Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-03-11 22:00

Geplaatst: 19-03-11 22:00

Ik ben zo ongelovig als een ketter

(en een darwinist) en ondanks dat ik dus niet geloof vind ik het wel knap dat gelovigen zoveel vertrouwen hebben in iets wat in mijn optiek niet bestaat (begrijp me nu niet verkeerd mensen, ik bedoel het niet kwaad

) en er zoveel houvast en zekerheid aan kunnen hebben.

Mijn mening:
Al eeuwen lang hebben mensen gelooft in een of meerdere opperwezens omdat het ofwel harde tijden waren, het graan niet wilde groeien of ze geen kinderen konden krijgen etcetc... ze hadden iets nodig om houvast aan te hebben, iets wat ze hoop gaf en tadaaaa daar was zeus,thor en god (daarom heb ik ook helemaal dubbel gelegen om de monty python film "the life of Brian

).

Als je de technieken ziet die romeinen zoveel b.c. hadden; vloerverwarming, glas, ze konden een blinde darm verwijderen en het tegenwordige operatiegereedschap is gebaseert op het oud romeinse.
Toen kwam het christelijk geloof en de donkere middeleeuwen, ziektes,armoede, bijzonder rijke kerken en de mensheid werdt weer zoveel eeuwen teruggeworpen in de vooruitgang.
De paus zei, bij wijze van, tegen de koning 'hou jij ze arm dan hou ik ze dom".

Mijn mening is dat geloof soms in mindere en soms in meerdere mate vooruitgang belemmert (kijk maar eens naar gentherapie, embryo's voor stamcellen etcetc).

Nogmaals, ik typ dit niet neer om mensen tegen het zere been te schoppen, maar ventileer mijn mening

**Geplaatst**: 19-03-11 22:31

Geplaatst: 19-03-11 22:31

Charlie_P schreef:
Ik snap dan niet dat mensen écht kunnen geloven dat hun religie de enige juiste is....en dat je bijvoorbeeld echt in Jezus moet geloven om in de hemel te komen. Daar gaat het volgens mij nl helemaal niet om.

Even benieuwd: waar gaat het volgens jou dan wel om?

En nog iets anders: als ik nu zelf niet zou geloven, dat wat ik geloof waar is, wat is mijn geloof dan waard? Hoe geloofwaardig ben ik, als ik dingen beweer waar ik zelf niet van overtuigd ben? Imo raakt dat aan een stukje integriteit.

**Geplaatst**: 19-03-11 22:41

Re: Streng gelovigen?

Geplaatst: 19-03-11 22:41

Nog een vraagje:
Stel er is leven op andere planeten...zijn die dan ook door "onze" god gecreert of was dat dan weer een andere?
Of stel je wordt verkracht en bent zwanger en besluit het kind te houden omdat je tegen abortus bent, was het dan god's besluit om je te laten verkrachten om je te testen of heeft iemand die onder invloed was van de duivel je verkracht en draag je dus feitelijk een kind van de duivel...oke,erg Rosemary's baby, maar ik vraag me af hoe de gelovige bokkers hierover denken.

**Geplaatst**: 19-03-11 22:58

Re: Streng gelovigen?

Geplaatst: 19-03-11 22:58

Gods besluit om je laten verkrachten? Nee, dat geloof ik niet. Het was het besluit van die verkrachter. Je kunt daar niet iemand buiten jezelf voor verantwoordelijk stellen imo, een mens is geen robot, en is ten allen tijde verantwoordelijk voor zijn/haar eigen keuzes. Dat afschuiven op God of de duivel is doen alsof je geen keus had op dat moment, en dat is onzin. Het is dus het kind van een mens, die volledig verantwoordelijk is voor zijn daden, geen Rosemary's Baby imo.
En God is bij machte om het tegen te houden, zeker. Waarom hij dat niet doet? Ik weet het niet, weet wel dat mensen een vrije wil hebben, en een zekere vrijheid hebben om goed of kwaad te doen. Zou je daarin geen vrije wil hebben, zou goed niet goed zijn, want er is geen andere keus, en kwaad niet kwaad, want er is geen alternatief, en zou je niemand verantwoordelijk kunnen houden voor zijn of haar daden, want er was geen keuze.
Vanuit die vrije wil kun je kiezen om je leven aan God te geven, en je kunt ook kiezen om dat niet te doen. Maar omdat je een vrije wil hebt, kun je ook verantwoordelijk worden gehouden voor je gemaakte keuzes.

Over die abortus: dat vind ik een heel moeilijk onderwerp. Ik ben fanatiek pro-lifer, en in ieder ander geval dan verkrachting zou ik een abortus zeker niet goed vinden (dan is een abortus ook te voorkomen, door het gebruik van anti-conceptiemiddelen, en eventueel de morning-afterpil). Maar bij een verkrachting weet ik het gewoon niet, en wil ik ook echt niet oordelen, want ik denk zo dat het voor de vrouw in kwestie al moeilijk genoeg is, zonder aan alle kanten veroordeeld te worden, denk je niet? Ik denk dat ik dan voor haar meer Gods gebod handen en voeten kan geven, door een luisterend oor aan te bieden, en haar proberen te begrijpen, en tot steun te zijn.

**Geplaatst**: 19-03-11 23:07

Re: Streng gelovigen?

Geplaatst: 19-03-11 23:07

Niks meer aan toe te voegen, Yamcha

**Geplaatst**: 19-03-11 23:11

Geplaatst: 19-03-11 23:11

blokje schreef:
Verkrachting: het is me gelukkig niet overkomen. Snap dat dat heeel moeilijk is hoe leg je het kind uit dat de vader de moeder vekracht heeft! Heel erg om als kind dat te horen. Maar het is leven dus ik persoonlijk zou het niet weg halen.

Zwaar gehandicap: kindje zou bij ons welkom zijn. ookal zou het geen overlevingskans hebben buiten mij dan had ik er niets aan gedaan God begint en eindigd een leven. Wij hebben wel een 20 weken echo gedaan omdat je een kindje in de buik al kunt behandelen maar andere onderzoeken hebben we niet gedaan kindje is meer dan welkom!

Moeder kan overlijden: ik denk niet dat ik het snel zou weg halen. Geen idee wat ik in deze situatie zou doen. Denk dat ik het niet zou doen, God begint en eindigd het leven. Als hij wil dat ik overlijden zal en bij hem mag komen dan is dat zo.

Ongepland zwanger: geen seks voor het trouwen de beste anti conceptie!

Drinken/roken etc: Mijn vriendin leert voor verloskundige en deed laatst een bevalling bij een vrouw die drugs gebruikte kindje heeft een hersen beschadeging opgelopen! En ze heeft al 2 kinderen en die wonenn niet meer thuis. Zulke mensen mogen ze van mij steleriseren of de prikpil ofzo geven.

@yamcha
Het was eigenlijk ook meer een soort vraag naar aanleiding van Blokjes antwoord.
Als god het leven begint en eindigt dan was het dus god's bedoeling dat je verkracht werdt? (ik kan haar antwoord ook verkeerd interpreteren hoor).
En hoe denk jij dan over abortus wanneer het leven van de vrouw in gevaar kan zijn? ben je egoistisch omdat je voor je eigen leven kiest? is het eerlijk een kind zonder moeder op te laten groeien? Is het echt God's wil dat je sterft? vragenvragen

**Geplaatst**: 19-03-11 23:22

Geplaatst: 19-03-11 23:22

nobel1 schreef:
@yamcha
Het was eigenlijk ook meer een soort vraag naar aanleiding van Blokjes antwoord.
Als god het leven begint en eindigt dan was het dus god's bedoeling dat je verkracht werdt? (ik kan haar antwoord ook verkeerd interpreteren hoor).
En hoe denk jij dan over abortus wanneer het leven van de vrouw in gevaar kan zijn? ben je egoistisch omdat je voor je eigen leven kiest? is het eerlijk een kind zonder moeder op te laten groeien? Is het echt God's wil dat je sterft? vragenvragen

Ondanks dat het aan Yamcha gericht is, wil ik er toch even op reageren. Als gelovige houd je je niet erg bezig met deze vragen, ten minste ik niet. Wellicht dat geleerden dat wel doen. Het is erg ingewikkelde materie. Als gelovige ben je bezig met je dagelijkse praktijken, hoe pak je de dingen aan in het leven dat je leidt, om dit zo goed mogelijk te doen. Als gelovige ga je bij dit soort ingewikkelde kwesties informatie winnen, bij de voor jou geleerde personen, om zo uit te zoeken hoe het beste te handelen naar de wil van G-d.

**Geplaatst**: 19-03-11 23:37

Re: Streng gelovigen?

Geplaatst: 19-03-11 23:37

Bedankt voor je antwoord Daphna.
Nu ben ik weer een doordenker (erg vermoeiend voor mezelf en anderen

), maar stel je gaat naar 3 voor jou geleerde personen en ze geven alledrie een ander antwoord (als dat kan, ik weet namelijk niet hoe buigzaam de richtlijnen van God zijn) is het dan uiteindelijk aan jou om de keuze te maken wiens mening je als de ware neemt?of volg je je gevoel?
En wat als alledrie die personen jou een advies geven wat tegen je gevoel/intuitie indruist (ze zeggen bij wijze van "volgens de regels van God moet je het kind van je verkrachter houden" terwijl jij dat eigenlijk helemaal niet wilt...volg je dan hun advies op of volg je je gevoel?
Sorry voor alle vragen hoor, maar ik ben gewoon erg nieuwsgierig

**Geplaatst**: 19-03-11 23:50

Re: Streng gelovigen?

Geplaatst: 19-03-11 23:50

Ik denk dat dit per persoon verschillend zal zijn. Er zijn veel geleerden en veel interpretaties, dus het zou inderdaad heel goed kunnen dat je verschillende antwoorden zou krijgen.

Persoonlijk zou ik mijn intuitie volgen, en heel veel bidden bij een heel erg moeilijke kwestie zoals je noemt.

Aboe goerairah vertelde dat de boodschapper van Allah zei hoe het gebed ons kan reinigen van onze zonden. Hij zei: als iemand van jullie elke dag zichzelf vijf keer zou baden in een rivier die voor zijn huis langs stroomde, zou hij dan niet schoon worden?
Ze zeiden: natuurlijk wordt hij schoon. Hij zei: zo worden jullie ook gereinigd van jullie zonden door vijf maal het gebed te verrichten. En op tijd.

Ik zou dus mijn besluit op intuitie nemen, en in overweging nemen wat de koraan zegt, en de overleveringen over de profeet, zoals hierboven. Als je besluit dan toch zondig is, dan door te bidden komt het inshAllah toch goed.

**Geplaatst**: 19-03-11 23:51

Re: Streng gelovigen?

Geplaatst: 19-03-11 23:51

Geeft niks, nobel1. Ik vind het wel goed, en ik waardeer je openheid. Ik ga je morgen antwoorden, zo goed als ik kan. Ik bok nu op de mobiel, en dan zijn lange berichten lastig.

**Geplaatst**: 20-03-11 11:51

Geplaatst: 20-03-11 11:51

Ik vraag mij alleen af in hoeverre het antwoord met het geloof te maken heeft en niet met je eigen gevoel als mens zijnde. Als je het heel strikt stelt is elk leven heilig dat mag je niet doodmaken, abortus mag dus niet. Ierland mag abortus dus niet, maar veel vrouwen doen het wel. En dat heeft dan nog niet eens zozeer met verkrachting te maken als wel met seks voor huwelijk = zwanger zijn als gevolg = je hebt een zonde begaan om voor het huwelijk seks te hebben. Dat kind zou dan wel gewild zijn (althans dat is de issue niet), maar puur uit angst en schaamte ondergaan zij abortus. En sommigen gaan hier ver in.
Een gedeelte trouwt = moetje, een gedeelte krijgt het kind en moet het afstaan ter adoptie. Sommige vrijwillig. Volgens mij is men daar nu wel wat rustiger in, maar de jaren 60 -90 moeten voor sommige vrouwen een hel zijn geweest.

Het verschil tussen "het leven kent geen toeval, enkel lot (dat bepaald wordt door God)" en "mensen hebben eigen keuzes te maken" is erg dun binnen geloof. Als je werkelijk durft te stellen dat de dingen die je overkomen in je leven er zijn om er van te leren, er mee om te gaan, testen, beproevingen zijn dan is de opmerking 't is God's wil dat je verkracht wordt zo'n vreemde gedachtegang nog niet. Het klinkt alleen zo cru. Feitelijk zou je dus ook kunnen opmerken dat mensen die bewust niet (willen) geloven dat dus ook niet doen, omdat God dat (op dat moment) niet wil?

**Geplaatst**: 20-03-11 12:42

Geplaatst: 20-03-11 12:42

Yamcha schreef:
Charlie_P schreef:
Ik snap dan niet dat mensen écht kunnen geloven dat hun religie de enige juiste is....en dat je bijvoorbeeld echt in Jezus moet geloven om in de hemel te komen. Daar gaat het volgens mij nl helemaal niet om.

Even benieuwd: waar gaat het volgens jou dan wel om?

En nog iets anders: als ik nu zelf niet zou geloven, dat wat ik geloof waar is, wat is mijn geloof dan waard? Hoe geloofwaardig ben ik, als ik dingen beweer waar ik zelf niet van overtuigd ben? Imo raakt dat aan een stukje integriteit.

Ok, best moeilijk om een antwoord te geven dat echt beschrijft wat ik bedoel, maar ik ga het proberen.

In mijn beleving draait het bij alle religies om hetzelfde, namelijk er is een God (en volgens mij wordt overal gewoon dezelfde bedoelt... het is natuurlijk steeds door mensen omschreven en geen 2 mensen geven exact dezelfde beschrijving), er wordt zo goed mogelijk geleefd (, en uiteindelijk volgt de beloning (als in 'de hemel' , kan je zien als een plek waar je naartoe gaat, maar ook als een staat van bewustzijn', noem het dan bv 'verlichting'). En de weg naar de hemel/ verlichting/ geef het maar een naam verschilt, net als de ene religie God als een soort persoon ziet en de andere als een lichtenergie die in alles is wat leeft (dat laatste lijkt mij overigens heel wat aannemelijker, denk niet dat God in een persoon te vatten is. Maar om een beeld te vormen is het mischien makkelijker om een persoon voor te stellen?).
Alle boeken zijn door mensen geschreven. Ingegeven door God wordt gezegd (wat ik niet zal ontkennen, ik weet het niet.....maar tegenwoordig worden mensen die zulke dingen beweren in een instelling voor ggz geplaatst>ok, dat is flauw, maar je snapt misschien wat ik bedoel), maar het is wel door ménsen geschreven en dat gaat imo nooit foutloos én er wordt een eigen interpretatie aan zaken gegeven. Dat verklaart dan ook vele verschillen. En in de ene religie was die persoon heel belangrijk en in de andere weer een ander. Ik geloof niet dat dat echt belangrijk is.
Dus waar gaat het dan om? Volgens mij gaat het er gewoon om een zo goed mogelijk mens te zijn. En in religies volgt daar een beloning op. Heel simpel gezegd ja, maar ik denk dat het daar op neer komt.

Even voor mezelf sprekend....ik weet niet hoe het zit. Niemand wéét hoe het zit, je kan er alleen van maken wat voor jou ergens op slaat. Ik zou best graag willen geloven in onsterfelijkheid, dat ik na mijn dood ook nog ergens ben met mijn bewustzijn. Maar logisch redenerend komt dit bewustzijn voort uit mijn hersenen die ik dan niet meer heb. Ik denk dus eerder dat ik me gewoon weer voeg bij de energie die overal om ons heen is en dat dan dus niet bewust meemaak, zoals ik nu dingen ervaar. De tijd zal het leren.
Ik weet niet waarom ik hier nu ben, ik zie het als een tijd om te leren, mezelf te ontwikkelen. Of ik hierna nou gewoon 'weg' ben of niet...ik ben er nú en wil nú gewoon een zo goed mogelijk mens zijn (en niet omdat er consequenties aan zitten in het hiernamaals als ik dat niet doe). Gewoon omdat ik dat fijn vindt. Ik denk dat iedereen wel weet wat goed en niet goed is, daar is geen specifieke godsdienst voor nodig. Maar ik begrijp ook dat mensen het fijn vinden om handvaten te hebben in die zin.

En je volgende vraag: Ja natuurlijk geloof jij in jouw geloof (rare zin?), zou idd een beetje vreemd zijn anders. Maar nadenken en onderzoeken mag toch?

Nou, ik zal de helft vergeten zijn, maar hoop dat dit een idee geeft van hoe ik denk

**Geplaatst**: 20-03-11 12:54

Geplaatst: 20-03-11 12:54

Sammie schreef:
Ik vraag mij alleen af in hoeverre het antwoord met het geloof te maken heeft en niet met je eigen gevoel als mens zijnde. Als je het heel strikt stelt is elk leven heilig dat mag je niet doodmaken, abortus mag dus niet. Ierland mag abortus dus niet, maar veel vrouwen doen het wel. En dat heeft dan nog niet eens zozeer met verkrachting te maken als wel met seks voor huwelijk = zwanger zijn als gevolg = je hebt een zonde begaan om voor het huwelijk seks te hebben. Dat kind zou dan wel gewild zijn (althans dat is de issue niet), maar puur uit angst en schaamte ondergaan zij abortus. En sommigen gaan hier ver in.
Een gedeelte trouwt = moetje, een gedeelte krijgt het kind en moet het afstaan ter adoptie. Sommige vrijwillig. Volgens mij is men daar nu wel wat rustiger in, maar de jaren 60 -90 moeten voor sommige vrouwen een hel zijn geweest.

Even een stukje uit jouw post gehaald, vooral over de opmerking over de de vrouwen in de jaren 60-90
Ik denk dat onder andere abortus toen vooral een schande was voor de omgeving.
Niet eens dat men in eerste instantie dacht dat God het niet zou willen.
De sociale controle was toen vele malen groter dan nu en niet altijd positief.
Aan de ene kant wel veilig natuurlijk, maar o wee als je niet deed zoals het moest volgens de regels.
Men wist alles van elkaar en de nare dingen wilde je het liefst binnenshuis houden.
Het hele geloof en het kerkelijk leven was ook een vorm van sociale omgang waar erg op elkaar werd gelet.
Dus dan kun je je wel voorstellen als in zo'n gezin een meisje zwanger werd. Schande.
Men vond het erger voor de omgeving, zo'n schande in je gezin, dan dat men het erg vond voor God.

Nu is dat heel anders, de sociale controle is veel minder (misschien nog in kleine, behoudende dorpen, zoals waar ik woon)
Het is individueler, je moet doen wat je zelf wil.
Wil je zo geloven? Prima toch. Een ander gelooft weer iets heel anders? Prima, moet ie zelf weten.
Je kunt je eigen mening hebben over bv abortus, euthanasie, samenwonen en daar een bepaald kerkgenootschap bij zoeken. Want die is er wel.
Het is heel normaal dat mensen kerk 'hiphoppen' en een kerk zoeken wat het meest bij hun gevoel past.
Aan de ene kant natuurlijk niet verkeerd, maar wel het risico dat je je eigen gevoel en wensen op de 1e plaats stelt en niet wat God nu eigenlijk wil.

**Geplaatst**: 20-03-11 19:57

Geplaatst: 20-03-11 19:57

Yamcha, ik vind het eigenlijk wel heel goed uitgelegd en ik ben het eigenlijk vrijwel met je eens.

mika, zulke dingen gebeuren (helaas) nog steeds. Omdat de sociale controle te groot is. Wat ik in mijn tweede post al zei. In de bijbel staat dat je het oordeel aan God over moet laten, maar juist die groepen/dorpen/kerkgemeenschappen die heel close zijn is men eerder bang voor het oordeel van een ander dan van God. Zoveel zelfs dat men in het geval van (illigale) abortus liever een baby dood dan de 'schande' onder ogen ziet.
Verder denk ik dat de 'eigen mening' ook grotendeels wordt gevormd door het kerkgenootschap waar je bij zit. Zeker als je daar sinds klein af aan bij zit. Als binnen een kerk verschillen ontstaan, scheurt de kerk en dan heb je weer twee stromingen. Je hebt momenteel zoveel stromingen dat wel ontzettend duidelijk is dat mensen gewoon niet 100% weten wat God wil. Al zijn sommige er wel van overtuigd dat ze dat wel weten.

edit: dan doel ik natuurlijk meer op de kleinere dingetjes (is het juist om ze bijzaken te noemen?), ik denk dat bijv.de geboden e.d. wel algemeen gelden maar de toepassing ervan dan weer verschilt.

**Geplaatst**: 20-03-11 22:11

Geplaatst: 20-03-11 22:11

Daarom zullen er ook wel zoveel mensen zijn, die zeggen dat ze wel in (een) God geloven maar niks met de kerk hebben.
Eigenlijk hoor ik zelf nu ook bij die groep want ik ben al 3 jaar niet meer in een kerk geweest.
Een kerk is natuurlijk een samenleving in het klein. De mensen die naar de kerk gaan zijn geen heiligen of betere mensen dan mensen die nooit in een kerk komen.
Dus ik kan me voorstellen dat dit mensen flink kan tegenvallen en de kerk de rug toekeren.
Ook vanwege idd met al die onderlinge verschillen. Sommige kerken beweren dat zij als enige de waarheid prediken maar dat wordt door andere kerkgenootschappen als zeer arrogant gezien.
Dat werkt heel verwarrend allemaal dus ik kan me voorstellen als je net met het geloof te maken krijgt, het niet makkelijk is.

**Geplaatst**: 21-03-11 09:44

Geplaatst: 21-03-11 09:44

mika11 schreef:
Daarom zullen er ook wel zoveel mensen zijn, die zeggen dat ze wel in (een) God geloven maar niks met de kerk hebben.
Eigenlijk hoor ik zelf nu ook bij die groep want ik ben al 3 jaar niet meer in een kerk geweest.
Een kerk is natuurlijk een samenleving in het klein. De mensen die naar de kerk gaan zijn geen heiligen of betere mensen dan mensen die nooit in een kerk komen.
Dus ik kan me voorstellen dat dit mensen flink kan tegenvallen en de kerk de rug toekeren.
Ook vanwege idd met al die onderlinge verschillen. Sommige kerken beweren dat zij als enige de waarheid prediken maar dat wordt door andere kerkgenootschappen als zeer arrogant gezien.
Dat werkt heel verwarrend allemaal dus ik kan me voorstellen als je net met het geloof te maken krijgt, het niet makkelijk is.

me eens!

**Geplaatst**: 21-03-11 10:08

Re: Streng gelovigen?

Geplaatst: 21-03-11 10:08

Ik hoor ook niet bij een kerk o.i.d. Ik hoor ook niet bij een geloof, ik heb mijn eigen geloof zeg ik altijd.

Ik vind geloofgemeenschappen soms wat te eng (nauw); de sociale controle, het (ver)oordelen (van) over andersdenkenden of mensen die een 'zonde' begaan, de invloed van de groep, de heldenverering van de dominee (in sommige kerken)... Nee, niet mijn ding.

**Geplaatst**: 21-03-11 10:31

Geplaatst: 21-03-11 10:31

Lante schreef:
Ik hoor ook niet bij een kerk o.i.d. Ik hoor ook niet bij een geloof, ik heb mijn eigen geloof zeg ik altijd. Ik vind geloofgemeenschappen soms wat te eng (nauw); de sociale controle, het (ver)oordelen (van) over andersdenkenden of mensen die een 'zonde' begaan, de invloed van de groep, de heldenverering van de dominee (in sommige kerken)... Nee, niet mijn ding.

Dat is het beeld dat veel mensen bij kerken/gemeentes hebben inderdaad. Toevallig hadden wij gisteren een workshop over 'Geloofsleer: de gereformeerde traditie, waardevol of niet?' Daarin werd zelfs zwart op wit gesteld dat de dominee niet meer waard is dan de modeontwerper of software engineer en dat luiers verschonen net zo waardevol is als de hele dag bidden.
Sociale controle hebben we het niet over gehad, maar is daar op zich iets mis mee? Ik ervaar dat vooral als dat mensen voor elkaar klaarstaan als er iets is. Toen ik bijna zes jaar geleden mijn tweede kindje verloor, stonden er tientallen mensen klaar met gebed, een troostende arm, bloemen en met praktische hulp. Er was iedere dag oppas voor de oudste, warm eten, boodschappen in huis en iemand die kwam poetsen. Ook nu afgelopen week de oma van mijn man is overleden, is er heel veel lieve belangstelling.
Oordelen/veroordelen, daar doet onze kerk heel nadrukkelijk niet aan. We zijn een Open Gemeente, iedereen is welkom, er worden regelmatig dingen georganiseerd voor introducees, gewoon gezellig met eten en een praatje. Komende zondagmiddag 'Op zoek naar God', naar aanleiding van het tv-programma. Homo's mogen bij ons gewoon aan het avondmaal. Samenwonen wordt niet veroordeeld. Etcetera...
De invloed van de groep, wat bedoel je daarmee? Mensen worden overal en altijd beïnvloed door groepen. Dat voorkom je niet en daar zie ik op zich ook geen probleem in.

**Geplaatst**: 21-03-11 11:54

Geplaatst: 21-03-11 11:54

Homo's aan het avondmaal, dat zie je niet vaak! Inderdaad een zeer open, accepterende gemeenschap. Fijn dat het zo ook kan!

Ik ben zelf niet gelovig maar vindt alles best zolang mensen niet aan mijn keuzevrijheid in dit leven komen (nadrukkelijk ook de mogelijkheid om voor abortus te kiezen). Dat van er bij staan en toekijken hoe anderen dingen doen die (vanuit jouw overtuiging) slecht voor ze zijn snap ik. Maar vergeet niet dat ieder mens in zijn leven wel zijn eigen zoektocht/overwegingen/ervaringen met het geloof heeft en daar vaak een keuze in heeft gemaakt. Wie ben jij dan, als gelovig mens in het algemeen, om daar nog een keer zonder achtergrondkennis overheen te komen?

Kijk, ik heb ook ideeën hoe mensen dingen beter kunnen doen en dan is het vreselijk om te zien dat het niet de goede kant op gaat. Maar weet je, je moet ook respect hebben voor iemands eigen leerproces, voor iemands verstand en hart. Als je daar niet op kan vertrouwen en overal met een wijzend vingertje, de wet (of stilzwijgende afkeuring die voelbaar is) bij staat... dan vraag ik me af hoe sterk je geloof eigenlijk is. God leidt immers ook die persoon.

**Geplaatst**: 21-03-11 12:02

Geplaatst: 21-03-11 12:02

Blue Eyes:
Jouw kerkgenootschap (zo open en vrij, homo's aan het avondmaal, samenwonen) wordt in deze omgeving, waar ik woon en vandaan kom, ontzettend afgekeurd.
Er wordt zelfs voor gewaarschuwd. Toen ik een aantal jaar geleden een week naar de New Wine zomerweek ben geweest met een groepje uit de kerk, waren er best veel mensen die probeerden ons te overhalen om niet te gaan. Want dat is interkerkelijk met veel evangelische invloeden.
Bijvoorbeeld het hele ministry, genezingen, Heilige Geest ontvangen, daar was men op tegen. (God zou dat nooit zo willen, zelfs iets wat van de duivel kan zijn).

Sociale controle is in die zin niet goed, als je niet jezelf durft/kan zijn omdat de groep waar je bijhoort (bepaald kerkgenootschap) het zal afkeuren. Zelfs al weet je zelf dat je voor jezelf een goede keuze maakt.
Als alles maar kan en mag, dan zal de sociale controle inderdaad veel minder negatief zijn/aanvoelen.

**Geplaatst**: 21-03-11 14:14

Geplaatst: 21-03-11 14:14

Waves schreef:
Homo's aan het avondmaal, dat zie je niet vaak! Inderdaad een zeer open, accepterende gemeenschap. Fijn dat het zo ook kan!

Bij ons ook hoor.

Gelukkig is er bij ons nauwelijks oordeling over mensen. Ik ga ook samenwonen, nog niet trouwen. Als ik over een jaar wel ga trouwen, mag dat ook nog in onze kerk. Ik ben ook niet zo vaak in de kerk, maar wordt hier nooit op aangesproken.

Ik heb overigens ook geen problemen met de gereformeerde gemeenten bij ons in het dorp (zwarte kousen) Hele vriendelijke mensen over het algemeen. Tuurlijk zullen ze het zelf vast anders doen dan ik doe, maar heb nooit commentaar gekregen van de buren ofzo.
En ja, er zijn er altijd bij die op alles wat aan te merken hebben, maar hé, het zijn ook mensen

Je hebt overigens altijd zelf de keuze voor een kerk, en imo moet je gewoon een kerk vinden die je ligt en waar je je prettig en thuis in voelt

**Geplaatst**: 21-03-11 15:07

Geplaatst: 21-03-11 15:07

Nee ik heb ook geen problemen met de mensen van de zware gereformeerde gemeenten hier.
Hier ook, vriendelijke mensen.
Ik bedoelde het ook, als je wel bij die gemeente hoort, is het natuurlijk wel anders.
Ik vind het interessant hoe het bij jullie in de gemeentes er aan toe gaat, vind het leuk om erover te lezen.
Aan de ene kant voel ik weerzin om naar een kerk te gaan en aan de andere kant zou ik het ook wel graag willen.
Dus ik ben er nog niet over uit, en ook geen idee welke kerk ik dan heen zou moeten, daarom mijn soms wat negatieve reacties denk ik. (dat zag ik net opeens, dat ik doe)

**Geplaatst**: 21-03-11 15:33

Geplaatst: 21-03-11 15:33

mika11 schreef:
Nee ik heb ook geen problemen met de mensen van de zware gereformeerde gemeenten hier.
Hier ook, vriendelijke mensen.
Ik bedoelde het ook, als je wel bij die gemeente hoort, is het natuurlijk wel anders.
Ik vind het interessant hoe het bij jullie in de gemeentes er aan toe gaat, vind het leuk om erover te lezen.
Aan de ene kant voel ik weerzin om naar een kerk te gaan en aan de andere kant zou ik het ook wel graag willen.
Dus ik ben er nog niet over uit, en ook geen idee welke kerk ik dan heen zou moeten, daarom mijn soms wat negatieve reacties denk ik. (dat zag ik net opeens, dat ik doe)

gewoon beginnen met een beetje 'kerkhoppen' en dan kijken wat het beste bij je past

En opzich hoef je natuurlijk ook niet elke zondag. Ik ga bij lange na niet elke week, dan zou ik denk ik ook weerzin krijgen