heel erg moeilijk is om signalen op te vangen, wie wil of kan er nu voor open staan dat zijn of haar kind mogelijk pedofiel is?

Het gaat er natuurlijk niet over om de indruk te wekken dat pedofilie normaal of gewenst is! Het gaat er om dat opgroeiende pedofielen die nog helemaal niet in een netwerk zitten, misschien nog niet eens weten dat dergelijke netwerken bestaan, leren dat de rest van de wereld echt wel weet dat pedofilie bestaat en dat het mogelijk is om hulp te krijgen. Net zoals homoseksuele jongeren voorheen (en helaas nu soms nog steeds) niet uit de kast kwamen uit angst om als vies of erger te worden beschouwd. Hele generaties homo's zijn gewoon getrouwd en hebben gezinnen gesticht omdat dat de maatschappelijke verwachting was. Die mensen hebben decennialang een leugen moeten leven. Dat lijken mij toch wel gevallen van levenslange beschadiging, voor alle betrokkenen. Ik heb niet de illusie dat het mogelijk is om alle pedofielen zo op te kunnen vangen voordat ze de fout in gaan. Maar afgaand op de informatie die ik van bijvoorbeeld Kanelly en Delerium heb gelezen, geloof ik wel dat er op dit moment potentiële daders rondlopen die echt wel gebruik zouden maken van hulp als het gemakkelijk genoeg zou zijn om die hulp te bereiken.

**Geplaatst**: 16-03-12 13:38

Geplaatst: 16-03-12 13:38

sarabande schreef:
DaniBanani schreef:
Sarabande, wil jij mij één quote laten zien waarin ik of iemand anders zegt dat Robert M. een aardig mens is?

Kan je dat niet?
Prima, hou dan op met doen of dat is wat er gezegd wordt.

Bij wijze van spreke, hij wordt door een aantal mensen hier beschreven alsof hij nu nog aardig is en dat klopt in zoverre, hij was aardig in de dagelijkse omgang, dat maakt het ook zo weerzinwekkend

dat kun je weerzinwekkend vinden, maar is heel normaal bij mensen met een parafilie. Men wil graag dat zo iemand een soort cartoon crimineel is; een makkelijk herkenbaar monster, maar zo werkt het helaas niet.

Dat maakt het ook zo makkelijk om te wijzen naar de boosdoener; maar denk je echt dat Robert M zou hebben gekozen voor dit leven als hij ook had kunnen kiezen voor liefhebbende ouders en een normale sexuele voorkeur?

Pedofilie is (volgens mij) geen natuurlijke geaardheid maar heeft te maken met een zeer diepliggende angst. In het geval van Robert M met een mannelijke partner en een voorkeur voor kinderen zou dat dus bijvoorbeeld best wel eens een angst voor volwassen vrouwen kunnen zijn. Die krijg je echt zomaar, daar is meestal wel een reden voor.

Als je alleen degene wilt straffen die het meeste schade aanricht zou je dus ook moeten kijken naar de ouders van Robert M. Maar moet je dan een waarschijnlijk goed bedoelend stel ouders straffen omdat hun opvoeding schijnbaar slecht heeft uitgepakt bij dit specifieke individu? Want mij lijkt dat je achteraf wel kunt stellen dat hij hoe dan ook veel schade heeft opgelopen in zijn jeugd. van de slachtoffertjes kun je dat nog niet weten. Als ze een stabiele basis hebben is de kans zeer groot dat het gewone brave burgers worden zonder noemenswaardige trauma's.

**Geplaatst**: 16-03-12 13:47

Geplaatst: 16-03-12 13:47

maura schreef:
randalinpony schreef:
het gaat mij erom wat de schade is die het aanricht.

Alleen denk ik dat die schade zelf door een heel groot deel wordt bepaald door de omgeving. Groeit een kind op met het stempel 'misbruikslachtoffer' dan zal het - volgens mij - gegarandeerd levenslang beschadigd blijven. Omdat het kind weet/voelt/hoort/ervaart dat het anders is dan andere kinderen en anders wordt behandeld dan andere kinderen. Zoals de eerste kinderen van gescheiden ouders en homoseksuele stellen daar naar mijn idee veel meer last van hebben gehad dan kinderen later, toen het normaal was geworden om in twee huizen te wonen of twee vaders of moeders te hebben. Groeit een kind op zonder dat stempel, dan heeft het in elk geval een kans om te herstellen.

Die schade wordt niet alleen bepaald door hoe de omgeving er mee omgaat.
Van die hele jonge kinderen weet ik het niet, maar in mijn geval ben ik opgegroeid bij ouders met het motto, niet zeuren dan gaat het wel over, er werd niet over gepraat, heb geen hulp gehad van psychiater of wat ook.
Overigens was ik destijds 11 jaar, en mijn schade was als volgt,

Niet meer alleen durven zijn met mannen in een kamer (vaders van vriendinnen,leraren, noem maar op)
In elke man een potentiële verkrachter zien.
Seksuele voorlichting op school wou ik niet horen, liefst ging ik de klas uit.
Vriendjes die te hard aandrongen op seks, dumpen.
Heb me wel eens verstopt op mijn kamer toen er onverwacht een vriendje langs kwam terwijl mijn ouders er niet waren (was inmiddels 15/16 jaar)
Kan er niet tegen in een hoekje gedrukt te worden, waar ik geen uitweg heb behalve langs die persoon.

Het grootste deel is nu verdwenen uiteraard, maar ben dan ook inmiddels 41.
Sommige dingen zitten er nog wel in mindere mate.
Dus geen schade, ik geloof er niet in, zelfs niet bij die hele kleintjes.

**Geplaatst**: 16-03-12 13:49

Re: Robert M wil meer begrip

Geplaatst: 16-03-12 13:49

Maar op je 11e ben je je volledig bewust van wat er gebeurt. Dat vind ik op geen enkele manier te vergelijken met een baby die dat bewustzijn niet heeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-12 13:52

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-12 13:52

Dakotah schreef:
Dus geen schade, ik geloof er niet in, zelfs niet bij die hele kleintjes.

En dat wordt bevestigd door de nu oude mannen die in de Katholieke kerk misbruikt zijn en waarvan de meeste een totaal getroebleerd leven gehad hebben, vaak zonder partner omdat ze daar niet toe in staat waren.

Dus ik geloof ook niet in doe maar gewoon of er niets gebeurt is, ik geloof in zorgzame aandacht van liefdevolle ouders en leren je te uiten.

**Geplaatst**: 16-03-12 14:00

Geplaatst: 16-03-12 14:00

Dakotah schreef:
Van die hele jonge kinderen weet ik het niet, maar in mijn geval ben ik opgegroeid bij ouders met het motto, niet zeuren dan gaat het wel over, er werd niet over gepraat, heb geen hulp gehad van psychiater of wat ook.
Overigens was ik destijds 11 jaar, en mijn schade was als volgt,

Niet meer alleen durven zijn met mannen in een kamer (vaders van vriendinnen,leraren, noem maar op)
In elke man een potentiële verkrachter zien.
Seksuele voorlichting op school wou ik niet horen, liefst ging ik de klas uit.
Vriendjes die te hard aandrongen op seks, dumpen.
Heb me wel eens verstopt op mijn kamer toen er onverwacht een vriendje langs kwam terwijl mijn ouders er niet waren (was inmiddels 15/16 jaar)
Kan er niet tegen in een hoekje gedrukt te worden, waar ik geen uitweg heb behalve langs die persoon.

Het grootste deel is nu verdwenen uiteraard, maar ben dan ook inmiddels 41.
Sommige dingen zitten er nog wel in mindere mate.
Dus geen schade, ik geloof er niet in, zelfs niet bij die hele kleintjes.

Knap dat je er over kunt praten, het lijkt me dat je een lange weg gegaan bent en hopelijk ben je trots op wat je hebt bereikt. In de korte weergave die je hier geeft lees ik een hoop goede redenen om trots op jezelf te zijn.

Daarnaast: ik heb steeds aangegeven dat ik het heel belangrijk vind dat deze slachtoffers (inclusief gezin) juist wél begeleiding krijgen. Dat is totaal iets anders dan 'net doen of er niks gebeurd is dan gaat het vanzelf over'. Want die laatste houding vind ik zelf eigenlijk ook al op het randje van mishandeling, al vind ik dat nu en realiseer ik mij dat hier 25 jaar geleden heel anders over werd gedacht en minder kennis over was.

**Geplaatst**: 16-03-12 14:03

Re: Robert M wil meer begrip

Geplaatst: 16-03-12 14:03

Ik kan helaas zo snel geen artikelen vinden over de gevolgen van misbruik bij hele jonge kinderen die zich er later niks van herinneren. Ben benieuwd naar onderzoeken die daar ongetwijfeld naar gedaan zijn.

**Geplaatst**: 16-03-12 14:05

Geplaatst: 16-03-12 14:05

Dank je..
Daarom vind ik ook altijd dat als reden gegeven wordt, dat die mensen zelf misbruikt zijn als kind, en ze daarom zelf ook zijn gaan misbruiken, belachelijk.
Als je zoiets zelf overkomt, kun je een ander dat nooit aandoen..

**Geplaatst**: 16-03-12 14:05

Geplaatst: 16-03-12 14:05

Ik zal de laatste zijn die zegt dat misbruik geen schade kan aanrichten. Maar ik vind een kortdurend misbruik op jonge leeftijd door een vreemde waarvoor en waarna een goede, liefdevolle opvang in een veilige basisomgeving bestaat niet te vergelijken is met de schade die het aanricht om door je ouders te worden verwaarloost.

Let op; ik zeg niet dat het een erger is dan het ander; ik zeg dat je het niet kunt vergelijken.

Ik ben bv door mijn vader in de steek gelaten op jonge leeftijd. Hoewel mijn moeder een zeer liefdevolle basis heeft meegegeven heb ik toch een diepgewortelde verlatingsangst, die zich op eigenlijk alle vlakken van mijn leven wel een invloed heeft.

Als er dus verlating of emotionele verwaarlozing plaatsvindt bij een kind door beide ouders... tsja dan geloof ik wel dat je veel kans loopt op gedachte en gedragskronkels die er niet horen. En als je ouders geen empathie hadden voor jou; van wie heb je dan moeten leren wat empathie is en hoe het werkt? En als gebeurtenissen op elk vlak in je leven invloed hebben is er heus geen uitzondering op het sexuele vlak dat schrijft Dakotah ook.

**Geplaatst**: 16-03-12 14:07

Geplaatst: 16-03-12 14:07

Ik denk niet dat er iemand is die écht weet waarom sommige mannen op kleine kindertjes vallen, en andere op lijken, vrouwen van 50 die 150 kg wegen, enz, enz.... Voor vrouwen gaat natuurlijk hetzelfde op.

Anderzijds weten we ook helemaal niet zeker waarom sommige mensen tot monsterlijke dingen in staat zijn. Dat omstandigheden mensen bepalen is wel duidelijk, zie al die nette jongens die in oorlogen tot de meest onwaarschijnlijke beestachtigheden in staat blijken, gewoon omdat moorden op commando vereist dat je toch ergens een schakelaar omzet.
Ook allemaal mensen die je met schade later weer in de maatschappij zet, trouwens... (en die lang niet altijd vreselijke dingen doen.)

We weten wel dat mensen elkaar zonder pardon kunnen afslachten, dat ze elkaar de vreselijkste dingen kunnen aandoen om het eigen gewin, en dat beestachtigheden niet alleen door zwakzinnigen worden uitgevoerd.

Ik lees hier bij de mensen die empathie voor daders hebben over autisme, zwakzinnigheid, maar je zou ook wel kunnen stellen dat de pakkkans in deze groep groter is, omdat ze dommer zijn.
Maar ik vraag me wel af: een priester die misdienaars verkracht, verder over sociale vermogens lijkt te beschikken en over een normale dosis empathie, zou je die net zo goed kunnen behandelen/begeleiden als die lichte autist die het echt niet snapt?
Kun je een leerkracht net zo goed begrijpen, als een zwakbegaafde? En iemand die echt vindt dat hij zielig is, en niet die kindertjes waaraan hij zich heeft vergrepen?

Citaat:
Alleen denk ik dat die schade zelf door een heel groot deel wordt bepaald door de omgeving. Groeit een kind op met het stempel 'misbruikslachtoffer' dan zal het - volgens mij - gegarandeerd levenslang beschadigd blijven. Omdat het kind weet/voelt/hoort/ervaart dat het anders is dan andere kinderen en anders wordt behandeld dan andere kinderen. Zoals de eerste kinderen van gescheiden ouders en homoseksuele stellen daar naar mijn idee veel meer last van hebben gehad dan kinderen later, toen het normaal was geworden om in twee huizen te wonen of twee vaders of moeders te hebben. Groeit een kind op zonder dat stempel, dan heeft het in elk geval een kans om te herstellen.

Volgens mij had ik hier al eerder wat over geschreven, en idd een omgeving die de 'hysterische' variant van omgaan met het misbruik kiest, zal vast voor extra schade zorgen... een slachtoffercomplex heeft nog nooit iemand goed gedaan.
De variant waarbij het onder de tafel wordt gepoetst en het slachtoffer dus helemaal alleen staat in zijn ellende lijkt mij dan even schadelijk, maar gelukkig zit daar ook nog wel wat tussen.

Wat ik persoonlijk wél denk, is dat sexuele handelingen met jonge kinderen intrinsiek schadelijk zijn, zeker als er in het lichaam wordt binnengedrongen, gewoon omdat het lichaam er niet aan toe is. Een volwassene dringt het lichaam binnen waarbij vaak ook pijn aan de orde zal zijn, of zelfs een levenslange beschadiging. Alleen dat maakt de ervaring vast traumatisch.
De psychische schade lijkt mij moeilijk te meten, maar ik heb mensen gesproken die misbruikt waren, maar daar in hun omgeving nooit over gepraat hadden als kind, en de gebeurtenissen hadden diepe sporen nagelaten... Jonge slachtoffers... Ik denk dat een kind overhalen tot zulke 'volwassen' zaken eigenlijk gewoon mishandeling per definitie is, omdat het kind er niet aan toe is.

Of de schade bij een vijftienjarige minder groot is durf ik trouwens ook niet te zeggen, dat lijkt me geheel van de omstandigheden afhankelijk, maar ik durf wel te stellen dat juist ook de sfeer in onze maatschappij rond sex met minderjarigen een rol speelt in de beleving bij de oudere tieners.
Als je dan naar de VS kijkt, waar een 18-jarige veroordeeld kan worden voor sex met een 17-jarige, dan vraag ik me wel af hoe gek je kan zijn.... Ik vraag me ook af hoe kindbruidjes de sex met een partner ervaren, ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat dat allemaal zo fijn is eigenlijk. Maar daar is een groep in een maatschappij waarin jong door een ouder persoon gebruikt worden, normaal is, dus eigenlijk zouden we het aan vrouwen in zulke situaties moeten vragen wat ze ervan vonden.

Maar goed, dat sex met jongere kinderen hoe dan ook gewoon ongewenst is, is voor mij wel erg, erg duidelijk.... En ook dat iedere persoon die zich vergrijpt aan deze kinderen zonder pardon uit de maatschappij zou moetne worden verwijderd.

**Geplaatst**: 16-03-12 14:10

Geplaatst: 16-03-12 14:10

sarabande schreef:
NatasjavE schreef:
Heb die vriendin maar even gebeld hoe het ook al weer zal.

Doordat het misbruik maar over een kortere periode buiten de huiselijke kring(dus niet de eigen ouders) heeft plaatsgevonden is de kans op blijvende psychische schade maar zeer gering.

Was het nu over langere tijd geweest en/of waren de eigen ouders de daders dan is de kans op blijvende psychische schade juist erg groot.
En dan hebben het alleen over zeer jonge kinderen.

Nogmaals. Ik ben niet voor pedoseksualiteit en ben er zeer voor dat deze man middels TBS behandeld wordt en uit de samenleving gehaald wordt.
Ik wil zijn dade niet vergoeilijke of wat dan ook.

Dat is een wijze van helpen de boel te verwerken. Eigenlijk wordt dat meestal tegen ouders gezegd, bij mijn neefje ook en die was er wel degelijk van overstuur ging weer bedplassen en gilde in zijn slaap. Toch hield de psych vol dat er geen blijvende schade zou zijn, terwijl hij dat helemaal niet kan weten
Maar zo normaal mogelijk doen is meestal wel het advies om er mee om te gaan.

Ook hier is door sommige ouders verteld dat de kinderen zich anders gingen gedragen en omdat ze niet wisten hoe dat kwam, want die aardige mens die Robert volgens sommigen hier is,(baby's vanaf een paar weken!!!) had hele slimme maniertjes bedacht om niet gepakt te worden.

Hoe het later voor die 60 tot 80 kinderen gaat uitwerken kan geen mens voorspellen.

Jouw neefje was waarschijnlijk ouder dan 2 als hij weer ging bedplassen(jonger dan twee jaar is doorgaans nog niet zindelijk s'nachts). Zodra ze ouder zijn gaan kinderen niet alleen taal ontwikkelen maar ook idee voor wat normaal en gebruikelijk is. Kunnen ook een naam aan de dingen geven en leren hun eigen lichaam kennen. Misbruik ervaren zij niet alleen lichamelijk maar vooral ook geestelijk.

Ik kan me het heel goed voorstellen dat het voor peuters en kleuters zeer ernstige gevolgen kan hebben als ze ook slechts eenmaal misbruikt worden.
En het is geen wet van Meden en Perzen, er wordt nergens gezegt dat er bij individuele gevallen geen schade op zal treden bij kinderen jonger dan twee jaar. heel goed mogenlijk dat over 20 jaar bij een deel van deze kindjes toch nog problemen opduiken die je aan deze gebeurtenis kan linken.

Je zal mij overigens niet horen zeggen dat Robert M een aardige Meneer is.
(volgens onze vrienden die hem dus een paar keer gesproken hebben, kwam hij inderdaad heel vriendelijk over)
Ik heb geen sympathie voor deze man. Maar ik zie hem niet als een monster. Ik zie een man die naast dat hij pedoseksueel is ook nog waarschijnlijk eens een (ernstige)persoonlijkheidsstoornis heeft. Met mogenlijk een verstoord gevoelsleven(de koude praktische keuze voor kinderen die nog niet praten) en narcisme (niet beseffen waarom mensen hem aanvallen, de behoefte om zelf het woord te nemen)

Ik zie hem dus niet ooit nog vrij komen.

**Geplaatst**: 16-03-12 14:11

Geplaatst: 16-03-12 14:11

Ehm.. misschien is het handig om geen dingen te zeggen over onderwerpen waar je niets vanaf weet @randalinpony?
Een autist, en zeker een lichte autist is beslist niet dommer dan een gemiddeld iemand en heeft ook niet minder kans om dit te snappen. Mensen met een vorm van autisme hebben juist vaker dan gemiddeld een hoge tot zeer hoge intelligentie.

Ik neem aan dat je niet de bedoeling had mensen te kwetsen maar dit is wel erg denigrerend mbt autisme.

**Geplaatst**: 16-03-12 14:17

Geplaatst: 16-03-12 14:17

DaniBanani schreef:
Maar op je 11e ben je je volledig bewust van wat er gebeurt. Dat vind ik op geen enkele manier te vergelijken met een baby die dat bewustzijn niet heeft.

Een tweejarige is juist druk bezig met het ontwikkelen van dat bewustzijn, het leren ervaren van zijn eigen in tegenstelling tot andermans behoeften, het losmaken van de moeder, en ook met de basis leggen voor de ontwikkeling van zijn sekse-identiteit!

Dat misbruik op die leeftijd geen schade zou geven, geloof ik daarom absoluut niet.

En zelfs babys zijn geen loze hulzen waar je melk in giet en waar dan af en toe poep uit komt, maar sociale wezens die druk bezig zijn hun positie tot de wereld te bepalen - dus ik denk dat misbruik daar zeker het hechtingsproces kan verstoren, misshien wel op dezelfde manier als mishandeling of verwaarlozing.

@Sallandval: ik dacht niet dat ik autisme gelijkstel aan zwakzinnigheid? Maar een (lichte) vorm van autisme werd hier als reden aangevoerd om aan te geven waarom mensen zich niet bewust kunnen zijn van wat ze anderen aandoen, dat was de reden dat ik het noemde. Dommer was idd wellicht niet de juiste woordkeuze.

Sociaal minder handig, was wellicht ivm autisme beter geweest.

Ik houd trouwens ook niet van de manier waarop tegenwoordig in het dagelijks leven iedere vorm van asociaal en horkengedrag aan autisme wordt toegeschreven hoor, terwijl een gebrek aan fatsoen gewoon... een gebrek aan fatsoen kan zijn.